Abide
Üye
TURNEFFE ATOLL, Belize — Belize ekonomik bir çöküşle karşı karşıya kaldı. Salgın onu şimdiye kadarki en kötü durgunluğa göndererek hükümeti iflasın eşiğine getirdi.
Beklenmedik çevrelerden bir çözüm geldi. Yerel bir deniz biyoloğu, Başbakan Johnny Briceño’ya yeni bir teklif sundu: Kar amacı gütmeyen kuruluşu, hükümeti bu anlaşmanın deniz kaynaklarını korumak için yaratacağı tasarrufların bir kısmını harcamayı kabul ederse, alacaklılarını hisse senedine borç verecekti.
Belize için bu, okyanusları, nesli tükenmekte olan mangrovları ve savunmasız mercan resifleri anlamına geliyordu.
Ortaya çıkan ve mavi tahvil olarak bilinen anlaşma, artan sayıda gelişmekte olan ülkenin korumaya yatırım yaparak borçlarını kesmesine izin veren ve onlara iklim değişikliğine karşı mücadelede daha büyük bir rol veren yeni bir yaklaşımın bir örneğidir.
Bay Briceño, “Bize nefes alma alanı verdi,” dedi. Tahvil sahipleri yerine artık çevremizi korumak için ödeme yapacağız” dedi.
En basit haliyle, mavi tahviller bir ipoteği yeniden finanse etmeye eşdeğerdir.
Dünyanın dört bir yanındaki diğer ülkeler gibi, Belize de kamu harcamalarını kısmen uluslararası tahvillerin satışı yoluyla finanse etti; bu, hükümetlerin sermaye artırmasına izin veren, ancak çoğu zaman on yıllardır yüksek faiz ödemeleriyle onları eyerleyen bir borç türüdür.
Mavi tahvil anlaşmasına göre, Virginia merkezli kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Nature Conservancy, Orta Amerika ulusunun yarım milyar dolardan fazla uluslararası tahvilleri geri alması için Belize’ye 350 milyon dolardan fazla borç verdi.
Nature Conservancy, krediyi, çevre dostu finansal ürünler arayan müşterilere yeni tahviller satarak parayı toplayan Zürih merkezli Credit Suisse aracılığıyla finanse etti.
Anlaşma, 200 milyon dolardan fazla ya da Belize’nin yıllık ekonomik üretiminin yaklaşık onda birini diğer alanlarda harcanmak üzere serbest bıraktı. Buna karşılık Belize, sularının yüzde 30’unu korumalı olarak belirlemeyi ve bölgenin biyolojik çeşitliliğini korumak için yılda 4,2 milyon dolar harcamayı kabul etti.
Anlaşmanın savunucuları, finansal ve iklim teşviklerinin küçük veya yoksul ulusların aşırı borç ve çevresel bozulma gibi birbiriyle ilişkili zorluklardan kaçmasına yardımcı olacağını ve sürdürülebilir büyümeye giden bir yol açacağını umuyor.
Belize ve Nature Conservancy, yükselen su sıcaklıkları, sahil erozyonu, inşaat ve aşırı avlanma tehdidi altındaki bir çevreyi korumaya çalışıyor.
60 yaşındaki Arcenio Flores, ıstakozları sürdürülebilir şekilde hasat etmek için serbest dalış yapıyor.
Bir at-eye jack balığı sürüsü, çıkarmanın yasak olduğu koruma bölgesindeki bir resifin yakınında yüzüyor.
Yine de, koruma çabaları çoğu zaman Belize’nin hayati turizm ve balıkçılık endüstrilerinin artan ekonomik ihtiyaçlarıyla çatışıyor ve çevresel finansmanın zorluklarını vurguluyor.
Belizeli bir balıkçı olan Ian Palacio, “Her şeyi koruyup bizi çalışacak hiçbir yerimiz olmadan bırakamazsınız” dedi.
43 yaşındaki Bay Palacio, koruma anlaşması kapsamındaki mangrov kaplı adacıklardan oluşan geniş bir deniz rezervi olan bozulmamış Turneffe Atolü’nde geçimini sağlıyor. Atoll, Batı Yarımküre’nin en büyük mercan resifi boyunca uzanır ve ıstakoz, düzinelerce balık türü, yunus, denizayısı ve nadir ağaçlar bakımından zengindir.
