hadicanim
Aktif Üye
Araştırmacılar ilk kez bir yıldızın bir gezegeni nasıl yuttuğunu gözlemlediler. Şimdiye kadar, sadece yakın tarih öncesi veya böyle bir olaydan kısa bir süre sonra bir yıldız gözlemlendi. Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT), şu anda kamuoyuna açıklanan sürecin kendisinin gözlemlenmesinin bir ilk olduğunu yazıyor. Ötegezegenin şiddetli sonu, bizden yaklaşık 12.000 ışıkyılı uzaklıkta, Kartal takımyıldızının yakınında gerçekleşti. Araştırma grubunun orada gözlemlediği şey, uzak bir gelecekte dünyamızın başına da gelecek: Güneş, yaklaşık beş milyar yıllık gelişiminin sonuna geldiğinde, anavatanımız da dahil olmak üzere iç gezegenleri aynı şekilde yutacak.
Bir gaz devinin şiddetli ölümü
Yıldız, önce muazzam bir parlaklık artışıyla dikkatleri üzerine çekti. Mayıs 2020’de yaklaşık 10 gün boyunca hava eskisinden yaklaşık 100 kat daha parlaktı ve ardından hızla tekrar karardı. Bu tür salgınlar daha sık gözlemlenirken, bu vakada daha sonra “daha soğuk, daha uzun süreli bir sinyalin” ölçülebilir kalması alışılmadık bir durumdu. İlk başta, yıldız patlamasının ikinci bir yıldızı yok ettiği varsayıldı, ancak toplanan veriler bununla eşleşmedi. Bir yıl sonra kızılötesi ölçümler değerlendirildiğinde, yayılan toplam enerji miktarının şaşırtıcı derecede küçük olduğu ortaya çıktı.
Serbest bırakılan toplam enerji, bugüne kadar böyle bir patlamada ölçülen enerjinin yalnızca binde biri kadar olduğundan, yutulan nesnenin ayrıca bilinen herhangi bir yıldızdan yaklaşık bin kat daha küçük olması gerekir. Ve tesadüfen Jüpiter, güneşimizin yaklaşık binde biri kadar kütleye sahiptir. Bu noktada araştırma ekibi, bir ötegezegenin bir yıldıza çarpmasına tanık olduklarını fark etti. Parlak, sıcak patlama muhtemelen Jüpiter büyüklüğündeki bir gaz devinin ölmekte olan yıldıza doğru çekilmesinin son anlarından kaynaklanıyor. Yıldızın en dış kabuğu atıldı ve soğuk toza dönüştü.
MIT’deki Kavli Astrofizik ve Uzay Araştırmaları Enstitüsü’nden çalışma lideri Kishalay De, “Gördüğümüz şey, Dünya’nın geleceği” diyor. Benzer şekilde, başka bir uygarlık bundan beş milyar yıl sonra Güneş’i 10.000 ışıkyılı uzaklıktan gözlemleseydi, yıldızın Dünya’yı yutarken aniden parladığını görürdü. Grup, şu anda Samanyolu’nda yılda birkaç kez böyle bir sürecin gerçekleşmesi gerektiğini düşünüyor. Gelecekteki araştırmalarda rutin olarak bulunmaları gerekir. Araştırma çalışması Nature dergisinin güncel sayısında kapak yazısı olarak yayınlandı.
(mho)
Haberin Sonu
Bir gaz devinin şiddetli ölümü
Yıldız, önce muazzam bir parlaklık artışıyla dikkatleri üzerine çekti. Mayıs 2020’de yaklaşık 10 gün boyunca hava eskisinden yaklaşık 100 kat daha parlaktı ve ardından hızla tekrar karardı. Bu tür salgınlar daha sık gözlemlenirken, bu vakada daha sonra “daha soğuk, daha uzun süreli bir sinyalin” ölçülebilir kalması alışılmadık bir durumdu. İlk başta, yıldız patlamasının ikinci bir yıldızı yok ettiği varsayıldı, ancak toplanan veriler bununla eşleşmedi. Bir yıl sonra kızılötesi ölçümler değerlendirildiğinde, yayılan toplam enerji miktarının şaşırtıcı derecede küçük olduğu ortaya çıktı.
Serbest bırakılan toplam enerji, bugüne kadar böyle bir patlamada ölçülen enerjinin yalnızca binde biri kadar olduğundan, yutulan nesnenin ayrıca bilinen herhangi bir yıldızdan yaklaşık bin kat daha küçük olması gerekir. Ve tesadüfen Jüpiter, güneşimizin yaklaşık binde biri kadar kütleye sahiptir. Bu noktada araştırma ekibi, bir ötegezegenin bir yıldıza çarpmasına tanık olduklarını fark etti. Parlak, sıcak patlama muhtemelen Jüpiter büyüklüğündeki bir gaz devinin ölmekte olan yıldıza doğru çekilmesinin son anlarından kaynaklanıyor. Yıldızın en dış kabuğu atıldı ve soğuk toza dönüştü.
MIT’deki Kavli Astrofizik ve Uzay Araştırmaları Enstitüsü’nden çalışma lideri Kishalay De, “Gördüğümüz şey, Dünya’nın geleceği” diyor. Benzer şekilde, başka bir uygarlık bundan beş milyar yıl sonra Güneş’i 10.000 ışıkyılı uzaklıktan gözlemleseydi, yıldızın Dünya’yı yutarken aniden parladığını görürdü. Grup, şu anda Samanyolu’nda yılda birkaç kez böyle bir sürecin gerçekleşmesi gerektiğini düşünüyor. Gelecekteki araştırmalarda rutin olarak bulunmaları gerekir. Araştırma çalışması Nature dergisinin güncel sayısında kapak yazısı olarak yayınlandı.
(mho)
Haberin Sonu