Abide
Üye
Tüplü dalgıçlar, dalış tesisi sahiplerine göre çocuklara çok benziyorlar: Neredeyse her zaman harikadırlar, ancak geceleri, yataklarında güvenle olmaları en iyisidir.
Bu düşünce, Aralık ayında Honduras adası Roatán’ın güney kıyısındaki bir gece dalışının sonunda aklıma geldi. Güneş batarken, dördümüz Reef House Resort’tan yalnızca birkaç metre ötedeki karanlık sulara dalmıştık ve trompet balıklarını, ıstakozları, mercan mercanlarını, deniz hayranlarını ve deniz hayranlarını aydınlatmak için el fenerleri tutarak sarp bir su altı uçurumun kenarından aşağı yüzdük. yaklaşık 700 millik Mezoamerikan Resifi’nin bu bölümünü ev olarak adlandıran diğer deniz yaşamı. Gece dalışları benim için yeniydi: Müthiş karanlık canlandırıcı, gizemli, canlı ve biraz korkutucuydu.
45 dakikalık sualtı harikasından sonra, güvenli bir şekilde yükseldim ve yüzeye çıktım, seyahat ortağım Aaren ve yeni tüplü arkadaşlarımız Will ve Kris, son bir fotoğraf çekerek hemen aşağıda kaldı. Ama sessizliğe ve süt beyazı yıldızlara çıkmak yerine, yakındaki iskelede el feneri olan ve bağıran bir figür gördüm.
“Işığımı takip et! sesimi duyuyor musun Bana yüzün,” diye seslendi, Noel tatili boyunca üç gece evimiz olan Reef House’un ortak sahibi Davey Byrne.
Şaşırdım, kafamdaki ilk şeyi ağzımdan kaçırarak cevap verdim: “Sorun değil! Biz sadece iki mürekkep balığına bakıyorduk!”
Davey güldü ve sorun olmadığını, sadece iyi olduğumuzdan emin olmak istediğini söyledi. Ne zaman sudan çıksak bar ve akşam yemeği bizi bekliyordu.
Roatán’daki West Bay Plajı. Adada turizm, 1970’lerde scuba topluluğu ve “dayanıklı” Bay Islands takımadalarını bulduğunda başladı. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Yemek, dalmak, uyumak, tekrarlama
Honduras anakarasının kuzey kıyısından yaklaşık 35 mil uzakta bulunan Roatán, dünyanın herhangi bir yerindeki en güzel ve en erişilebilir mercan resiflerinden bazılarıyla çevrili bir takımada olan Bay Adaları’nın en büyüğüdür. Pandemi başladığından beri ilk kez gerçekleştirdiğimiz bu uluslararası seyahati iptal etmemeye karar vermek, bu yıl tatil planı yapan birçok kişi için olduğu gibi, cesaret kırıcıydı. Bir seyahat editörü olarak, virüs ve seyahat üzerindeki etkisi yaklaşık iki yıldır aklımdaydı ve şimdi Aralık ayı sonlarında Greater New York bölgesinin yarısı Omicron’dan hasta görünüyordu ve diğer yarısı testi bekliyor Sonuçlar. Ya virüsü adaya getirdiysem? Ya testim pozitif çıkarsa ve hastalanırsam? Ya uçuşlarımız iptal edilen binler arasında olsaydı? Sorular sonsuzdu ve yargı – konuşulmamış, sözlü ve içsel – acımasızdı.
Ama ne Aaren ne de benim altta yatan koşullar yoktu. Uçuşumuzdan önceki üç günün her birinde hem desteklendik hem de testlerimiz negatif çıktı. Diğer önlemler arasında uçarken ve üç taksi yolculuğumuzda çift K95 maskesi takmak vardı. Kendi tüplü regülatörlerimizi ve diğer ekipmanlarımızı getirdik ve zamanımızı dışarıda, çoğunlukla birbirimizle veya su altında geçirmeyi planladık.
Oakridge köyü, ayrı bir cay üzerinde Roatán’dan kısa bir tekne yolculuğu mesafesinde Reef House Resort ile su kenarında yer almaktadır. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Bay Adaları, dünyanın en büyük bariyer resiflerinden biri olan Mezoamerikan Resifi’nin güney ucu boyunca uzanır (Avustralya’nın Büyük Bariyer Resifi bu kategoride ilk sıradadır) – Guatemala, Meksika ve Belize ile Honduras’a dokunur. Yaklaşık 65 mercan türü, 500’den fazla balık türü ve deniz kaplumbağaları ve süngerler gibi neredeyse sayısız diğer deniz yaşamı örnekleriyle canlı, çeşitli bir deniz ekosistemidir.
