hadicanim
Aktif Üye
GÜZEL Parti Genel Lideri Meral Akşener, partisinin küme toplantısında konuştu. Akşener, konuşmasında şu tabirlere yer verdi:
“Aziz milletim, kıymetli milletvekilleri, sevgili gençler ve değerli basın mensupları;
Sizleri hürmet ve sevgiyle selamlıyorum.
Küme toplantımıza beğenilen geldiniz, sefalar getirdiniz.
Sözlerimin başında, Balıkesir’imiz için büyük kıymeti olan, bir mevzuya değinmek istiyorum.
Türk Ocaklarımız, Balıkesir için, İstiklal Madalyası başvurusu yapmıştı.
Ben de, kurtuluş uğraşı zaferimizin, 100’üncü yılında;
İstiklal Madalyası’nın, Balıkesir’e hayli yakışacağını düşünüyorum.
Bu vesileyle, atılan bu hoş adıma, GÜZEL Parti olarak takviyemizi tabir ediyor,
yetkilileri, gerekli adımları atmaya davet ediyorum.
Aziz milletim;
Bay Kriz’in, konuşmaya doyamadığı bir haftayı daha, geride bıraktık.
Biliyorsunuz kendisi, beceriksizliklerinin üstünü örtmek için,
daima olarak mevzuyu, geçmişe getirip, dikkat dağıtır, gündem saptırır.
Ancak bu sefer, farklı bir şey oldu.
Enflasyon, son 20 yılın doruğunu gördü.
“Faiz sebep, enflasyon sonuç” teorisi, elinde patladı.
“Türkiye İktisat Modeli” dedikleri, kelamım ona model de, tüm bunların üzerine tüy dikti.
Hal bu biçimde olunca da,
Bay Kriz’in, paylı mükemmeller kumpanyasına, artık inanan kalmadı.
İşte o niçinle de, baktı olmuyor, artık dikkati geleceğe çevirmeye başladı.
2023’e 8 ay kalmış, lakin bu arkadaş,
20 yılda yapamadıklarını, 8 ayda yapacaklarını, sav etmeye başladı.
Yetmedi;
2053’ten bahsetti.
Yetmedi;
2071’den bahsetti.
Yakında kahve falı da bakmaya başlarsa, şaşırmayın.
Milletimiz bugün, taneyle domates alıyor;
Bay Kriz, “2053’te lojistiğimiz mükemmel olacak” diyor.
Milletimiz bugün, otomobiline mazot alamıyor;
Bay Kriz, “2053’te ulaştırma süper olacak.” diyor.
Milletimiz bugün, temel besin hususlarına bile erişemiyor;
Bay Kriz, “2071 olağanüstü olacak” diyor.
Şu ciddiyetsizliğe bakar mısınız?
Sayın;
Yahu bugün ne olacak?
Yarın ne olacak?
Masal anlatmayı bırak, biraz da ondan bahset!
Şayet, Türkiye’ye dair bir vizyon ortaya koymak istiyorsan;
en evvel, bugünün problemlerini çöz.
Biz o kelamları, bundan 11 yıl evvel de dinledik.
“Büyük Türkiye, Büyük Güç, Amaç 2023’tü” değil mi?…
Hey gidi hey…
2023 için, neler vadediyordun, neler…
örneğin;
Kişi başına düşen ulusal gelirimiz, 25 bin dolar olacaktı.
örneğin;
İhracatımız, 500 milyar dolara,
dış ticaret hacmimiz de, 1 trilyon dolara ulaşacaktı.
örneğin;
İşsizlik oranı yüzde 5’lere düşecekti.
örneğin;
Edirne’den Kars’a, İzmir’den Diyarbakır’a, Trabzon’dan Adana’ya, Urfa’dan Antalya’ya,
yüksek Süratli tren sınırları inşa edilmiş olacaktı.
örneğin;
GAP, DAP, KOP üzere, bölgesel projeleri tamamlanmış olacaktı.
Türkiye, dünyanın tahıl ambarına, tarım merkezine dönüşecekti.
örneğin;
Türkiye, bölgenin en ileri demokrasisi olacaktı.
örneğin;
Özgürlükler, daha ileri standartlara kavuşacaktı.
İştirakçi, özgürlükçü, yeni bir anayasa olacaktı.
Pekala sonunda ne oldu?
2023 amaçların, palavra oldu.
Gerçi artık haksızlık etmeyeyim…
Bay Kriz, bu vaatlerinden birini yaptı.
“Anayasayı değiştireceğim.” demişti.
El-hak değiştirdi.
Kendini lider, bu ucube sistemi de, Türkiye’nin başına bela etti.
Bu ortada;
2023 amaçlarını tutturamadı ancak;
örneğin;
“Saray yapacağım.” dememişti.
Fakat onu gerçekleştirdi.
örneğin;
“Millet zahmet çekerken, ben 500 milyon dolarlık uçakla gezeceğim.” dememişti.
Hamdolsun, onu da gerçekleştirdi.
Fakat artık milletimiz, bu masalları yemiyor!
Memleketin durumundan bihaber olanları, artık ciddiye almıyor!
Danışmanlarının elinde oyuncak olan,
bir gün söylemiş olduği, sonraki günü tutmayanlara, artık kimse inanmıyor!
2023’e 8 ay kala, bugünün Türkiye’sinde;
Milletimiz, ekmek ve yağ kuyruğunda bekliyor.
Domatesi biberi, taneyle alıyor.
Konutunda, battaniyeye sarılarak oturuyor.
“Tahıl ambarı yapacağız.” dedikleri Türkiye, buğday ithal ettiği için;
belediyeler vatandaşa, ekmek karnesi dağıtıyor;
iktidarın küçük ortağı, askıda ekmek stantları açıyor.
“Lojistik üssü olacak.” dedikleri Türkiye’nin, nakliyecileri,
yabancı hudut kapılarında, haftalarca bekliyor.
İştirakçi ve özgürlükçü anayasa vadettikleri Türkiye’de bugün;
çeteler sokaklarda siyasetçileri, gazetecileri dövüyor,
gece yarısı, mesken basıyor.
Yandaş olmayan basına, para cezaları,
iktidarı eleştiren gazetecilere, tweet atan 20 yaşındaki gençlere,
hapishane yolları gösteriliyor.
Sayın Erdoğan;
Biz senin bu masallarını, epeyce dinledik.
Fakat artık anladık ki;
sen bütün bunları, Türkiye için bir vizyon olarak değil;
iktidarını ayakta tutmak için söylemişsin.
Bu ucube sistemi, başımıza bela etmek için,
milletine düpedüz, palavra söylemişsin.
Artık kâfi.
Milletçe artık bu masallardan, bıktık usandık.
Madem hâlâ, anlatacak masalların, hayali gayelerin, palavradan da bir vizyonun var;
bu biçimde, hodri meydan!
Getir sandığı, sonucu milletimiz versin.
Gaye nasıl olurmuş, vizyon nasıl olurmuş, sana sandıkta öğretelim.
Aziz milletim;
Bay kriz ve liyakatsiz takımlarının aklı, öteki türlü çalışıyor.
Bakın geçenlerde, Afrika ülkesi Zambiya’yla, bir muahede imzaladılar.
İmzaladıkları muahedede diyor ki;
“Gemilerle, karşılıklı liman ziyareti yapılması.”
Yani Türk gemileri ve Zambiya gemileri, karşılıklı limanları ziyaret edecek.
Ne hoş.
Hoş bulunmasına hoş de, ortada küçük bir sorun var;
Zambiya’da liman yok.
Zira Zambiya’da, deniz yok.
Viktorya Şelaleleri’ni deniz zanniçin, üstün bir coğrafya bilgisiyle, karşı karşıyayız.
Bu vesileyle buradan, Sayın Erdoğan ve liyakat abidesi arkadaşlarına,
bir davette bulunmak istiyorum:
Hani Damat Bakan, uzaya dört şeritli yol yapacaktı ya…
Hazır eliniz değmişken, ortadan Zambiya’ya da bir deniz çıkarıverin.
Muahedenin ayakları, havada kalmasın.
Siz, karasal coğrafyalara, deniz getirmeyi seversiniz.
Ne de olsa, daha evvel, “Ankara’ya deniz getireceğim.” diyen de bir daha sizinkilerdi.
Bir zahmet el atın da, Zambiya da hasretle beklediği denize sonunda kavuşsun.
Yazıktır.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Rodos’a 40 bin asker yığıp, gözünü İzmir’imize diken, faşist Mussolini’nin, küstah elçisi,
Gazi’yi ziyaret eder.
Elçi gorevlilere, “İzmir’i alarak, Asya’ya ayak basmaktan” bahseden Mussolini’nin, bildirisini aktarır.
Gazi, “Söyleyin, yarın sabah gelsin, yanıtımı vereyim.” der.
Sonraki sabah Atatürk, kabul salonuna, Mareşal üniforması ve çizmeleriyle girer.
Bunu nazarann elçinin, nutku tutulur.
Gazi Mustafa Kemal Atatürk, elçiye şu biçimde seslenir;
“Söyle o koca herife;
O, 40 bin askerle, İzmir’i alamaz.
Lakin ben, 4 bin askerimle, Roma’ya girerim.”
daha sonra ne olur biliyor musunuz?
Mussolini açıklamasını yeniler ve der ki;
“Ben Asya’ya ayak basmaktan bahsettim.
Türkiye Avrupalıdır.”
İşte devlet yönetmek, bu kadar önemli bir iştir.
Türk Devleti’ni yönetmek;
çiftçinin kederini, gözünün içine bakarak dinlemektir.
Köylüyü efendi görmektir.
Bayanlara hürmettir.
Çocukların yanında eğilmek,
lakin hadsizin karşısında da, dimdik durmaktır.
Biz Ceddimizden bu biçimde gördük.
Biz ulu tarihimizden bu biçimde bildik.
Ancak Ak Parti iktidarının başı, o denli bir baş ki;
öbürleri tak diye emrediyor, bunlar şak diye yerine getiriyor.
İhracatla büyüyeceğiz, varlıklı olacağız diyorlardı,
meğer, dava ihraç edeceklermiş…
Trump emrettiğinde, rahibi nasıl ihraç ettilerse,
Suudi prens emredince de, Kaşıkçı davasını, jet süratiyle ihraç ettiler.
Geçen hafta katıldığım bir televizyon programında sormuştum.
Buradan bir sefer daha soruyorum:
Bay Kriz;
Kaşıkçı davasını, kaça sattınız?
