Danıştay: Takıma bağlı olmayan ‘nazaranv unvanı’ ihdas edilemez
Memur hukukunda asıl olan ‘kadro’dur
Memurların unvan, misyon ve sorumluluklarının temelinde maddelerle oluşturulan takımlar bulunmakta ya da bunlar direkt maddelerle düzenlenmektedir.
Dava konusu Yönetmelik kuralıyla, memur hukukumuzun sistemine uygun olmayan bir biçimde, takıma bağlı olmayan ve maddelerde düzenlenmeyen “servis yetkilisi” bakılırsav unvanı ihdas edilmiş ve bu nazaranvi yürütecek şahsa misyonda yükselme mevzuatı kapsamında atanabilme imkanı bulunan “şef” takımının bakılırsav ve yetkileri verilmiştir.
Kurumun “şef unvanlı işçi ihtiyacı” savunması kabul görmedi: Muhtaçlığın var ise ihdas et
“Şef” unvanlı çalışana gereksinim duyulması halinde, uygun takım yok ise takım ihdası sağlanarak, uygun takım bulunması halinde de vazifede yükselme mevzuatına uygun biçimde şef takımına atama yapılması, nazaranvde yükselme kararı atama yapılıncaya kadar kelam konusu nazaranvin vekalet ile gördürülmesi mümkün ve hukuka uygun olan durumdur.
T.C.
DANIŞTAY
İKİNCİ DAİRE
Esas No: 2021/17917
Karar No: 2022/2074
DAVACI : … Sendikası
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
DAVANIN KONUSU:
Dava, 01/10/2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Sosyal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Tarz ve Asılları Hakkında Yönetmeliği’nin 6. hususunun 2. fıkrasındaki “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin, birebir unsurun 3. fıkrasının (c) bendinin tamamı ile bu hususun 9. ve 10. fıkralarının, 7. unsurunun 4. fıkrasının; 8. hususunun 3. fıkrasının; 9. hususunun tamamının; 35. unsurunun 1/d bendi ile 36. unsurunun 1/ç bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresinin; “sağlık ödemeleri inceleme komisyonu” başlıklı 63. unsurunun 1. fıkrasının 2. cümlesinin; “servis yetkilisinin bakılırsav, yetki ve sorumlulukları” başlıklı 68. hususunun iptali istemiyle açılmıştır.
DAVACININ ARGÜMANLARI:
Davacı Sendika tarafınca; “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresiyle ilgili olarak, 5502 sayılı Toplumsal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 27. Hususu ve EK (I) sayılı cetvelinde Toplumsal Güvenlik Kurumunun taşra teşkilatı düzenlendiği lakin Toplumsal Güvenlik Vilayet Müdürlüğü ve Toplumsal Güvenlik Merkezi haricinde bir yapıdan bahsedilmediği, 5502 sayılı Kanunun 7.maddesinin (c) bendi uyarınca taşrada idare konseyi kararları ile Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri açıldığı, Yönetmelikte Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri idari süreçler açısından iki kategoriye ayrılsa devredilen SSK Sıhhat İşleri Vilayet Müdürlükleri tarafınca yürütülen faaliyetlerin tamamının Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezlerine devredilmekle aslında Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri haricinde başka bir taşra teşkilat yapısının oluşturulduğu; dava konusu Yönetmeliğin; 35. hususunun 1/(d) bendi ile ve 36. unsurun 1/(ç) bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresiyle ilgili olarak, 5502 sayılı Kanunda kurum amirine maiyetinde bakılırsav yapan işçiye takdirname ya da ödül verme ytesirinin tanımadığı, maddede olmayan bir düzenlemeye yönetmelikte yer verildiği, takdirname ve mükafatların misyonda yükselme imtihanına katılan adayların kıymetlendirme puanlarının tespitinde dikkate alındığı, ödüllendirme ile kastın ne olduğunun bilinmeyen olduğu, bu tip tasarrufların amirin takdir yetkisine bağlı olduğundan eşitsizliğe yol açabileceği; servis ytesirinin düzenlendiği Yönetmeliğin 68. unsurunun ise, Vilayet müdürlüğü ve Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri kurulan servislerde çalışmaların organize edilmesi, eşgüdüm ve uyum sağlanması için 5502 sayılı Kanunda yer almayan yeni bir takım yaratıldığı, Yönetmeliğin 42.maddesinde “şef”in bakılırsav ve sorumluğunun aslına bakarsanız düzenlendiği, yönetimin şefin nazaranv ve sorumluluklarını yerine getirecek işçiye muhtaçlığı varsa bakılırsavde yükselme imtihanı açarak boş şeflik takımlarına uygun atama yapması gerektiği sav edilmektedir.
SAVUNMANIN ÖZETİ:
Toplumsal Güvenlik Kurumu taşra teşkilatının, 5502 sayılı Yasa uyarınca hizmetin gereklerine uygun olarak bir daha yapılandırıldığı, bu kapsamda yönetmelikle yapılan düzenlemenin üst hukuk normlarına uygun olduğu öne sürülmekte ve davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ NİYETİ:
2577 sayılı Kanun’un 49. hususunun 4. fıkrası uyarınca Danıştay İdari ve Vergi Daireleri Şuraları kararlarına uyulması mecburidir, bu prestijle; 2577 sayılı Kanun uyarınca Dairemizce verilen birinci kararda ısrar edilemeyeceğinden bozma sonucuna uyulması gerektiği düşünülmektedir.
DANIŞTAY SAVCISI FİKRİ:
Dava, 01.10.2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Yöntem ve Asılları Hakkında Yönetmeliğin 6. hususunun 2. fıkrasında yer alan “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin, birebir hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile 9. ve 10. fıkralarının, 7. hususunun 4. fıkrasının, 8. hususunun 3. fıkrasının, 9. hususunun, 35. hususunun 1/d bendi ile 36. hususunun 1/ç bentlerinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibarelerinin ve 63. unsurunun 1. fıkrasının 2. cümlesi ile 68. unsurunun iptali istemiyle açılmıştır.
TC Anayasası’nın 124. unsurunun 1. fıkrasında; “Başbakanlık, bakanlıklar ve kamu tüzelkişileri, kendi misyon alanlarını ilgilendiren kanunların ve tüzüklerin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara karşıt olmamak kuralıyla, yönetmelikler çıkarabilirler.” kuralı düzenlenmiştir.
16.5.2006 tarihindeki, 5502 sayılı Toplumsal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 27. unsurunda; “Başkanlığın taşra teşkilatı; her vilayette kurulan toplumsal güvenlik vilayet müdürlükleri ile toplumsal güvenlik vilayet müdürlüklerine bağlı olarak kurulacak toplumsal güvenlik merkezlerinden oluşur.
