Abide
Üye
Üst düzey Amerikalı yetkililere göre, adadaki ekonomik ve siyasi durum olarak, Kübalı göçmenler Amerika Birleşik Devletleri’ne kırk yılda görülen en yüksek sayıda geliyor ve bu yıl yaklaşık 150.000’in gelmesi bekleniyor. daha umutsuz hale gelir.
On yıllardır baskıdan, gıda güvensizliğinden ve ekonomik yıkımdan kaçmaya çalışan Kübalılar, Amerikan kıyılarına ulaşmak için hayatlarını riske atan cılız teknelere bindiler.
Şimdi rekor sayılarda geliyorlar, ancak bu sefer yaya olarak, geçen yıl Kübalılar için vize şartlarını düşüren ve onlara Orta Amerika’da Meksika üzerinden kara yoluyla Meksika’ya seyahat etmelerini sağlayan Nikaragua’nın yardımıyla uçuşları. Amerika Birleşik Devletleri. Amerikalı yetkililer, Nikaragua’nın otoriter cumhurbaşkanı Daniel Ortega’yı, ABD’ye ülkesine yönelik yaptırımları kaldırması için baskı yapma politikasını yürürlüğe koymakla suçladı.
Güney sınırını geçmeye çalışan Kübalıların sayısındaki artış, Biden yönetimi altında belgesiz geçişler artmaya devam ederken, zaman zaman sınır yetkililerini bunaltan göçmenlerin sadece bir kısmını temsil ediyor. Mart, yirmi yılda bir ayda yasa dışı yollardan geçerken yakalanan insan sayısı rekorunu kırdı: 221.303.
– federal hükümetin 2022 mali yılının başlangıcı olan Ekim ayından bu yana – yaklaşık 79.000 Kübalı, önceki ikisinden daha fazla olmak üzere ABD’nin güney sınırına ulaştı. Gümrük ve Sınır Koruma rakamlarına göre yıllar birleştirildi. Küba hükümetiyle devam eden diyalog nedeniyle isminin açıklanmaması koşuluyla konuşan üst düzey bir Dışişleri Bakanlığı yetkilisine göre, Mart ayında 32.000’den fazla Kübalı sınıra geldi ve bunların çoğu önce Nikaragua’ya uçarak ardından kara yoluyla Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti. .
Yetkili, Nikaragua’ya vizesiz seyahatin göçmenleri hayatlarındaki birikimlerini kaçakçıları yolculuk için teselli etmek için harcamaya teşvik ettiğini söyledi ve bazılarının suç örgütlerinin insan ticaretine kurban gittiğini de sözlerine ekledi.
Nikaragua, Estelí’de bir yüzme eğitmeni, Meksika sınırındaki Rio Grande’yi geçme beklentisiyle göçmenlere nasıl yüzüleceğini öğretiyor ve Amerika Birleşik Devletleri. Kredi… Maynor Valenzuela/Reuters
Rakamlar, ada ulusunun ayrılmak isteyen herkesi tahliye etmek için limanlarını Amerikan gemilerine açmasının ardından 125.000 Kübalı’nın Amerika Birleşik Devletleri’ne göç ettiği 1980’deki Mariel tekne asansöründen bu yana en yüksek seviyede.
Küba’da halkın hoşnutsuzluğu, geçen yaz ülke genelinde artan enflasyon, kronik gıda ve ilaç kıtlığı ve devam eden elektrik kesintileri nedeniyle patlak veren kitlesel protestolardan bu yana kaynıyor. Obama yönetimi sırasında ABD, Küba’ya seyahat ve havale üzerindeki kısıtlamaları önemli ölçüde hafifletti, ancak eski Başkan Donald J. Trump’ın altında yeniden dirildi ve sert bir ekonomik darbe aldı.
Gösteriler Komünist hükümeti şaşırttı ve on yıllardır en büyük baskılardan birini empoze ederek yanıt verdi. Aralarında 30 yıl hapis cezasına çarptırılan bazı gençlerin de bulunduğu 700’den fazla Kübalı protestolara katılmakla suçlandı.
Kötüleşen siyasi ve ekonomik koşullar, artan göçü besliyor.
