amerikali
Üye
Cinsiyet hoşnutsuzluğu, kişinin (en az altı ay) doğduğu biyolojik cinsiyet ile hissettiği cinsiyet kimliği içinde besbelli ve katlanılamaz derecede rahatsızlık ve fark hissetmesidir. Bu durum ‘cinsiyete uymama’ teriminden farklıdır. ‘Cinsiyete uymama’ o cinsiyetin gerektirdiği, öğretildiği, stereotipleri üzere davranmama demektir. (Örneğin, kızların etek giymemesi, adamların oyuncak bebekle oynaması, kızların erkeklerlerle oynamak istemesi vb.)
Çocuklar üç yaşlarından itibaren cinsiyet kimliklerini fark etmeye ve şayet bir hoşnutsuzlukları var ise bunun gerilimini yaşamaya başlayabilirler. Çocuklar ekseriyetle bu rahatsızlıklarını, yetişkin ve gençlerden farklı olarak, bariz bir biçimde gösterirler. Örneğin kız çocukları erkeklerde penis görüp kendilerinde olmadığını fark ederlerse ağlayabilirler ya da açık açık “Anne ben kızım” diye sözel olarak tabir edebilirler.
Ancak unutulmamalı ki yapılan bir araştırma gösteriyor ki 5-12 yaş ortası cinsiyet hoşnutsuzluğu yaşayan her çocuk ergenlik devrinde bu hoşnutsuzluklarını devam ettirmiyorlar. Yalnızca %12 ile 50’sinde bu durum ergenlik ve yetişkinliklerinde devam ediyor.
Ergenlik döneminde ise bu durum fazlaca daha farklı seyrediyor. Öfkeli, mutsuz, kendini hiç bir yere ilişkin hissedemeyen ya da kendini bir yere/birilerine ilişkin hissetmeye çalışan ergenler cinsiyet hoşnutsuzluğu ile birlikte yeterlice içlerine kapanık, depresif, ve/veya öfkeli oluyorlar. Kendilerine ziyan verme ve intihar davranışları gösterebiliyorlar. Husus ve alkol kullanımları artabiliyor. Cinsellik keşfi kendi başlarına ve bilgisizce olabildiğinden cinsel yollarla bulaşan hastalık kapma meyilinde olabiliyorlar. Ayrıyeten kendilerindeki bu farklılık dışardan kendi yaşıtlarınca fark edildiğinde akran zorbalığına maruz kalabiliyorlar.
Yapılan öteki bir araştırmada trans bireylerin %81.4ü kimliklerini lisede fark ettiklerini; lakin kime ve nereye başvurmaları gerektiğini kiminle konuşmaları gerektiğini bilmediklerini lisana getirmişler.
Ergenlik periyodundaki cinsiyet hoşnutsuzluğu yaşayan bireyler, ailelerinden dayanak ve kabul gördükleri takdirde dayanak görmeyen bireylere oranla daha az depresif belirti göstermelerini sağlıyor. Bu bireylerin takviye ve kabul görmeleri, cinsiyet sözlerine müsaade verilmesi, kendilerini inançta ve seviliyor hissetmeleri, profesyonel dayanak almaları yapılması gereken şeyler.
Çocuklar üç yaşlarından itibaren cinsiyet kimliklerini fark etmeye ve şayet bir hoşnutsuzlukları var ise bunun gerilimini yaşamaya başlayabilirler. Çocuklar ekseriyetle bu rahatsızlıklarını, yetişkin ve gençlerden farklı olarak, bariz bir biçimde gösterirler. Örneğin kız çocukları erkeklerde penis görüp kendilerinde olmadığını fark ederlerse ağlayabilirler ya da açık açık “Anne ben kızım” diye sözel olarak tabir edebilirler.
Ancak unutulmamalı ki yapılan bir araştırma gösteriyor ki 5-12 yaş ortası cinsiyet hoşnutsuzluğu yaşayan her çocuk ergenlik devrinde bu hoşnutsuzluklarını devam ettirmiyorlar. Yalnızca %12 ile 50’sinde bu durum ergenlik ve yetişkinliklerinde devam ediyor.
Ergenlik döneminde ise bu durum fazlaca daha farklı seyrediyor. Öfkeli, mutsuz, kendini hiç bir yere ilişkin hissedemeyen ya da kendini bir yere/birilerine ilişkin hissetmeye çalışan ergenler cinsiyet hoşnutsuzluğu ile birlikte yeterlice içlerine kapanık, depresif, ve/veya öfkeli oluyorlar. Kendilerine ziyan verme ve intihar davranışları gösterebiliyorlar. Husus ve alkol kullanımları artabiliyor. Cinsellik keşfi kendi başlarına ve bilgisizce olabildiğinden cinsel yollarla bulaşan hastalık kapma meyilinde olabiliyorlar. Ayrıyeten kendilerindeki bu farklılık dışardan kendi yaşıtlarınca fark edildiğinde akran zorbalığına maruz kalabiliyorlar.
Yapılan öteki bir araştırmada trans bireylerin %81.4ü kimliklerini lisede fark ettiklerini; lakin kime ve nereye başvurmaları gerektiğini kiminle konuşmaları gerektiğini bilmediklerini lisana getirmişler.
Ergenlik periyodundaki cinsiyet hoşnutsuzluğu yaşayan bireyler, ailelerinden dayanak ve kabul gördükleri takdirde dayanak görmeyen bireylere oranla daha az depresif belirti göstermelerini sağlıyor. Bu bireylerin takviye ve kabul görmeleri, cinsiyet sözlerine müsaade verilmesi, kendilerini inançta ve seviliyor hissetmeleri, profesyonel dayanak almaları yapılması gereken şeyler.