“Koruma iyidir, ancak faydalarını görmeliyiz” diye ekledi.
Bay Palacio ve arkadaşları, mangrovların arasına kurulmuş ilkel orman kamplarından, Belize’nin en değerli okyanus ürünü olan ıstakozları aramak için balık tutma mevsimi boyunca her gün dışarı çıkarlar.
Balıkçılar yüzyıllar boyunca pek değişmeyen teknikleri kullanırlar: Deniz tabanına inşa edilmiş ahşap çıkıntılara dalarlar ve kabukluları yakalarlar ya da ıstakoz tuzaklarını teknelerine çekmek için uzun sırıklar kullanırlar.
Yaklaşık bir düzine korucu atolün sularında devriye geziyor, stokları korumak için balıkçılık ruhsatlarını ve yakalanan ıstakozların büyüklüğünü kontrol ediyor. Rezervi daha iyi korumak için daha fazla yakıta, personele, telsizlere ve silahlara ihtiyaçları olduğunu söylediler. Atoll’de görev yapan sahil güvenlik görevlileri, yakıt kıtlığı nedeniyle karakollarını nadiren terk ediyor.
Rezervin yöneticisi Valdemar Andrade, “Kaynaklara sahipsek ekosistemde doğru dengeye ulaşabiliriz” dedi.
Nature Conservancy, borç yükü altında ve iklim değişikliği tehditleriyle karşı karşıya olan bir başka küçük Karayip ülkesi olan Barbados ile Eylül ayında üçüncü mavi tahvil anlaşmasını kapattı. Ekvador ve Sri Lanka dahil olmak üzere daha büyük ekonomilere sahip ülkeler, benzer borç takas teklifleri yaptılar,
Hükümet yetkilileri ve çevre grupları, bu tür düzenlemelerin yayılmasının iklim değişikliğini özel yatırımcıların, Uluslararası Para Fonu gibi çok taraflı kuruluşların ve Çin gibi egemen kreditörlerin daha fakir ülkelerden trilyonlarca dolar borç verme ve geri alma konusunda bir faktör haline getireceğini umuyor.
Nature Conservancy’nin sürdürülebilir borç bölümünün başkanı Slav Gatchev, “Küresel finansal mimari, ülkelere pozitif doğa yatırımları için anlamlı krediler verecek şekilde tasarlanmamıştır” dedi.
Koruma şefi Brandon Bardelez ve koruma görevlisi Carlitos Ramos, Turneffe Atoll deniz koruma alanında devriye gezerken bir balıkçı teknesini inceliyor.
Koruma görevlisi Joshua Merritt, devriye sırasında yerel balıkçılar tarafından toplanan ıstakozları ölçüyor.
Uzun zamandır küresel bir finans nişi olarak kabul edilen ve iklim-borç takasları olarak adlandırılan bu işlemler, karantina ekonomileri çökerttiği ve gelişmekte olan ülkeleri rekor bir hızda yeni borç almaya zorlarken, geri temettü sağlamak için gereken gelirleri azalttığı için pandemi sırasında ana akıma girdi.
Gelişmekte olan ülkelere iklim eylemi karşılığında bir miktar borç yardımı yapma fikri, yağmur ormanlarını korumaya yardımcı olmanın bir yolu olarak 1980’lerde başladı.
Nature Conservancy’den Bay Gatchev, mavi tahvillerin sunduğu modelle ilgili farklı olan şeyin, ülkelere bir kerelik mütevazı borç indirimleri vermek yerine, küresel finans piyasalarının kaynaklarını yeni koruma fonlarını açmak için sıraya koyması olduğunu söyledi.
Mavi bağları benimseyen ilk ülke olan Hint Okyanusu’ndaki bir ada ülkesi olan Seyşeller, Nature Conservancy’e göre sularının yüzde 30’unu koruma altına alma ve savunmasız türlere sığınak sağlama hedefine ulaştı. Korunan alanların yaklaşık yarısında insan faaliyetleri yasaklanmış veya ciddi şekilde kısıtlanmıştır.