Teslim etti. Üssümüzü, Oakridge köyünden kısa bir tekne yolculuğuyla 10 odalı rustik Resif Evi’nde yaptık ve günlerimizi tekrar tekrar yemek yiyerek, dalarak, uyuyarak geçirdik. Dört gün, sekiz dalış, bir şnorkel, sayısız yaratık, nefes kesici güzellik. Dalış alanlarının hiçbiri, Reef House’a demirlemiş dalış teknesiyle tesisten 10 dakikadan daha uzun bir mesafede değildi. Dikey resif duvarlarından aşağı ve mercan kanyonlarında yüzerken yeşil müren balığı, hemşire köpekbalıkları, karakurbağası, kirpi balığı, mavi kromis sürüleri ve istilacı aslan balığı gördük. Dalış ustamız David, önümüze çıkan sonların çoğunu dehşete düşürecek şekilde şişirdi. Mercanların ve deniz hayranlarının renkleri, dokuları ve şekilleri, Noel’in kırmızı ve yeşillerinden, kum ve lavanta tonlarında kaktüs benzeri mercanların güneybatı manzarasına kadar uzanıyordu. Dalış ustamız veya demirleyen başka bir tekne dışında, bir gezide asla dörtten fazla dalgıç olmadı.
Reef House Resort’taki bar. Genellikle empanada ve kızarmış ıstakoz “ısırıklarını” içeren günlük öğle yemeği spesiyalleri beyaz tahtada listelenir. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Kırılgan bir ekonomi
Bu arkadaş eksikliği, Reef House veya adanın daha büyük ekonomisi için çok fazla olmasa da muhteşemdi. Körfez Adaları, neredeyse tamamen turizme dayalı bir salgın öncesi ekonomiye sahipti, adanın ticari balıkçılığının çökmesinden sonra gelen bir evrim. Turizm, 1970’lerde scuba topluluğu ve “dayanıklılar” takımadaları bulduğunda başladı, ancak 2000’lerde büyük yolcu gemilerinin gelişiyle popülaritesi patladı ve haftada üç veya daha fazla gün, her gün üç veya daha fazla geminin gelmesiyle popülaritesi patladı. pandemi öncesi yüksek sezon.
2005 yılında, birkaç yerel dalış operatörü, mercan restorasyon çalışmaları, kıyı şeridi devriyesi, araştırma ve topluluk katılımı ve eğitimi ile resifi korumayı amaçlayan, şimdi 22 çalışanı olan, kar amacı gütmeyen bir Roatán Deniz Parkı’nı kurdu. Adalar çevresindeki kıyıları ve deniz yaşamını korumak için 2010 yılında Honduras hükümeti tarafından ilan edilen bir deniz koruma alanı olan Bay Islands Ulusal Deniz Parkı’nın bir parçasıdır.
Yerel halktan Roatán Deniz Parkı program yöneticisi Gabriela Ochoa, “Taksi şoförlerinden tüplü dalgıçlara kadar resif herkes için önemlidir” dedi. “Bence her evde en az bir kişi turizm sektörüne güveniyor. Temelde bu ada turizmle çalışıyor.”
Mart 2020’de Bay Islands, altı aydan fazla bir süre boyunca yolcu gemilerine ve hem uluslararası hem de iç hat uçuşlarına aniden kapandı (bazı yolcuları mahsur bıraktı). Pandeminin ilk bölümünde, yerel nüfus sıkı bir sokağa çıkma yasağı altındaydı. Sahili ziyaret etmek yok. Gıda mağazalarına ayda iki kez erişim. GoFundMe kampanyalarının yanı sıra aşevleri ve gıda kileri sakinlerine yardımcı olmak için oluşturuldu.
Honduran Turizm Enstitüsü’ne göre, Ocak ve Eylül 2021 arasındaki uçuşların yaklaşık 270.000 civarında olduğu ve 2019’un tamamı için bildirilenlerin yaklaşık üçte ikisi ile Roatán’ın turist sayılarının geri döndüğünü henüz görmedi. Yolcu gemisi yolcu sayıları daha da düşüktü: 2019’un tamamında 1,4 milyondan Temmuz’dan Kasım 2021’e kadar 180.000’e düştü.
Bir öğleden sonra okyanusa ve aşağıdaki evin resifine bakan sessiz Reef House barda domino oynayan Bay Byrne, “Burada harika şeyler gördük,” dedi. “Ama gerçekten bazı turistlerin bunu paylaşmasını istedik.”
Xbalanque’nin havuz başı barı ve restoranı Lotus’ta kahvaltı, öğle ve akşam yemekleri servis edilmektedir. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Kabuklu ceviche menüde. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Cazibe ve misafirperverlikle dolu Reef House, adanın daha sessiz doğu tarafındadır. Konuk odalarında TV yok ve banyolarda şampuan yok; Noel Arifesi de dahil olmak üzere iki gece yakındaki bir bardan odamızın duvarlarından gelen dans müziğiyle uyuyakaldım. Lüks için değil, dalış için gelin.