Nikaragua hükümeti, Kasım ayında Küba vizesi zorunluluğunu kaldırarak, Amerika kıyılarına tehlikeli deniz yolculuğuna çıkmak istemeyen göçmenler için bir kara yolu açtı. O zamandan beri Havana’dan Managua’ya uçuş sayısı arttı.
Washington’daki bir araştırma enstitüsü olan Migration Policy Institute’ün başkanı Andrew Sele, “Sanırım hükümetlerin göçü kabul eden ülkelerde siyasi aksamalara yol açtığını bildikleri için göçü silahlandırmaya çalıştıklarını görüyoruz” dedi.
Bay Selene ve diğer analistler, Nikaragua’nın Kübalı göçmenleri, Bay Ortega ve yakın çevresi üzerindeki yaptırımları kaldırması için ABD’ye baskı yapmak için kullandığını söyledi. Hareket, Beyaz Rusya’nın, bloğun tartışmalı seçimi nedeniyle Belarus’a uyguladığı yaptırımlara misilleme olarak, geçen yıl Iraklıların Avrupa Birliği’ne girişlerini kolaylaştırmak için vize şartlarını kaldırmasına benzetildi.
“Onlar aptal değiller,” dedi Bay Selene. “Managua hükümeti bunun ABD’yi bir noktada pazarlık masasına oturmaya zorlayacağını biliyordu.” Yine de, daha gevşek göç kurallarının ABD politikasında herhangi bir değişikliğe yol açıp açmayacağı belli değil.
Nikaragua hükümeti The Times tarafından gönderilen sorulara yanıt vermedi. Küba hükümeti yorum taleplerine yanıt vermedi.
Venezuela ve Küba’dan gelen sığınmacılar, Şubat ayında Yuma, Ariz.’de Meksika sınırını geçtikten sonra işleme alınıyor. Kredi… Go Nakamura/Reuters
Birçok Kübalı, tehlikeli bir yolculuğa çıkmak için borca girmek pahasına da olsa ayrılmak istiyor. Kübalılar, ev, giysi ve mobilya gibi sahip oldukları her şeyi sattıklarını ve adadaki ortalama maaşın yaklaşık 46 dolar olmasına rağmen Amerika Birleşik Devletleri’ne gitmek için ihtiyaç duydukları binlerce doları yükseltmek için yüksek faiz oranlarıyla kredi aldıklarını anlatıyor.
35 yaşındaki Zenen Hernández, 5 Nisan’da Rio Grande’yi geçerek Birleşik Devletler’e giren 414 Kübalıdan biriydi. o gün Teksas sınırının o bölümünü (yaklaşık 245 mil) geçti.
“Yiyecek ve ilaç kıt,” dedi Bay Hernández, Küba’daki koşulları anlatırken. “Sadece yoksulluk.”
Küba hükümeti, ekonomik sıkıntılar için ABD’nin on yıllardır ulusa uyguladığı ambargoyu suçluyor.
Pandemi vurmadan önce oradaki ekonomi kasvetliydi, ancak Bay Hernández ekmek ve cips satarak sıyrıldı. 2020 yazına gelindiğinde, durum savunulamaz hale gelmişti. Nikaragua sınırlarını Kübalılara açtığında, gitme zamanının geldiğine karar verdi.
“Evimi satmak zorunda kaldım” dedi.
Maliyet çok yüksekti: Nikaragua’ya uçuş ve ardından Orta Amerika ve Meksika’nın ormanları, dağları ve nehirleri üzerinden – genellikle yürüyerek – Amerika Birleşik Devletleri’ne ulaşmak için yapılan 1.800 millik yürüyüş için 16.000 dolar. Yol boyunca, göçmenler polis tarafından rutin olarak tehdit ediliyor ve gasp ediliyor ve onları fidye için kaçıran ve döven suç örgütleri tarafından avlanıyor.
Bay Hernández’den gezisini anlatması istendiğinde, o sefil yolculuğu hatırlayarak nefesi kesildi.
“Sözüm yok” dedi. “Seni soyarlar – polis, kaçakçılar. Seni soyarlar.”