Türkiye sonlarında işlenmiş, bir cinayetin davasını,
yani devletin egemenlik hakkını, kaça devrettiniz?
Geçmişini bilmeyen, bugünü de, yarını da koruyamaz.
Tarihinden feyz alamayan, icap ettiğinde dik duramaz.
Dünyada para bolken, 20 yıl iktidar oldular, lakin bir türlü devlet insanı olamadılar.
Sorumluluk almak yerine,
beceriksizliklerini, faiz lobilerine, üst akıllara, dış güçlere havale ettiler.
Orayı kurutunca, bu kere da, vatandaşa sardılar.
Kendilerinden öbür, herkes hatalı oldu.
Muhalefetinden, gazetecisine,
Öğrencisinden, öğretmenine,
Esnafından, çalışanına,
Memurundan, emeklisine herkes;
terörist oldu, hain oldu, nankör oldu.
Herkes kesinlikle hatalı oldu, lakin Ak Parti, daima ak kaşık kaldı.
20 yılın sonunda, bugün geldiğimiz noktada ise;
Tutunacak kısımları, üfürecek mazeretleri, suçlayacak kimseleri kalmadı.
Buradan bir kere daha hatırlatıyorum;
Birinci sandıkta, kim hatalı, kim hatasız nazaranceğiz.
Sandık gelecek, milletimizin çelikten iradesi,
Türkiye’nin düşürüldüğü durumun faturasını, gerçek sorumlusuna kesecek.
Hiç kimse merak etmesin.
Türk devleti de, Türk milleti de, çaresiz değildir.
Türkiye, bu ciddiyetsizliğe, bu utanmazlığa mahkûm hiç değildir.
Bu memleketin liyakatli takımları, fedakâr evlatları var.
Bu milletin YETERLİ Parti’si var.
Biz varız, biz hazırız.
Ve Allah’ın müsaadesiyle Ak Parti’nin niye olduğu enkazı, kesinlikle kaldıracağız.
Aziz milletim;
Ak Parti iktidarının 20 yıllık yapıtı olan;
her geçen gün, daha da derinleşen yoksulluğa,
kronikleşen ümitsizliğe, ve öğrenilmiş çaresizliğe,
memleketimizin her yanında, şahit olmaya devam ediyoruz…
Geçtiğimiz hafta, arkadaşlarımızla bir arada, Bursa’daydık.
Bursalı esnafımız da, üreticimiz de, sanayicimiz de,
emeklimiz de, bayanlar da, maalesef tıpkı kederlerden müzdarip…
Siftahsız geçen günler, Yenişehir’de,
25 yıllık dükkânların, kepenk kapatmasına sebep olmuş.
örneğin, Yenişehirli bir çiftçimiz diyor ki;
“Yenişehir 50 bin nüfus;
bu dükkân üzere, 50 tane dükkân kapalı.
Bu dükkân, bu memleketin en eski peynircisiydi.
Günah bu insanlara…
Bize 1 ton suyu, 500 liraya satıyorlar.
Ben her gün, 2 ton su kullanıyorum.
Günde 1.000 lira su parası veriyorum.
Yazın 5 ay, her gün veriyorum.
150 bin lira.
Ben nereden, ne ekeceğim?
Ne para kazanacağım?
Bizi Amerikan şirketlerine, mısır firmalarına, esir ettiler burada.”
örneğin İnegöl’de, saat 3 buçukta fakat siftah yapabilmiş, bir esnafımız diyor ki;
“Zor bir müddetçten geçiyoruz.
Sattığımızı yerine koyamıyoruz.”
örneğin, aktar dükkanı işleten, bir bayan esnafımız diyor ki;
“Kilogram ile alan müşterilerimiz, tane ile almaya başladı.
Yalnızca baharat alabiliyorlar.
O da kekik, nane…
Yumurta bile alamayan müşterilerim var.”
örneğin, bir öteki esnaf kardeşim diyor ki;
“İşler yeterli demek isterdik, lakin işler makûs.
Geçen sene 1 liraya sattığımız ufak çikolatalar bile, şu anda 2 buçuk lira oldu.
Bu değişim, 7 ayda oldu.
Cevizin kilosu, 120 lira.
O da, ithal olmayan.
Yani üreticiden aldığım ceviz.”
örneğin, emekli bir öğretmen kardeşim diyor ki;
“Biz çocuklarımıza şunu anlatırdık:
‘Türkiye kendi kendine yeten bir tarım ülkesidir.’
Artık öğrencilerim gelip;
‘Hocam siz bize, bu türlü öğrettiniz, artık niye bu durumdayız?’ diyorlar.”
Sence ne desin Sayın Erdoğan?
Söyle haydi, Bay Kriz…
Bu öğretmenimiz, öğrencilerine ne desin?
Aziz milletim;
Gençlerimizin durumu da, esnafın durumundan âlâ değil.
Bugün ülkemizde gençler;
Kendilerine dair, acı bir değersizlik hissiyle,
Yarına dair, derin bir önbakılırsameme hâliyle,
Ülkemize dair, müthiş bir ümitsizlik iklimiyle, çaba ediyorlar.
Yurt haricindeki yaşıtlarıyla, eşit şartlarda başlayamadıkları hayat parkurunda;
Gösterdikleri efor da, özveri de, emekleri de yok sayılıyor.
Yok sayılmamak için yürüttükleri uğraşta ise;
takviye beklerken, köstekle,
yardım beklerken, maniyle,
empati beklerken, nobranlıkla,
sevgi beklerken, nefretle karşılaşıyorlar.
Daha, onların gerçeklerinden bile haberdar olmayanların,
bayat tavsiyelerini, bitmeyen nasihatlerini dinliyorlar.
Lakin kederleri, tasaları dinlenmiyor.
Fikirleri, tahlil teklifleri önemsenmiyor.
her insanın kürsülerden, onlar hakkında, atıp tutmaya bayıldığı bir ortamda;
Mikrofon bir türlü, onların eline geçmiyor.
İşte, tam da bu niçinle;
bu anlayışa, “dur” demek için,
gençlerin sesini kısan buyurganlığa, son vermek için,
“Bol nasihat, sıfır icraat” evresini bitirmek için,
“Gençler için, gençlerle birlikte” diyerek, genç arkadaşlarımızla buluşuyoruz.
Lakin alışılmışın tersine;
Soruları onlar değil, ben soruyorum.
Onlar konuşuyor, ben dinliyorum.
Onlar anlatıyor, ben öğreniyorum.
söylemiş oldukleri doğrultusunda;
hem biz, GÜZEL Parti olarak, tahlillerimizi hazırlıyoruz,
tıpkı vakitte, Ulu Meclisimizin kürsüsünden, onların sesini duyuruyoruz.
Hakikaten geçtiğimiz Cuma günü de,
bilakis mentorluk oturumlarımızın, üçüncüsünü gerçekleştirdik.
Gençleri dinlemeye, tenezzül etmeyenleri,
onları, parmak sallayarak yönetmeye çalışanları,
ve öbür coğrafyalarda, gelecek hayali kurmaya mecbur bırakanları, şimdiden uyarıyorum;
Daha epeyce canınız sıkılacak, daha hayli köpürecek, daha epey gıcık olacaksınız.
Fakat isteseniz de istemeseniz de, artık susacaksınız!
İsteseniz de istemeseniz de, gençlerin sesini duyacaksınız!
İsteseniz de istemeseniz de, artık onların fikirlerini, taleplerini dinleyeceksiniz!
Hiç merak etmeyin;
Ben de büyük bir zevkle, sizi yola getireceğim.
Buyurun bakalım, gençler ne diyormuş…
23 yaşında, öğrenci bir oğlumuz diyor ki;
“X ülkesinde okuyan bir öğrenci, 50 ülke gezebiliyorken;
ben 81 vilayeti gezemiyorum.
5 yıl daha sonra nerede olacağımı değil de;
5 yıl daha sonraya, nasıl varacağımı düşünüyorum.
Atatürk’ün; “Benim bütün ümidim gençlikte” dediği gençliğin, ümidi kalmamış durumda.
Biz Türkiye’de, Türk olmaktan gurur duyan;
fakat Türkiye’de yaşamaktan, yorulmuş bir gençlik hâline geldik.”
24 yaşında, yazılım mühendisi bir gencimiz diyor ki;
“Bu hükûmet, Türk gençliğine bir gençlik borçlu.
Zira hiç bir genç, burada hayallerine kavuşamadı, hedeflerine ulaşamadı.
1 adım atmaya çalışırken, hükûmet 2 adım geri aldı.
Türkiye’de öğrenci olmak, sahiden Survivor üzere.
Her gün hayatta kalmaya çalışıyorsun, inanılmaz sıkıntıların var.
Lakin üstüne her gün, güldürü üzere açıklamalar dinliyorsun.
“Gençler, şayet imkânı var ise, yurt dışına çıkmalı, yurt dışını görmeli.” diyorlar.
Yani bu biçimde bir ekonomik durumda, bu biçimde bir açıklama, fazlaca absürt.
Bence şu an, bir Türk gencinin, yurt dışına en yakın olduğu nokta;
havalimanındaki dış sınırlar yazısının, önünde çekileceği fotoğraf.
Yani en çok oraya gidebilir bir Türk genci.”
Buna bir karşılığın var mı, Bay Kriz?
Sağlıklı hayat koçluğuna soyunduğun gençlerin, durumundan mutlu musun?
Bu gencimize, aromalı kahve ve tropik seyahatler haricinde, bir tavsiyen var mı?
Yazıklar olsun.
23 yaşında, hem okuyup hem çalışan bir gencimiz, diyor ki;
“Biz ailede özne olamıyoruz, üniversitede özne olamıyoruz,
siyasette de özne olamıyoruz.
Benim etrafımda, epey fazla arkadaşım, kendini bedelsiz hissediyor.
Herkes, “geleceğimiz sizsiniz” diyor.
Lakin konuşmaya gelince, “sen sus” oluyor.
Karar alıcısı olmadığımız bir masada alınan kararların, altında eziliyoruz.”
19 yaşındaki, Gaziantepli öğrenci bir gencimiz diyor ki;
“İstanbul’da yurtta kalıyorum.
Ağır kar yağıp tatil olunca, bir arkadaşımın;
“Oh, bir hafta dışarı çıkıp, para harcamayacağız.
Paramız cebimizde kalacak.” söylemiş olduğini duydum.
Bu epeyce içler acısı bir durum.