Reef House, West Bay’de karşılaştığınız Roatán’ın daha yerleşik turizm altyapısından uzaktır. Son iki gecemizi orada, Oakridge’den arabayla yaklaşık bir saat ve adanın havaalanından 20 dakika uzaklıkta bir butik otel olan Xbalanque Resort’ta geçirdik. Yemyeşil bir yamacın içine inşa edilmiş olan otel, geniş ve havadar odalar sunmaktadır: Plaja sadece kısa bir yürüyüş mesafesindeki “Wind Elemental Loft”umuzda bir dalma havuzu bulunmaktadır. Bir sabah, orada kahvemi yudumlarken – ayaklarım suya daldırılmış – bir grup beyaz yüzlü capuchin maymunu ağaçlarda besleniyor.
West Bay’de cam tabanlı bir tekneye binmek, mercan resiflerinin kuru bir şekilde görüntülenmesini sağlar. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Xbalanque’daki plaj, Instagram’da okyanus gün batımlarının manzarasını sunuyordu ve sanırım pek çok misafir havuzundan ve peyzajlı alanlarından hiç ayrılmaz. Ama ilk sabahımızda tekrar suya düştük, sahilin birkaç mil aşağısında beldenin iki kişilik kanolarından birinde kürek çektik, plajları, sahil restoranlarını ve coşkulu tatilcileri kontrol ettik. Uçurtma sörfüne ve cam tabanlı bir tekneye binmeye geçtik, ama adanın uzak batı ucundaki mercan kayalıklarındaki siyah iguanalara ve açıkta demirlemiş yelkenlilere baktık (Biri Denver’dan mı geldi? Denver?). Sırayla kano ve şnorkelle yüzmeye gittik ve otel plajına geri döndük.
Xbalanque Resort’tan batan güneşin bir görünümü. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Kırılgan bir ekosistem
Aaren farklılıkları ilk fark etti (o bir deniz biyoloğu, elbette öyleydi). Adanın batı tarafında, mercanlar daha küçük görünüyordu ve daha fazla alg taşıyordu. Sualtı sahnesi hala çok keyifliydi – sudayken iki orkinos yüzdü, şüpheli bir barracuda beni kontrol etti, bazen enayi balığı olarak bilinen üç remora kafalarını başıma sokmak istemiş olabilir ve denizde otlayan deniz kaplumbağası ot asla unutulmayacak – ama daha az balık, daha az mercan ve daha az yaşam olduğu konusunda uzman olmayanlar için bile açıktı.
Nedenlerini daha sonra, Sağlıklı İnsanlar için Sağlıklı Resifler Girişimi’nin Honduras koordinatörü Ian Drysdale’den öğrendim. Son 14 yıldır bu kar amacı gütmeyen kuruluş, Honduras, Belize, Meksika ve Guatemala hükümetlerini ve 80 ortak kuruluşu Mezoamerikan Resifi’nin sağlığını analiz etmek için bir araya getirdi. Her iki yılda bir, kar amacı gütmeyen kuruluş, resif sağlığının ana göstergelerini değerlendiren bir rapor kartı yayınlar: izlenen 286 sahadaki canlı mercan örtüsünün ve makroalglerin yüzdesinin yanı sıra otçul balıkların (papağan balığı gibi) ve orfozun bolluğu. ve diğer ticari olarak önemli türler.
Reef House’da yaşayan papağanın adı Polly. Muhabir kuş evcil hayvanını duydu, ancak tanışmadı. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Resif çok zor zamanlar geçiriyor. Yıllarca adanın bu kısmı ve mercanları turist nüfusunun stresinin çoğunu üstlendi. Bayan Ochoa, ardından pandemi sırasında turist eksikliğinin Bay Adalılar arasında gıda güvensizliğine yol açtığını ve kaçak avlanmanın yüzde 150 arttığını söyledi.
Bu arada, iklim değişikliğinin getirdiği ısınan sular mercanların ağarmasına neden oluyor. Ancak Bay Drysdale ve Bayan Ochoa gibi uzmanlar için endişe, artık Heathy Reef Initiative tarafından “bilinen en ölümcül mercan hastalığı” olarak kabul edilen taşlı mercan dokusu kaybı hastalığıdır. Sağlıklı resiflerin ana direği olan taşlı mercanları haftalar veya aylar içinde öldürebilir. İlk olarak 2018’de Meksika’daki Mesoamerican Reef’te tanımlanan hastalık – nedeni bilinmiyor – resif boyunca yavaş yavaş Bay Islands’a yayıldı. Bayan Ochoa, Roatán’ın Batı Yakası’ndan Ekim 2020’de, Oakridge’e ise Eylül 2021’de geldiğini söyledi.
“Maalesef şimdiye kadarki en büyük mercan ölümlerinden birini yaşıyoruz,” dedi Bay Drysdale. “Hastalığın yaygın olduğu bölgelerde mercanların yaklaşık yüzde 50’sini kaybettik.”
