amerikali
Üye
Ali 6 yaşındaydı. Oyuncaklarını epey seviyor ve kimselerle paylaşmak istemiyordu. Ailesi oğullarının bu durumundan pek şikayetçi idi. Ali’nin şimdiden oyuncaklarını kimse ile paylaşmamasının, ileride onu epey bencil ve paylaşmayı bilmeyen bir yetişkine dönüştüreceğini düşünüyorlardı.
Bir gün bir daha birebir durum kardeşiyle de yaşanınca annesi dayanamayıp Ali’yi cezalandırdı. Tahminen bu türlü paylaşmanın kıymetini kavrar ve bu davranışından uzaklaşırdı. Bir iki kere cezaya maruz kalan Ali, paylaşmamanın makûs bir şey olduğunu cezalarla öğrendi ve artık en sevdiği oyuncakları istemese de paylaştı, hatta paylaşmak zorunda kaldı. Zira Ali’ye öğretilen davranış paylaşmak zorunda olduğuydu.
Çocuk nasıl düşünür?
Her çocuğun kişilik yapısı farklıdır. Kimisi mizacı gereği paylaşmayı sever, kimisi ne kadar anlatırsanız anlatın paylaşmak istemez. Öyküde de Ali oyuncaklarını ne kardeşiyle ne de öbür biriyle paylaşmaktan hoşlanmıyordu. Annesi sonunda Ali’nin eşyalarını paylaşması gerektiğini ceza formülüyle ona öğretti.
Ali ise ‘’ Hiç istemiyorum eşyalarımı paylaşmayı, lakin ailem bana hayli kızıyor. Demek ki oyuncak paylaşmamak makus bir şey, diğeri da benim üzere eşyalarını paylaşmazsa onlar da cezalandırılmalı’’ diye düşünmektedir. Bu durum Ali’nin ileride bir epeyce şeye evet deme ihtiyacını doğuracak, hayır demekte de zorlanacaktır. Lakin çocuğa tercih hakkı sunulsa ve isterse eşyalarını paylaşabileceği, hiç bir biçimde vermek zorunda olmadığı bir daha de paylaşmanın hoş olduğu anlatılsa, çocuğun davranış ve fikri de değişecek hatta özgür bir bireye dönüşecektir. Kendini özgür hisseden her çocuk yaptığı yanlışı kabul eder. Fakat korku yanılgı yaptırır ve yapılan yanılgıların yanlışlığı da kabul edilmez.
Neler yapabilirsiniz?
•Örneğin epey sevdiğiniz bir eşyanızı konutunuza gelen bir dostunuz epey beğendi ve onu sizden istedi. ‘ Ne hissedersiniz?’. Muhtemelen o eşyayı fazlaca isteksiz bir biçimde dostunuza vermiş olursunuz. Zorunda bırakılmak hoşunuza gitmediyse bunu çocuğunuza da hissettirmemeniz onun gelişimi ismine değerli bir adım olacaktır.
•Çocuklar eşyalara mana yüklerler. Onların sözleri ve cümleleri oyuncaklarıdır. ‘Anne ben bu oyuncağımı paylaşmak istemiyorum fakat bunu paylaşabilirim’ derse hürmet duyun ve -hayır onu da paylaş, biz sana alırız yenisini, demeyin. İleride yanında siz olmayabilirsiniz. Hatta yenisini alacak maddi gücünüz de olmayabilir.
•Rol model olmadığınız surece paylaşımcı olmalarını da beklemeyin. Çocukların etraftan edindikleri her olumsuz davranışı ve kanıyı yalnızca sizler değiştirebilirsiniz. Zira onlar sizin bir kesiminiz ve örnek aldığı bireyler de sizlersiniz. Sizler paylaşmıyorsanız onlarda paylaşmak istemezler. Buna karşın onları zorlarsanız size inanç duymazlar ve birlikteinde kişilik çatışması yaşamalarına yol açarsunuz. Çocukta bastırılan her davranış ve his olumsuz sorunlarla size geri döner.
•Çocuk oyun esnasında oyuncaklarını vermek istemediğinde değil eylemdilk evvel çocuğa paylaşmanın ehemmiyetini davranışlarınızla göstermeniz gerekir. birtakım bazı komşularımızın bizden birşey istediği yada bizim onlardan birşey istediğimiz vakit içinder oluyor. Yada aile bireylerinin birbirinden birşey istediği anlar. İşte tam da bu noktada çocuğunuza örnek olduğunuzu ve onu da sürece dahil ederek bildiri verdiğinizi unutmayın.