Yine de ekonomistler ve çevreciler, bu finansal anlaşmaların küresel küresel ihtiyaçların sadece küçük bir kısmını karşıladığını söylüyor.
Dünya Bankası’na göre, Belize ve Barbados’un takas ettiği toplam 683 milyon dolarlık borç, 2020 sonunda gelişmekte olan ülkelerin özel alacaklılara borçlu olduğunun yüzde 0.03’ü.
Ve iki ülkenin önümüzdeki 20 yıl boyunca denizlerin korunmasına ortaklaşa taahhüt ettiği 134 milyon dolar, Birleşmiş Milletler’in 2050 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşmak ve en kötü sonuçları önlemek için küresel olarak harcanması gereken 125 trilyon doların daha da küçük bir kısmı. iklim değişikliğinden.
Bazı ekonomistler, ekonomilerini çeşitlendirmedikçe ve üretkenliği artırmadıkça, borçların hafifletilmesinin turiste bağımlı küçük ülkeler üzerinde kalıcı bir etkisi olmayacağını söylüyor.
Her ikisi de balıkçı olan Nicholas Diego, Jr. ve Erol Gough, bir tuzaktan canlı balık ve yengeçleri boşaltırlar.
Balıkçılar ıstakoz avlarını işliyorlar.
Mavi tahvillerin genel çevresel etkisi de sınırlıdır, çünkü hükümetlere korumada ilerleme göstermeleri için yıllar verilir ve sularındaki insan faaliyetlerine katı sınırlamalar getirmeleri gerekmemektedir.
Destekçiler, yine de, borç hafifletme girişimlerinin uluslararası yatırımcıların ve küçük ulusların finansal çıkarlarını hizalayarak, onlara kamu harcamaları için daha fazla kaynak ve daha sürdürülebilir bir şekilde büyümeleri için teşvikler vererek iklim eylemine katkıda bulunabileceğini söylüyor.
“Daha fazla çocuğu okula göndermem veya insanları aşılamam gerektiğinde plaj erozyonuna nasıl öncelik verebilirim?” Amerikalılar Arası Kalkınma Bankası’nda bir Karayip ekonomisti olan Henry Mooney dedi. “Bu, başka türlü var olmayacak olan koruma için para.”
Mavi tahvil müzakerecileri, anlaşmanın, alacaklıların finansal veya koruma yükümlülüklerini yerine getirmemeleri durumunda uluslararası mahkemelerde dava açmalarına izin vererek ülkeleri sorumlu tuttuğunu ve düzenlemeleri büyük varlık yöneticileri ve emeklilik fonları için daha az riskli hale getirdiğini söylüyor.
Başkentteki Kuzey Balıkçılar Kooperatifi Derneği’nde işçiler taze toplanmış ıstakoz kuyruklarını temizliyor, ayıklıyor ve paketliyor.
Avustralya’ya ihraç edilmek üzere endüstriyel bir dondurucudan soğutulmuş bir nakliye konteynerine 450 kutu ıstakoz kuyruğu yükleyen işçiler.
Sonuç olarak, borç takasları, koruma gibi olumlu nedenlere bağlı para kazanmak isteyen Batılı yatırımcılara daha çekici geliyor.
Mavi tahvil anlaşmasına katılan ABD merkezli bir yatırımcı olan Greylock Capital Management’ın ortağı Ajata Mediratta, “Yatırım yapmak fedakar bir iş değildir, yatırımcılar sadece para dağıtmazlar”.
Yüzyıllar boyunca çok az değişen teknikleri kullanarak: Balıkçılar deniz tabanına inşa edilmiş ahşap çıkıntılara dalarlar ve kabukluları yakalarlar veya ıstakoz tuzaklarını teknelerine çekmek için uzun sırıklar kullanırlar.
Bay Flores ve Akeem Diego, ıstakoz hasadı için serbest dalışla geçen uzun bir günün ardından dinlenirken.
Belize maliye bakanı Christopher Coye’a göre, Belize’de borç takas anlaşması hükümetin borç yükünü azaltmasına ve ülkenin bu yılki en büyük bütçesini geçmesine izin verdi. Sosyal harcamalar salgın öncesi seviyelere döndü ve ekonominin bu yıl yaklaşık yüzde 6 büyümesi bekleniyor.
