amerikali
Üye
KORKU: Kişinin duygusal yahut fizikî manada bir tehlike altında verdiği uyarıcı reaksiyon ve yaşamsal bir sistemdir. Üniversal bir histir.
Dehşet esnasında bedende oluşabilecek somatik belirtiler:
-Titreme
-Terleme
-Kalp atışında hızlanma
-Kasılma yahut donma
-Ağız kuruluğu
-Düşünce ve algıda yavaşlama vb.
Korkunun bahsi geçen rastgele bir durumda, kaygı ile en çok karıştırılan bir öbür his ise korkudur.
Korku ile telaş içindeki farkı ise şöyle özetleyebiliriz;
Korku somut olarak varolan bir tehlikeye karşı hissedilen duygu iken
Kaygı potansiyel bir tehlikeye karşı hissettiğimiz histir.
İnsan varoluşundan bu yana hayatta kalmak için, kendini savunmak durumunda kalan çaba etme potansiyeli yüksek bir varlıktır. ömrün içerisinde çeşitli sebeplerden ötürü (kişinin tramvatik hikayeleri vb.) biroldukca kere dehşete maruz kalıyoruz. kimi vakit bu dehşetler hayatın içerisindeki işlevselliğimizi bozabilecek noktalara gelip ve gündelik işlevselliğimizi zayıflatıp hatta engelleyebilmektedir.
Örneğin;
Araba kazası yaşayan birinin daha sonraki periyotlarda, tekrar başına tıpkı şeyin gelmesi endişesiyle her seferinde otomobile binmekten kaçınması. Bu durum kişinin gündelik fonksiyonelliğini yavaşlatabilen en sıradan örneklerden biridir. Bir öbür taraftan kaçma hareketi bir çeşit savunma mekaniması olarak da çalışır.Bu örnekler çoğaltılarak gidilebilir; Yükseklik Korkusu,Asansör Korkusu,Uçak Korkusu vb. üzere.
-PEKİ ÖYLEYSE ENDİŞEDEN KAÇILMALI MI? YOKSA YÜZLEŞİLMELİ Mİ?
Korkulardan ne kadar kaçarsak bilinharicinde kaçtığımız o kaygıyı bir o kadar değerli ve büyük kılarız. Korktuğumuz şey her ne ise kendimizi o kaygının içerisinde âlâ hissetmeyeceğimizi düşündüğümüz için inançlı alanımızda yani dehşetten uzakta durmak bireye süreksiz bir rahatlama sağlar. Kişi kaygıdan uzaklaşmak yahut o endişeyi engellemek için yaptığı her kaçma atılımı aslında yaşadığı endişeyi pekiştirmesine sebep olur. Yani her kaçma atılımı bir pekiştireçtir diyebiliriz.
Korkulardan kaçmak yerine evreli olarak kişinin kaygılarıyla yüzleşmesi ise yaşadığı kaygıyı yenmesi için uzun vadeli bir itimat ortamı oluşturacaktır. Beyin dehşet duyulduğu için kaçılan durumu,canlıyı ya da objeyi bedelinden daha fazla ehemmiyet atfı vakfeder .Korkuya profosyonel bir ruhsal dayanak ile basamaklı maruz ve çözümleme sürecine girilmesi ruhsal dayanıklığığı arttırmasına yardımcı olacak ve gündelik hayat standartlarımızı yeniden yükseltmemizi sağlaycaktır.
Dehşet esnasında bedende oluşabilecek somatik belirtiler:
-Titreme
-Terleme
-Kalp atışında hızlanma
-Kasılma yahut donma
-Ağız kuruluğu
-Düşünce ve algıda yavaşlama vb.
Korkunun bahsi geçen rastgele bir durumda, kaygı ile en çok karıştırılan bir öbür his ise korkudur.
Korku ile telaş içindeki farkı ise şöyle özetleyebiliriz;
Korku somut olarak varolan bir tehlikeye karşı hissedilen duygu iken
Kaygı potansiyel bir tehlikeye karşı hissettiğimiz histir.
İnsan varoluşundan bu yana hayatta kalmak için, kendini savunmak durumunda kalan çaba etme potansiyeli yüksek bir varlıktır. ömrün içerisinde çeşitli sebeplerden ötürü (kişinin tramvatik hikayeleri vb.) biroldukca kere dehşete maruz kalıyoruz. kimi vakit bu dehşetler hayatın içerisindeki işlevselliğimizi bozabilecek noktalara gelip ve gündelik işlevselliğimizi zayıflatıp hatta engelleyebilmektedir.
Örneğin;
Araba kazası yaşayan birinin daha sonraki periyotlarda, tekrar başına tıpkı şeyin gelmesi endişesiyle her seferinde otomobile binmekten kaçınması. Bu durum kişinin gündelik fonksiyonelliğini yavaşlatabilen en sıradan örneklerden biridir. Bir öbür taraftan kaçma hareketi bir çeşit savunma mekaniması olarak da çalışır.Bu örnekler çoğaltılarak gidilebilir; Yükseklik Korkusu,Asansör Korkusu,Uçak Korkusu vb. üzere.
-PEKİ ÖYLEYSE ENDİŞEDEN KAÇILMALI MI? YOKSA YÜZLEŞİLMELİ Mİ?
Korkulardan ne kadar kaçarsak bilinharicinde kaçtığımız o kaygıyı bir o kadar değerli ve büyük kılarız. Korktuğumuz şey her ne ise kendimizi o kaygının içerisinde âlâ hissetmeyeceğimizi düşündüğümüz için inançlı alanımızda yani dehşetten uzakta durmak bireye süreksiz bir rahatlama sağlar. Kişi kaygıdan uzaklaşmak yahut o endişeyi engellemek için yaptığı her kaçma atılımı aslında yaşadığı endişeyi pekiştirmesine sebep olur. Yani her kaçma atılımı bir pekiştireçtir diyebiliriz.
Korkulardan kaçmak yerine evreli olarak kişinin kaygılarıyla yüzleşmesi ise yaşadığı kaygıyı yenmesi için uzun vadeli bir itimat ortamı oluşturacaktır. Beyin dehşet duyulduğu için kaçılan durumu,canlıyı ya da objeyi bedelinden daha fazla ehemmiyet atfı vakfeder .Korkuya profosyonel bir ruhsal dayanak ile basamaklı maruz ve çözümleme sürecine girilmesi ruhsal dayanıklığığı arttırmasına yardımcı olacak ve gündelik hayat standartlarımızı yeniden yükseltmemizi sağlaycaktır.