Roatán topluluğu, iyi ya da kötü, resiflerine güveniyor ve artık sertifikalı dalgıçlar geri verebilir: Araştırmacılar, deniz epoksisinin ve antibiyotiklerin topikal bir uygulamasının bazı türler arasında taşlı mercan dokusu kaybı hastalığının yayılmasını engelleyebileceğini belirlediler. sert mercanlar.
Şimdi, çevre bilincine sahip turistler de dahil olmak üzere sertifikalı dalgıçları, büyük bir şırıngayla sütunlara, beyinlere ve diğer taş mercanlara antibiyotik uygulamak için eğitmek istiyorlar. Honduras’taki projeye Roatán Deniz Parkı öncülük ediyor; Yerel dalış mağazaları ile çalışan kar amacı gütmeyen kuruluş, sertifikalı dalgıçlar için resiflere şırıngalarla yardımcı olmak, veri toplamak veya mercanları gelecekteki değerlendirmeler için etiketlemek için oryantasyon ve eğitim oturumları düzenledi.
Bayan Ochoa, “Size bunca zaman mercanlara dokunmamanız öğretildi, bu altın kural ve şimdi sadece ona dokunmakla kalmayıp bu şırıngayı da kullanın diyoruz” dedi.
Girişim şimdiye kadar 3.000 mercanı tedavi etti – “resifin kendisini düşündüğünüzde bu küçük bir sayı,” diye uyardı Bayan Ochoa – ve tedavinin “bazı türler için oldukça etkili, yüzde 60 ila 70 oranında” bulunduğunu söyledi. ” İyimser olmaya çalışır.
“Bu hayvanlar binlerce yıldır burada,” dedi. Ancak “bazı mercanlar diğerlerinden daha hassastır ve bunlardan bazıları kaybolacaktır.”
Reef House Resort’un hemen açıklarındaki mercanlar, deniz tutkunları ve diğer su altı yaşamı çok mutlu. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Önemli bağlar
Bu güzel ekosistemdeki dalışlarımız sırasında, koronavirüs ve bununla ilgili endişeler nihayet aklımdan uzaktı. Ancak bu deniz topluluğuna maruz kalmak, hem denizin altında hem de suyun üstünde, Roatán kıyılarında ve ötesinde ilişkilerin ne kadar önemli olduğunu düşünmeme neden oldu.
Simbiyotik ilişkiler doğal dünyada yaygındır. Dünyanın mercan resiflerinde, papağan balıkları alglerle beslenir, bitkileri kontrol altında tutar, mercanların büyümesine izin verir (biyologların kullandığı terim karşılıklıdır), oysa bu remora balıkları şnorkelle yüzücülere değil köpekbalıklarına binmeyi tercih eder (bu kommensalistik bir ilişkidir) .
Dikey resif duvarlarından aşağı ve mercan kanyonlarında yüzen muhabir, yeşil müren balığı, hemşire köpekbalıkları, karakurbağası, kirpi balığı, mavi renkli sürüler ve istilacı aslan balığı gördü. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Pandemi, dünyadaki birçok destinasyonun turistlerle olan ilişkisini gözler önüne serdi. Çoğu kişi bunun genel olarak parazit olduğunu iddia etse de, zaman zaman hem karşılıklı hem de ortak olan bir ilişkidir. Şimdi, pandemi seyahat durgunluğundan elde edilen yansıma ile, ziyaret ettiğimiz yerlerle kendi ilişkilerimizi yeniden düşünmek ve onları daha güçlü bir şekilde yeniden inşa etmek için bir şansımız, belki de bir zorunluluğumuz var. Bu, yalnızca cüzdanlarımızı açmak değil, rehberlik ve eğitim için Roatán Deniz Parkı gibi akıllı kuruluşlara başvurmak ve hatta belki de bir mercan kayalığını keşfederken tıbbi bir şırınga kullanmak anlamına gelebilir.
Sağlıklı Resifler’den Bay Drysdale, bu nedenle, ziyaretçileri çevreye duyarlı yerlere doğrudan yasaklamak yerine, seyahat gelirlerinin bir kısmının atık su arıtma tesislerini modernize etmek veya plastik geri dönüşümünü iyileştirmek gibi etkilerini azaltmaya ayrılabileceğini söyledi.
Bay Drysdale, Roatán’a gelince, sürdürülebilir gezginlerin geleceğini ve adanın güzelliğiyle tanışacağını umduğunu söyledi ve ardından ünlü ekolojist Baba Dioum’un bazı sözlerini şöyle yorumladı: “Bilmediğin şeyi korumayacaksın. ve sevdiğinizi korursunuz.”
52 Değişen Bir Dünya için Yerler
2022 listesi, dünya çapında gezginlerin çözümün bir parçası olabileceği yerleri vurgular.
New York Times Travel’ı Takip Edin açık , Twitter ve Facebook . Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun bir sonraki tatiliniz için daha akıllı seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve ilham almak için. Gelecekte bir kaçamak mı hayal ediyorsunuz yoksa sadece koltukla seyahat mi ediyorsunuz? göz atın 52 Değişen Bir Dünya için Yerler 2022 için.
