Çoruh Irmağı kıyısında 11 yıldır kayıp mühendis oğullarını anıyorlar
Yusufeli ilçesinde imaline 1 Ocak 2011’de başlanan ve 14 Ocak 2016’da hizmete giren Artvin Barajı’nda bakılırsavli mühendisler Hüseyin Dervişoğlu (32) ile Orhan Kemal Ulusoy (29), 22 Nisan 2011 akşamı 34 FG 9540 plakalı arabayla şantiyeden ayrıldı.
Mühendislerden uzun mühlet haber alınamaması üzerine ırmakta başlatılan arama çalışmaları kararı araba, 24 Nisan 2011’de Artvin-Yusufeli kara yolunun 65. kilometresi Aşağımaden köyü mevkisinde bulundu.
Kayıp Dervişoğlu ve Ulusoy için yürütülen arama çalışmalarından ise bir sonuç alınamadı.
Oğlunu aramak için her gün Çoruh kıyısına gelen Ulusoy’un babası İrfan Ulusoy, 315. günde ırmakta erkek cesedi gördü.
Ulusoy’un ihbarı üzerine AFAD gruplarınca sudan çıkarılan ceset, otopsi için Trabzon İsimli Tıp Kurumu’na kaldırıldı. Yapılan DNA testi kararı cesedin Hüseyin Dervişoğlu’na ilişkin olduğu belirlendi.
Orhan Kemal Ulusoy’a ilişkin bugüne kadar bir ize rastlanamadı.
Antalya’da yaşayan anne Fatma ve baba İrfan Ulusoy, her yıl 22 Nisan’da ve farklı tarihlerde Artvin’e gelerek kayıp evlatlarını anıyor.
Irmak kenarında dolaşıp oğullarına ilişkin bir iz arayan Ulusoy çifti, dua okuyup ırmağa karanfil bırakıyor.
İrfan Ulusoy, AA muhabirine, 11 yıldır zerre dinmeyen bir evlat acısı yaşadıklarını söylemiş oldu.
senelerca Çoruh Irmağı kıyılarında çocuğunu aradığını belirten Ulusoy, “2011 yılından beri ben oğlumu arıyorum, oğlumdan en ufak bir iz bulamadım.” dedi.
Ulusoy, her fırsatta buraya geldiklerini söz ederek, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Burada oğlumla konuşuyoruz, dertleşiyoruz. Dağa, taşa, suya oğlumuzun ismini haykırıyoruz. Ruhsal olarak rahatlıyoruz. 4-5 gün kalıyoruz, gidip daha sonra tekrar geliyoruz. Buraya geldiğimiz vakit güya şifa buluyoruz. Gelmediğimiz vakit oğlumuzun bize küsmüş olduğunu zannediyoruz. Çoruh’un kenarına inip ırmağın suyu ile elimizi yüzümüzü yıkıyoruz, oğlumuzun kokusunu alıyoruz. Suya çiçek atıyoruz, Fatiha okuyoruz.”
– “Dikili bir mezar taşımız yok ancak dikili bir ağacımız var”
Çoruh Irmağı kenarına bir dut, bir de kiraz ağacı diktiğini anlatan Ulusoy, “Dikili bir mezar taşımız yok lakin dikili bir ağacımız var. Birinin ismi Orhan Kemal Ulusoy, ötekinin ismi da oğlumla bir arada Çoruh Irmağı’na düşerek hayatını kaybeden arkadaşı Hüseyin Dervişoğlu. Burada yaşayan vatandaşlarımızdan ricam bu ağaçlarımıza su versinler, bu ağaçlar meyve versin. Beşerler yesin, yedikçe dua etsinler. Ben her geldiğimde onları suluyorum, bakımını yapıyorum.” diye konuştu.
İrfan Ulusoy, her yıl en az 3-4 defa Artvin’e geldiklerini söz ederek, “Burada biraz rahatladığımızda oğlumuzla vedalaşıp geri dönüyoruz. 11 yıldır gelip gidiyorum. Artvin halkı bana fazlaca dayanak oldu, herekse teşekkürlerimi sunuyorum. yıllar evvel oğlumu birlikte aradığımız AFAD çalışanıyla karşılaştık. O günleri konuştuk sohbet ettik. Tek umudum baraj suları çekildiğinde oğlumun bir kemiğini bulmak. Öbür bir beklentim yok.” dedi.
Evlat acılarının hiç dinmediğini, tersine her geçen gün arttığını, geçmişteki tüm acıları unutturduğunu kaydeden Ulusoy, “Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın. İçimizdeki ateş hiç kor haline gelmiyor. Biz yaşadığımız sürece sürüne sürüne de olsa buraya geleceğiz.” tabirini kullandı.
Ulusoy, İslam inancında mezarların ehemmiyetine işaret ederek, “Herkes bayramlarda, özel günlerde gidiyor, mezarlıklarda Fatiha okuyor, mezar taşını öpüyor, çiçek bırakıyor. Bizim bir mezarımız, mabedimiz yok. Bizim mabedimiz bu okyanus (Çoruh Nehri).” diye konuştu.
– “Zaman geçiyor lakin yavrum gelmedi”
Anne Fatma Ulusoy da oğlunu daima hayallerinde gördüğünü belirterek, 11 yıldır yas tutuklarını ve siyah giydiklerini aktardı.