Kanuni kapılarına olan talebin artması, göçü artıran bir diğer unsurdur. 2017’de Trump yönetimi, Küba’daki ABD Büyükelçiliği’nde, “Havana sendromu” olarak bilinen bir dizi açıklanamayan sağlık sorununun oradaki Amerikan personelini etkilemesinin ardından personel sayısını azalttı.
Düşüş, Kübalıları Guyana’daki Amerikan büyükelçiliğinden vize başvurusunda bulunmaya zorladı, bu pek çokları için çok pahalı bir yolculuktu. Hareket aynı zamanda ABD’nin, ülkeler arasında kanuni bir yol sağlamak ve yasa dışı göçü caydırmak için 1994 yılında imzalanan bir anlaşmanın parçası olarak Kübalılara yılda 20.000 göçmen vizesi sağlama taahhüdünü yerine getirmesini de engelledi.
Üst düzey Amerikalı yetkililerden biri, bu hafta Havana’daki ABD Büyükelçiliği’nin göçmen vizesi başvuru sahipleri için 2017’den bu yana ilk görüşmeleri yapacağını söyledi.
Trump yönetimi, personelin gizemli sağlık olaylarından etkilenmesinin ardından Havana’daki Birleşik Devletler Büyükelçiliği’ndeki personel sayısını azalttı. Kredi… Amanda Perobelli/Reuters
Küba ile ABD arasında 2018’den bu yana ilk üst düzey görüşmeler, düzenli göç kanallarının yeniden kurulmasına odaklanan Nisan ayı sonlarında gerçekleşti. Küba hükümeti ABD’den yılda 20.000 göçmen vizesi verme anlaşmasını desteklemesini istedi; Amerikan hükümeti Havana’dan yasadışı yollardan gelen Kübalı sürgünleri kabul etmeye başlamasını istedi.
Amerikalı yetkili, iki tarafın muhtemelen altı ay içinde tekrar bir araya geleceğini söyledi.
“Müzakereler başarılı olursa, daha önce işe yarayan bir formüle geri dönecekler, kullanmayanların sınır dışı edilmesi karşılığında Kübalıların ABD’ye gelmesi için gerçek, uygulanabilir bir kanuni kanalı sağlayacaklar. meşru kanal” dedi Göç Politikaları Enstitüsü’nden Sn. “Göç, gerçekten işe yaramış ülkeler arasında nadir görülen bir işbirliği noktasıdır.”
On yıllardır Amerika Birleşik Devletleri’ne göç eden Kübalılar ayrıcalıklı muamele gördü. Denizde yakalananlar geri çevrildi, ancak ABD topraklarına ulaşanların, genellikle “ıslak ayak, kuru ayak” olarak adlandırılan bir politika uyarınca kalmalarına izin verildi. Başkan Obama, politikayı 2017’de sona erdirdi.
İkili görüşmeler, ülkelerin Haziran ayında Los Angeles’ta üzerinde anlaşmaya varmaya çalışacakları Amerikalar Zirvesi öncesinde gerçekleşti. Göç için bölgesel bir çerçeve ve büyük göçmen nüfusa sahip Latin Amerika ülkeleri için mali desteğin desteklenmesi. Kolombiya, ev sahipliği yaptığı 1,7 milyon Venezüellalı göçmeni desteklemek için Dünya Bankası da dahil olmak üzere çok taraflı borç verenlerden geçen yıl 800 milyon dolar kredi aldı; bu, zirvenin bölge genelinde genişletmeyi düşüneceği türden bir destek.
Biden yönetimi, zirveye yalnızca demokratik hükümetlerin davet edileceğini ileri sürse de, Küba önceki iki zirveye 2015 ve 2018’de davet edilmişti ve bu yıl bir davet gelmesini umuyor.
Ancak Amerikalı yetkililer buna henüz karar verilmediğini söyleyerek Küba hükümetinin öfkesini ateşledi.
“Birleşik Devletler, bu zirvelerde bölge ülkeleri ile eşit şartlarda bulunmak için Küba ve halkının kazandığı hakkı ileri sürmek için yine her türlü kaynağa ve yalana başvurmaktadır. Küba’nın dışişleri bakanı Bruno Rodriguez 25 Nisan’da tweet attı. Bu “utanç verici bir şey”.