400.000 nüfuslu ülke, anlaşma şartlarını yerine getirmek için, mercan kayalığının büyük bir bölümünde kamuya ait adacıkların satışını yasakladı. Hükümet ayrıca 800 mil karelik yeni korunan deniz alanları yarattı ve 2026 yılına kadar 2.000 mil kare daha koruma altına almayı planlıyor.
Ancak koruma yoğunlaşmış olsa bile, yeni koruma altındaki bölgedeki birçok atol şimdiden satıldı ve tatil köylerine veya özel villalara dönüştürüldü. Mavi tahvil anlaşması, endüstrinin ülkenin deniz yaşamına verebileceği zarara rağmen, mevcut balıkçılık alanlarını büyük ölçüde sağlam bıraktı.
Yaklaşık bir düzine korucu atolün sularında devriye geziyor, stokları korumak için balıkçılık ruhsatlarını ve yakalanan ıstakozların büyüklüğünü kontrol ediyor.
Belize’deki The Nature Conservancy’nin direktörü Julie Robinson.
Belize’li ve Nature Conservancy’nin ülke müdürü Julie Robinson, finansal ve koruma hedeflerinin ötesinde, borç takasının en büyük yararının nihayetinde ulusal kimliğin yeniden tasavvur edilmesi olabileceğini söyledi.
Salgın, bir gecede ülkenin turizm endüstrisini kapattı ve vatandaşlarının çoğunu kendilerini beslemek için balıkçılığa ve çiftçiliğe geri dönmeye zorladı. Bunu yaparken, Belize’nin doğal zenginliğinin değerini ve kırılganlığını eve götürdü, dedi.
Robinson, “Bir Belizeli olarak, büyüyüp gelişebileceğimiz bir ülke olarak mühlet yapmak istiyorum” dedi. “Umarım bu tahvil anlaşmasıyla geri adım atabilir ve geleceğimiz hakkında eleştirel düşünebiliriz. Nasıl bir gelişme istiyoruz?”
Güney Su Caye Deniz Koruma Alanı, Belize Balıkçılık Departmanı tarafından korunmaktadır.
Beklenmedik çevrelerden bir çözüm geldi. Yerel bir deniz biyoloğu, Başbakan Johnny Briceño’ya yeni bir teklif sundu: Kar amacı gütmeyen kuruluşu, hükümeti bu anlaşmanın deniz kaynaklarını korumak için yaratacağı tasarrufların bir kısmını harcamayı kabul ederse, alacaklılarını hisse senedine borç verecekti.
Belize için bu, okyanusları, nesli tükenmekte olan mangrovları ve savunmasız mercan resifleri anlamına geliyordu.
Ortaya çıkan ve mavi tahvil olarak bilinen anlaşma, artan sayıda gelişmekte olan ülkenin korumaya yatırım yaparak borçlarını kesmesine izin veren ve onlara iklim değişikliğine karşı mücadelede daha büyük bir rol veren yeni bir yaklaşımın bir örneğidir.
Bay Briceño, “Bize nefes alma alanı verdi,” dedi. Tahvil sahipleri yerine artık çevremizi korumak için ödeme yapacağız” dedi.
En basit haliyle, mavi tahviller bir ipoteği yeniden finanse etmeye eşdeğerdir.
Dünyanın dört bir yanındaki diğer ülkeler gibi, Belize de kamu harcamalarını kısmen uluslararası tahvillerin satışı yoluyla finanse etti; bu, hükümetlerin sermaye artırmasına izin veren, ancak çoğu zaman on yıllardır yüksek faiz ödemeleriyle onları eyerleyen bir borç türüdür.
Mavi tahvil anlaşmasına göre, Virginia merkezli kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Nature Conservancy, Orta Amerika ulusunun yarım milyar dolardan fazla uluslararası tahvilleri geri alması için Belize’ye 350 milyon dolardan fazla borç verdi.
Nature Conservancy, krediyi, çevre dostu finansal ürünler arayan müşterilere yeni tahviller satarak parayı toplayan Zürih merkezli Credit Suisse aracılığıyla finanse etti.