İl ve ilçelerde nüfus, sigortalı ve genel sıhhat sigortalısı sayısı, işyeri sayısı, süreç yoğunluğu ve belirlenecek öteki kriterler doğrultusunda yeteri kadar toplumsal güvenlik merkezi kurulabilir yahut kaldırılabilir.
Sosyal güvenlik vilayet müdürlükleri ve toplumsal güvenlik merkezleri, ikinci fıkrada belirtilen kriterlere uygun olarak teşkilatlanma yordam ve asılları yönetmelikle belirlenmek üzere idari iş ve süreçler açısından dört kategoriye ayrılabilir.” kararı ile 41. unsurunda; “Başkanlık merkez ve taşra teşkilatının bakılırsav ve yetkileri, çalışma tarz ve temelleri ile Kurum işçisinin işe alınma, atanma, yükselme, yer değiştirme, bakılırsav, yetki ve sorumlulukları Kurum tarafınca çıkarılacak yönetmelikler ile düzenlenir.
Bu Kanun gereği çıkarılması gereken yönetmelikler, Kanunun yürürlük tarihinden itibaren en geç bir yıl ortasında yürürlüğe temalır.
Kurum, kanunla yerine getirmekle yükümlü olduğu hizmetlerin uygulanmasına ait konuları duyurmak gayesiyle bildirim çıkarmaya yetkilidir. Kurum haricindeki gerçek ve hukukî bireyleri ilgilendiren bildiriler, Resmi Gazetede yayımlanır.” kararı yer almıştır.
5502 sayılı Kanunun üstte değinilen 27 ve 41. unsurlarına dayalı olarak hazırlanan ve 01/10/2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Metot ve Temelleri Hakkında Yönetmeliğin 6. unsurunda;
“(1) Toplumsal güvenlik merkezleri, vilayet müdürlüğüne bağlı olarak kurulur.
(2) Toplumsal güvenlik merkezleri idari süreçler açısından, toplumsal güvenlik merkezi ile sıhhat toplumsal güvenlik merkezi olarak iki kategoriye ayrılır.” kuralına yer verilmiş ve bu unsurun devamındaki fıkralarda; toplumsal güvenlik merkezlerinin, sanayi bölgeleri ile sanayi ve ticaret merkezlerinde sigortalı sayısı temel alınarak yahut ilçelerde bir daha sigortalı sayısı ve nüfus temel alınarak sayısının belirleneceği, birebir unsurun 3. fıkrası (c) bendinde ise, Vilayetlerde hangi sayıda sıhhat toplumsal güvenlik merkezi kurulacağının nüfusa göre belirleneceği kurala bağlanmıştır.
Dava konusu edilen Yönetmeliğin iptali istenillen 6. hususunun 2. fıkrası, bu hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile birebir hususun 9. ve 10. fıkraları, 7. hususunun 4. fıkrası, 8. hususunun 3. fıkrası ve 9. hususunun; sıhhat toplumsal güvenlik merkezleri ile ilgili düzenlemeler getirmesi niçiniyle hukuka muhalif olduğu yolundaki davacı argümanları irdelendiğinde; Toplumsal sigortalar ile genel sıhhat sigortası bakımından bireyleri teminat altına alacak, toplumsal sigortacılık unsurlarına dayalı, aktif, adil, kolay erişilebilir, aktüeryal ve mali açıdan sürdürülebilir, çağdaş standartlarda bir toplumsal güvenlik sisteminin gerçekleştirilmesi emeliyle kurulmuş olan Toplumsal Güvenlik Kurumu; Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü, Toplumsal Sigortalar Kurumu Başkanlığı ve Bağ-Kur Genel Müdürlüğünü birebir çatı altında toplamıştır.
Yukarıda kelamı edilen 5502 sayılı Kanunun 27. unsurunda yer verilen kriterler doğrultusunda toplumsal güvenlik vilayet müdürlükleri ile toplumsal güvenlik merkezlerinin idari iş ve süreçler açısından dört kategoriye ayrılabileceği karara bağlandığından, maksatları doğrultusunda Kuruma yüklenen nazaranvlerin yürütülmesinin, hizmetin kalitesinin arttırılmasının, hizmetin sunumu esnasında bu hizmetten yararlanacak olanların haklarını kullanımının ve yükümlülüklerini yerine getirmesinin kolaylaştırılmasını ve toplumsal güvenlik alanında, kamu yönetimleri içinde uyum ve işbirliğinin sağlanması bakımından, teşkilat yapısı ortasında toplumsal güvenlik merkezlerinin yanısıra sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinin de bu işleyişe dahil edilmesinin, kamu faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek hukuka ve üst hukuk normlarına alışılmamış olmadığı kararına varılmıştır.
TC Anayasasının 60. hususu yeterince, herkes toplumsal güvenlik hakkına sahiptir ve Devlet bu güvenliği sağlayacak gerekli önlemleri alır ve teşkilatı kurar.
Bu durumda, sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinin 5502 sayılı Kanun ekindeki listede sayılmamasının, bir grup hizmetlerin işleyişine dair ögeler tarafından sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinin kurulmasına mahzur teşkil ettiğinden kelam edilmesine imkan bulunmamaktadır. Dava konusu Yönetmeliğin 35. unsurunun, 1. fıkrasının (d) bendi ile 36. unsurunun 1. fıkrasının (ç) bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibarelerine gelince;
İlgili Yönetmeliğin üstte belirtilen unsurlarında ise, vilayet müdürleriyle vilayet müdür yardımcılarına işçinin performansını izlemek ve geliştirmek üzere tedbirler almak, yetkisi dahilinde ödüllendirilmesini sağlamak ve disiplin işlerini yürütmek biçiminde verilen misyon, yetki ve sorumluluğun kapsamı tartışıldığında; bu düzenlemelerle işçiye direkt ödül yahut takdirname verilmesinin öngörülmediği, “22.1.2010 tarih ve 9 sayılı Toplumsal Güvenlik Kurumu Ek Ödeme Adap ve Esasları”nda; İdare Konseyi sonucu ile taşra teşkilatında (sosyal güvenlik vilayet müdürlüklerinde ve bağlı toplumsal güvenlik merkezlerinde) çalışan işçi için performans ek ödemesi verme ytesirinin vilayet müdürlerine ilişkin olduğu kurala bağlanmış olup, 657 ve 5442 sayılı Kanunlarda tanımlanan takdirname ve ödül niteliğinde olmayan, çalışanın performansını arttırmaya yönelik olarak ek ödeme verilmesi konusunda vilayet müdürü yahut vilayet müdür yardımcılarına tanınan yetkinin hukuka alışılmamış olduğundan kelam edilmesine imkan bulunmamaktadır.