Bryan Avelar ve Frances Robles raporlamaya katkıda bulundu.
On yıllardır baskıdan, gıda güvensizliğinden ve ekonomik yıkımdan kaçmaya çalışan Kübalılar, Amerikan kıyılarına ulaşmak için hayatlarını riske atan cılız teknelere bindiler.
Şimdi rekor sayılarda geliyorlar, ancak bu sefer yaya olarak, geçen yıl Kübalılar için vize şartlarını düşüren ve onlara Orta Amerika’da Meksika üzerinden kara yoluyla Meksika’ya seyahat etmelerini sağlayan Nikaragua’nın yardımıyla uçuşları. Amerika Birleşik Devletleri. Amerikalı yetkililer, Nikaragua’nın otoriter cumhurbaşkanı Daniel Ortega’yı, ABD’ye ülkesine yönelik yaptırımları kaldırması için baskı yapma politikasını yürürlüğe koymakla suçladı.
Güney sınırını geçmeye çalışan Kübalıların sayısındaki artış, Biden yönetimi altında belgesiz geçişler artmaya devam ederken, zaman zaman sınır yetkililerini bunaltan göçmenlerin sadece bir kısmını temsil ediyor. Mart, yirmi yılda bir ayda yasa dışı yollardan geçerken yakalanan insan sayısı rekorunu kırdı: 221.303.
– federal hükümetin 2022 mali yılının başlangıcı olan Ekim ayından bu yana – yaklaşık 79.000 Kübalı, önceki ikisinden daha fazla olmak üzere ABD’nin güney sınırına ulaştı. Gümrük ve Sınır Koruma rakamlarına göre yıllar birleştirildi. Küba hükümetiyle devam eden diyalog nedeniyle isminin açıklanmaması koşuluyla konuşan üst düzey bir Dışişleri Bakanlığı yetkilisine göre, Mart ayında 32.000’den fazla Kübalı sınıra geldi ve bunların çoğu önce Nikaragua’ya uçarak ardından kara yoluyla Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti. .
Yetkili, Nikaragua’ya vizesiz seyahatin göçmenleri hayatlarındaki birikimlerini kaçakçıları yolculuk için teselli etmek için harcamaya teşvik ettiğini söyledi ve bazılarının suç örgütlerinin insan ticaretine kurban gittiğini de sözlerine ekledi.
Nikaragua, Estelí’de bir yüzme eğitmeni, Meksika sınırındaki Rio Grande’yi geçme beklentisiyle göçmenlere nasıl yüzüleceğini öğretiyor ve Amerika Birleşik Devletleri. Kredi… Maynor Valenzuela/Reuters
Rakamlar, ada ulusunun ayrılmak isteyen herkesi tahliye etmek için limanlarını Amerikan gemilerine açmasının ardından 125.000 Kübalı’nın Amerika Birleşik Devletleri’ne göç ettiği 1980’deki Mariel tekne asansöründen bu yana en yüksek seviyede.
Küba’da halkın hoşnutsuzluğu, geçen yaz ülke genelinde artan enflasyon, kronik gıda ve ilaç kıtlığı ve devam eden elektrik kesintileri nedeniyle patlak veren kitlesel protestolardan bu yana kaynıyor. Obama yönetimi sırasında ABD, Küba’ya seyahat ve havale üzerindeki kısıtlamaları önemli ölçüde hafifletti, ancak eski Başkan Donald J. Trump’ın altında yeniden dirildi ve sert bir ekonomik darbe aldı.
Gösteriler Komünist hükümeti şaşırttı ve on yıllardır en büyük baskılardan birini empoze ederek yanıt verdi. Aralarında 30 yıl hapis cezasına çarptırılan bazı gençlerin de bulunduğu 700’den fazla Kübalı protestolara katılmakla suçlandı.
Kötüleşen siyasi ve ekonomik koşullar, artan göçü besliyor.
Nikaragua hükümeti, Kasım ayında Küba vizesi zorunluluğunu kaldırarak, Amerika kıyılarına tehlikeli deniz yolculuğuna çıkmak istemeyen göçmenler için bir kara yolu açtı. O zamandan beri Havana’dan Managua’ya uçuş sayısı arttı.