Anlaşma, 200 milyon dolardan fazla ya da Belize’nin yıllık ekonomik üretiminin yaklaşık onda birini diğer alanlarda harcanmak üzere serbest bıraktı. Buna karşılık Belize, sularının yüzde 30’unu korumalı olarak belirlemeyi ve bölgenin biyolojik çeşitliliğini korumak için yılda 4,2 milyon dolar harcamayı kabul etti.
Anlaşmanın savunucuları, finansal ve iklim teşviklerinin küçük veya yoksul ulusların aşırı borç ve çevresel bozulma gibi birbiriyle ilişkili zorluklardan kaçmasına yardımcı olacağını ve sürdürülebilir büyümeye giden bir yol açacağını umuyor.
Belize ve Nature Conservancy, yükselen su sıcaklıkları, sahil erozyonu, inşaat ve aşırı avlanma tehdidi altındaki bir çevreyi korumaya çalışıyor.
60 yaşındaki Arcenio Flores, ıstakozları sürdürülebilir şekilde hasat etmek için serbest dalış yapıyor.
Bir at-eye jack balığı sürüsü, çıkarmanın yasak olduğu koruma bölgesindeki bir resifin yakınında yüzüyor.
Yine de, koruma çabaları çoğu zaman Belize’nin hayati turizm ve balıkçılık endüstrilerinin artan ekonomik ihtiyaçlarıyla çatışıyor ve çevresel finansmanın zorluklarını vurguluyor.
Belizeli bir balıkçı olan Ian Palacio, “Her şeyi koruyup bizi çalışacak hiçbir yerimiz olmadan bırakamazsınız” dedi.
43 yaşındaki Bay Palacio, koruma anlaşması kapsamındaki mangrov kaplı adacıklardan oluşan geniş bir deniz rezervi olan bozulmamış Turneffe Atolü’nde geçimini sağlıyor. Atoll, Batı Yarımküre’nin en büyük mercan resifi boyunca uzanır ve ıstakoz, düzinelerce balık türü, yunus, denizayısı ve nadir ağaçlar bakımından zengindir.
“Koruma iyidir, ancak faydalarını görmeliyiz” diye ekledi.
Bay Palacio ve arkadaşları, mangrovların arasına kurulmuş ilkel orman kamplarından, Belize’nin en değerli okyanus ürünü olan ıstakozları aramak için balık tutma mevsimi boyunca her gün dışarı çıkarlar.
Balıkçılar yüzyıllar boyunca pek değişmeyen teknikleri kullanırlar: Deniz tabanına inşa edilmiş ahşap çıkıntılara dalarlar ve kabukluları yakalarlar ya da ıstakoz tuzaklarını teknelerine çekmek için uzun sırıklar kullanırlar.
Yaklaşık bir düzine korucu atolün sularında devriye geziyor, stokları korumak için balıkçılık ruhsatlarını ve yakalanan ıstakozların büyüklüğünü kontrol ediyor. Rezervi daha iyi korumak için daha fazla yakıta, personele, telsizlere ve silahlara ihtiyaçları olduğunu söylediler. Atoll’de görev yapan sahil güvenlik görevlileri, yakıt kıtlığı nedeniyle karakollarını nadiren terk ediyor.
Rezervin yöneticisi Valdemar Andrade, “Kaynaklara sahipsek ekosistemde doğru dengeye ulaşabiliriz” dedi.
Nature Conservancy, borç yükü altında ve iklim değişikliği tehditleriyle karşı karşıya olan bir başka küçük Karayip ülkesi olan Barbados ile Eylül ayında üçüncü mavi tahvil anlaşmasını kapattı. Ekvador ve Sri Lanka dahil olmak üzere daha büyük ekonomilere sahip ülkeler, benzer borç takas teklifleri yaptılar,
Hükümet yetkilileri ve çevre grupları, bu tür düzenlemelerin yayılmasının iklim değişikliğini özel yatırımcıların, Uluslararası Para Fonu gibi çok taraflı kuruluşların ve Çin gibi egemen kreditörlerin daha fakir ülkelerden trilyonlarca dolar borç verme ve geri alma konusunda bir faktör haline getireceğini umuyor.