Yönetmeliğin “hemşire”ye yer vermemesi niçiniyle eksik düzenleme yapıldığından bahisle iptali istenilen 63. unsuruna gelince; 63. hususun 1. fıkrasında yer alan; Sıhhat Ödemeleri İnceleme Kurulu’nun vilayet müdürlüğünde yahut sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinde kurulabileceği, ilgililere ödemesi yapılacak sıhhat masraflarının incelenmesi konusunda masrafın özelliğine bakılırsa Komitenin tabip, uzman tabip, diş tabibi ve eczacıdan müteşekkil en az 3 üyeden oluşacağı yolundaki düzenlemeye bakıldığında; hemşire’nin Komite üyesi olarak yer almasını gerektirecek nitelikte bir uzmanlığının bulunduğundan kelam edilemeyeceği kararına varılmış olup, hemşireye yer vermeyen bu hususta eksik düzenleme niçiniyle hukuka muhalif bir taraf bulunduğundan kelam edilmesi imkanlı değildir.
Yönetmeliğin 68. unsuru açısından; servis yetkilisi ibaresinin, yeni bir unvan yahut takım ihdası olarak kıymetlendirilmesine imkan bulunmadığı, çünkü kamu hizmetinin daha güzel yürütülmesinin temini bakımından vilayet müdürlüğü ve toplumsal güvenlik merkezlerinde kurulan servislerdeki çalışmaların organize edilmesi, işgüdüm ve uyumun sağlanması emeliyle idari işleyişe katkı sağlayacak nitelikte servis yetkilisi nazaranvlendirilmesi prosedürünün benimsenmesinde kamu faydası ve hizmet gerekleri istikametinden hukuka karşıtlık bulunmadığından davanın reddine karar verilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Dairemizin dava konusu düzenleyici sürecin kısmen karar verilmesine yer olmadığı, kısmen de reddi yolundaki 25/12/2014 günlü, E:2010/6414, K:2014/13980 sayılı sonucunın, Danıştay İdari Dava Daireleri Şurasının 14/12/2017 günlü, E:2015/2653, K:2017/4284 sayılı sonucu ile bozulması üzerine, 2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun 38. unsurunda, idari dava daireleri tarafınca birinci derece mahkemesi olarak verilen kararların Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca temyizen inceleneceği açıklandıği, 2577 sayılı İdari Yargılama Adabı Kanunu’nun 46. unsurunun 1. fıkrasında, Danıştay Dava Daireleri kararlarına karşı Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği, 49. hususunun 4. fıkrasında, Danıştay’ın birinci derece mahkemesi olarak baktığı davaların temyizen incelenmesinde bu unsur ile ısrar hariç 50. husus kararlarının kıyasen uygulanacağı karara bağlandığı bu niçinle Danıştay Dava Dairelerinin birinci derece mahkemesi olarak verdiği kararların Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca temyizen bozulması halinde, Danıştay Dava Dairelerine ısrar imkanı tanınmadığı dikkate alınarak, bozma sonucuna uyularak, Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Yordam ve Temelleri Hakkında Yönetmeliğin bozulan 68. unsur kısım istikametinden yapılan incelemede, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlenip, evraktaki evraklar incelendikten daha sonra işin gereği görüşüldü:
MADDİ OLAY VE HUKUKSAL SÜREÇ:
Davacı Sendika tarafınca, 01/10/2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Tarz ve Temelleri Hakkında Yönetmeliğin 6. hususunun 2. fıkrasındaki “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin, tıpkı hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile bu unsurun 9. ve 10. fıkralarının, 7. unsurunun 4. fıkrasının, 8. unsurunun 3. fıkrasının, 9. hususunun, 5502 sayılı Kanun ekinde belirlenen Kurumun Taşra Teşkilatı ortasında sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerine yer verilmediğinden, anılan düzenlemelerin üst hukuk normuna alışılmamış olduğu, 35. unsurunun 1/d bendi ile 36. hususunun 1/ç bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresinin; 5502 sayılı Kanunda Kurum amirine maiyetindeki işçiye takdirname yahut ödül verme yetkisi tanınmadığı biçimde, Vilayet müdürü ve Vilayet müdür yardımcıları istikametinden bu yetkinin genişletilmesinin hukuka ters olduğu, 63. hususunun 1. fıkrasının 2. cümlesinin, Sıhhat Ödemeleri İnceleme Komitesinde “hemşire”nin de yer alması gerekirken hemşirelere yer verilmeyerek noksan düzenleme yapıldığı ve 68. hususunun ise; Yönetmeliğin 42. unsurunda “şef”in bakılırsav ve sorumluğu düzenlenmiş bulunmasına karşın Vilayet Müdürlüğü ve Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri kurulan servislerde çalışmaların organize edilmesi, eşgüdüm ve uyum sağlanması için 5502 sayılı Kanunda yer almayan servis yetkilisi isminde yeni bir takım yaratıldığı sebebi öne sürülerek iptali istemiyle bakılan dava açılmıştır.
Danıştay İkinci Dairesinin 25/12/2014 günlü, E:2010/6414, K:2014/13980 sayılı sonucuyla; “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin iptali istemiyle ilgili olarak dava konusu Yönetmeliğin 6. unsurunun 2. fıkrası, tıpkı hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile bu unsurun 9. ve 10. fıkralarının ve 7. hususunun 4. fıkrası, 8. unsurunun 3. fıkrası ve 9. unsuru; “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresiyle ilgili olarak Yönetmeliğin 35. hususunun 1. fıkrasının (d) bendi ile 36. unsurunun 1. fıkrasının (ç) bendi; “servis yetkilisinin vazife, yetki ve sorumlulukları” başlıklı 68. unsuru tarafından hukuka terslik bulunmadığı sebebi öne sürülerek dava konusu bu kısımlar istikametinden davanın reddine, Yönetmeliğin 63. unsurunun 1. fıkrasının 2. cümlesi tarafında ise, kelam konusu unsur kararının 28/12/2011 günlü, 28156 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Sosyal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Yol ve Asılları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”in 36. unsuruyla yürürlükten kaldırıldığı sebebi öne sürülerek, dava konusu Yönetmeliğin 63. unsuru istikametinden konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Anılan sonucun davacı ve davalı yönetim tarafınca temyiz edilmesi üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri Şurasının 14/12/2017 günlü, E:2015/2653, K:2017/4284 sayılı sonucuyla; Daire sonucunın, dava konusu Yönetmeliğin 68. hususu tarafından, memurların unvan, nazaranv ve sorumluluklarının temelinde maddelerle oluşturulan takımlar bulunduğu ya da bunların direkt maddelerle düzenlendiği, “Şef” unvanlı işçiye muhtaçlık duyulması halinde, uygun takım yok ise takım ihdası sağlanabileceği, uygun takım bulunması halinde ise nazaranvde yükselme mevzuatına uygun biçimde şef takımına atama yapılabileceği, misyonda yükselme kararı atama yapılıncaya kadar kelam konusu vazifenin vekalet yoluyla gördürülmesi mümkün ve hukuka uygun olduğu, bu niçinle dava konusu Yönetmelik kuralıyla, memur hukukumuzun sistemine uygun olmayan bir biçimde, takıma bağlı olmayan ve maddelerde düzenlenmeyen “servis yetkilisi” nazaranv unvanı ihdas edildiği ve bu nazaranvi yürütecek şahsa bakılırsavde yükselme mevzuatı kapsamında atanabilme imkanı bulunan “şef” takımının nazaranv ve yetkileri verildiğinden hukuka terslik bulunmadığı sebebi öne sürülerek bu kısım istikametinden bozulmuş, iptali istenilen öteki unsurlar istikametinden Daire sonucu onanmıştır.