Washington’daki bir araştırma enstitüsü olan Migration Policy Institute’ün başkanı Andrew Sele, “Sanırım hükümetlerin göçü kabul eden ülkelerde siyasi aksamalara yol açtığını bildikleri için göçü silahlandırmaya çalıştıklarını görüyoruz” dedi.
Bay Selene ve diğer analistler, Nikaragua’nın Kübalı göçmenleri, Bay Ortega ve yakın çevresi üzerindeki yaptırımları kaldırması için ABD’ye baskı yapmak için kullandığını söyledi. Hareket, Beyaz Rusya’nın, bloğun tartışmalı seçimi nedeniyle Belarus’a uyguladığı yaptırımlara misilleme olarak, geçen yıl Iraklıların Avrupa Birliği’ne girişlerini kolaylaştırmak için vize şartlarını kaldırmasına benzetildi.
“Onlar aptal değiller,” dedi Bay Selene. “Managua hükümeti bunun ABD’yi bir noktada pazarlık masasına oturmaya zorlayacağını biliyordu.” Yine de, daha gevşek göç kurallarının ABD politikasında herhangi bir değişikliğe yol açıp açmayacağı belli değil.
Nikaragua hükümeti The Times tarafından gönderilen sorulara yanıt vermedi. Küba hükümeti yorum taleplerine yanıt vermedi.
Venezuela ve Küba’dan gelen sığınmacılar, Şubat ayında Yuma, Ariz.’de Meksika sınırını geçtikten sonra işleme alınıyor. Kredi… Go Nakamura/Reuters
Birçok Kübalı, tehlikeli bir yolculuğa çıkmak için borca girmek pahasına da olsa ayrılmak istiyor. Kübalılar, ev, giysi ve mobilya gibi sahip oldukları her şeyi sattıklarını ve adadaki ortalama maaşın yaklaşık 46 dolar olmasına rağmen Amerika Birleşik Devletleri’ne gitmek için ihtiyaç duydukları binlerce doları yükseltmek için yüksek faiz oranlarıyla kredi aldıklarını anlatıyor.
35 yaşındaki Zenen Hernández, 5 Nisan’da Rio Grande’yi geçerek Birleşik Devletler’e giren 414 Kübalıdan biriydi. o gün Teksas sınırının o bölümünü (yaklaşık 245 mil) geçti.
“Yiyecek ve ilaç kıt,” dedi Bay Hernández, Küba’daki koşulları anlatırken. “Sadece yoksulluk.”
Küba hükümeti, ekonomik sıkıntılar için ABD’nin on yıllardır ulusa uyguladığı ambargoyu suçluyor.
Pandemi vurmadan önce oradaki ekonomi kasvetliydi, ancak Bay Hernández ekmek ve cips satarak sıyrıldı. 2020 yazına gelindiğinde, durum savunulamaz hale gelmişti. Nikaragua sınırlarını Kübalılara açtığında, gitme zamanının geldiğine karar verdi.
“Evimi satmak zorunda kaldım” dedi.
Maliyet çok yüksekti: Nikaragua’ya uçuş ve ardından Orta Amerika ve Meksika’nın ormanları, dağları ve nehirleri üzerinden – genellikle yürüyerek – Amerika Birleşik Devletleri’ne ulaşmak için yapılan 1.800 millik yürüyüş için 16.000 dolar. Yol boyunca, göçmenler polis tarafından rutin olarak tehdit ediliyor ve gasp ediliyor ve onları fidye için kaçıran ve döven suç örgütleri tarafından avlanıyor.
Bay Hernández’den gezisini anlatması istendiğinde, o sefil yolculuğu hatırlayarak nefesi kesildi.
“Sözüm yok” dedi. “Seni soyarlar – polis, kaçakçılar. Seni soyarlar.”
Kanuni kapılarına olan talebin artması, göçü artıran bir diğer unsurdur. 2017’de Trump yönetimi, Küba’daki ABD Büyükelçiliği’nde, “Havana sendromu” olarak bilinen bir dizi açıklanamayan sağlık sorununun oradaki Amerikan personelini etkilemesinin ardından personel sayısını azalttı.