Nature Conservancy’nin sürdürülebilir borç bölümünün başkanı Slav Gatchev, “Küresel finansal mimari, ülkelere pozitif doğa yatırımları için anlamlı krediler verecek şekilde tasarlanmamıştır” dedi.
Koruma şefi Brandon Bardelez ve koruma görevlisi Carlitos Ramos, Turneffe Atoll deniz koruma alanında devriye gezerken bir balıkçı teknesini inceliyor.
Koruma görevlisi Joshua Merritt, devriye sırasında yerel balıkçılar tarafından toplanan ıstakozları ölçüyor.
Uzun zamandır küresel bir finans nişi olarak kabul edilen ve iklim-borç takasları olarak adlandırılan bu işlemler, karantina ekonomileri çökerttiği ve gelişmekte olan ülkeleri rekor bir hızda yeni borç almaya zorlarken, geri temettü sağlamak için gereken gelirleri azalttığı için pandemi sırasında ana akıma girdi.
Gelişmekte olan ülkelere iklim eylemi karşılığında bir miktar borç yardımı yapma fikri, yağmur ormanlarını korumaya yardımcı olmanın bir yolu olarak 1980’lerde başladı.
Nature Conservancy’den Bay Gatchev, mavi tahvillerin sunduğu modelle ilgili farklı olan şeyin, ülkelere bir kerelik mütevazı borç indirimleri vermek yerine, küresel finans piyasalarının kaynaklarını yeni koruma fonlarını açmak için sıraya koyması olduğunu söyledi.
Mavi bağları benimseyen ilk ülke olan Hint Okyanusu’ndaki bir ada ülkesi olan Seyşeller, Nature Conservancy’e göre sularının yüzde 30’unu koruma altına alma ve savunmasız türlere sığınak sağlama hedefine ulaştı. Korunan alanların yaklaşık yarısında insan faaliyetleri yasaklanmış veya ciddi şekilde kısıtlanmıştır.
Yine de ekonomistler ve çevreciler, bu finansal anlaşmaların küresel küresel ihtiyaçların sadece küçük bir kısmını karşıladığını söylüyor.
Dünya Bankası’na göre, Belize ve Barbados’un takas ettiği toplam 683 milyon dolarlık borç, 2020 sonunda gelişmekte olan ülkelerin özel alacaklılara borçlu olduğunun yüzde 0.03’ü.
Ve iki ülkenin önümüzdeki 20 yıl boyunca denizlerin korunmasına ortaklaşa taahhüt ettiği 134 milyon dolar, Birleşmiş Milletler’in 2050 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşmak ve en kötü sonuçları önlemek için küresel olarak harcanması gereken 125 trilyon doların daha da küçük bir kısmı. iklim değişikliğinden.
Bazı ekonomistler, ekonomilerini çeşitlendirmedikçe ve üretkenliği artırmadıkça, borçların hafifletilmesinin turiste bağımlı küçük ülkeler üzerinde kalıcı bir etkisi olmayacağını söylüyor.
Her ikisi de balıkçı olan Nicholas Diego, Jr. ve Erol Gough, bir tuzaktan canlı balık ve yengeçleri boşaltırlar.
Balıkçılar ıstakoz avlarını işliyorlar.
Mavi tahvillerin genel çevresel etkisi de sınırlıdır, çünkü hükümetlere korumada ilerleme göstermeleri için yıllar verilir ve sularındaki insan faaliyetlerine katı sınırlamalar getirmeleri gerekmemektedir.
Destekçiler, yine de, borç hafifletme girişimlerinin uluslararası yatırımcıların ve küçük ulusların finansal çıkarlarını hizalayarak, onlara kamu harcamaları için daha fazla kaynak ve daha sürdürülebilir bir şekilde büyümeleri için teşvikler vererek iklim eylemine katkıda bulunabileceğini söylüyor.
“Daha fazla çocuğu okula göndermem veya insanları aşılamam gerektiğinde plaj erozyonuna nasıl öncelik verebilirim?” Amerikalılar Arası Kalkınma Bankası’nda bir Karayip ekonomisti olan Henry Mooney dedi. “Bu, başka türlü var olmayacak olan koruma için para.”