İNCELEME VE MÜNASEBET:
Kamu Kurum ve Kuruluşlarında bakılırsavde Yükselme ve Unvan Değişikliği Asıllarına Dair Genel Yönetmeliğin kapsam başlıklı 2. unsurunda, Yönetmeliğin, özel kanunlardaki düzenlemeler gizli kalmak kaydıyla, 13/12/1983 tarihindeki ve 190 sayılı Genel Takım ve Metodu Hakkında Kanun Kararında Kararnamenin eki (I) ve (III) sayılı cetvellerde yer alan takımlarda, vilayet özel yönetimleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik, kuruluş ve işletmelere ilişkin memur takımlarında, düzenleyici ve denetleyici kurumlara ilişkin memur takımlarında, özelleştirme kapsam ve programında bulunan kuruluşlar da dahil olmak üzere kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerine ilişkin memur takımları ile kontratlı işçi konumlarında istihdam edilen çalışanın, müdür ve daha alt nazaranvlere yapılacak nazaranvde yükselme mahiyetindeki asaleten atamaları ile en az ortaöğretim seviyesinde mesleksel yahut teknik eğitim kararı ihraz edilen unvanlara ait unvan değişikliği mahiyetindeki asaleten atamaları hakkında uygulanacağı kurala bağlanmış, gerek davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan gerekse daha sonradan yürürlüğe konulan Toplumsal Güvenlik Kurumu Çalışanı misyonda Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliklerinde, “şef” takımının misyonda yükselmeye tabi bir takım olduğu düzenlemelerine yer verilmiştir.
Dava konusu Yönetmeliğin 68. unsurunda ise; “(1) Vilayet müdürlüğü ve toplumsal güvenlik merkezlerinde kurulan servislerde çalışmaların organize edilmesi, eşgüdüm ve uyumun sağlanması için işçiden biri vilayet müdürlüğünde vilayet müdürü, toplumsal güvenlik merkezlerinde merkez müdürü tarafınca servis yetkilisi olarak nazaranvlendirilebilir. Lakin, servis yetkilisi olarak nazaranvlendirilecek işçinin seçiminde hukuk servisinde avukat, toplumsal güvenlik denetim memurları servisinde toplumsal güvenlik denetim memuru, icra takip, haciz ve satış servisinde icra memuru, bilgi süreç servisinde bilgi teknolojileri alanında eğitimli/sertifikalı işçi, sıhhat hizmet sunucuları ödeme servisi, sıhhat hizmet sunucuları mukavele servisi, sıhhat hizmet sunucuları eğitim ve kontrol servisinde uzman tabip, tabip, diş tabibi ve eczacı takımlarında çalışanlar evvela tercih edilir.
(2) Servis yetkilisi olarak nazaranvlendirilen işçi bu Yönetmelikte belirtilen temel bakılırsavlerinin yanında, 42 nci husustaki nazaranvleri de yapar.” kuralına yer verilmiş, unsurun ikinci fıkrasının göndermede bulunduğu 42. unsurda ise “şefin bakılırsav, yetki ve sorumluluğu” düzenlenmiştir.
Memurların unvan, nazaranv ve sorumluluklarının temelinde maddelerle oluşturulan takımlar bulunmakta ya da bunlar direkt maddelerle düzenlenmektedir.
“Şef” unvanlı çalışana muhtaçlık duyulması halinde, uygun takım yok ise takım ihdası sağlanarak, uygun takım bulunması halinde de bakılırsavde yükselme mevzuatına uygun biçimde şef takımına atama yapılması, vazifede yükselme kararı atama yapılıncaya kadar kelam konusu bakılırsavin vekalet ile gördürülmesi mümkün ve hukuka uygun olan durum iken, dava konusu Yönetmelik kuralıyla, memur hukukumuzun sistemine uygun olmayan bir biçimde, takıma bağlı olmayan ve maddelerde düzenlenmeyen “servis yetkilisi” bakılırsav unvanı ihdas edilmiş ve bu misyonu yürütecek bireye misyonda yükselme mevzuatı kapsamında atanabilme imkanı bulunan “şef” takımının nazaranv ve yetkileri verilmiştir.
Bu durumda, dava konusu Yönetmeliğin servis yetkilisinin misyon, yetki ve sorumluluklarını düzenleyen 68. hususunda hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Dava konusu Yönetmeliğin 68. hususunun İPTALİNE,
2. Detayı aşağıda gösterilen toplam… TL yargılama masraflarının davalı yönetimden alınarak davacıya verilmesine, karar düzeltme kademesinde davalı idarece yapılan yargılama harç ve masraflarının üzerinde bırakılmasına,
3. Posta sarfiyatı avansından artan meblağın sonucun katileşmesinden daha sonra taraflara başka ayrı iadesine,
4. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Taban Fiyat Tarifesi uyarınca… TL vekalet fiyatının davalı yönetimden alınarak davacıya verilmesine;
5. Posta sarfiyatları avansından artan fiyatın, sonucun katileşmesinden daha sonra davacıya iadesine,
6. Bu sonucun bildirim tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Konseyine temyiz yolu açık olmak üzere, 21/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
PARAM OLSA ŞURAYA YATIRIRDIM DİYE DÜŞÜNME! 100.000 TL SANAL PARA İLE NELER YAPABİLECEĞİNİ ÇABUCAK GÖR!
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Memur hukukunda asıl olan ‘kadro’dur
Memurların unvan, misyon ve sorumluluklarının temelinde maddelerle oluşturulan takımlar bulunmakta ya da bunlar direkt maddelerle düzenlenmektedir.
