AYM’den tıbbi ihmal argümanıyla yapılan müracaatta hak ihlali sonucu
Resmi Gazete’de yayımlanan karara göre, 2012’de bel ağrısı şikayetiyle Karabük Devlet Hastanesine başvuran bireye, ağrı kesici ve kas gevşetici iğne yapıldı. Bunun akabinde topallamaya başlayan müracaatçı, iğneyi yapan işçi hakkında Karabük Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulundu.
Soruşturma kapsamında alınan İsimli Tıp Kurumu raporu doğrultusunda ziyanının tazmini için Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumuna başvuran kişi, buna karşılık alamaması üzerine Kastamonu Yönetim Mahkemesine dava açtı.
Mahkeme, enjeksiyonun yapılış tekniği ve uygulanan bölgenin uyumsuzluğuna dair tıbbi bir kanıt tanımlanmadığını, yapılan tıbbi süreçle ilgili sıhhat işçisinin kusurunun bulunmadığını fakat hastanenin kayıt tutmaması niçiniyle tedaviyi uygulayan çalışanın tespit edilemediğini belirledi. Mahkeme, hiç bir vakit maddi gerçeğe ulaşamayacak olmasından duyduğu ıstırabın karşılığı olarak müracaatçıya 10 bin lira manevi tazminata hükmetti, öbür istikametlerden ise davayı reddetti.
Temyiz isteminin de Danıştay tarafınca reddedilmesi üzerine müracaatçı, olayda yönetimin sorumluluğu olduğunu savunarak AYM’ye ferdi müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 17’inci unsurunda garanti altına alınan “kişinin maddi ve manevi varlığını muhafaza hakkı”nın ihlal edildiğine hükmetti ve bir daha yargılama yapılmak üzere karar meselain lokal mahkemeye gönderilmesini kararlaştırdı.
– sonucun öne sürülen sebebinden
AYM’nin sonucunda, mevzuata nazaran bedensel bütünlüğün zedelenmesi durumunda maddi tazminata hükmedilebileceği söz edildi ve mahkemenin, hizmet kusurunun tespitine yönelik İsimli Tıp Kurumuna ayrıyeten eksper incelemesi yaptırmadığı kaydedildi.
Kişilerin, yönetimin süreç, hareket ve dikkatsizliğinden kaynaklanan maddi ve manevi ziyanlarının tazmininin mevzuatta düzenlendiğine işaret edilen kararda, bunun devletin şahısların maddi ve manevi varlığını tesirli halde müdafaa formundaki olumlu yükümlülüğü olduğu vurgulandı.
Mahkemenin hazırlık soruşturmasında aldırdığı ve karar öne sürülen sebebini dayandırdığı isimli tıp raporunun tıbbi dokümanlar kısmında “alkol yoksunluğu sendromu”, “düşme”, “çekilen akciğer sinemasında kırığa rastlanmadığı” üzere davayla ilgisi olmayan konulardan bahsedildiği aktarılan kararda, “Bu bağlamda raporun güvenilirliği hakkında ortaya çıkan kuşkunun giderilmesi için yeni bir rapor alınması gerekir.” değerlendirmesi yapıldı.
Yeni rapor alınmasının, müracaatçının bacağında kalıcı hasar olup olmadığının tespiti bakımından da değerli olduğu kaydedilen kararda, başvurucuda kalıcı sakatlık meydana gelmesi durumunda maddi birtakım ziyanların tazmininin gerekebileceği vurgulandı.
Kararda, şu tabirler kullanıldı:
“Somut hadisede müracaatçının maddi nitelikte birtakım ziyanları olabileceği dikkate alındığında bu istikamette inceleme ve araştırma yapılmadan yalnızca manevi tazminat talebinin kabul edilmesi kişinin maddi ve manevi varlığını muhafaza hakkı bağlamında kâfi bir giderim olarak kabul edilemez. ötürüsıyla müracaatçının maddi ziyanlarının tazmin edilmesi tarafındaki savlarının anayasal garantileri gözeten ihtimamlı bir yargılama ile karşılandığı söylenemez. Bu niçinle somut olayın şartlarında kişinin maddi ve manevi varlığını müdafaa ve geliştirme hakkı bakımından devletin müspet yükümlülüğünün gereğinin yerine getirildiğinin kabul edilemeyeceği kararına ulaşılmıştır. Açıklanan münasebetlerle Anayasa’nın 17’nci unsurunun birinci fıkrasında garanti altına alınan kişinin maddi ve manevi varlığını müdafaa hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Resmi Gazete’de yayımlanan karara göre, 2012’de bel ağrısı şikayetiyle Karabük Devlet Hastanesine başvuran bireye, ağrı kesici ve kas gevşetici iğne yapıldı. Bunun akabinde topallamaya başlayan müracaatçı, iğneyi yapan işçi hakkında Karabük Cumhuriyet Başsavcılığına şikayette bulundu.
