amerikali
Üye
Öfke patlamaları, ağlama krizleri yaşayan çocuklarınıza uygulayabileceğiniz bir kaç yöntem
önereceğim. Bunların hayatınızda yer etmesi ve tertipli olarak yapılmasının fazlaca büyük kıymeti var.
Her çocuğun mizacı eşsizdir o yüzden halleri uygularken sabırlı kararlı ve dengeli olun.
Çocuklarınıza hislerini tanımasında önderlik edebilirsiniz. örneğin okuduğunuz hikâyelerdeki
keder, utanma, memnunluk, tiksinme, heyecan, şaşkınlık ve öfke hislerinin yüz tabirlerini ve
seslendirmesini çocuğunuzdan yapmasını isteyebilirsiniz.
Çocuğunuzu gözlemleyin ve sonlanmaya başladığını fark ettiğinizde,(ellerini yumruk yapar, dişlerini sıkar, kaşlarını çatar, gözlerini diker… üzere ) çabucak onunla konuşun; “şu an öfkelenmeye başladın galiba istersen olaylar daha büyümeden bunu çözelim ister misin?” Üzere tekliflerde bulunabilirsiniz.
Sonlandığı esnada onu yalnız bırakmayın tahminen sarılmaya muhtaçlığı vardır tahminen anlaşılmaya. Sarılmayı reddediyorsa bu biçimde onun göz hizasına inip göz teması kurup öfkesini onun anlayabileceği biçimde sorun. Ellerinizle göstererek “öfken bu kadar mı yoksa bu kadar mı“, ya da “öfken fare boyutunda mı yoksa bir fil boyutunda mı” üzere sorular sorarak hislerini somutlaştırmasına yardımcı olabilirsiniz.
Günlük olarak birlikte nefes antrenmanları yapabilirsiniz.4 saniye yavaşça nefes alıp biraz tutup 8 saniyede yavaşça bırakabilirsiniz. Balon şişirmek, renkli mumları üflemek, çiçek ve meyveleri koklamak üzere oyuna çevirebileceğiniz aktiviteler de rahatlatıcı olacaktır.
Bunları nizamlı uygulamanız ve çocuğunuzun rahat, sakin olduğu vakit içinderı tercih etmeniz kıymetlidir. Çocuğunuzu tanıyıp ona nazaran aktiviteleri çeşitlendirebilirsiniz.
önereceğim. Bunların hayatınızda yer etmesi ve tertipli olarak yapılmasının fazlaca büyük kıymeti var.
Her çocuğun mizacı eşsizdir o yüzden halleri uygularken sabırlı kararlı ve dengeli olun.
Çocuklarınıza hislerini tanımasında önderlik edebilirsiniz. örneğin okuduğunuz hikâyelerdeki
keder, utanma, memnunluk, tiksinme, heyecan, şaşkınlık ve öfke hislerinin yüz tabirlerini ve
seslendirmesini çocuğunuzdan yapmasını isteyebilirsiniz.
Çocuğunuzu gözlemleyin ve sonlanmaya başladığını fark ettiğinizde,(ellerini yumruk yapar, dişlerini sıkar, kaşlarını çatar, gözlerini diker… üzere ) çabucak onunla konuşun; “şu an öfkelenmeye başladın galiba istersen olaylar daha büyümeden bunu çözelim ister misin?” Üzere tekliflerde bulunabilirsiniz.
Sonlandığı esnada onu yalnız bırakmayın tahminen sarılmaya muhtaçlığı vardır tahminen anlaşılmaya. Sarılmayı reddediyorsa bu biçimde onun göz hizasına inip göz teması kurup öfkesini onun anlayabileceği biçimde sorun. Ellerinizle göstererek “öfken bu kadar mı yoksa bu kadar mı“, ya da “öfken fare boyutunda mı yoksa bir fil boyutunda mı” üzere sorular sorarak hislerini somutlaştırmasına yardımcı olabilirsiniz.
Günlük olarak birlikte nefes antrenmanları yapabilirsiniz.4 saniye yavaşça nefes alıp biraz tutup 8 saniyede yavaşça bırakabilirsiniz. Balon şişirmek, renkli mumları üflemek, çiçek ve meyveleri koklamak üzere oyuna çevirebileceğiniz aktiviteler de rahatlatıcı olacaktır.
Bunları nizamlı uygulamanız ve çocuğunuzun rahat, sakin olduğu vakit içinderı tercih etmeniz kıymetlidir. Çocuğunuzu tanıyıp ona nazaran aktiviteleri çeşitlendirebilirsiniz.