Mavi tahvil müzakerecileri, anlaşmanın, alacaklıların finansal veya koruma yükümlülüklerini yerine getirmemeleri durumunda uluslararası mahkemelerde dava açmalarına izin vererek ülkeleri sorumlu tuttuğunu ve düzenlemeleri büyük varlık yöneticileri ve emeklilik fonları için daha az riskli hale getirdiğini söylüyor.
Başkentteki Kuzey Balıkçılar Kooperatifi Derneği’nde işçiler taze toplanmış ıstakoz kuyruklarını temizliyor, ayıklıyor ve paketliyor.
Avustralya’ya ihraç edilmek üzere endüstriyel bir dondurucudan soğutulmuş bir nakliye konteynerine 450 kutu ıstakoz kuyruğu yükleyen işçiler.
Sonuç olarak, borç takasları, koruma gibi olumlu nedenlere bağlı para kazanmak isteyen Batılı yatırımcılara daha çekici geliyor.
Mavi tahvil anlaşmasına katılan ABD merkezli bir yatırımcı olan Greylock Capital Management’ın ortağı Ajata Mediratta, “Yatırım yapmak fedakar bir iş değildir, yatırımcılar sadece para dağıtmazlar”.
Yüzyıllar boyunca çok az değişen teknikleri kullanarak: Balıkçılar deniz tabanına inşa edilmiş ahşap çıkıntılara dalarlar ve kabukluları yakalarlar veya ıstakoz tuzaklarını teknelerine çekmek için uzun sırıklar kullanırlar.
Bay Flores ve Akeem Diego, ıstakoz hasadı için serbest dalışla geçen uzun bir günün ardından dinlenirken.
Belize maliye bakanı Christopher Coye’a göre, Belize’de borç takas anlaşması hükümetin borç yükünü azaltmasına ve ülkenin bu yılki en büyük bütçesini geçmesine izin verdi. Sosyal harcamalar salgın öncesi seviyelere döndü ve ekonominin bu yıl yaklaşık yüzde 6 büyümesi bekleniyor.
400.000 nüfuslu ülke, anlaşma şartlarını yerine getirmek için, mercan kayalığının büyük bir bölümünde kamuya ait adacıkların satışını yasakladı. Hükümet ayrıca 800 mil karelik yeni korunan deniz alanları yarattı ve 2026 yılına kadar 2.000 mil kare daha koruma altına almayı planlıyor.
Ancak koruma yoğunlaşmış olsa bile, yeni koruma altındaki bölgedeki birçok atol şimdiden satıldı ve tatil köylerine veya özel villalara dönüştürüldü. Mavi tahvil anlaşması, endüstrinin ülkenin deniz yaşamına verebileceği zarara rağmen, mevcut balıkçılık alanlarını büyük ölçüde sağlam bıraktı.
Yaklaşık bir düzine korucu atolün sularında devriye geziyor, stokları korumak için balıkçılık ruhsatlarını ve yakalanan ıstakozların büyüklüğünü kontrol ediyor.
Belize’deki The Nature Conservancy’nin direktörü Julie Robinson.
Belize’li ve Nature Conservancy’nin ülke müdürü Julie Robinson, finansal ve koruma hedeflerinin ötesinde, borç takasının en büyük yararının nihayetinde ulusal kimliğin yeniden tasavvur edilmesi olabileceğini söyledi.
Salgın, bir gecede ülkenin turizm endüstrisini kapattı ve vatandaşlarının çoğunu kendilerini beslemek için balıkçılığa ve çiftçiliğe geri dönmeye zorladı. Bunu yaparken, Belize’nin doğal zenginliğinin değerini ve kırılganlığını eve götürdü, dedi.
Robinson, “Bir Belizeli olarak, büyüyüp gelişebileceğimiz bir ülke olarak mühlet yapmak istiyorum” dedi. “Umarım bu tahvil anlaşmasıyla geri adım atabilir ve geleceğimiz hakkında eleştirel düşünebiliriz. Nasıl bir gelişme istiyoruz?”
Güney Su Caye Deniz Koruma Alanı, Belize Balıkçılık Departmanı tarafından korunmaktadır.