Benim önüme bakmam için; evvel karnımdan başımı kaldırmam gerekiyor.”
Bakın, bu epeyce acı bir cümle.
Danışmanlarını, sarayda 5-10 maaşla besleyenler;
genel müdürlerine, 11 maaş verenler;
“İtibardan tasarruf olmaz.” diye, 13 uçakla gezenler;
Oturduğu yerden, gençlere nasihat çekenler;
Bugün, Türkiye’de bir genç,
“Önüme bakmam için, evvel karnımdan başımı kaldırmam gerekiyor.” diyor.
Duyuyor musunuz?
Atatürk’ümüzün, tüm ümidini bağladığı Türk gençliği,
Bugün, ümitsizlikle, ümitsizlikle ve karamsarlıkla boğuşuyor.
Duyuyor musunuz?
Gün geçtikçe vasatlaşan, bu ucube sistemin içerisinde;
Gençler sizden, çaldığınız gençliklerini istiyor.
Duyuyor musunuz?
Sevgili gençler;
Onlar duymasa da, biz duyuyoruz.
Onlar dinlemese de, biz dinliyoruz.
Onlar umursamasa da, biz önemsiyoruz.
İktidarın yürüttüğü kutuplaştırma siyaseti;
sizlerin üzerinde işlemiyor, biliyoruz.
Zira sizin ortak sıkıntılarınız var.
Güvencesizlik, hepinizin kaygısı.
Tabir özgürlüğü, hepinizin kederi.
İşsizlik, hepinizin kaygısı.
Fırsat eşitliği, hepinizin sıkıntısı.
Bu kaygıların etrafında, birleştiğinizi bakılırsan iktidar mensupları;
sizi kendi aranızda bölemediği için, toplum ile ortanıza, set çekmeye çalışıyor.
Sizi şımarık ilan etmeye, dışlamaya, yok saymaya çalışıyor.
Ancak sizin, yaşadığınız onca şeye karşın,
ülkenize faydalı olmak için, epey çabaladığınızı görüyorum.
Bu eforun sizi epeyce yorduğunu, üzdüğünü ve bunalttığını görüyorum.
Fakat önümüzde, yalnızca 1 yıl kaldı.
Üniversitelerin, işsizliği 4 yıl öteleyen kurumlar olmaktan çıktığı günlere, 1 yıl kaldı.
Güvenliğinize dair dertlerinizin, son bulduğu günlere, 1 yıl kaldı.
Demokrasinin, hukukun üstünlüğünün, adaletin, tam ve kâmil uygulandığı günlere, 1 yıl kaldı.
Geleceğinize umutla baktığımız günlere, 1 yıl kaldı.
Memleketimizin medeniyet yolundaki taşlarını, birlikte döşeyeceğimiz günlere, 1 yıl kaldı.
El ele, kol kola, daima birlikte, ülkemizin geleceğini inşa edeceğimiz günlere,
İnanın epey az kaldı!
Aziz milletim;
Devletin, milleti ile kurduğu bağın temelinde, adalet vardır.
Zira adalet;
Milletin özgürlüğünü ve eşitliğini temel alır.
Zira adalet;
Milletin saygınlığını ve gelişmenini temel alır.
Zira adalet;
Devletin, merhametli eli,
milletine, hak ettiği ömür standartlarını, sunma faziletidir.
Zira adalet;
Devlet idaresindeki, hükümran ögedir.
Demokratik bir hukuk devletinde, adalet anlayışı;
insanlara, yalnızca yasalar önünde eşitlik sunmaz.
hem de, insanların maksatlarını gerçekleştirebilmeleri için;
karşılarına çıkan pürüzleri kaldırır, fırsatların kapısını açar.
Yani, toplumsal gelişmenin de, önünü açar.
Pekala bir devlet, adaleti nasıl sağlar?
Birinci evvel;
Milletinin, adalete olan inancını koruyarak sağlar.
daha sonrasında;
bireyin ve kamunun vicdanının sesini, duyurarak sağlar.
Ve en son olarak;
bu sesi, hem maddelerle, birebir vakitte kurumlarla gözeterek sağlar.
Bu 3 kademenin her biri;
devlet, millet ve adalet alakasının sağlamlığı için, hayli değerlidir.
Keza, bu durumun değerini, Fransız düşünür Monteskiyö;
“Bir rejim, insanların adalete inanmaz bir hâle geldiği noktaya gelince;
o rejim mahkûm olmuştur.” kelamlarıyla söz eder.
Pekala, size bir soru…
Devletin ve milletin özgürlüğü deyince, aklımıza birinci vakit içinderda ne geliyor?
Doğal ki cumhuriyetimiz…
Zira Cumhuriyetimizin aslı, ruhu;
Yasalar karşısında, herkesi eşit kabul etmesi,
kimseye ayrıcalık tanımamasından gelir.
İşte bu niçinle, Gazi Mustafa Kemal Atatürk, cumhuriyetimizin kuruluş senelerında;
Hükûmeti, memlekette maddeyi hükümran kılmak,
ve adaleti, âlâ dağıtmakla gorevlendirmiştir.
Maksadının;
“Milleti yormadan, süratle, isabetle ve inançla, adaleti dağıtmak olduğunu” söylemiştir.
Bunun da ötesinde;
Devletimizin, tüm dünya ile temas etmek zorunda olduğunun farkında olarak;
Adalet seviyemizi, tüm uygar toplumların düzebir daha çıkarmayı, mecburî kılmıştır.
Adaletin, hem toplumsal hayatta, birebir vakitte devletin sürekliliğinde;
Ne kadar kıymetli bir yere sahip olduğunu, her fırsatta vurgulamıştır.
Hakikaten, Bay Kriz ve arkadaşlarının, o beğenmedikleri Cumhuriyetimiz,
adaleti, yalnızca maddelerle değil;
bununla birlikte, toplumsal devlet ve toplumsal adalet çerçevesi içerisinde de sağladı.
Bunu okulla, eğitimle, meslekle sağladı.
Sınıflar ortası geçirgenliği, dikey hareketliliği mümkün kılarak sağladı.
Yani bir köyde doğan çocuk ile, kentte doğan bir çocuğun fırsatlarını eşitleyerek sağladı.
Darda kalana, aç açıkta kalana, toplumsal devletin imkânlarını sunarak sağladı.
Bunu da sadaka olarak değil, vatandaşın hakkı olduğu için yaptı.
Kimsesiz çocuklarımıza, en hoş yurtları yaptı.
Kimsesiz yaşlılarımıza, en hoş huzur meskenlerini açtı.
Vergide, fiyatta, adaleti sağladı.
İş hayatında, çalışma şartlarında, adaleti sağladı.
Bayan haklarında, çocuk haklarında, adaleti sağladı.
Cumhuriyetimiz;
Öğretmene, tabibe, mühendise paha verdi.
Çiftçiye, üreticiye, sanayiciye, değer verdi.
Onların hakkı için, emek verdi.
Vatanın yalnızca toprağını değil, mahsulünü de korudu.
Her bir niyetin, her bir fikrin, değerini bildi.
Milletin sesini bastıran değil, duyuran oldu.
Milletin sesinden korkan değil, güç alan oldu.
Ez cümle;
Cumhuriyetimiz bize;
Hakkın, kuvvetten üstün olduğunu gösterdi.
Kıymetli dava arkadaşlarım;
Atatürk’ümüz, adaletin bedelini,
“Bir memlekette adalet yoksa, o memlekette anarşi var demektir.
Orada hükûmet yok demektir.” kelamlarıyla tarifler…
Artık sizlere soruyorum;
Sizce bugün, memleketimizde adalet var mı?
Sizce bugün, memleketimizde hukuk var mı?
Sizce bugün, memleketimizde hakkı koruyan var mı?
Bugün hepimiz, bu soruları maalesef üzülerek, utanarak cevaplıyoruz.
Bugün, memleketimizde bir hükûmetin olmadığını maalesef görüyoruz.
Pekala hükümet yoksa, ne var?
Kendisini kanundan ve milletten üstün nazarann, bir tek adam var.
Ucube sistemini, memleketimize dayatmaya çalışan, bir beceriksizlik abidesi var.
Vatan toprağını kupon arazi olarak nazarann, bir kabile reisi var.
Memleketimizde dokunduğu her yeri, tarumar eden, bir Bay Kriz var.
Aziz milletim;
Ankara hükûmetinin, Damat Ferit kabinesine dair, eleştirdiği ne var ise,
bugün, Beştepe’de yaşanıyor.
Devlet egemenliğini, tek bir şahsa ve onun taşeronlarına emanet eden, bu ucube sistem;
ömrümüzün her alanında bizi yoksullaştırıyor, sömürgeleştiriyor.
İnançsız ve prestijsiz kılıyor.
Bunun sebebi ise,
Ak Parti iktidarı eliyle, Müdafa-i Hukuk’tan, Müdafa-i Erdoğan anlayışına, dönmemizde yatıyor.
Ülkeyi yönetim eden iktidarın, vatandaşın hukukunu müdafaası beklenirken;
maalesef bugün, ülkemizde, hukuk, iktidarı korur hâle geldi.
Bay Kriz ve arkadaşları, her bahiste olduğu üzere;
adaleti de, kendilerine göre eğip, büktüler.
Gerçekten geçtiğimiz günlerde, bunun en acı meselain, yıl dönümüydü.
Ülkemizde adaletin, yok oluşunun yıl dönümüydü…
Ülkemizde hakkın, yok sayışılışının yıl dönümüydü…
16 Nisan 2017’de, ülkemizi ucube bir sisteme hapseden, hukuksuzluğun yıl dönümüydü.
Bugün artık Sayın Erdoğan;
İşine geldiğinde, Cumhurbaşkanı kimliğiyle, meydanlarda,
İşine geldiğinde, Ak Parti Genel Lideri kimliğiyle, meclis kürsüsünde;
istediğine hakaret ediyor, istediğini tehdit ediyor.
Lakin fikrini, kaygısını, kanısını söylemek isteyen kim var ise;
Ya nankör oluyor, ya terörist oluyor, ya da vatan haini oluyor.
O, Ak Parti Genel Lideri olarak, siyaset yapıyor;
Ancak ona karşılık veren vatandaş, Cumhurbaşkanı’na hakaret etmiş oluyor.
İşte size, bu ucube sistemin, ülkemize reva gördüğü, adalet anlayışı…
Üstelik bu çarpık sisteminin gözü;
çabucak hemen 20 yaşında, gencecik bir evladımız, Alp’i bile görmüyor.