Soruşturma kapsamında alınan İsimli Tıp Kurumu raporu doğrultusunda ziyanının tazmini için Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumuna başvuran kişi, buna karşılık alamaması üzerine Kastamonu Yönetim Mahkemesine dava açtı.
Mahkeme, enjeksiyonun yapılış tekniği ve uygulanan bölgenin uyumsuzluğuna dair tıbbi bir kanıt tanımlanmadığını, yapılan tıbbi süreçle ilgili sıhhat işçisinin kusurunun bulunmadığını fakat hastanenin kayıt tutmaması niçiniyle tedaviyi uygulayan çalışanın tespit edilemediğini belirledi. Mahkeme, hiç bir vakit maddi gerçeğe ulaşamayacak olmasından duyduğu ıstırabın karşılığı olarak müracaatçıya 10 bin lira manevi tazminata hükmetti, öbür istikametlerden ise davayı reddetti.
Temyiz isteminin de Danıştay tarafınca reddedilmesi üzerine müracaatçı, olayda yönetimin sorumluluğu olduğunu savunarak AYM’ye ferdi müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 17’inci unsurunda garanti altına alınan “kişinin maddi ve manevi varlığını muhafaza hakkı”nın ihlal edildiğine hükmetti ve bir daha yargılama yapılmak üzere karar meselain lokal mahkemeye gönderilmesini kararlaştırdı.
– sonucun öne sürülen sebebinden
AYM’nin sonucunda, mevzuata nazaran bedensel bütünlüğün zedelenmesi durumunda maddi tazminata hükmedilebileceği söz edildi ve mahkemenin, hizmet kusurunun tespitine yönelik İsimli Tıp Kurumuna ayrıyeten eksper incelemesi yaptırmadığı kaydedildi.
Kişilerin, yönetimin süreç, hareket ve dikkatsizliğinden kaynaklanan maddi ve manevi ziyanlarının tazmininin mevzuatta düzenlendiğine işaret edilen kararda, bunun devletin şahısların maddi ve manevi varlığını tesirli halde müdafaa formundaki olumlu yükümlülüğü olduğu vurgulandı.
Mahkemenin hazırlık soruşturmasında aldırdığı ve karar öne sürülen sebebini dayandırdığı isimli tıp raporunun tıbbi dokümanlar kısmında “alkol yoksunluğu sendromu”, “düşme”, “çekilen akciğer sinemasında kırığa rastlanmadığı” üzere davayla ilgisi olmayan konulardan bahsedildiği aktarılan kararda, “Bu bağlamda raporun güvenilirliği hakkında ortaya çıkan kuşkunun giderilmesi için yeni bir rapor alınması gerekir.” değerlendirmesi yapıldı.
Yeni rapor alınmasının, müracaatçının bacağında kalıcı hasar olup olmadığının tespiti bakımından da değerli olduğu kaydedilen kararda, başvurucuda kalıcı sakatlık meydana gelmesi durumunda maddi birtakım ziyanların tazmininin gerekebileceği vurgulandı.
Kararda, şu tabirler kullanıldı:
“Somut hadisede müracaatçının maddi nitelikte birtakım ziyanları olabileceği dikkate alındığında bu istikamette inceleme ve araştırma yapılmadan yalnızca manevi tazminat talebinin kabul edilmesi kişinin maddi ve manevi varlığını muhafaza hakkı bağlamında kâfi bir giderim olarak kabul edilemez. ötürüsıyla müracaatçının maddi ziyanlarının tazmin edilmesi tarafındaki savlarının anayasal garantileri gözeten ihtimamlı bir yargılama ile karşılandığı söylenemez. Bu niçinle somut olayın şartlarında kişinin maddi ve manevi varlığını müdafaa ve geliştirme hakkı bakımından devletin müspet yükümlülüğünün gereğinin yerine getirildiğinin kabul edilemeyeceği kararına ulaşılmıştır. Açıklanan münasebetlerle Anayasa’nın 17’nci unsurunun birinci fıkrasında garanti altına alınan kişinin maddi ve manevi varlığını müdafaa hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.