Bu düşünce, Aralık ayında Honduras adası Roatán’ın güney kıyısındaki bir gece dalışının sonunda aklıma geldi. Güneş batarken, dördümüz Reef House Resort’tan yalnızca birkaç metre ötedeki karanlık sulara dalmıştık ve trompet balıklarını, ıstakozları, mercan mercanlarını, deniz hayranlarını ve deniz hayranlarını aydınlatmak için el fenerleri tutarak sarp bir su altı uçurumun kenarından aşağı yüzdük. yaklaşık 700 millik Mezoamerikan Resifi’nin bu bölümünü ev olarak adlandıran diğer deniz yaşamı. Gece dalışları benim için yeniydi: Müthiş karanlık canlandırıcı, gizemli, canlı ve biraz korkutucuydu.
45 dakikalık sualtı harikasından sonra, güvenli bir şekilde yükseldim ve yüzeye çıktım, seyahat ortağım Aaren ve yeni tüplü arkadaşlarımız Will ve Kris, son bir fotoğraf çekerek hemen aşağıda kaldı. Ama sessizliğe ve süt beyazı yıldızlara çıkmak yerine, yakındaki iskelede el feneri olan ve bağıran bir figür gördüm.
“Işığımı takip et! sesimi duyuyor musun Bana yüzün,” diye seslendi, Noel tatili boyunca üç gece evimiz olan Reef House’un ortak sahibi Davey Byrne.
Şaşırdım, kafamdaki ilk şeyi ağzımdan kaçırarak cevap verdim: “Sorun değil! Biz sadece iki mürekkep balığına bakıyorduk!”
Davey güldü ve sorun olmadığını, sadece iyi olduğumuzdan emin olmak istediğini söyledi. Ne zaman sudan çıksak bar ve akşam yemeği bizi bekliyordu.
Roatán’daki West Bay Plajı. Adada turizm, 1970’lerde scuba topluluğu ve “dayanıklı” Bay Islands takımadalarını bulduğunda başladı. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Yemek, dalmak, uyumak, tekrarlama
Honduras anakarasının kuzey kıyısından yaklaşık 35 mil uzakta bulunan Roatán, dünyanın herhangi bir yerindeki en güzel ve en erişilebilir mercan resiflerinden bazılarıyla çevrili bir takımada olan Bay Adaları’nın en büyüğüdür. Pandemi başladığından beri ilk kez gerçekleştirdiğimiz bu uluslararası seyahati iptal etmemeye karar vermek, bu yıl tatil planı yapan birçok kişi için olduğu gibi, cesaret kırıcıydı. Bir seyahat editörü olarak, virüs ve seyahat üzerindeki etkisi yaklaşık iki yıldır aklımdaydı ve şimdi Aralık ayı sonlarında Greater New York bölgesinin yarısı Omicron’dan hasta görünüyordu ve diğer yarısı testi bekliyor Sonuçlar. Ya virüsü adaya getirdiysem? Ya testim pozitif çıkarsa ve hastalanırsam? Ya uçuşlarımız iptal edilen binler arasında olsaydı? Sorular sonsuzdu ve yargı – konuşulmamış, sözlü ve içsel – acımasızdı.
Ama ne Aaren ne de benim altta yatan koşullar yoktu. Uçuşumuzdan önceki üç günün her birinde hem desteklendik hem de testlerimiz negatif çıktı. Diğer önlemler arasında uçarken ve üç taksi yolculuğumuzda çift K95 maskesi takmak vardı. Kendi tüplü regülatörlerimizi ve diğer ekipmanlarımızı getirdik ve zamanımızı dışarıda, çoğunlukla birbirimizle veya su altında geçirmeyi planladık.
Oakridge köyü, ayrı bir cay üzerinde Roatán’dan kısa bir tekne yolculuğu mesafesinde Reef House Resort ile su kenarında yer almaktadır. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Bay Adaları, dünyanın en büyük bariyer resiflerinden biri olan Mezoamerikan Resifi’nin güney ucu boyunca uzanır (Avustralya’nın Büyük Bariyer Resifi bu kategoride ilk sıradadır) – Guatemala, Meksika ve Belize ile Honduras’a dokunur. Yaklaşık 65 mercan türü, 500’den fazla balık türü ve deniz kaplumbağaları ve süngerler gibi neredeyse sayısız diğer deniz yaşamı örnekleriyle canlı, çeşitli bir deniz ekosistemidir.