Attığı bir tweeti, üstelik 15 dakika daha sonra sildiği bir tweeti, takip edip,
20 yaşındaki bir genci tutuklayan, adalet sistemi;
niçinse;
Uzunluk boy görüntüleri, fotoğrafları çıkan, pudra şekercilerine dokunamıyor!
Twitter’da gündem olmadan, bayan katillerine dokunamıyor!
Milletin hazinesini kemiren yandaşlara dokunamıyor!
Milletin hakkına giren, saray müdürlerine, danışmanlara dokunamıyor!
Aleni bir biçimde, yolsuzluk yapanlara dokunamıyor!
Bu haram tertibini kuranlara da,
Bu adaletsiz tertibin, bekçiliğini yapanlara da,
Bu çarpık anlayışın kesimi olanlara da;
Yazıklar olsun!
Bu milletin hakkı hepinize;
Haram, zehir, zıkkım olsun!
Pahalı dava arkadaşlarım;
Bugün, Milletin Kürsüsü’nde,
Ak Parti iktidarının, adaletsizliği bir düstur olarak benimsemiş, idare anlayışının,
mağdur ettiği bir öteki kesim olan, emeklilerimizi dinleyeceğiz.
Emekliler Sendikası Altındağ Şube Lideri, Murtaza Ak Beyefendi bugün ortamızda.
Buyurun Murtaza Liderim, kelam de kürsü de sizindir.
Kelam de kürsü de emeklilerimizindir.
Teşekkür ediyorum.
Aziz milletim;
İdareyi ve iradeyi tek bir kişinin aklına, tercihlerine, ülkülerine, istek ve isteklerine emanet eden,
Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi, Türkiye’de adaleti ve hakkaniyeti bitmiş oldurmiştir.
Yasamadan fazla, yasama faaliyetine girişen bir cumhurbaşkanı,
yargıçlardan daha hayli, yargı dağıtan bir cumhurbaşkanı,
hukuku üstün tutmak yerine, üstünün hukukunu savunan bir cumhurbaşkanı,
ülkemize demokrasi ve adalet getirmez, getiremez!
Yürütme erkinin, yasamayı ve yargıyı tahakküm altına aldığı,
siyasi gücün, tek bir merkezde toplandığı bu ucube sistemde;
adil bir devlet anlayışından bahsedemeyiz.
Bugün Ak parti iktidarı;
devlete işçi alımından, kur muhafazalı mevduata;
eğitimde fırsat eşitsizliğinden, vergi uygulamalarına;
kamu ihalelerinden, tıpkı kurumda, tıpkı statüde çalışanlar içindeki, maaş eşitsizliklerine;
imar düzenlemeleriyle kentsel rant oluşturmaktan,
müfettişlerin, tehdit ögesi olarak kullanılmasına kadar, her alanda;
haksız, adaletsiz, kayırmacı uygulamalar yapıyor.
Devletin adeta çivisi çıkarılmış durumda.
Zira adil devlet;
seçim arifesinde, “Taşeronlarda çalışan personellerin tamamı, takıma alınacak.” deyip,
seçimden daha sonra, büyük bir çoğunluğunu dışarda bırakmaz.
Adil devlet;
Vatandaşını kandırmaz, aldatmaz, hile yapmaz.
Adil devlet;
yandaş müteahhitlerin kontratlarını, onlar lehine güncellerken;
işe başladığı tarihte, tabi oldukları kanunu, çalışanların aleyhinde değiştirerek,
milyonlarca vatandaşını, mağdur etmez.
Adil devlet;
sınırsız faiz geliri elde edenlerin, vergilerini sıfırlarken;
borç altında ezilen çiftçisinin, traktörüne haciz koymaz.
Adil devlet;
Vergisini, muntazam biçimde ödeyen mükellefleri, cezalandırırcasına,
her sene af çıkarıp, matrah artırımı imkânı sunarak,
vergisini ödemeyenleri, vergi kaçıranları, mükafatlandırmaz.
Adil devlet;
kayıt dışılığa göz yumarak,
firmalar içinde, haksız rekabete yol açmaz.
Adil devlet;
uzlaşma kuruluşu ismi altında,
yandaş şirketlerin, vergi, faiz ve cezalarının, tamamını silerken,
kendisinden olmayanların üstüne, yok edercesine gitmez.
Adil devlet;
Merkez Bankası eliyle, bankalara yüzde 14 faizle verdiği parayı,
hazine aracılığı ile, yüzde 26 faizle, geri almaz.
Adil devlet;
milletin parasını, faiz lobisine peşkeş çekmez, kendi hazinesine kumpas kurmaz.
Adil devlet;
devlet gücünü, iktidar partisinin, siyasi emelleri için kullanmaz.
Adil devlet;
yargı mensuplarını, emniyet güçlerini, kontrol elemanlarını,
baskı ögesi olarak kullanmaya kalkışmaz.
Adil devlet;
mülki yönetim amirlerini, il-ilçe teşkilatı üzere kullanmaz.
Kamu ihale kanununu daima değiştirerek, şahsa özel uygulamalar yapmaz.
Adil devlet;
kamu ihalelerinde de, adaleti gözeten devlettir.
Beşli çeteye, ülkenin kaynaklarını peşkeş çekmez.
Adil devlet;
5 müteahhidin, yaklaşık 10 milyar liralık vergi borcunu silerken,
Öğrencinin aldığı, 28 bin liralık krediyi, 48 bin lira olarak geri isteyerek,
gençlerinin hesaplarına, haciz koymaz.
Adil devlet;
güç gününde, vatandaşının yanında olan devlettir.
Pandemide, 2 milyon esnafına verdiği dayanağın, daha fazlasını,
İstanbul Havalimanı meselade olduğu üzere, tek kalemde, tek bir yandaş firmaya vermez.
Adil devlet;
düzenleme yetkisini, iktidar mensupları için, bir rant kapısı olarak kullanmaz.
Adil devlet;
toplumsal yardımları, vatandaşlarına adil dağıtan devlettir.
Bir siyasi partinin, vilayet ve ilçe teşkilatlarının belirlediği kimselere, yardım yapıp,
kendisinden görmediği muhtaç vatandaşlarını, yardımsız bırakmaz.
Adil devlet;
Üstünlerin hukukunu değil, hukukun üstünlüğünü savunan devlettir.
Kamu istihdamında, adalet ve liyakat aslını benimseyen devlettir.
Vatandaşının hakkını gasp eden değil, koruma eden devlettir.
Gelir eşitsizliğine, son veren devlettir.
Vergide, adaleti tesis eden devlettir.
Eğitimde, fırsat eşitliği sağlayan devlettir.
Adalet; eşitliğin ve özgürlüğün mihenk taşıdır.
Hukukun üstünlüğü; toplumsal gelişmenin anahtarıdır.
Fırsat eşitliği; bir ülkenin zenginleşme reçetesidir.
İşte bu yüzden, YETERLİ Parti iktidarında;
Türkiye’yi, dünyanın en demokratik, en şeffaf ve en adaletli ülkelerinden biri yapacağız.
Yargı, bağımsız olacak.
Medya, bağımsız olacak.
Kamu kontrolü, bağımsız olacak.
Mali kontrol, bağımsız olacak.
Yani;
Türkiye, tam ve kâmil bir demokratik hukuk devleti olacak!
DÜZGÜN Parti iktidarında;
Temel özgürlüklerimiz, tartışma konusu olmayacak.
“Konuşursam, sabah 5’te kapıma dayanırlar.” korkusu bitecek.
“Silivri artık soğuktur” muhabbeti tarih olacak.
Niyetlerdeki prangalar, fikirlerdeki zincirler, sözlerdeki ümitsizlikler, ortadan kalkacak.
Cübbelerdeki düğmeler, yargıdaki vesayet son bulacak.
Yani;
Türkiye özgür olacak!
DÜZGÜN Parti iktidarında;
Toplumsal ve ekonomik eşitsizliklerimiz;
Kendini en güçsüz hissedenlerin lehinde düzenlenecek.
Mutlak bir fırsat eşitliği sağlanacak.
Bu ülkeden dünya markaları çıkartacak kaç gencimiz var.
Hayata geçmeyi bekleyen binlerce fikir var.
Biz bu fikirlere, bu gençlere yol açacağız.
Yani;
Yalnızca Bay Kriz’in, amatör oligarklarına tanınan o fırsatları,
85 milyonun kullanmasına açacağız.
GÜZEL Parti iktidarında;
milletimizin önüne, tertemiz bir sayfa açacağız.
Kimse fakir olduğu için, eğitimden geri kalmayacak.
Kimse fakir olduğu için, besine erişimden yoksun bırakılmayacak.
Rüzgar Gülü projemiz ile, okul çağındaki tüm evlatlarınız,
sabah kahvaltısını, öğle yemeğini okulda yiyecek.
Çocuklarımız, meskene karnı tok dönecek.
Gereken eğitimi de alacak, gereken gıdayı da alacak.
Buradan milletimize kelam veriyoruz;
ÂLÂ Parti iktidarında;
beşikten, yetişkinliğe, hiç bir insanımızı geride bırakmayacağız.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Onlar, çığ üzere düşerken;
Biz, kar topu misali büyüyoruz!
Onlar;
“iftira ve çamur siyasetiyle” günü kurtarmaya çalışırken;
Biz;
milletimizin gönlünde, gün be gün yükseliyoruz!
Onlar, berbatlıktan, kaostan ve palavradan beslenirken;
Biz, uygunluğu, makulü ve hakikati savunarak, dimdik yürüyoruz!
Onlar, yolumuza türlü türlü mahzurlar çıkartırken;
Biz, her geçen gün, daha da güçleniyoruz!
Ardımızda, milletimizin takviyesi,
Aklımızda, kuvvetli, varlıklı ve memnun bir Türkiye maksadıyla;
Kalbimizde Atatürk’ün vizyonu,
Önümüzde cumhuriyetimizin ışığıyla;
Yılmadan, yorulmadan, dinlenmeden çalışarak,
Milletimizi, bir daha demokrasiyle buluşturmaya geliyoruz.
Ülkemize hak ettiği prestijini, bir daha kazandırmaya geliyoruz.
Gönüllere şenlik olmaya, cumhuriyete layık olmaya geliyoruz!
El ele, kol kola, daima birlikte, memleketimize huzuru getirmeye geliyoruz!
Sıkı durun, epey az kaldı!
Toplantımızı şereflendirdiniz.
