amerikali
Üye
Her sabah erkenden kalkıp işe yahut okula gidiyoruz, orada elimizden gelen performansın en düzgününü sergilemeye çalışıyoruz, akabinde birçoğumuz ödevler ve meskendeki iş yükü içinde kaybolup gidiyor. Akşam saatleri geldiğinde ise birden fazla vakit bir ekran başına kurulup uykumuzun gelmesini bekliyoruz. kimi vakit bu; konusunu bile önemsemediğimiz bir sinema oluyor, kimi vakit ise toplumsal medyada kimin nerede ne yaptığını izleyerek geçiriyoruz vaktimizi. Lakin sonraki sabah uyandığımızda hala hiç dinlenmiş hissetmediğimizi, hatta adeta tükenmiş hissettiğimizi fark ediyoruz.
Duygusal tükenmişlik, günümüzde birçoğumuzun yaşadığı lakin kimi vakit farkına bile varılmayan bir durumdur. Kişi kendini hedefsiz hisseder, artık birden fazla şey zevk vermiyordur. Kendini ne kadar uyuduğundan bağımsız olarak daima yorgun hisseder, rastgele bir şeyi yapmak için şevkle dolu değildir. Tükenmişliğin niçini uzun mühlet ağır gerilim altında kalmak olabileceği üzere toplumsal dayanak eksikliği, berbat çalışma şartları üzere faktörler de olabilir. Çoklukla ortaya çıkış niçini çevresel olsa bile, tükenmişlik hissini azaltmak için deneyebileceğimiz kimi teknikler mevcuttur.
Nasıl önüne geçilir bu tükenmişliğin? Bunda en kıymetli etkenlerden birinin tesirli bir öz bakım rutinine sahip olmak olduğunu söyleyebiliriz. Öz bakım herkes için farklı manalara gelebilecek olsa bile kendimize uygun gelmek için uygulayabileceğimiz kimi örnekler vermek mümkün. Bizi rahatlatan rutinlere sahip olmak, toplumsal etrafımızda sevdiğimiz beşerlerle daha sık vakit geçirmek, bedensel gereksinimlerimize kulak vermek, hobilerimize daha sık vakit ayırmak bunlardan birkaçı. Ayrıyeten gerçek bir dinlenme deneyiminin yaşanması için bu dinlenmenin ekranlar tarafınca işgal edilmemiş olması da kıymet taşıyor. Bir yandan Twitter’da yeni haberleri takip edip bir yandan Netflix’te yeni çıkmış bir diziyi izlemeye çalışırsak beynimizin tam manasıyla dinlenmesini bekleyemeyiz. Bu niçinle bize keyif veren aktiviteler ile beynimizi sakinleştiren aktiviteler içinde bir istikrar kurmak değerli. Ayrıyeten esasen ağır bir iş yüküne sahipsek, vakit zaman arkadaşlarımıza yahut bizden talepte bulunan şahıslara hayır diyebilmeyi öğrenmek de değer taşıyor. değişen teknolojinin bizim tabiatımız hâline geldiği bu vakitte ise vücudumuzla tabiatta vakit geçirebilmek, antrenman yapmak, meditasyonu deneyimlemek, güneş ışığında daha fazla vakit geçirmek üzere aktiviteler bize yarar sağlayabilir. Biyolojik olarak bize düzgün geldiği kanıtlanmış bu aktiviteler, vücudumuzun gerilimden uzaklaşmasına yardımcı olacaktır.
Tükenmişlik, yerini daha güçlü depresif semptomlara bırakmadan evvel birtakım alışkanlıklarımızda değişikliğe gitmek, öz bakımımıza daha fazla vakit ayırmak, şayet muhtaçlık duyuyorsak bir uzmandan dayanak almak bize güzel gelebilir. Tükenmişlik hissinin yerini tükenmişlik sendromuna bırakması durumunda psikoterapi şahıslara yardımcı olacaktır. Lakin kimi vakit tükenmişlik hislerinin çalıştığımız iş, ortasında yaşadığımız şartlar üzere çevresel, hatta vakit zaman toplumsal sebeplerden kaynaklı olduğunu da unutmamak gerekmektedir.
Duygusal tükenmişlik, günümüzde birçoğumuzun yaşadığı lakin kimi vakit farkına bile varılmayan bir durumdur. Kişi kendini hedefsiz hisseder, artık birden fazla şey zevk vermiyordur. Kendini ne kadar uyuduğundan bağımsız olarak daima yorgun hisseder, rastgele bir şeyi yapmak için şevkle dolu değildir. Tükenmişliğin niçini uzun mühlet ağır gerilim altında kalmak olabileceği üzere toplumsal dayanak eksikliği, berbat çalışma şartları üzere faktörler de olabilir. Çoklukla ortaya çıkış niçini çevresel olsa bile, tükenmişlik hissini azaltmak için deneyebileceğimiz kimi teknikler mevcuttur.
Nasıl önüne geçilir bu tükenmişliğin? Bunda en kıymetli etkenlerden birinin tesirli bir öz bakım rutinine sahip olmak olduğunu söyleyebiliriz. Öz bakım herkes için farklı manalara gelebilecek olsa bile kendimize uygun gelmek için uygulayabileceğimiz kimi örnekler vermek mümkün. Bizi rahatlatan rutinlere sahip olmak, toplumsal etrafımızda sevdiğimiz beşerlerle daha sık vakit geçirmek, bedensel gereksinimlerimize kulak vermek, hobilerimize daha sık vakit ayırmak bunlardan birkaçı. Ayrıyeten gerçek bir dinlenme deneyiminin yaşanması için bu dinlenmenin ekranlar tarafınca işgal edilmemiş olması da kıymet taşıyor. Bir yandan Twitter’da yeni haberleri takip edip bir yandan Netflix’te yeni çıkmış bir diziyi izlemeye çalışırsak beynimizin tam manasıyla dinlenmesini bekleyemeyiz. Bu niçinle bize keyif veren aktiviteler ile beynimizi sakinleştiren aktiviteler içinde bir istikrar kurmak değerli. Ayrıyeten esasen ağır bir iş yüküne sahipsek, vakit zaman arkadaşlarımıza yahut bizden talepte bulunan şahıslara hayır diyebilmeyi öğrenmek de değer taşıyor. değişen teknolojinin bizim tabiatımız hâline geldiği bu vakitte ise vücudumuzla tabiatta vakit geçirebilmek, antrenman yapmak, meditasyonu deneyimlemek, güneş ışığında daha fazla vakit geçirmek üzere aktiviteler bize yarar sağlayabilir. Biyolojik olarak bize düzgün geldiği kanıtlanmış bu aktiviteler, vücudumuzun gerilimden uzaklaşmasına yardımcı olacaktır.
Tükenmişlik, yerini daha güçlü depresif semptomlara bırakmadan evvel birtakım alışkanlıklarımızda değişikliğe gitmek, öz bakımımıza daha fazla vakit ayırmak, şayet muhtaçlık duyuyorsak bir uzmandan dayanak almak bize güzel gelebilir. Tükenmişlik hissinin yerini tükenmişlik sendromuna bırakması durumunda psikoterapi şahıslara yardımcı olacaktır. Lakin kimi vakit tükenmişlik hislerinin çalıştığımız iş, ortasında yaşadığımız şartlar üzere çevresel, hatta vakit zaman toplumsal sebeplerden kaynaklı olduğunu da unutmamak gerekmektedir.