Bir gün bir daha birebir durum kardeşiyle de yaşanınca annesi dayanamayıp Ali’yi cezalandırdı. Tahminen bu türlü paylaşmanın kıymetini kavrar ve bu davranışından uzaklaşırdı. Bir iki kere cezaya maruz kalan Ali, paylaşmamanın makûs bir şey olduğunu cezalarla öğrendi ve artık en sevdiği oyuncakları istemese de paylaştı, hatta paylaşmak zorunda kaldı. Zira Ali’ye öğretilen davranış paylaşmak zorunda olduğuydu.
Çocuk nasıl düşünür?
Her çocuğun kişilik yapısı farklıdır. Kimisi mizacı gereği paylaşmayı sever, kimisi ne kadar anlatırsanız anlatın paylaşmak istemez. Öyküde de Ali oyuncaklarını ne kardeşiyle ne de öbür biriyle paylaşmaktan hoşlanmıyordu. Annesi sonunda Ali’nin eşyalarını paylaşması gerektiğini ceza formülüyle ona öğretti.
Ali ise ‘’ Hiç istemiyorum eşyalarımı paylaşmayı, lakin ailem bana hayli kızıyor. Demek ki oyuncak paylaşmamak makus bir şey, diğeri da benim üzere eşyalarını paylaşmazsa onlar da cezalandırılmalı’’ diye düşünmektedir. Bu durum Ali’nin ileride bir epeyce şeye evet deme ihtiyacını doğuracak, hayır demekte de zorlanacaktır. Lakin çocuğa tercih hakkı sunulsa ve isterse eşyalarını paylaşabileceği, hiç bir biçimde vermek zorunda olmadığı bir daha de paylaşmanın hoş olduğu anlatılsa, çocuğun davranış ve fikri de değişecek hatta özgür bir bireye dönüşecektir. Kendini özgür hisseden her çocuk yaptığı yanlışı kabul eder. Fakat korku yanılgı yaptırır ve yapılan yanılgıların yanlışlığı da kabul edilmez.
Neler yapabilirsiniz?
•Örneğin epey sevdiğiniz bir eşyanızı konutunuza gelen bir dostunuz epey beğendi ve onu sizden istedi. ‘ Ne hissedersiniz?’. Muhtemelen o eşyayı fazlaca isteksiz bir biçimde dostunuza vermiş olursunuz. Zorunda bırakılmak hoşunuza gitmediyse bunu çocuğunuza da hissettirmemeniz onun gelişimi ismine değerli bir adım olacaktır.
•Çocuklar eşyalara mana yüklerler. Onların sözleri ve cümleleri oyuncaklarıdır. ‘Anne ben bu oyuncağımı paylaşmak istemiyorum fakat bunu paylaşabilirim’ derse hürmet duyun ve -hayır onu da paylaş, biz sana alırız yenisini, demeyin. İleride yanında siz olmayabilirsiniz. Hatta yenisini alacak maddi gücünüz de olmayabilir.
•Rol model olmadığınız surece paylaşımcı olmalarını da beklemeyin. Çocukların etraftan edindikleri her olumsuz davranışı ve kanıyı yalnızca sizler değiştirebilirsiniz. Zira onlar sizin bir kesiminiz ve örnek aldığı bireyler de sizlersiniz. Sizler paylaşmıyorsanız onlarda paylaşmak istemezler. Buna karşın onları zorlarsanız size inanç duymazlar ve birlikteinde kişilik çatışması yaşamalarına yol açarsunuz. Çocukta bastırılan her davranış ve his olumsuz sorunlarla size geri döner.
•Çocuk oyun esnasında oyuncaklarını vermek istemediğinde değil eylemdilk evvel çocuğa paylaşmanın ehemmiyetini davranışlarınızla göstermeniz gerekir. birtakım bazı komşularımızın bizden birşey istediği yada bizim onlardan birşey istediğimiz vakit içinder oluyor. Yada aile bireylerinin birbirinden birşey istediği anlar. İşte tam da bu noktada çocuğunuza örnek olduğunuzu ve onu da sürece dahil ederek bildiri verdiğinizi unutmayın.