Sağ olun, var olun, Allah’a emanet olsun”
Hibya Haber Ajansı
“Aziz milletim, kıymetli milletvekilleri, sevgili gençler ve değerli basın mensupları;
Sizleri hürmet ve sevgiyle selamlıyorum.
Küme toplantımıza beğenilen geldiniz, sefalar getirdiniz.
Sözlerimin başında, Balıkesir’imiz için büyük kıymeti olan, bir mevzuya değinmek istiyorum.
Türk Ocaklarımız, Balıkesir için, İstiklal Madalyası başvurusu yapmıştı.
Ben de, kurtuluş uğraşı zaferimizin, 100’üncü yılında;
İstiklal Madalyası’nın, Balıkesir’e hayli yakışacağını düşünüyorum.
Bu vesileyle, atılan bu hoş adıma, GÜZEL Parti olarak takviyemizi tabir ediyor,
yetkilileri, gerekli adımları atmaya davet ediyorum.
Aziz milletim;
Bay Kriz’in, konuşmaya doyamadığı bir haftayı daha, geride bıraktık.
Biliyorsunuz kendisi, beceriksizliklerinin üstünü örtmek için,
daima olarak mevzuyu, geçmişe getirip, dikkat dağıtır, gündem saptırır.
Ancak bu sefer, farklı bir şey oldu.
Enflasyon, son 20 yılın doruğunu gördü.
“Faiz sebep, enflasyon sonuç” teorisi, elinde patladı.
“Türkiye İktisat Modeli” dedikleri, kelamım ona model de, tüm bunların üzerine tüy dikti.
Hal bu biçimde olunca da,
Bay Kriz’in, paylı mükemmeller kumpanyasına, artık inanan kalmadı.
İşte o niçinle de, baktı olmuyor, artık dikkati geleceğe çevirmeye başladı.
2023’e 8 ay kalmış, lakin bu arkadaş,
20 yılda yapamadıklarını, 8 ayda yapacaklarını, sav etmeye başladı.
Yetmedi;
2053’ten bahsetti.
Yetmedi;
2071’den bahsetti.
Yakında kahve falı da bakmaya başlarsa, şaşırmayın.
Milletimiz bugün, taneyle domates alıyor;
Bay Kriz, “2053’te lojistiğimiz mükemmel olacak” diyor.
Milletimiz bugün, otomobiline mazot alamıyor;
Bay Kriz, “2053’te ulaştırma süper olacak.” diyor.
Milletimiz bugün, temel besin hususlarına bile erişemiyor;
Bay Kriz, “2071 olağanüstü olacak” diyor.
Şu ciddiyetsizliğe bakar mısınız?
Sayın;
Yahu bugün ne olacak?
Yarın ne olacak?
Masal anlatmayı bırak, biraz da ondan bahset!
Şayet, Türkiye’ye dair bir vizyon ortaya koymak istiyorsan;
en evvel, bugünün problemlerini çöz.
Biz o kelamları, bundan 11 yıl evvel de dinledik.
“Büyük Türkiye, Büyük Güç, Amaç 2023’tü” değil mi?…
Hey gidi hey…
2023 için, neler vadediyordun, neler…
örneğin;
Kişi başına düşen ulusal gelirimiz, 25 bin dolar olacaktı.
örneğin;
İhracatımız, 500 milyar dolara,
dış ticaret hacmimiz de, 1 trilyon dolara ulaşacaktı.
örneğin;
İşsizlik oranı yüzde 5’lere düşecekti.
örneğin;
Edirne’den Kars’a, İzmir’den Diyarbakır’a, Trabzon’dan Adana’ya, Urfa’dan Antalya’ya,
yüksek Süratli tren sınırları inşa edilmiş olacaktı.
örneğin;
GAP, DAP, KOP üzere, bölgesel projeleri tamamlanmış olacaktı.
Türkiye, dünyanın tahıl ambarına, tarım merkezine dönüşecekti.
örneğin;
Türkiye, bölgenin en ileri demokrasisi olacaktı.
örneğin;
Özgürlükler, daha ileri standartlara kavuşacaktı.
İştirakçi, özgürlükçü, yeni bir anayasa olacaktı.
Pekala sonunda ne oldu?
2023 amaçların, palavra oldu.
Gerçi artık haksızlık etmeyeyim…
Bay Kriz, bu vaatlerinden birini yaptı.
“Anayasayı değiştireceğim.” demişti.
El-hak değiştirdi.
Kendini lider, bu ucube sistemi de, Türkiye’nin başına bela etti.
Bu ortada;
2023 amaçlarını tutturamadı ancak;
örneğin;
“Saray yapacağım.” dememişti.
Fakat onu gerçekleştirdi.
örneğin;
“Millet zahmet çekerken, ben 500 milyon dolarlık uçakla gezeceğim.” dememişti.
Hamdolsun, onu da gerçekleştirdi.
Fakat artık milletimiz, bu masalları yemiyor!
Memleketin durumundan bihaber olanları, artık ciddiye almıyor!
Danışmanlarının elinde oyuncak olan,
bir gün söylemiş olduği, sonraki günü tutmayanlara, artık kimse inanmıyor!
2023’e 8 ay kala, bugünün Türkiye’sinde;
Milletimiz, ekmek ve yağ kuyruğunda bekliyor.
Domatesi biberi, taneyle alıyor.
Konutunda, battaniyeye sarılarak oturuyor.
“Tahıl ambarı yapacağız.” dedikleri Türkiye, buğday ithal ettiği için;
belediyeler vatandaşa, ekmek karnesi dağıtıyor;
iktidarın küçük ortağı, askıda ekmek stantları açıyor.
“Lojistik üssü olacak.” dedikleri Türkiye’nin, nakliyecileri,
yabancı hudut kapılarında, haftalarca bekliyor.
İştirakçi ve özgürlükçü anayasa vadettikleri Türkiye’de bugün;
çeteler sokaklarda siyasetçileri, gazetecileri dövüyor,
gece yarısı, mesken basıyor.
Yandaş olmayan basına, para cezaları,
iktidarı eleştiren gazetecilere, tweet atan 20 yaşındaki gençlere,
hapishane yolları gösteriliyor.
Sayın Erdoğan;
Biz senin bu masallarını, epeyce dinledik.
Fakat artık anladık ki;
sen bütün bunları, Türkiye için bir vizyon olarak değil;
iktidarını ayakta tutmak için söylemişsin.
Bu ucube sistemi, başımıza bela etmek için,
milletine düpedüz, palavra söylemişsin.
Artık kâfi.
Milletçe artık bu masallardan, bıktık usandık.
Madem hâlâ, anlatacak masalların, hayali gayelerin, palavradan da bir vizyonun var;
bu biçimde, hodri meydan!
Getir sandığı, sonucu milletimiz versin.
Gaye nasıl olurmuş, vizyon nasıl olurmuş, sana sandıkta öğretelim.
Aziz milletim;
Bay kriz ve liyakatsiz takımlarının aklı, öteki türlü çalışıyor.
Bakın geçenlerde, Afrika ülkesi Zambiya’yla, bir muahede imzaladılar.
İmzaladıkları muahedede diyor ki;
“Gemilerle, karşılıklı liman ziyareti yapılması.”
Yani Türk gemileri ve Zambiya gemileri, karşılıklı limanları ziyaret edecek.
Ne hoş.
Hoş bulunmasına hoş de, ortada küçük bir sorun var;
Zambiya’da liman yok.
Zira Zambiya’da, deniz yok.
Viktorya Şelaleleri’ni deniz zanniçin, üstün bir coğrafya bilgisiyle, karşı karşıyayız.
Bu vesileyle buradan, Sayın Erdoğan ve liyakat abidesi arkadaşlarına,
bir davette bulunmak istiyorum:
Hani Damat Bakan, uzaya dört şeritli yol yapacaktı ya…
Hazır eliniz değmişken, ortadan Zambiya’ya da bir deniz çıkarıverin.
Muahedenin ayakları, havada kalmasın.
Siz, karasal coğrafyalara, deniz getirmeyi seversiniz.
Ne de olsa, daha evvel, “Ankara’ya deniz getireceğim.” diyen de bir daha sizinkilerdi.
Bir zahmet el atın da, Zambiya da hasretle beklediği denize sonunda kavuşsun.
Yazıktır.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Rodos’a 40 bin asker yığıp, gözünü İzmir’imize diken, faşist Mussolini’nin, küstah elçisi,
Gazi’yi ziyaret eder.
Elçi gorevlilere, “İzmir’i alarak, Asya’ya ayak basmaktan” bahseden Mussolini’nin, bildirisini aktarır.
Gazi, “Söyleyin, yarın sabah gelsin, yanıtımı vereyim.” der.
Sonraki sabah Atatürk, kabul salonuna, Mareşal üniforması ve çizmeleriyle girer.
Bunu nazarann elçinin, nutku tutulur.
Gazi Mustafa Kemal Atatürk, elçiye şu biçimde seslenir;
“Söyle o koca herife;
O, 40 bin askerle, İzmir’i alamaz.
Lakin ben, 4 bin askerimle, Roma’ya girerim.”
daha sonra ne olur biliyor musunuz?
Mussolini açıklamasını yeniler ve der ki;
“Ben Asya’ya ayak basmaktan bahsettim.
Türkiye Avrupalıdır.”
İşte devlet yönetmek, bu kadar önemli bir iştir.
Türk Devleti’ni yönetmek;
çiftçinin kederini, gözünün içine bakarak dinlemektir.
Köylüyü efendi görmektir.
Bayanlara hürmettir.
Çocukların yanında eğilmek,
lakin hadsizin karşısında da, dimdik durmaktır.
Biz Ceddimizden bu biçimde gördük.
Biz ulu tarihimizden bu biçimde bildik.
Ancak Ak Parti iktidarının başı, o denli bir baş ki;
öbürleri tak diye emrediyor, bunlar şak diye yerine getiriyor.
İhracatla büyüyeceğiz, varlıklı olacağız diyorlardı,
meğer, dava ihraç edeceklermiş…
Trump emrettiğinde, rahibi nasıl ihraç ettilerse,
Suudi prens emredince de, Kaşıkçı davasını, jet süratiyle ihraç ettiler.
Geçen hafta katıldığım bir televizyon programında sormuştum.
Buradan bir sefer daha soruyorum:
Bay Kriz;
Kaşıkçı davasını, kaça sattınız?
Türkiye sonlarında işlenmiş, bir cinayetin davasını,
yani devletin egemenlik hakkını, kaça devrettiniz?