Dava konusu Yönetmelik kuralıyla, memur hukukumuzun sistemine uygun olmayan bir biçimde, takıma bağlı olmayan ve maddelerde düzenlenmeyen “servis yetkilisi” bakılırsav unvanı ihdas edilmiş ve bu nazaranvi yürütecek şahsa misyonda yükselme mevzuatı kapsamında atanabilme imkanı bulunan “şef” takımının bakılırsav ve yetkileri verilmiştir.
Kurumun “şef unvanlı işçi ihtiyacı” savunması kabul görmedi: Muhtaçlığın var ise ihdas et
“Şef” unvanlı çalışana gereksinim duyulması halinde, uygun takım yok ise takım ihdası sağlanarak, uygun takım bulunması halinde de vazifede yükselme mevzuatına uygun biçimde şef takımına atama yapılması, nazaranvde yükselme kararı atama yapılıncaya kadar kelam konusu nazaranvin vekalet ile gördürülmesi mümkün ve hukuka uygun olan durumdur.
T.C.
DANIŞTAY
İKİNCİ DAİRE
Esas No: 2021/17917
Karar No: 2022/2074
DAVACI : … Sendikası
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
DAVANIN KONUSU:
Dava, 01/10/2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Sosyal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Tarz ve Asılları Hakkında Yönetmeliği’nin 6. hususunun 2. fıkrasındaki “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin, birebir unsurun 3. fıkrasının (c) bendinin tamamı ile bu hususun 9. ve 10. fıkralarının, 7. unsurunun 4. fıkrasının; 8. hususunun 3. fıkrasının; 9. hususunun tamamının; 35. unsurunun 1/d bendi ile 36. unsurunun 1/ç bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresinin; “sağlık ödemeleri inceleme komisyonu” başlıklı 63. unsurunun 1. fıkrasının 2. cümlesinin; “servis yetkilisinin bakılırsav, yetki ve sorumlulukları” başlıklı 68. hususunun iptali istemiyle açılmıştır.
DAVACININ ARGÜMANLARI:
Davacı Sendika tarafınca; “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresiyle ilgili olarak, 5502 sayılı Toplumsal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 27. Hususu ve EK (I) sayılı cetvelinde Toplumsal Güvenlik Kurumunun taşra teşkilatı düzenlendiği lakin Toplumsal Güvenlik Vilayet Müdürlüğü ve Toplumsal Güvenlik Merkezi haricinde bir yapıdan bahsedilmediği, 5502 sayılı Kanunun 7.maddesinin (c) bendi uyarınca taşrada idare konseyi kararları ile Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri açıldığı, Yönetmelikte Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri idari süreçler açısından iki kategoriye ayrılsa devredilen SSK Sıhhat İşleri Vilayet Müdürlükleri tarafınca yürütülen faaliyetlerin tamamının Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezlerine devredilmekle aslında Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri haricinde başka bir taşra teşkilat yapısının oluşturulduğu; dava konusu Yönetmeliğin; 35. hususunun 1/(d) bendi ile ve 36. unsurun 1/(ç) bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresiyle ilgili olarak, 5502 sayılı Kanunda kurum amirine maiyetinde bakılırsav yapan işçiye takdirname ya da ödül verme ytesirinin tanımadığı, maddede olmayan bir düzenlemeye yönetmelikte yer verildiği, takdirname ve mükafatların misyonda yükselme imtihanına katılan adayların kıymetlendirme puanlarının tespitinde dikkate alındığı, ödüllendirme ile kastın ne olduğunun bilinmeyen olduğu, bu tip tasarrufların amirin takdir yetkisine bağlı olduğundan eşitsizliğe yol açabileceği; servis ytesirinin düzenlendiği Yönetmeliğin 68. unsurunun ise, Vilayet müdürlüğü ve Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri kurulan servislerde çalışmaların organize edilmesi, eşgüdüm ve uyum sağlanması için 5502 sayılı Kanunda yer almayan yeni bir takım yaratıldığı, Yönetmeliğin 42.maddesinde “şef”in bakılırsav ve sorumluğunun aslına bakarsanız düzenlendiği, yönetimin şefin nazaranv ve sorumluluklarını yerine getirecek işçiye muhtaçlığı varsa bakılırsavde yükselme imtihanı açarak boş şeflik takımlarına uygun atama yapması gerektiği sav edilmektedir.
SAVUNMANIN ÖZETİ:
Toplumsal Güvenlik Kurumu taşra teşkilatının, 5502 sayılı Yasa uyarınca hizmetin gereklerine uygun olarak bir daha yapılandırıldığı, bu kapsamda yönetmelikle yapılan düzenlemenin üst hukuk normlarına uygun olduğu öne sürülmekte ve davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ NİYETİ:
2577 sayılı Kanun’un 49. hususunun 4. fıkrası uyarınca Danıştay İdari ve Vergi Daireleri Şuraları kararlarına uyulması mecburidir, bu prestijle; 2577 sayılı Kanun uyarınca Dairemizce verilen birinci kararda ısrar edilemeyeceğinden bozma sonucuna uyulması gerektiği düşünülmektedir.
DANIŞTAY SAVCISI FİKRİ:
Dava, 01.10.2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Yöntem ve Asılları Hakkında Yönetmeliğin 6. hususunun 2. fıkrasında yer alan “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin, birebir hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile 9. ve 10. fıkralarının, 7. hususunun 4. fıkrasının, 8. hususunun 3. fıkrasının, 9. hususunun, 35. hususunun 1/d bendi ile 36. hususunun 1/ç bentlerinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibarelerinin ve 63. unsurunun 1. fıkrasının 2. cümlesi ile 68. unsurunun iptali istemiyle açılmıştır.
TC Anayasası’nın 124. unsurunun 1. fıkrasında; “Başbakanlık, bakanlıklar ve kamu tüzelkişileri, kendi misyon alanlarını ilgilendiren kanunların ve tüzüklerin uygulanmasını sağlamak üzere ve bunlara karşıt olmamak kuralıyla, yönetmelikler çıkarabilirler.” kuralı düzenlenmiştir.
16.5.2006 tarihindeki, 5502 sayılı Toplumsal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 27. unsurunda; “Başkanlığın taşra teşkilatı; her vilayette kurulan toplumsal güvenlik vilayet müdürlükleri ile toplumsal güvenlik vilayet müdürlüklerine bağlı olarak kurulacak toplumsal güvenlik merkezlerinden oluşur.
İl ve ilçelerde nüfus, sigortalı ve genel sıhhat sigortalısı sayısı, işyeri sayısı, süreç yoğunluğu ve belirlenecek öteki kriterler doğrultusunda yeteri kadar toplumsal güvenlik merkezi kurulabilir yahut kaldırılabilir.
