amerikali
Üye
Pandemi periyodunda doğan bebekler,pandemi periyodunda okula başlayan çocuklar,pandemi devrinde bir üst sınıfa geçen çocuklar,pandemi periyodunda anaokuluna gidecek olup gidemeyen çocuklar hepiniz hepimiz mağduruz.
2020-2021 içinde doğan şu anda 2 yaş civarında çocuklar…
Meslekte 10. Yılını geride bırakmış ve uzun yıllar özel çocuklarla çalışma tecrübesi elde etmiş bir psikolog olarak neredeyse her gün otizm kuşkusu olan bir çocukla karşılaşıyorum. şüphesiz teşhis koymak benim işim değil (psikiyatrislerin). Bende eser ölçüde bile kuşku uyandıran bir çocuğu hızla psikiyatriste yönlendiriyorum. Katiyen gözden kaçırılmaması gereken bir devirdeyiz. Doğal müşahede,ailenin anlatımları ve uyguladığım gelişim testleriyle yapılabilecek en süratli yönlendirmeyi yapıyorum ki çocuk vakit kaybetmeden eğitime başlayabilsin. Ebeveyn cephesinde ise bir suçluluk duygusu “hocam biz mi yaptık”, “bizim yüzümüzden mi oldu”, “hiç dışarı çıkarmadık,hiç yaşıtı çocuk görmeden bu yaşa geldi”,”hep televizyonun karşısına oturttuk”,”eline telefonu verdik”…
Bir gibisi durum ise pandemi devrinde okula başlayan ,online eğitimle okuma yazma öğrenmek zorunda kalan çocuklar. Harf karıştırma ,okuma ve yazmada zorlanma,rakamları karıştırma,sayıları okumada kuvvetlik ve uzayıp giden bir liste.
Sadece çocuklar mı? biz yetişkinlerde epey sıkıntı periyotlardan geçtik. Konutlarımızdan çıkamadık,sevdiklerimize sarılamadık,bu vakitte kaybettiğimiz yakınlarımız oldu,işlerinden olanlar,bu vakitte evlenenler,yeni bir işe başlayacak olanlar ve vazgeçenler…
Zor periyotlar geride kaldı,kalacak kendiniz ve çocuklarınız için ruhsal dayanak almayı ötelemeyin. Unutmayın;psikolojik dayanak almak zayıflık göstergesi değil tam karşıtı kendinize ve çocuklarınıza verdiğiniz ehemmiyetin ve farkındalığınızın göstergesidir.
Sağlıklı günler diliyorum.
2020-2021 içinde doğan şu anda 2 yaş civarında çocuklar…
Meslekte 10. Yılını geride bırakmış ve uzun yıllar özel çocuklarla çalışma tecrübesi elde etmiş bir psikolog olarak neredeyse her gün otizm kuşkusu olan bir çocukla karşılaşıyorum. şüphesiz teşhis koymak benim işim değil (psikiyatrislerin). Bende eser ölçüde bile kuşku uyandıran bir çocuğu hızla psikiyatriste yönlendiriyorum. Katiyen gözden kaçırılmaması gereken bir devirdeyiz. Doğal müşahede,ailenin anlatımları ve uyguladığım gelişim testleriyle yapılabilecek en süratli yönlendirmeyi yapıyorum ki çocuk vakit kaybetmeden eğitime başlayabilsin. Ebeveyn cephesinde ise bir suçluluk duygusu “hocam biz mi yaptık”, “bizim yüzümüzden mi oldu”, “hiç dışarı çıkarmadık,hiç yaşıtı çocuk görmeden bu yaşa geldi”,”hep televizyonun karşısına oturttuk”,”eline telefonu verdik”…
Bir gibisi durum ise pandemi devrinde okula başlayan ,online eğitimle okuma yazma öğrenmek zorunda kalan çocuklar. Harf karıştırma ,okuma ve yazmada zorlanma,rakamları karıştırma,sayıları okumada kuvvetlik ve uzayıp giden bir liste.
Sadece çocuklar mı? biz yetişkinlerde epey sıkıntı periyotlardan geçtik. Konutlarımızdan çıkamadık,sevdiklerimize sarılamadık,bu vakitte kaybettiğimiz yakınlarımız oldu,işlerinden olanlar,bu vakitte evlenenler,yeni bir işe başlayacak olanlar ve vazgeçenler…
Zor periyotlar geride kaldı,kalacak kendiniz ve çocuklarınız için ruhsal dayanak almayı ötelemeyin. Unutmayın;psikolojik dayanak almak zayıflık göstergesi değil tam karşıtı kendinize ve çocuklarınıza verdiğiniz ehemmiyetin ve farkındalığınızın göstergesidir.
Sağlıklı günler diliyorum.