Geçmişini bilmeyen, bugünü de, yarını da koruyamaz.
Tarihinden feyz alamayan, icap ettiğinde dik duramaz.
Dünyada para bolken, 20 yıl iktidar oldular, lakin bir türlü devlet insanı olamadılar.
Sorumluluk almak yerine,
beceriksizliklerini, faiz lobilerine, üst akıllara, dış güçlere havale ettiler.
Orayı kurutunca, bu kere da, vatandaşa sardılar.
Kendilerinden öbür, herkes hatalı oldu.
Muhalefetinden, gazetecisine,
Öğrencisinden, öğretmenine,
Esnafından, çalışanına,
Memurundan, emeklisine herkes;
terörist oldu, hain oldu, nankör oldu.
Herkes kesinlikle hatalı oldu, lakin Ak Parti, daima ak kaşık kaldı.
20 yılın sonunda, bugün geldiğimiz noktada ise;
Tutunacak kısımları, üfürecek mazeretleri, suçlayacak kimseleri kalmadı.
Buradan bir kere daha hatırlatıyorum;
Birinci sandıkta, kim hatalı, kim hatasız nazaranceğiz.
Sandık gelecek, milletimizin çelikten iradesi,
Türkiye’nin düşürüldüğü durumun faturasını, gerçek sorumlusuna kesecek.
Hiç kimse merak etmesin.
Türk devleti de, Türk milleti de, çaresiz değildir.
Türkiye, bu ciddiyetsizliğe, bu utanmazlığa mahkûm hiç değildir.
Bu memleketin liyakatli takımları, fedakâr evlatları var.
Bu milletin YETERLİ Parti’si var.
Biz varız, biz hazırız.
Ve Allah’ın müsaadesiyle Ak Parti’nin niye olduğu enkazı, kesinlikle kaldıracağız.
Aziz milletim;
Ak Parti iktidarının 20 yıllık yapıtı olan;
her geçen gün, daha da derinleşen yoksulluğa,
kronikleşen ümitsizliğe, ve öğrenilmiş çaresizliğe,
memleketimizin her yanında, şahit olmaya devam ediyoruz…
Geçtiğimiz hafta, arkadaşlarımızla bir arada, Bursa’daydık.
Bursalı esnafımız da, üreticimiz de, sanayicimiz de,
emeklimiz de, bayanlar da, maalesef tıpkı kederlerden müzdarip…
Siftahsız geçen günler, Yenişehir’de,
25 yıllık dükkânların, kepenk kapatmasına sebep olmuş.
örneğin, Yenişehirli bir çiftçimiz diyor ki;
“Yenişehir 50 bin nüfus;
bu dükkân üzere, 50 tane dükkân kapalı.
Bu dükkân, bu memleketin en eski peynircisiydi.
Günah bu insanlara…
Bize 1 ton suyu, 500 liraya satıyorlar.
Ben her gün, 2 ton su kullanıyorum.
Günde 1.000 lira su parası veriyorum.
Yazın 5 ay, her gün veriyorum.
150 bin lira.
Ben nereden, ne ekeceğim?
Ne para kazanacağım?
Bizi Amerikan şirketlerine, mısır firmalarına, esir ettiler burada.”
örneğin İnegöl’de, saat 3 buçukta fakat siftah yapabilmiş, bir esnafımız diyor ki;
“Zor bir müddetçten geçiyoruz.
Sattığımızı yerine koyamıyoruz.”
örneğin, aktar dükkanı işleten, bir bayan esnafımız diyor ki;
“Kilogram ile alan müşterilerimiz, tane ile almaya başladı.
Yalnızca baharat alabiliyorlar.
O da kekik, nane…
Yumurta bile alamayan müşterilerim var.”
örneğin, bir öteki esnaf kardeşim diyor ki;
“İşler yeterli demek isterdik, lakin işler makûs.
Geçen sene 1 liraya sattığımız ufak çikolatalar bile, şu anda 2 buçuk lira oldu.
Bu değişim, 7 ayda oldu.
Cevizin kilosu, 120 lira.
O da, ithal olmayan.
Yani üreticiden aldığım ceviz.”
örneğin, emekli bir öğretmen kardeşim diyor ki;
“Biz çocuklarımıza şunu anlatırdık:
‘Türkiye kendi kendine yeten bir tarım ülkesidir.’
Artık öğrencilerim gelip;
‘Hocam siz bize, bu türlü öğrettiniz, artık niye bu durumdayız?’ diyorlar.”
Sence ne desin Sayın Erdoğan?
Söyle haydi, Bay Kriz…
Bu öğretmenimiz, öğrencilerine ne desin?
Aziz milletim;
Gençlerimizin durumu da, esnafın durumundan âlâ değil.
Bugün ülkemizde gençler;
Kendilerine dair, acı bir değersizlik hissiyle,
Yarına dair, derin bir önbakılırsameme hâliyle,
Ülkemize dair, müthiş bir ümitsizlik iklimiyle, çaba ediyorlar.
Yurt haricindeki yaşıtlarıyla, eşit şartlarda başlayamadıkları hayat parkurunda;
Gösterdikleri efor da, özveri de, emekleri de yok sayılıyor.
Yok sayılmamak için yürüttükleri uğraşta ise;
takviye beklerken, köstekle,
yardım beklerken, maniyle,
empati beklerken, nobranlıkla,
sevgi beklerken, nefretle karşılaşıyorlar.
Daha, onların gerçeklerinden bile haberdar olmayanların,
bayat tavsiyelerini, bitmeyen nasihatlerini dinliyorlar.
Lakin kederleri, tasaları dinlenmiyor.
Fikirleri, tahlil teklifleri önemsenmiyor.
her insanın kürsülerden, onlar hakkında, atıp tutmaya bayıldığı bir ortamda;
Mikrofon bir türlü, onların eline geçmiyor.
İşte, tam da bu niçinle;
bu anlayışa, “dur” demek için,
gençlerin sesini kısan buyurganlığa, son vermek için,
“Bol nasihat, sıfır icraat” evresini bitirmek için,
“Gençler için, gençlerle birlikte” diyerek, genç arkadaşlarımızla buluşuyoruz.
Lakin alışılmışın tersine;
Soruları onlar değil, ben soruyorum.
Onlar konuşuyor, ben dinliyorum.
Onlar anlatıyor, ben öğreniyorum.
söylemiş oldukleri doğrultusunda;
hem biz, GÜZEL Parti olarak, tahlillerimizi hazırlıyoruz,
tıpkı vakitte, Ulu Meclisimizin kürsüsünden, onların sesini duyuruyoruz.
Hakikaten geçtiğimiz Cuma günü de,
bilakis mentorluk oturumlarımızın, üçüncüsünü gerçekleştirdik.
Gençleri dinlemeye, tenezzül etmeyenleri,
onları, parmak sallayarak yönetmeye çalışanları,
ve öbür coğrafyalarda, gelecek hayali kurmaya mecbur bırakanları, şimdiden uyarıyorum;
Daha epeyce canınız sıkılacak, daha hayli köpürecek, daha epey gıcık olacaksınız.
Fakat isteseniz de istemeseniz de, artık susacaksınız!
İsteseniz de istemeseniz de, gençlerin sesini duyacaksınız!
İsteseniz de istemeseniz de, artık onların fikirlerini, taleplerini dinleyeceksiniz!
Hiç merak etmeyin;
Ben de büyük bir zevkle, sizi yola getireceğim.
Buyurun bakalım, gençler ne diyormuş…
23 yaşında, öğrenci bir oğlumuz diyor ki;
“X ülkesinde okuyan bir öğrenci, 50 ülke gezebiliyorken;
ben 81 vilayeti gezemiyorum.
5 yıl daha sonra nerede olacağımı değil de;
5 yıl daha sonraya, nasıl varacağımı düşünüyorum.
Atatürk’ün; “Benim bütün ümidim gençlikte” dediği gençliğin, ümidi kalmamış durumda.
Biz Türkiye’de, Türk olmaktan gurur duyan;
fakat Türkiye’de yaşamaktan, yorulmuş bir gençlik hâline geldik.”
24 yaşında, yazılım mühendisi bir gencimiz diyor ki;
“Bu hükûmet, Türk gençliğine bir gençlik borçlu.
Zira hiç bir genç, burada hayallerine kavuşamadı, hedeflerine ulaşamadı.
1 adım atmaya çalışırken, hükûmet 2 adım geri aldı.
Türkiye’de öğrenci olmak, sahiden Survivor üzere.
Her gün hayatta kalmaya çalışıyorsun, inanılmaz sıkıntıların var.
Lakin üstüne her gün, güldürü üzere açıklamalar dinliyorsun.
“Gençler, şayet imkânı var ise, yurt dışına çıkmalı, yurt dışını görmeli.” diyorlar.
Yani bu biçimde bir ekonomik durumda, bu biçimde bir açıklama, fazlaca absürt.
Bence şu an, bir Türk gencinin, yurt dışına en yakın olduğu nokta;
havalimanındaki dış sınırlar yazısının, önünde çekileceği fotoğraf.
Yani en çok oraya gidebilir bir Türk genci.”
Buna bir karşılığın var mı, Bay Kriz?
Sağlıklı hayat koçluğuna soyunduğun gençlerin, durumundan mutlu musun?
Bu gencimize, aromalı kahve ve tropik seyahatler haricinde, bir tavsiyen var mı?
Yazıklar olsun.
23 yaşında, hem okuyup hem çalışan bir gencimiz, diyor ki;
“Biz ailede özne olamıyoruz, üniversitede özne olamıyoruz,
siyasette de özne olamıyoruz.
Benim etrafımda, epey fazla arkadaşım, kendini bedelsiz hissediyor.
Herkes, “geleceğimiz sizsiniz” diyor.
Lakin konuşmaya gelince, “sen sus” oluyor.
Karar alıcısı olmadığımız bir masada alınan kararların, altında eziliyoruz.”
19 yaşındaki, Gaziantepli öğrenci bir gencimiz diyor ki;
“İstanbul’da yurtta kalıyorum.
Ağır kar yağıp tatil olunca, bir arkadaşımın;
“Oh, bir hafta dışarı çıkıp, para harcamayacağız.
Paramız cebimizde kalacak.” söylemiş olduğini duydum.
Bu epeyce içler acısı bir durum.
Benim önüme bakmam için; evvel karnımdan başımı kaldırmam gerekiyor.”