Teslim etti. Üssümüzü, Oakridge köyünden kısa bir tekne yolculuğuyla 10 odalı rustik Resif Evi’nde yaptık ve günlerimizi tekrar tekrar yemek yiyerek, dalarak, uyuyarak geçirdik. Dört gün, sekiz dalış, bir şnorkel, sayısız yaratık, nefes kesici güzellik. Dalış alanlarının hiçbiri, Reef House’a demirlemiş dalış teknesiyle tesisten 10 dakikadan daha uzun bir mesafede değildi. Dikey resif duvarlarından aşağı ve mercan kanyonlarında yüzerken yeşil müren balığı, hemşire köpekbalıkları, karakurbağası, kirpi balığı, mavi kromis sürüleri ve istilacı aslan balığı gördük. Dalış ustamız David, önümüze çıkan sonların çoğunu dehşete düşürecek şekilde şişirdi. Mercanların ve deniz hayranlarının renkleri, dokuları ve şekilleri, Noel’in kırmızı ve yeşillerinden, kum ve lavanta tonlarında kaktüs benzeri mercanların güneybatı manzarasına kadar uzanıyordu. Dalış ustamız veya demirleyen başka bir tekne dışında, bir gezide asla dörtten fazla dalgıç olmadı.
Reef House Resort’taki bar. Genellikle empanada ve kızarmış ıstakoz “ısırıklarını” içeren günlük öğle yemeği spesiyalleri beyaz tahtada listelenir. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Kırılgan bir ekonomi
Bu arkadaş eksikliği, Reef House veya adanın daha büyük ekonomisi için çok fazla olmasa da muhteşemdi. Körfez Adaları, neredeyse tamamen turizme dayalı bir salgın öncesi ekonomiye sahipti, adanın ticari balıkçılığının çökmesinden sonra gelen bir evrim. Turizm, 1970’lerde scuba topluluğu ve “dayanıklılar” takımadaları bulduğunda başladı, ancak 2000’lerde büyük yolcu gemilerinin gelişiyle popülaritesi patladı ve haftada üç veya daha fazla gün, her gün üç veya daha fazla geminin gelmesiyle popülaritesi patladı. pandemi öncesi yüksek sezon.
2005 yılında, birkaç yerel dalış operatörü, mercan restorasyon çalışmaları, kıyı şeridi devriyesi, araştırma ve topluluk katılımı ve eğitimi ile resifi korumayı amaçlayan, şimdi 22 çalışanı olan, kar amacı gütmeyen bir Roatán Deniz Parkı’nı kurdu. Adalar çevresindeki kıyıları ve deniz yaşamını korumak için 2010 yılında Honduras hükümeti tarafından ilan edilen bir deniz koruma alanı olan Bay Islands Ulusal Deniz Parkı’nın bir parçasıdır.
Yerel halktan Roatán Deniz Parkı program yöneticisi Gabriela Ochoa, “Taksi şoförlerinden tüplü dalgıçlara kadar resif herkes için önemlidir” dedi. “Bence her evde en az bir kişi turizm sektörüne güveniyor. Temelde bu ada turizmle çalışıyor.”
Mart 2020’de Bay Islands, altı aydan fazla bir süre boyunca yolcu gemilerine ve hem uluslararası hem de iç hat uçuşlarına aniden kapandı (bazı yolcuları mahsur bıraktı). Pandeminin ilk bölümünde, yerel nüfus sıkı bir sokağa çıkma yasağı altındaydı. Sahili ziyaret etmek yok. Gıda mağazalarına ayda iki kez erişim. GoFundMe kampanyalarının yanı sıra aşevleri ve gıda kileri sakinlerine yardımcı olmak için oluşturuldu.
Honduran Turizm Enstitüsü’ne göre, Ocak ve Eylül 2021 arasındaki uçuşların yaklaşık 270.000 civarında olduğu ve 2019’un tamamı için bildirilenlerin yaklaşık üçte ikisi ile Roatán’ın turist sayılarının geri döndüğünü henüz görmedi. Yolcu gemisi yolcu sayıları daha da düşüktü: 2019’un tamamında 1,4 milyondan Temmuz’dan Kasım 2021’e kadar 180.000’e düştü.
Bir öğleden sonra okyanusa ve aşağıdaki evin resifine bakan sessiz Reef House barda domino oynayan Bay Byrne, “Burada harika şeyler gördük,” dedi. “Ama gerçekten bazı turistlerin bunu paylaşmasını istedik.”
Xbalanque’nin havuz başı barı ve restoranı Lotus’ta kahvaltı, öğle ve akşam yemekleri servis edilmektedir. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Kabuklu ceviche menüde. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Cazibe ve misafirperverlikle dolu Reef House, adanın daha sessiz doğu tarafındadır. Konuk odalarında TV yok ve banyolarda şampuan yok; Noel Arifesi de dahil olmak üzere iki gece yakındaki bir bardan odamızın duvarlarından gelen dans müziğiyle uyuyakaldım. Lüks için değil, dalış için gelin.
