Çocuklarda palavra söyleme davranışını ciddiye alın

İSTANBUL (İGFA) – Uzmanlar, palavranın, insanları aldatmak için uydurulmuş kasıtlı davranış yahut kelam olduğunu söylüyor. Fakat, 5-6 yaşına kadar çocuğun palavra söyleme davranışında endişe edilecek bir durumun olmadığını da ekliyor.

Çocuklarda gerçeklik duygusu tam olarak gelişmediği için bu vakitteki “yalanı” davranış bozukluğu olarak değerlendirmek çok yanlış. Çocuklar kimi vakit güçlü hayal güçlerinden etkilenerek, kimi vakit kendilerini savunma hedefi ile, kimi vakit gerçeği yetişkinler kadar sağlıklı değerlendirebilecek bilişsel olgunluğa sahip olamadıkları için palavra söyleyebiliyor. tıpkı vakitte palavra söyleme davranışı altında yatan kimi niçinleri ele verdiği için ciddiye alınmalı. Palavrayla karşılaşan aileler, üzülmek yahut şok olmak yerine, bu durumu çocukla daha yakın bağlantı kurarak onu palavranın sonuçları konusunda eğitmek için bir fırsat olarak görmeliler.

“Aileler çocuğun palavra söylemiş olduğini fark ettiğinde, biroldukça duyguyu bir ortada hisseder’’ diyen Dr. Sedat Üründül Anaokulu Ruhsal Danışmanlık ve Rehberlik Uzmanları, kelamlarına, örnek vererek devam ediyor : “Acaba görmezden mi gelmek gerekir, yoksa yüzleştirmek mi gerekir, çocukta palavra söylemek bir kişilik özelliği olarak kalacak mı? bu biçimde bir durumda birinci yapılması gereken sakin kalmaktır. Çocuklar çeşitli niçinlerle “yalana” başvurabildikleri için anne babalar en evvel çocukların niye doğruyu söylemediğini tespit etmelidir’’

Çocuklar hangi çeşit palavralara başvuruyor?

Hayali Palavralar:
3-6 yaş içindeki çocuklar gerçeği yetişkinler üzere değerlendiremeyebilir ve doğru bir şekilde aktaramayabilir. Bu sebeple gerçeği hayalleri ile birleştirerek anlatabilir. 3 yaşındaki bir çocuğun konuta giderek annesine “öğretmenim o kadar kuvvetli ki, bahçedeki ağaçları yerinden sökebiliyor” demesi buna bir örnektir.

Taklit Palavralar: Bazı durumlarda çocuklar “yalan” söylemeyi yetişkinlerden öğrenmiş olabilir. Yetişkinlerin palavra söylemiş olduğine şahit olan çocuk “yalan” söylemeyi normalleştirebilir. Örneğin telefonla gitmek istemediği bir yere davet edilen yetişkin çocuğunun yanında “oldukca hastayım, gelemeyeceğim” diyor. Bunu duyan çocuk palavra söylemenin olağan olduğunu düşünerek bunu tüm hayatına genelleyebilir. Bu sebeple yetişkinlerin çocukların yanında konuşurken çok dikkatli olması gerekir.

Araştırıcı Palavralar: Burada çocuk palavra söylemenin nasıl bir şey olduğunu araştırmakta ve sonları yoklamaktadır. Çocuğun gelişimi açısından bu tip palavralar olağandır.

Savunma Palavraları: Çocuklarda sık rastlanan bir başka palavra tipi ise, yanlış bir davranışın gizlenmesini amaçlayan savunma yalanlarıdır. Çocuk doğru olmayan bir şey yaptığını bildiği ve ortaya çıkarsa yaptırım uygulanacağından korktuğu için palavraya başvurur. Bu tıp palavraları sık sık eleştirilen, yaptığı yanılgılar karşısında sert yansılar alan, yaptırım uygulanan, mükemmelliğe zorlanan çocuklar söyler.

Yüceltilmiş Palavralar: Bu, çocuğun daha fazlaca prestij görmek istediğine işaret etmektedir. Çocuklar vakit zaman hayranlık duydukları ya da fazlaca sevdikleri kişilerin beğenisini kazanmak ya da ilgisini çekmek için de palavraya başvurabilir. Örneğin, öğretmenin beğenisini kazanmak isteyen çocuk yapmadığı bir davranışı yapmış üzere gösterebilir.

Çocuklara örnek olmalı ve dürüstlüğe paha vermeliyiz

Yetişkinler davranışlarıyla çocuklarına örnek olmalıdır. Çocuklar hangi yaşta olurlarsa olsunlar yaşlarına uygun bir lisanla doğruyu söylemek gerekir. Söylenen her palavra hem yetişkinlere olan itimatlarını sarsacaktır tıpkı vakitte bu bahiste onlara olumsuz bir örnek olacaktır. Çocuk yaptığı bir yanılgıyı ya da yanlış davranışı itiraf ettiği vakit göstermiş olduğu dürüstlüğe hürmet duymak ve ona yaptığı yanlıştan dolayı yaptırım uygulamamak gerekir. Eğer çocuğa itiraf ettiği bir davranış sebebiyle yaptırım uygulanırsa tekrarki sefere durumu ailesiyle paylaşmayı tercih etmeyecektir. bu biçimde bir durumda dürüstlüğü için onu takdir etmek, beraberinde yaptığı davranışın onaylanmadığını da belirtmek gerekir. Görmezden gelmek bu davranışın sönmesi için uygun bir yol değildir. Kesinlikle çocuğun söylemiş olduği palavra ile ilgili onu yüzleştirmek gerekir.