Bakın, bu epeyce acı bir cümle.
Danışmanlarını, sarayda 5-10 maaşla besleyenler;
genel müdürlerine, 11 maaş verenler;
“İtibardan tasarruf olmaz.” diye, 13 uçakla gezenler;
Oturduğu yerden, gençlere nasihat çekenler;
Bugün, Türkiye’de bir genç,
“Önüme bakmam için, evvel karnımdan başımı kaldırmam gerekiyor.” diyor.
Duyuyor musunuz?
Atatürk’ümüzün, tüm ümidini bağladığı Türk gençliği,
Bugün, ümitsizlikle, ümitsizlikle ve karamsarlıkla boğuşuyor.
Duyuyor musunuz?
Gün geçtikçe vasatlaşan, bu ucube sistemin içerisinde;
Gençler sizden, çaldığınız gençliklerini istiyor.
Duyuyor musunuz?
Sevgili gençler;
Onlar duymasa da, biz duyuyoruz.
Onlar dinlemese de, biz dinliyoruz.
Onlar umursamasa da, biz önemsiyoruz.
İktidarın yürüttüğü kutuplaştırma siyaseti;
sizlerin üzerinde işlemiyor, biliyoruz.
Zira sizin ortak sıkıntılarınız var.
Güvencesizlik, hepinizin kaygısı.
Tabir özgürlüğü, hepinizin kederi.
İşsizlik, hepinizin kaygısı.
Fırsat eşitliği, hepinizin sıkıntısı.
Bu kaygıların etrafında, birleştiğinizi bakılırsan iktidar mensupları;
sizi kendi aranızda bölemediği için, toplum ile ortanıza, set çekmeye çalışıyor.
Sizi şımarık ilan etmeye, dışlamaya, yok saymaya çalışıyor.
Ancak sizin, yaşadığınız onca şeye karşın,
ülkenize faydalı olmak için, epey çabaladığınızı görüyorum.
Bu eforun sizi epeyce yorduğunu, üzdüğünü ve bunalttığını görüyorum.
Fakat önümüzde, yalnızca 1 yıl kaldı.
Üniversitelerin, işsizliği 4 yıl öteleyen kurumlar olmaktan çıktığı günlere, 1 yıl kaldı.
Güvenliğinize dair dertlerinizin, son bulduğu günlere, 1 yıl kaldı.
Demokrasinin, hukukun üstünlüğünün, adaletin, tam ve kâmil uygulandığı günlere, 1 yıl kaldı.
Geleceğinize umutla baktığımız günlere, 1 yıl kaldı.
Memleketimizin medeniyet yolundaki taşlarını, birlikte döşeyeceğimiz günlere, 1 yıl kaldı.
El ele, kol kola, daima birlikte, ülkemizin geleceğini inşa edeceğimiz günlere,
İnanın epey az kaldı!
Aziz milletim;
Devletin, milleti ile kurduğu bağın temelinde, adalet vardır.
Zira adalet;
Milletin özgürlüğünü ve eşitliğini temel alır.
Zira adalet;
Milletin saygınlığını ve gelişmenini temel alır.
Zira adalet;
Devletin, merhametli eli,
milletine, hak ettiği ömür standartlarını, sunma faziletidir.
Zira adalet;
Devlet idaresindeki, hükümran ögedir.
Demokratik bir hukuk devletinde, adalet anlayışı;
insanlara, yalnızca yasalar önünde eşitlik sunmaz.
hem de, insanların maksatlarını gerçekleştirebilmeleri için;
karşılarına çıkan pürüzleri kaldırır, fırsatların kapısını açar.
Yani, toplumsal gelişmenin de, önünü açar.
Pekala bir devlet, adaleti nasıl sağlar?
Birinci evvel;
Milletinin, adalete olan inancını koruyarak sağlar.
daha sonrasında;
bireyin ve kamunun vicdanının sesini, duyurarak sağlar.
Ve en son olarak;
bu sesi, hem maddelerle, birebir vakitte kurumlarla gözeterek sağlar.
Bu 3 kademenin her biri;
devlet, millet ve adalet alakasının sağlamlığı için, hayli değerlidir.
Keza, bu durumun değerini, Fransız düşünür Monteskiyö;
“Bir rejim, insanların adalete inanmaz bir hâle geldiği noktaya gelince;
o rejim mahkûm olmuştur.” kelamlarıyla söz eder.
Pekala, size bir soru…
Devletin ve milletin özgürlüğü deyince, aklımıza birinci vakit içinderda ne geliyor?
Doğal ki cumhuriyetimiz…
Zira Cumhuriyetimizin aslı, ruhu;
Yasalar karşısında, herkesi eşit kabul etmesi,
kimseye ayrıcalık tanımamasından gelir.
İşte bu niçinle, Gazi Mustafa Kemal Atatürk, cumhuriyetimizin kuruluş senelerında;
Hükûmeti, memlekette maddeyi hükümran kılmak,
ve adaleti, âlâ dağıtmakla gorevlendirmiştir.
Maksadının;
“Milleti yormadan, süratle, isabetle ve inançla, adaleti dağıtmak olduğunu” söylemiştir.
Bunun da ötesinde;
Devletimizin, tüm dünya ile temas etmek zorunda olduğunun farkında olarak;
Adalet seviyemizi, tüm uygar toplumların düzebir daha çıkarmayı, mecburî kılmıştır.
Adaletin, hem toplumsal hayatta, birebir vakitte devletin sürekliliğinde;
Ne kadar kıymetli bir yere sahip olduğunu, her fırsatta vurgulamıştır.
Hakikaten, Bay Kriz ve arkadaşlarının, o beğenmedikleri Cumhuriyetimiz,
adaleti, yalnızca maddelerle değil;
bununla birlikte, toplumsal devlet ve toplumsal adalet çerçevesi içerisinde de sağladı.
Bunu okulla, eğitimle, meslekle sağladı.
Sınıflar ortası geçirgenliği, dikey hareketliliği mümkün kılarak sağladı.
Yani bir köyde doğan çocuk ile, kentte doğan bir çocuğun fırsatlarını eşitleyerek sağladı.
Darda kalana, aç açıkta kalana, toplumsal devletin imkânlarını sunarak sağladı.
Bunu da sadaka olarak değil, vatandaşın hakkı olduğu için yaptı.
Kimsesiz çocuklarımıza, en hoş yurtları yaptı.
Kimsesiz yaşlılarımıza, en hoş huzur meskenlerini açtı.
Vergide, fiyatta, adaleti sağladı.
İş hayatında, çalışma şartlarında, adaleti sağladı.
Bayan haklarında, çocuk haklarında, adaleti sağladı.
Cumhuriyetimiz;
Öğretmene, tabibe, mühendise paha verdi.
Çiftçiye, üreticiye, sanayiciye, değer verdi.
Onların hakkı için, emek verdi.
Vatanın yalnızca toprağını değil, mahsulünü de korudu.
Her bir niyetin, her bir fikrin, değerini bildi.
Milletin sesini bastıran değil, duyuran oldu.
Milletin sesinden korkan değil, güç alan oldu.
Ez cümle;
Cumhuriyetimiz bize;
Hakkın, kuvvetten üstün olduğunu gösterdi.
Kıymetli dava arkadaşlarım;
Atatürk’ümüz, adaletin bedelini,
“Bir memlekette adalet yoksa, o memlekette anarşi var demektir.
Orada hükûmet yok demektir.” kelamlarıyla tarifler…
Artık sizlere soruyorum;
Sizce bugün, memleketimizde adalet var mı?
Sizce bugün, memleketimizde hukuk var mı?
Sizce bugün, memleketimizde hakkı koruyan var mı?
Bugün hepimiz, bu soruları maalesef üzülerek, utanarak cevaplıyoruz.
Bugün, memleketimizde bir hükûmetin olmadığını maalesef görüyoruz.
Pekala hükümet yoksa, ne var?
Kendisini kanundan ve milletten üstün nazarann, bir tek adam var.
Ucube sistemini, memleketimize dayatmaya çalışan, bir beceriksizlik abidesi var.
Vatan toprağını kupon arazi olarak nazarann, bir kabile reisi var.
Memleketimizde dokunduğu her yeri, tarumar eden, bir Bay Kriz var.
Aziz milletim;
Ankara hükûmetinin, Damat Ferit kabinesine dair, eleştirdiği ne var ise,
bugün, Beştepe’de yaşanıyor.
Devlet egemenliğini, tek bir şahsa ve onun taşeronlarına emanet eden, bu ucube sistem;
ömrümüzün her alanında bizi yoksullaştırıyor, sömürgeleştiriyor.
İnançsız ve prestijsiz kılıyor.
Bunun sebebi ise,
Ak Parti iktidarı eliyle, Müdafa-i Hukuk’tan, Müdafa-i Erdoğan anlayışına, dönmemizde yatıyor.
Ülkeyi yönetim eden iktidarın, vatandaşın hukukunu müdafaası beklenirken;
maalesef bugün, ülkemizde, hukuk, iktidarı korur hâle geldi.
Bay Kriz ve arkadaşları, her bahiste olduğu üzere;
adaleti de, kendilerine göre eğip, büktüler.
Gerçekten geçtiğimiz günlerde, bunun en acı meselain, yıl dönümüydü.
Ülkemizde adaletin, yok oluşunun yıl dönümüydü…
Ülkemizde hakkın, yok sayışılışının yıl dönümüydü…
16 Nisan 2017’de, ülkemizi ucube bir sisteme hapseden, hukuksuzluğun yıl dönümüydü.
Bugün artık Sayın Erdoğan;
İşine geldiğinde, Cumhurbaşkanı kimliğiyle, meydanlarda,
İşine geldiğinde, Ak Parti Genel Lideri kimliğiyle, meclis kürsüsünde;
istediğine hakaret ediyor, istediğini tehdit ediyor.
Lakin fikrini, kaygısını, kanısını söylemek isteyen kim var ise;
Ya nankör oluyor, ya terörist oluyor, ya da vatan haini oluyor.
O, Ak Parti Genel Lideri olarak, siyaset yapıyor;
Ancak ona karşılık veren vatandaş, Cumhurbaşkanı’na hakaret etmiş oluyor.
İşte size, bu ucube sistemin, ülkemize reva gördüğü, adalet anlayışı…
Üstelik bu çarpık sisteminin gözü;
çabucak hemen 20 yaşında, gencecik bir evladımız, Alp’i bile görmüyor.