Sosyal güvenlik vilayet müdürlükleri ve toplumsal güvenlik merkezleri, ikinci fıkrada belirtilen kriterlere uygun olarak teşkilatlanma yordam ve asılları yönetmelikle belirlenmek üzere idari iş ve süreçler açısından dört kategoriye ayrılabilir.” kararı ile 41. unsurunda; “Başkanlık merkez ve taşra teşkilatının bakılırsav ve yetkileri, çalışma tarz ve temelleri ile Kurum işçisinin işe alınma, atanma, yükselme, yer değiştirme, bakılırsav, yetki ve sorumlulukları Kurum tarafınca çıkarılacak yönetmelikler ile düzenlenir.
Bu Kanun gereği çıkarılması gereken yönetmelikler, Kanunun yürürlük tarihinden itibaren en geç bir yıl ortasında yürürlüğe temalır.
Kurum, kanunla yerine getirmekle yükümlü olduğu hizmetlerin uygulanmasına ait konuları duyurmak gayesiyle bildirim çıkarmaya yetkilidir. Kurum haricindeki gerçek ve hukukî bireyleri ilgilendiren bildiriler, Resmi Gazetede yayımlanır.” kararı yer almıştır.
5502 sayılı Kanunun üstte değinilen 27 ve 41. unsurlarına dayalı olarak hazırlanan ve 01/10/2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Metot ve Temelleri Hakkında Yönetmeliğin 6. unsurunda;
“(1) Toplumsal güvenlik merkezleri, vilayet müdürlüğüne bağlı olarak kurulur.
(2) Toplumsal güvenlik merkezleri idari süreçler açısından, toplumsal güvenlik merkezi ile sıhhat toplumsal güvenlik merkezi olarak iki kategoriye ayrılır.” kuralına yer verilmiş ve bu unsurun devamındaki fıkralarda; toplumsal güvenlik merkezlerinin, sanayi bölgeleri ile sanayi ve ticaret merkezlerinde sigortalı sayısı temel alınarak yahut ilçelerde bir daha sigortalı sayısı ve nüfus temel alınarak sayısının belirleneceği, birebir unsurun 3. fıkrası (c) bendinde ise, Vilayetlerde hangi sayıda sıhhat toplumsal güvenlik merkezi kurulacağının nüfusa göre belirleneceği kurala bağlanmıştır.
Dava konusu edilen Yönetmeliğin iptali istenillen 6. hususunun 2. fıkrası, bu hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile birebir hususun 9. ve 10. fıkraları, 7. hususunun 4. fıkrası, 8. hususunun 3. fıkrası ve 9. hususunun; sıhhat toplumsal güvenlik merkezleri ile ilgili düzenlemeler getirmesi niçiniyle hukuka muhalif olduğu yolundaki davacı argümanları irdelendiğinde; Toplumsal sigortalar ile genel sıhhat sigortası bakımından bireyleri teminat altına alacak, toplumsal sigortacılık unsurlarına dayalı, aktif, adil, kolay erişilebilir, aktüeryal ve mali açıdan sürdürülebilir, çağdaş standartlarda bir toplumsal güvenlik sisteminin gerçekleştirilmesi emeliyle kurulmuş olan Toplumsal Güvenlik Kurumu; Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü, Toplumsal Sigortalar Kurumu Başkanlığı ve Bağ-Kur Genel Müdürlüğünü birebir çatı altında toplamıştır.
Yukarıda kelamı edilen 5502 sayılı Kanunun 27. unsurunda yer verilen kriterler doğrultusunda toplumsal güvenlik vilayet müdürlükleri ile toplumsal güvenlik merkezlerinin idari iş ve süreçler açısından dört kategoriye ayrılabileceği karara bağlandığından, maksatları doğrultusunda Kuruma yüklenen nazaranvlerin yürütülmesinin, hizmetin kalitesinin arttırılmasının, hizmetin sunumu esnasında bu hizmetten yararlanacak olanların haklarını kullanımının ve yükümlülüklerini yerine getirmesinin kolaylaştırılmasını ve toplumsal güvenlik alanında, kamu yönetimleri içinde uyum ve işbirliğinin sağlanması bakımından, teşkilat yapısı ortasında toplumsal güvenlik merkezlerinin yanısıra sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinin de bu işleyişe dahil edilmesinin, kamu faydası ve hizmet gerekleri gözetilerek hukuka ve üst hukuk normlarına alışılmamış olmadığı kararına varılmıştır.
TC Anayasasının 60. hususu yeterince, herkes toplumsal güvenlik hakkına sahiptir ve Devlet bu güvenliği sağlayacak gerekli önlemleri alır ve teşkilatı kurar.
Bu durumda, sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinin 5502 sayılı Kanun ekindeki listede sayılmamasının, bir grup hizmetlerin işleyişine dair ögeler tarafından sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinin kurulmasına mahzur teşkil ettiğinden kelam edilmesine imkan bulunmamaktadır. Dava konusu Yönetmeliğin 35. unsurunun, 1. fıkrasının (d) bendi ile 36. unsurunun 1. fıkrasının (ç) bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibarelerine gelince;
İlgili Yönetmeliğin üstte belirtilen unsurlarında ise, vilayet müdürleriyle vilayet müdür yardımcılarına işçinin performansını izlemek ve geliştirmek üzere tedbirler almak, yetkisi dahilinde ödüllendirilmesini sağlamak ve disiplin işlerini yürütmek biçiminde verilen misyon, yetki ve sorumluluğun kapsamı tartışıldığında; bu düzenlemelerle işçiye direkt ödül yahut takdirname verilmesinin öngörülmediği, “22.1.2010 tarih ve 9 sayılı Toplumsal Güvenlik Kurumu Ek Ödeme Adap ve Esasları”nda; İdare Konseyi sonucu ile taşra teşkilatında (sosyal güvenlik vilayet müdürlüklerinde ve bağlı toplumsal güvenlik merkezlerinde) çalışan işçi için performans ek ödemesi verme ytesirinin vilayet müdürlerine ilişkin olduğu kurala bağlanmış olup, 657 ve 5442 sayılı Kanunlarda tanımlanan takdirname ve ödül niteliğinde olmayan, çalışanın performansını arttırmaya yönelik olarak ek ödeme verilmesi konusunda vilayet müdürü yahut vilayet müdür yardımcılarına tanınan yetkinin hukuka alışılmamış olduğundan kelam edilmesine imkan bulunmamaktadır.