Reef House, West Bay’de karşılaştığınız Roatán’ın daha yerleşik turizm altyapısından uzaktır. Son iki gecemizi orada, Oakridge’den arabayla yaklaşık bir saat ve adanın havaalanından 20 dakika uzaklıkta bir butik otel olan Xbalanque Resort’ta geçirdik. Yemyeşil bir yamacın içine inşa edilmiş olan otel, geniş ve havadar odalar sunmaktadır: Plaja sadece kısa bir yürüyüş mesafesindeki “Wind Elemental Loft”umuzda bir dalma havuzu bulunmaktadır. Bir sabah, orada kahvemi yudumlarken – ayaklarım suya daldırılmış – bir grup beyaz yüzlü capuchin maymunu ağaçlarda besleniyor.
West Bay’de cam tabanlı bir tekneye binmek, mercan resiflerinin kuru bir şekilde görüntülenmesini sağlar. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Xbalanque’daki plaj, Instagram’da okyanus gün batımlarının manzarasını sunuyordu ve sanırım pek çok misafir havuzundan ve peyzajlı alanlarından hiç ayrılmaz. Ama ilk sabahımızda tekrar suya düştük, sahilin birkaç mil aşağısında beldenin iki kişilik kanolarından birinde kürek çektik, plajları, sahil restoranlarını ve coşkulu tatilcileri kontrol ettik. Uçurtma sörfüne ve cam tabanlı bir tekneye binmeye geçtik, ama adanın uzak batı ucundaki mercan kayalıklarındaki siyah iguanalara ve açıkta demirlemiş yelkenlilere baktık (Biri Denver’dan mı geldi? Denver?). Sırayla kano ve şnorkelle yüzmeye gittik ve otel plajına geri döndük.
Xbalanque Resort’tan batan güneşin bir görünümü. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Kırılgan bir ekosistem
Aaren farklılıkları ilk fark etti (o bir deniz biyoloğu, elbette öyleydi). Adanın batı tarafında, mercanlar daha küçük görünüyordu ve daha fazla alg taşıyordu. Sualtı sahnesi hala çok keyifliydi – sudayken iki orkinos yüzdü, şüpheli bir barracuda beni kontrol etti, bazen enayi balığı olarak bilinen üç remora kafalarını başıma sokmak istemiş olabilir ve denizde otlayan deniz kaplumbağası ot asla unutulmayacak – ama daha az balık, daha az mercan ve daha az yaşam olduğu konusunda uzman olmayanlar için bile açıktı.
Nedenlerini daha sonra, Sağlıklı İnsanlar için Sağlıklı Resifler Girişimi’nin Honduras koordinatörü Ian Drysdale’den öğrendim. Son 14 yıldır bu kar amacı gütmeyen kuruluş, Honduras, Belize, Meksika ve Guatemala hükümetlerini ve 80 ortak kuruluşu Mezoamerikan Resifi’nin sağlığını analiz etmek için bir araya getirdi. Her iki yılda bir, kar amacı gütmeyen kuruluş, resif sağlığının ana göstergelerini değerlendiren bir rapor kartı yayınlar: izlenen 286 sahadaki canlı mercan örtüsünün ve makroalglerin yüzdesinin yanı sıra otçul balıkların (papağan balığı gibi) ve orfozun bolluğu. ve diğer ticari olarak önemli türler.
Reef House’da yaşayan papağanın adı Polly. Muhabir kuş evcil hayvanını duydu, ancak tanışmadı. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Resif çok zor zamanlar geçiriyor. Yıllarca adanın bu kısmı ve mercanları turist nüfusunun stresinin çoğunu üstlendi. Bayan Ochoa, ardından pandemi sırasında turist eksikliğinin Bay Adalılar arasında gıda güvensizliğine yol açtığını ve kaçak avlanmanın yüzde 150 arttığını söyledi.
Bu arada, iklim değişikliğinin getirdiği ısınan sular mercanların ağarmasına neden oluyor. Ancak Bay Drysdale ve Bayan Ochoa gibi uzmanlar için endişe, artık Heathy Reef Initiative tarafından “bilinen en ölümcül mercan hastalığı” olarak kabul edilen taşlı mercan dokusu kaybı hastalığıdır. Sağlıklı resiflerin ana direği olan taşlı mercanları haftalar veya aylar içinde öldürebilir. İlk olarak 2018’de Meksika’daki Mesoamerican Reef’te tanımlanan hastalık – nedeni bilinmiyor – resif boyunca yavaş yavaş Bay Islands’a yayıldı. Bayan Ochoa, Roatán’ın Batı Yakası’ndan Ekim 2020’de, Oakridge’e ise Eylül 2021’de geldiğini söyledi.
“Maalesef şimdiye kadarki en büyük mercan ölümlerinden birini yaşıyoruz,” dedi Bay Drysdale. “Hastalığın yaygın olduğu bölgelerde mercanların yaklaşık yüzde 50’sini kaybettik.”
Roatán topluluğu, iyi ya da kötü, resiflerine güveniyor ve artık sertifikalı dalgıçlar geri verebilir: Araştırmacılar, deniz epoksisinin ve antibiyotiklerin topikal bir uygulamasının bazı türler arasında taşlı mercan dokusu kaybı hastalığının yayılmasını engelleyebileceğini belirlediler. sert mercanlar.
