hadicanim
Aktif Üye
James Webb Uzay Teleskobu (JWST) gerçek bir “süpernova keşif makinesidir” ve erken evrendeki bilinen yıldız patlamalarının sayısını on kat artırmıştır. Arizona Üniversitesi'nden gökbilimci Christa DeCoursey liderliğindeki bir araştırma ekibi bunu kamuoyuna duyurdu. Grup, son teknoloji ürünü cihazın bir yıl boyunca gökyüzünün son derece küçük bir bölümünden aldığı görüntüleri karşılaştırdı. Kolu uzatarak gözün önünde tutulan pirinç tanesi büyüklüğündeki bir alanda, bu dönemde yaklaşık 80 süpernova keşfettiler. Bu aynı zamanda bildiğimiz en eski süpernovayı da içeriyor. İlgili yıldız, evren henüz 1,8 milyar yaşındayken patladı.
Reklamcılık
Evrenin ilk gençliğine bir bakış
Çok uzakta olmayan bazı süpernova örnekleri
(Resim: NASA, ESA, CSA, STScI, Christa DeCoursey (Arizona Üniversitesi), JADES İşbirliği)
Araştırma ekibinin açıkladığı gibi, uzay teleskobunun fırlatılmasından önce, evrenin yaşı 3,3 milyar yıldan daha küçükken yalnızca bir avuç süpernovanın patladığı biliniyordu. Öte yandan, gökyüzünün şu anda analiz edilen bölümü, Büyük Patlama'dan bu yana maksimum iki milyar yıl geçtiği dönemden kalma birçok süpernovayı içeriyor. Şu ana kadar incelenebilenlerin çoğu, en erken evrenin “geç gençlik döneminde” meydana gelen yıldız patlamalarıdır. Artık “erken gençlik” ve “geç çocukluk” dönemindekileri incelemek mümkün. Bir noktada “bebek” ve “emekleme” aşamasına odaklanabileceğimize dair umut var.
Son derece erken süpernovaları tanımladıktan sonraki adım, bunların daha sonraki evrende bildiğimiz süpernovalardan temel olarak farklı olup olmadıklarını belirlemektir. Bir diğer odak noktası ise Tip Ia süpernovası olarak adlandırılan olaydır. Bunlar uzun zamandır standart mumlar olarak kabul ediliyor. Bu, onların uzaklığının bir bütün olarak evrendeki mesafeleri ölçecek kadar kesin olarak belirlenebileceği anlamına gelir. JWST'den elde edilen veriler artık bu kadar büyük mesafeler için bunun hala doğru olup olmadığını test etmek için kullanılacak, çünkü ancak o zaman evrenin genişleme hızı güvenilir bir şekilde belirlenebilir. İlk analiz bu konuda şüpheleri artırdı ancak bu konuda hala daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.
Araştırma, Amerikan Astronomi Topluluğu'nun (AAS) ABD'nin Wisconsin eyaletindeki toplantısında sunuldu. Uzay teleskopunun muazzam potansiyelinin altını bir kez daha çiziyor. Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden bir uzman, cihazın, değişen gök cisimlerini görüntülemek için yeni bir pencere açtığını ve geçmişte bu durum her gerçekleştiğinde, “son derece heyecan verici şeylerin” ortaya çıktığını söylüyor. Ancak keşfedilen süpernovaların son derece fazla sayıda olması ve bunların mesafeleri hala en ilginç yönlerdir.
(mho)
Haberin Sonu
Reklamcılık
Evrenin ilk gençliğine bir bakış
Çok uzakta olmayan bazı süpernova örnekleri
(Resim: NASA, ESA, CSA, STScI, Christa DeCoursey (Arizona Üniversitesi), JADES İşbirliği)
Araştırma ekibinin açıkladığı gibi, uzay teleskobunun fırlatılmasından önce, evrenin yaşı 3,3 milyar yıldan daha küçükken yalnızca bir avuç süpernovanın patladığı biliniyordu. Öte yandan, gökyüzünün şu anda analiz edilen bölümü, Büyük Patlama'dan bu yana maksimum iki milyar yıl geçtiği dönemden kalma birçok süpernovayı içeriyor. Şu ana kadar incelenebilenlerin çoğu, en erken evrenin “geç gençlik döneminde” meydana gelen yıldız patlamalarıdır. Artık “erken gençlik” ve “geç çocukluk” dönemindekileri incelemek mümkün. Bir noktada “bebek” ve “emekleme” aşamasına odaklanabileceğimize dair umut var.
Son derece erken süpernovaları tanımladıktan sonraki adım, bunların daha sonraki evrende bildiğimiz süpernovalardan temel olarak farklı olup olmadıklarını belirlemektir. Bir diğer odak noktası ise Tip Ia süpernovası olarak adlandırılan olaydır. Bunlar uzun zamandır standart mumlar olarak kabul ediliyor. Bu, onların uzaklığının bir bütün olarak evrendeki mesafeleri ölçecek kadar kesin olarak belirlenebileceği anlamına gelir. JWST'den elde edilen veriler artık bu kadar büyük mesafeler için bunun hala doğru olup olmadığını test etmek için kullanılacak, çünkü ancak o zaman evrenin genişleme hızı güvenilir bir şekilde belirlenebilir. İlk analiz bu konuda şüpheleri artırdı ancak bu konuda hala daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.
Araştırma, Amerikan Astronomi Topluluğu'nun (AAS) ABD'nin Wisconsin eyaletindeki toplantısında sunuldu. Uzay teleskopunun muazzam potansiyelinin altını bir kez daha çiziyor. Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden bir uzman, cihazın, değişen gök cisimlerini görüntülemek için yeni bir pencere açtığını ve geçmişte bu durum her gerçekleştiğinde, “son derece heyecan verici şeylerin” ortaya çıktığını söylüyor. Ancak keşfedilen süpernovaların son derece fazla sayıda olması ve bunların mesafeleri hala en ilginç yönlerdir.
(mho)
Haberin Sonu