Yönetmeliğin “hemşire”ye yer vermemesi niçiniyle eksik düzenleme yapıldığından bahisle iptali istenilen 63. unsuruna gelince; 63. hususun 1. fıkrasında yer alan; Sıhhat Ödemeleri İnceleme Kurulu’nun vilayet müdürlüğünde yahut sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerinde kurulabileceği, ilgililere ödemesi yapılacak sıhhat masraflarının incelenmesi konusunda masrafın özelliğine bakılırsa Komitenin tabip, uzman tabip, diş tabibi ve eczacıdan müteşekkil en az 3 üyeden oluşacağı yolundaki düzenlemeye bakıldığında; hemşire’nin Komite üyesi olarak yer almasını gerektirecek nitelikte bir uzmanlığının bulunduğundan kelam edilemeyeceği kararına varılmış olup, hemşireye yer vermeyen bu hususta eksik düzenleme niçiniyle hukuka muhalif bir taraf bulunduğundan kelam edilmesi imkanlı değildir.
Yönetmeliğin 68. unsuru açısından; servis yetkilisi ibaresinin, yeni bir unvan yahut takım ihdası olarak kıymetlendirilmesine imkan bulunmadığı, çünkü kamu hizmetinin daha güzel yürütülmesinin temini bakımından vilayet müdürlüğü ve toplumsal güvenlik merkezlerinde kurulan servislerdeki çalışmaların organize edilmesi, işgüdüm ve uyumun sağlanması emeliyle idari işleyişe katkı sağlayacak nitelikte servis yetkilisi nazaranvlendirilmesi prosedürünün benimsenmesinde kamu faydası ve hizmet gerekleri istikametinden hukuka karşıtlık bulunmadığından davanın reddine karar verilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Dairemizin dava konusu düzenleyici sürecin kısmen karar verilmesine yer olmadığı, kısmen de reddi yolundaki 25/12/2014 günlü, E:2010/6414, K:2014/13980 sayılı sonucunın, Danıştay İdari Dava Daireleri Şurasının 14/12/2017 günlü, E:2015/2653, K:2017/4284 sayılı sonucu ile bozulması üzerine, 2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun 38. unsurunda, idari dava daireleri tarafınca birinci derece mahkemesi olarak verilen kararların Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca temyizen inceleneceği açıklandıği, 2577 sayılı İdari Yargılama Adabı Kanunu’nun 46. unsurunun 1. fıkrasında, Danıştay Dava Daireleri kararlarına karşı Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği, 49. hususunun 4. fıkrasında, Danıştay’ın birinci derece mahkemesi olarak baktığı davaların temyizen incelenmesinde bu unsur ile ısrar hariç 50. husus kararlarının kıyasen uygulanacağı karara bağlandığı bu niçinle Danıştay Dava Dairelerinin birinci derece mahkemesi olarak verdiği kararların Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca temyizen bozulması halinde, Danıştay Dava Dairelerine ısrar imkanı tanınmadığı dikkate alınarak, bozma sonucuna uyularak, Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Yordam ve Temelleri Hakkında Yönetmeliğin bozulan 68. unsur kısım istikametinden yapılan incelemede, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlenip, evraktaki evraklar incelendikten daha sonra işin gereği görüşüldü:
MADDİ OLAY VE HUKUKSAL SÜREÇ:
Davacı Sendika tarafınca, 01/10/2010 günlü, 27716 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Toplumsal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Tarz ve Temelleri Hakkında Yönetmeliğin 6. hususunun 2. fıkrasındaki “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin, tıpkı hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile bu unsurun 9. ve 10. fıkralarının, 7. unsurunun 4. fıkrasının, 8. unsurunun 3. fıkrasının, 9. hususunun, 5502 sayılı Kanun ekinde belirlenen Kurumun Taşra Teşkilatı ortasında sıhhat toplumsal güvenlik merkezlerine yer verilmediğinden, anılan düzenlemelerin üst hukuk normuna alışılmamış olduğu, 35. unsurunun 1/d bendi ile 36. hususunun 1/ç bendinde yer alan “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresinin; 5502 sayılı Kanunda Kurum amirine maiyetindeki işçiye takdirname yahut ödül verme yetkisi tanınmadığı biçimde, Vilayet müdürü ve Vilayet müdür yardımcıları istikametinden bu yetkinin genişletilmesinin hukuka ters olduğu, 63. hususunun 1. fıkrasının 2. cümlesinin, Sıhhat Ödemeleri İnceleme Komitesinde “hemşire”nin de yer alması gerekirken hemşirelere yer verilmeyerek noksan düzenleme yapıldığı ve 68. hususunun ise; Yönetmeliğin 42. unsurunda “şef”in bakılırsav ve sorumluğu düzenlenmiş bulunmasına karşın Vilayet Müdürlüğü ve Sıhhat ve Toplumsal Güvenlik Merkezleri kurulan servislerde çalışmaların organize edilmesi, eşgüdüm ve uyum sağlanması için 5502 sayılı Kanunda yer almayan servis yetkilisi isminde yeni bir takım yaratıldığı sebebi öne sürülerek iptali istemiyle bakılan dava açılmıştır.
Danıştay İkinci Dairesinin 25/12/2014 günlü, E:2010/6414, K:2014/13980 sayılı sonucuyla; “sağlık toplumsal güvenlik merkezi” ibaresinin iptali istemiyle ilgili olarak dava konusu Yönetmeliğin 6. unsurunun 2. fıkrası, tıpkı hususun 3. fıkrasının (c) bendi ile bu unsurun 9. ve 10. fıkralarının ve 7. hususunun 4. fıkrası, 8. unsurunun 3. fıkrası ve 9. unsuru; “ödüllendirilmesini sağlamak” ibaresiyle ilgili olarak Yönetmeliğin 35. hususunun 1. fıkrasının (d) bendi ile 36. unsurunun 1. fıkrasının (ç) bendi; “servis yetkilisinin vazife, yetki ve sorumlulukları” başlıklı 68. unsuru tarafından hukuka terslik bulunmadığı sebebi öne sürülerek dava konusu bu kısımlar istikametinden davanın reddine, Yönetmeliğin 63. unsurunun 1. fıkrasının 2. cümlesi tarafında ise, kelam konusu unsur kararının 28/12/2011 günlü, 28156 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Sosyal Güvenlik Kurumu Taşra Teşkilatı Kuruluş ve Çalışma Yol ve Asılları Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”in 36. unsuruyla yürürlükten kaldırıldığı sebebi öne sürülerek, dava konusu Yönetmeliğin 63. unsuru istikametinden konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Anılan sonucun davacı ve davalı yönetim tarafınca temyiz edilmesi üzerine Danıştay İdari Dava Daireleri Şurasının 14/12/2017 günlü, E:2015/2653, K:2017/4284 sayılı sonucuyla; Daire sonucunın, dava konusu Yönetmeliğin 68. hususu tarafından, memurların unvan, nazaranv ve sorumluluklarının temelinde maddelerle oluşturulan takımlar bulunduğu ya da bunların direkt maddelerle düzenlendiği, “Şef” unvanlı işçiye muhtaçlık duyulması halinde, uygun takım yok ise takım ihdası sağlanabileceği, uygun takım bulunması halinde ise nazaranvde yükselme mevzuatına uygun biçimde şef takımına atama yapılabileceği, misyonda yükselme kararı atama yapılıncaya kadar kelam konusu vazifenin vekalet yoluyla gördürülmesi mümkün ve hukuka uygun olduğu, bu niçinle dava konusu Yönetmelik kuralıyla, memur hukukumuzun sistemine uygun olmayan bir biçimde, takıma bağlı olmayan ve maddelerde düzenlenmeyen “servis yetkilisi” nazaranv unvanı ihdas edildiği ve bu nazaranvi yürütecek şahsa bakılırsavde yükselme mevzuatı kapsamında atanabilme imkanı bulunan “şef” takımının nazaranv ve yetkileri verildiğinden hukuka terslik bulunmadığı sebebi öne sürülerek bu kısım istikametinden bozulmuş, iptali istenilen öteki unsurlar istikametinden Daire sonucu onanmıştır.