Şimdi, çevre bilincine sahip turistler de dahil olmak üzere sertifikalı dalgıçları, büyük bir şırıngayla sütunlara, beyinlere ve diğer taş mercanlara antibiyotik uygulamak için eğitmek istiyorlar. Honduras’taki projeye Roatán Deniz Parkı öncülük ediyor; Yerel dalış mağazaları ile çalışan kar amacı gütmeyen kuruluş, sertifikalı dalgıçlar için resiflere şırıngalarla yardımcı olmak, veri toplamak veya mercanları gelecekteki değerlendirmeler için etiketlemek için oryantasyon ve eğitim oturumları düzenledi.
Bayan Ochoa, “Size bunca zaman mercanlara dokunmamanız öğretildi, bu altın kural ve şimdi sadece ona dokunmakla kalmayıp bu şırıngayı da kullanın diyoruz” dedi.
Girişim şimdiye kadar 3.000 mercanı tedavi etti – “resifin kendisini düşündüğünüzde bu küçük bir sayı,” diye uyardı Bayan Ochoa – ve tedavinin “bazı türler için oldukça etkili, yüzde 60 ila 70 oranında” bulunduğunu söyledi. ” İyimser olmaya çalışır.
“Bu hayvanlar binlerce yıldır burada,” dedi. Ancak “bazı mercanlar diğerlerinden daha hassastır ve bunlardan bazıları kaybolacaktır.”
Reef House Resort’un hemen açıklarındaki mercanlar, deniz tutkunları ve diğer su altı yaşamı çok mutlu. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Önemli bağlar
Bu güzel ekosistemdeki dalışlarımız sırasında, koronavirüs ve bununla ilgili endişeler nihayet aklımdan uzaktı. Ancak bu deniz topluluğuna maruz kalmak, hem denizin altında hem de suyun üstünde, Roatán kıyılarında ve ötesinde ilişkilerin ne kadar önemli olduğunu düşünmeme neden oldu.
Simbiyotik ilişkiler doğal dünyada yaygındır. Dünyanın mercan resiflerinde, papağan balıkları alglerle beslenir, bitkileri kontrol altında tutar, mercanların büyümesine izin verir (biyologların kullandığı terim karşılıklıdır), oysa bu remora balıkları şnorkelle yüzücülere değil köpekbalıklarına binmeyi tercih eder (bu kommensalistik bir ilişkidir) .
Dikey resif duvarlarından aşağı ve mercan kanyonlarında yüzen muhabir, yeşil müren balığı, hemşire köpekbalıkları, karakurbağası, kirpi balığı, mavi renkli sürüler ve istilacı aslan balığı gördü. Kredi… The New York Times için Daniele Volpe
Pandemi, dünyadaki birçok destinasyonun turistlerle olan ilişkisini gözler önüne serdi. Çoğu kişi bunun genel olarak parazit olduğunu iddia etse de, zaman zaman hem karşılıklı hem de ortak olan bir ilişkidir. Şimdi, pandemi seyahat durgunluğundan elde edilen yansıma ile, ziyaret ettiğimiz yerlerle kendi ilişkilerimizi yeniden düşünmek ve onları daha güçlü bir şekilde yeniden inşa etmek için bir şansımız, belki de bir zorunluluğumuz var. Bu, yalnızca cüzdanlarımızı açmak değil, rehberlik ve eğitim için Roatán Deniz Parkı gibi akıllı kuruluşlara başvurmak ve hatta belki de bir mercan kayalığını keşfederken tıbbi bir şırınga kullanmak anlamına gelebilir.
Sağlıklı Resifler’den Bay Drysdale, bu nedenle, ziyaretçileri çevreye duyarlı yerlere doğrudan yasaklamak yerine, seyahat gelirlerinin bir kısmının atık su arıtma tesislerini modernize etmek veya plastik geri dönüşümünü iyileştirmek gibi etkilerini azaltmaya ayrılabileceğini söyledi.
Bay Drysdale, Roatán’a gelince, sürdürülebilir gezginlerin geleceğini ve adanın güzelliğiyle tanışacağını umduğunu söyledi ve ardından ünlü ekolojist Baba Dioum’un bazı sözlerini şöyle yorumladı: “Bilmediğin şeyi korumayacaksın. ve sevdiğinizi korursunuz.”
52 Değişen Bir Dünya için Yerler
2022 listesi, dünya çapında gezginlerin çözümün bir parçası olabileceği yerleri vurgular.
New York Times Travel’ı Takip Edin açık , Twitter ve Facebook . Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun bir sonraki tatiliniz için daha akıllı seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve ilham almak için. Gelecekte bir kaçamak mı hayal ediyorsunuz yoksa sadece koltukla seyahat mi ediyorsunuz? göz atın 52 Değişen Bir Dünya için Yerler 2022 için.