Düşüş, Kübalıları Guyana’daki Amerikan büyükelçiliğinden vize başvurusunda bulunmaya zorladı, bu pek çokları için çok pahalı bir yolculuktu. Hareket aynı zamanda ABD’nin, ülkeler arasında kanuni bir yol sağlamak ve yasa dışı göçü caydırmak için 1994 yılında imzalanan bir anlaşmanın parçası olarak Kübalılara yılda 20.000 göçmen vizesi sağlama taahhüdünü yerine getirmesini de engelledi.
Üst düzey Amerikalı yetkililerden biri, bu hafta Havana’daki ABD Büyükelçiliği’nin göçmen vizesi başvuru sahipleri için 2017’den bu yana ilk görüşmeleri yapacağını söyledi.
Trump yönetimi, personelin gizemli sağlık olaylarından etkilenmesinin ardından Havana’daki Birleşik Devletler Büyükelçiliği’ndeki personel sayısını azalttı. Kredi… Amanda Perobelli/Reuters
Küba ile ABD arasında 2018’den bu yana ilk üst düzey görüşmeler, düzenli göç kanallarının yeniden kurulmasına odaklanan Nisan ayı sonlarında gerçekleşti. Küba hükümeti ABD’den yılda 20.000 göçmen vizesi verme anlaşmasını desteklemesini istedi; Amerikan hükümeti Havana’dan yasadışı yollardan gelen Kübalı sürgünleri kabul etmeye başlamasını istedi.
Amerikalı yetkili, iki tarafın muhtemelen altı ay içinde tekrar bir araya geleceğini söyledi.
“Müzakereler başarılı olursa, daha önce işe yarayan bir formüle geri dönecekler, kullanmayanların sınır dışı edilmesi karşılığında Kübalıların ABD’ye gelmesi için gerçek, uygulanabilir bir kanuni kanalı sağlayacaklar. meşru kanal” dedi Göç Politikaları Enstitüsü’nden Sn. “Göç, gerçekten işe yaramış ülkeler arasında nadir görülen bir işbirliği noktasıdır.”
On yıllardır Amerika Birleşik Devletleri’ne göç eden Kübalılar ayrıcalıklı muamele gördü. Denizde yakalananlar geri çevrildi, ancak ABD topraklarına ulaşanların, genellikle “ıslak ayak, kuru ayak” olarak adlandırılan bir politika uyarınca kalmalarına izin verildi. Başkan Obama, politikayı 2017’de sona erdirdi.
İkili görüşmeler, ülkelerin Haziran ayında Los Angeles’ta üzerinde anlaşmaya varmaya çalışacakları Amerikalar Zirvesi öncesinde gerçekleşti. Göç için bölgesel bir çerçeve ve büyük göçmen nüfusa sahip Latin Amerika ülkeleri için mali desteğin desteklenmesi. Kolombiya, ev sahipliği yaptığı 1,7 milyon Venezüellalı göçmeni desteklemek için Dünya Bankası da dahil olmak üzere çok taraflı borç verenlerden geçen yıl 800 milyon dolar kredi aldı; bu, zirvenin bölge genelinde genişletmeyi düşüneceği türden bir destek.
Biden yönetimi, zirveye yalnızca demokratik hükümetlerin davet edileceğini ileri sürse de, Küba önceki iki zirveye 2015 ve 2018’de davet edilmişti ve bu yıl bir davet gelmesini umuyor.
Ancak Amerikalı yetkililer buna henüz karar verilmediğini söyleyerek Küba hükümetinin öfkesini ateşledi.
“Birleşik Devletler, bu zirvelerde bölge ülkeleri ile eşit şartlarda bulunmak için Küba ve halkının kazandığı hakkı ileri sürmek için yine her türlü kaynağa ve yalana başvurmaktadır. Küba’nın dışişleri bakanı Bruno Rodriguez 25 Nisan’da tweet attı. Bu “utanç verici bir şey”.
Bryan Avelar ve Frances Robles raporlamaya katkıda bulundu.