İNCELEME VE MÜNASEBET:
Kamu Kurum ve Kuruluşlarında bakılırsavde Yükselme ve Unvan Değişikliği Asıllarına Dair Genel Yönetmeliğin kapsam başlıklı 2. unsurunda, Yönetmeliğin, özel kanunlardaki düzenlemeler gizli kalmak kaydıyla, 13/12/1983 tarihindeki ve 190 sayılı Genel Takım ve Metodu Hakkında Kanun Kararında Kararnamenin eki (I) ve (III) sayılı cetvellerde yer alan takımlarda, vilayet özel yönetimleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik, kuruluş ve işletmelere ilişkin memur takımlarında, düzenleyici ve denetleyici kurumlara ilişkin memur takımlarında, özelleştirme kapsam ve programında bulunan kuruluşlar da dahil olmak üzere kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı iştiraklerine ilişkin memur takımları ile kontratlı işçi konumlarında istihdam edilen çalışanın, müdür ve daha alt nazaranvlere yapılacak nazaranvde yükselme mahiyetindeki asaleten atamaları ile en az ortaöğretim seviyesinde mesleksel yahut teknik eğitim kararı ihraz edilen unvanlara ait unvan değişikliği mahiyetindeki asaleten atamaları hakkında uygulanacağı kurala bağlanmış, gerek davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan gerekse daha sonradan yürürlüğe konulan Toplumsal Güvenlik Kurumu Çalışanı misyonda Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliklerinde, “şef” takımının misyonda yükselmeye tabi bir takım olduğu düzenlemelerine yer verilmiştir.
Dava konusu Yönetmeliğin 68. unsurunda ise; “(1) Vilayet müdürlüğü ve toplumsal güvenlik merkezlerinde kurulan servislerde çalışmaların organize edilmesi, eşgüdüm ve uyumun sağlanması için işçiden biri vilayet müdürlüğünde vilayet müdürü, toplumsal güvenlik merkezlerinde merkez müdürü tarafınca servis yetkilisi olarak nazaranvlendirilebilir. Lakin, servis yetkilisi olarak nazaranvlendirilecek işçinin seçiminde hukuk servisinde avukat, toplumsal güvenlik denetim memurları servisinde toplumsal güvenlik denetim memuru, icra takip, haciz ve satış servisinde icra memuru, bilgi süreç servisinde bilgi teknolojileri alanında eğitimli/sertifikalı işçi, sıhhat hizmet sunucuları ödeme servisi, sıhhat hizmet sunucuları mukavele servisi, sıhhat hizmet sunucuları eğitim ve kontrol servisinde uzman tabip, tabip, diş tabibi ve eczacı takımlarında çalışanlar evvela tercih edilir.
(2) Servis yetkilisi olarak nazaranvlendirilen işçi bu Yönetmelikte belirtilen temel bakılırsavlerinin yanında, 42 nci husustaki nazaranvleri de yapar.” kuralına yer verilmiş, unsurun ikinci fıkrasının göndermede bulunduğu 42. unsurda ise “şefin bakılırsav, yetki ve sorumluluğu” düzenlenmiştir.
Memurların unvan, nazaranv ve sorumluluklarının temelinde maddelerle oluşturulan takımlar bulunmakta ya da bunlar direkt maddelerle düzenlenmektedir.
“Şef” unvanlı çalışana muhtaçlık duyulması halinde, uygun takım yok ise takım ihdası sağlanarak, uygun takım bulunması halinde de bakılırsavde yükselme mevzuatına uygun biçimde şef takımına atama yapılması, vazifede yükselme kararı atama yapılıncaya kadar kelam konusu bakılırsavin vekalet ile gördürülmesi mümkün ve hukuka uygun olan durum iken, dava konusu Yönetmelik kuralıyla, memur hukukumuzun sistemine uygun olmayan bir biçimde, takıma bağlı olmayan ve maddelerde düzenlenmeyen “servis yetkilisi” bakılırsav unvanı ihdas edilmiş ve bu misyonu yürütecek bireye misyonda yükselme mevzuatı kapsamında atanabilme imkanı bulunan “şef” takımının nazaranv ve yetkileri verilmiştir.
Bu durumda, dava konusu Yönetmeliğin servis yetkilisinin misyon, yetki ve sorumluluklarını düzenleyen 68. hususunda hukuka uyarlık bulunmamaktadır.
KARAR kararı:
Açıklanan niçinlerle;
1. Dava konusu Yönetmeliğin 68. hususunun İPTALİNE,
2. Detayı aşağıda gösterilen toplam… TL yargılama masraflarının davalı yönetimden alınarak davacıya verilmesine, karar düzeltme kademesinde davalı idarece yapılan yargılama harç ve masraflarının üzerinde bırakılmasına,
3. Posta sarfiyatı avansından artan meblağın sonucun katileşmesinden daha sonra taraflara başka ayrı iadesine,
4. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Taban Fiyat Tarifesi uyarınca… TL vekalet fiyatının davalı yönetimden alınarak davacıya verilmesine;
5. Posta sarfiyatları avansından artan fiyatın, sonucun katileşmesinden daha sonra davacıya iadesine,
6. Bu sonucun bildirim tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Konseyine temyiz yolu açık olmak üzere, 21/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
PARAM OLSA ŞURAYA YATIRIRDIM DİYE DÜŞÜNME! 100.000 TL SANAL PARA İLE NELER YAPABİLECEĞİNİ ÇABUCAK GÖR!
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.