Attığı bir tweeti, üstelik 15 dakika daha sonra sildiği bir tweeti, takip edip,
20 yaşındaki bir genci tutuklayan, adalet sistemi;
niçinse;
Uzunluk boy görüntüleri, fotoğrafları çıkan, pudra şekercilerine dokunamıyor!
Twitter’da gündem olmadan, bayan katillerine dokunamıyor!
Milletin hazinesini kemiren yandaşlara dokunamıyor!
Milletin hakkına giren, saray müdürlerine, danışmanlara dokunamıyor!
Aleni bir biçimde, yolsuzluk yapanlara dokunamıyor!
Bu haram tertibini kuranlara da,
Bu adaletsiz tertibin, bekçiliğini yapanlara da,
Bu çarpık anlayışın kesimi olanlara da;
Yazıklar olsun!
Bu milletin hakkı hepinize;
Haram, zehir, zıkkım olsun!
Pahalı dava arkadaşlarım;
Bugün, Milletin Kürsüsü’nde,
Ak Parti iktidarının, adaletsizliği bir düstur olarak benimsemiş, idare anlayışının,
mağdur ettiği bir öteki kesim olan, emeklilerimizi dinleyeceğiz.
Emekliler Sendikası Altındağ Şube Lideri, Murtaza Ak Beyefendi bugün ortamızda.
Buyurun Murtaza Liderim, kelam de kürsü de sizindir.
Kelam de kürsü de emeklilerimizindir.
Teşekkür ediyorum.
Aziz milletim;
İdareyi ve iradeyi tek bir kişinin aklına, tercihlerine, ülkülerine, istek ve isteklerine emanet eden,
Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi, Türkiye’de adaleti ve hakkaniyeti bitmiş oldurmiştir.
Yasamadan fazla, yasama faaliyetine girişen bir cumhurbaşkanı,
yargıçlardan daha hayli, yargı dağıtan bir cumhurbaşkanı,
hukuku üstün tutmak yerine, üstünün hukukunu savunan bir cumhurbaşkanı,
ülkemize demokrasi ve adalet getirmez, getiremez!
Yürütme erkinin, yasamayı ve yargıyı tahakküm altına aldığı,
siyasi gücün, tek bir merkezde toplandığı bu ucube sistemde;
adil bir devlet anlayışından bahsedemeyiz.
Bugün Ak parti iktidarı;
devlete işçi alımından, kur muhafazalı mevduata;
eğitimde fırsat eşitsizliğinden, vergi uygulamalarına;
kamu ihalelerinden, tıpkı kurumda, tıpkı statüde çalışanlar içindeki, maaş eşitsizliklerine;
imar düzenlemeleriyle kentsel rant oluşturmaktan,
müfettişlerin, tehdit ögesi olarak kullanılmasına kadar, her alanda;
haksız, adaletsiz, kayırmacı uygulamalar yapıyor.
Devletin adeta çivisi çıkarılmış durumda.
Zira adil devlet;
seçim arifesinde, “Taşeronlarda çalışan personellerin tamamı, takıma alınacak.” deyip,
seçimden daha sonra, büyük bir çoğunluğunu dışarda bırakmaz.
Adil devlet;
Vatandaşını kandırmaz, aldatmaz, hile yapmaz.
Adil devlet;
yandaş müteahhitlerin kontratlarını, onlar lehine güncellerken;
işe başladığı tarihte, tabi oldukları kanunu, çalışanların aleyhinde değiştirerek,
milyonlarca vatandaşını, mağdur etmez.
Adil devlet;
sınırsız faiz geliri elde edenlerin, vergilerini sıfırlarken;
borç altında ezilen çiftçisinin, traktörüne haciz koymaz.
Adil devlet;
Vergisini, muntazam biçimde ödeyen mükellefleri, cezalandırırcasına,
her sene af çıkarıp, matrah artırımı imkânı sunarak,
vergisini ödemeyenleri, vergi kaçıranları, mükafatlandırmaz.
Adil devlet;
kayıt dışılığa göz yumarak,
firmalar içinde, haksız rekabete yol açmaz.
Adil devlet;
uzlaşma kuruluşu ismi altında,
yandaş şirketlerin, vergi, faiz ve cezalarının, tamamını silerken,
kendisinden olmayanların üstüne, yok edercesine gitmez.
Adil devlet;
Merkez Bankası eliyle, bankalara yüzde 14 faizle verdiği parayı,
hazine aracılığı ile, yüzde 26 faizle, geri almaz.
Adil devlet;
milletin parasını, faiz lobisine peşkeş çekmez, kendi hazinesine kumpas kurmaz.
Adil devlet;
devlet gücünü, iktidar partisinin, siyasi emelleri için kullanmaz.
Adil devlet;
yargı mensuplarını, emniyet güçlerini, kontrol elemanlarını,
baskı ögesi olarak kullanmaya kalkışmaz.
Adil devlet;
mülki yönetim amirlerini, il-ilçe teşkilatı üzere kullanmaz.
Kamu ihale kanununu daima değiştirerek, şahsa özel uygulamalar yapmaz.
Adil devlet;
kamu ihalelerinde de, adaleti gözeten devlettir.
Beşli çeteye, ülkenin kaynaklarını peşkeş çekmez.
Adil devlet;
5 müteahhidin, yaklaşık 10 milyar liralık vergi borcunu silerken,
Öğrencinin aldığı, 28 bin liralık krediyi, 48 bin lira olarak geri isteyerek,
gençlerinin hesaplarına, haciz koymaz.
Adil devlet;
güç gününde, vatandaşının yanında olan devlettir.
Pandemide, 2 milyon esnafına verdiği dayanağın, daha fazlasını,
İstanbul Havalimanı meselade olduğu üzere, tek kalemde, tek bir yandaş firmaya vermez.
Adil devlet;
düzenleme yetkisini, iktidar mensupları için, bir rant kapısı olarak kullanmaz.
Adil devlet;
toplumsal yardımları, vatandaşlarına adil dağıtan devlettir.
Bir siyasi partinin, vilayet ve ilçe teşkilatlarının belirlediği kimselere, yardım yapıp,
kendisinden görmediği muhtaç vatandaşlarını, yardımsız bırakmaz.
Adil devlet;
Üstünlerin hukukunu değil, hukukun üstünlüğünü savunan devlettir.
Kamu istihdamında, adalet ve liyakat aslını benimseyen devlettir.
Vatandaşının hakkını gasp eden değil, koruma eden devlettir.
Gelir eşitsizliğine, son veren devlettir.
Vergide, adaleti tesis eden devlettir.
Eğitimde, fırsat eşitliği sağlayan devlettir.
Adalet; eşitliğin ve özgürlüğün mihenk taşıdır.
Hukukun üstünlüğü; toplumsal gelişmenin anahtarıdır.
Fırsat eşitliği; bir ülkenin zenginleşme reçetesidir.
İşte bu yüzden, YETERLİ Parti iktidarında;
Türkiye’yi, dünyanın en demokratik, en şeffaf ve en adaletli ülkelerinden biri yapacağız.
Yargı, bağımsız olacak.
Medya, bağımsız olacak.
Kamu kontrolü, bağımsız olacak.
Mali kontrol, bağımsız olacak.
Yani;
Türkiye, tam ve kâmil bir demokratik hukuk devleti olacak!
DÜZGÜN Parti iktidarında;
Temel özgürlüklerimiz, tartışma konusu olmayacak.
“Konuşursam, sabah 5’te kapıma dayanırlar.” korkusu bitecek.
“Silivri artık soğuktur” muhabbeti tarih olacak.
Niyetlerdeki prangalar, fikirlerdeki zincirler, sözlerdeki ümitsizlikler, ortadan kalkacak.
Cübbelerdeki düğmeler, yargıdaki vesayet son bulacak.
Yani;
Türkiye özgür olacak!
DÜZGÜN Parti iktidarında;
Toplumsal ve ekonomik eşitsizliklerimiz;
Kendini en güçsüz hissedenlerin lehinde düzenlenecek.
Mutlak bir fırsat eşitliği sağlanacak.
Bu ülkeden dünya markaları çıkartacak kaç gencimiz var.
Hayata geçmeyi bekleyen binlerce fikir var.
Biz bu fikirlere, bu gençlere yol açacağız.
Yani;
Yalnızca Bay Kriz’in, amatör oligarklarına tanınan o fırsatları,
85 milyonun kullanmasına açacağız.
GÜZEL Parti iktidarında;
milletimizin önüne, tertemiz bir sayfa açacağız.
Kimse fakir olduğu için, eğitimden geri kalmayacak.
Kimse fakir olduğu için, besine erişimden yoksun bırakılmayacak.
Rüzgar Gülü projemiz ile, okul çağındaki tüm evlatlarınız,
sabah kahvaltısını, öğle yemeğini okulda yiyecek.
Çocuklarımız, meskene karnı tok dönecek.
Gereken eğitimi de alacak, gereken gıdayı da alacak.
Buradan milletimize kelam veriyoruz;
ÂLÂ Parti iktidarında;
beşikten, yetişkinliğe, hiç bir insanımızı geride bırakmayacağız.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Onlar, çığ üzere düşerken;
Biz, kar topu misali büyüyoruz!
Onlar;
“iftira ve çamur siyasetiyle” günü kurtarmaya çalışırken;
Biz;
milletimizin gönlünde, gün be gün yükseliyoruz!
Onlar, berbatlıktan, kaostan ve palavradan beslenirken;
Biz, uygunluğu, makulü ve hakikati savunarak, dimdik yürüyoruz!
Onlar, yolumuza türlü türlü mahzurlar çıkartırken;
Biz, her geçen gün, daha da güçleniyoruz!
Ardımızda, milletimizin takviyesi,
Aklımızda, kuvvetli, varlıklı ve memnun bir Türkiye maksadıyla;
Kalbimizde Atatürk’ün vizyonu,
Önümüzde cumhuriyetimizin ışığıyla;
Yılmadan, yorulmadan, dinlenmeden çalışarak,
Milletimizi, bir daha demokrasiyle buluşturmaya geliyoruz.
Ülkemize hak ettiği prestijini, bir daha kazandırmaya geliyoruz.
Gönüllere şenlik olmaya, cumhuriyete layık olmaya geliyoruz!
El ele, kol kola, daima birlikte, memleketimize huzuru getirmeye geliyoruz!
Sıkı durun, epey az kaldı!
Toplantımızı şereflendirdiniz.
Sağ olun, var olun, Allah’a emanet olsun”
Hibya Haber Ajansı