Bu süreçte psikolojisinin bozulduğunu, rahatsızlıklar geçirdiğini lisana getiren Ulusoy, “Zaman geçiyor ancak yavrum gelmedi. Ben yavrumun fotoğraflarıyla yatıyorum. 11 yıldır her gece koynumda fotoğraflarla oğluma sarılarak yatıyorum. Gece 10 kez uyanıyorum, fotoğrafı öpüp yine yatıyorum.” dedi.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Yusufeli ilçesinde imaline 1 Ocak 2011’de başlanan ve 14 Ocak 2016’da hizmete giren Artvin Barajı’nda bakılırsavli mühendisler Hüseyin Dervişoğlu (32) ile Orhan Kemal Ulusoy (29), 22 Nisan 2011 akşamı 34 FG 9540 plakalı arabayla şantiyeden ayrıldı.
Mühendislerden uzun mühlet haber alınamaması üzerine ırmakta başlatılan arama çalışmaları kararı araba, 24 Nisan 2011’de Artvin-Yusufeli kara yolunun 65. kilometresi Aşağımaden köyü mevkisinde bulundu.
Kayıp Dervişoğlu ve Ulusoy için yürütülen arama çalışmalarından ise bir sonuç alınamadı.
Oğlunu aramak için her gün Çoruh kıyısına gelen Ulusoy’un babası İrfan Ulusoy, 315. günde ırmakta erkek cesedi gördü.
Ulusoy’un ihbarı üzerine AFAD gruplarınca sudan çıkarılan ceset, otopsi için Trabzon İsimli Tıp Kurumu’na kaldırıldı. Yapılan DNA testi kararı cesedin Hüseyin Dervişoğlu’na ilişkin olduğu belirlendi.
Orhan Kemal Ulusoy’a ilişkin bugüne kadar bir ize rastlanamadı.
Antalya’da yaşayan anne Fatma ve baba İrfan Ulusoy, her yıl 22 Nisan’da ve farklı tarihlerde Artvin’e gelerek kayıp evlatlarını anıyor.
Irmak kenarında dolaşıp oğullarına ilişkin bir iz arayan Ulusoy çifti, dua okuyup ırmağa karanfil bırakıyor.
İrfan Ulusoy, AA muhabirine, 11 yıldır zerre dinmeyen bir evlat acısı yaşadıklarını söylemiş oldu.
senelerca Çoruh Irmağı kıyılarında çocuğunu aradığını belirten Ulusoy, “2011 yılından beri ben oğlumu arıyorum, oğlumdan en ufak bir iz bulamadım.” dedi.
Ulusoy, her fırsatta buraya geldiklerini söz ederek, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Burada oğlumla konuşuyoruz, dertleşiyoruz. Dağa, taşa, suya oğlumuzun ismini haykırıyoruz. Ruhsal olarak rahatlıyoruz. 4-5 gün kalıyoruz, gidip daha sonra tekrar geliyoruz. Buraya geldiğimiz vakit güya şifa buluyoruz. Gelmediğimiz vakit oğlumuzun bize küsmüş olduğunu zannediyoruz. Çoruh’un kenarına inip ırmağın suyu ile elimizi yüzümüzü yıkıyoruz, oğlumuzun kokusunu alıyoruz. Suya çiçek atıyoruz, Fatiha okuyoruz.”
– “Dikili bir mezar taşımız yok ancak dikili bir ağacımız var”
Çoruh Irmağı kenarına bir dut, bir de kiraz ağacı diktiğini anlatan Ulusoy, “Dikili bir mezar taşımız yok lakin dikili bir ağacımız var. Birinin ismi Orhan Kemal Ulusoy, ötekinin ismi da oğlumla bir arada Çoruh Irmağı’na düşerek hayatını kaybeden arkadaşı Hüseyin Dervişoğlu. Burada yaşayan vatandaşlarımızdan ricam bu ağaçlarımıza su versinler, bu ağaçlar meyve versin. Beşerler yesin, yedikçe dua etsinler. Ben her geldiğimde onları suluyorum, bakımını yapıyorum.” diye konuştu.
İrfan Ulusoy, her yıl en az 3-4 defa Artvin’e geldiklerini söz ederek, “Burada biraz rahatladığımızda oğlumuzla vedalaşıp geri dönüyoruz. 11 yıldır gelip gidiyorum. Artvin halkı bana fazlaca dayanak oldu, herekse teşekkürlerimi sunuyorum. yıllar evvel oğlumu birlikte aradığımız AFAD çalışanıyla karşılaştık. O günleri konuştuk sohbet ettik. Tek umudum baraj suları çekildiğinde oğlumun bir kemiğini bulmak. Öbür bir beklentim yok.” dedi.
Evlat acılarının hiç dinmediğini, tersine her geçen gün arttığını, geçmişteki tüm acıları unutturduğunu kaydeden Ulusoy, “Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın. İçimizdeki ateş hiç kor haline gelmiyor. Biz yaşadığımız sürece sürüne sürüne de olsa buraya geleceğiz.” tabirini kullandı.
Ulusoy, İslam inancında mezarların ehemmiyetine işaret ederek, “Herkes bayramlarda, özel günlerde gidiyor, mezarlıklarda Fatiha okuyor, mezar taşını öpüyor, çiçek bırakıyor. Bizim bir mezarımız, mabedimiz yok. Bizim mabedimiz bu okyanus (Çoruh Nehri).” diye konuştu.
– “Zaman geçiyor lakin yavrum gelmedi”
Anne Fatma Ulusoy da oğlunu daima hayallerinde gördüğünü belirterek, 11 yıldır yas tutuklarını ve siyah giydiklerini aktardı.
Bu süreçte psikolojisinin bozulduğunu, rahatsızlıklar geçirdiğini lisana getiren Ulusoy, “Zaman geçiyor ancak yavrum gelmedi. Ben yavrumun fotoğraflarıyla yatıyorum. 11 yıldır her gece koynumda fotoğraflarla oğluma sarılarak yatıyorum. Gece 10 kez uyanıyorum, fotoğrafı öpüp yine yatıyorum.” dedi.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.