Rektörün süreksiz gorevlendirme yetkisi sınırlandırılmalı!
1981 yılında yürürlüğe giren 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununda üniversitelerin hukukî kişiliğini temsil etme misyonu Rektörlere verilmiştir.
2547 sayılı Kanuna göre “Rektör“; “Üniversitenin ve bağlı ünitelerinin öğretim kapasitesinin rasyonel bir biçimde kullanılmasında ve geliştirilmesinde, öğrencilere gerekli toplumsal hizmetlerin sağlanmasında, gerektiği vakit güvenlik tedbirlerinin alınmasında, eğitim – öğretim, bilimsel araştırma ve yayım faaliyetlerinin devlet kalkınma plan, unsur ve gayeleri doğrultusunda planlanıp yürütülmesinde, bilimsel ve idari nezaret ve kontrolün yapılmasında ve bu vazifelerin alt ünitelere aktarılmasında, takip ve denetim edilmesinde ve sonuçlarının alınmasında birinci derecede yetkili ve sorumlu” kılınmıştır.
Rektör bu nazaranvleri icra ederken, ilgili Kanunun 13 üncü hususunda kendisine takım, bütçe, işçi, eğitim öğretim üzere konularda değerli yetkiler verilerek üniversitedeki görevini yetkili organlarıyla bir arada yapması hedeflenmiştir.
Kanunda Rektöre verilen vazifeler şunlardır:
-Üniversite konseylerine başkanlık etmek, yükseköğretim üst kuruluşlarının kararlarını uygulamak, üniversite heyetlerinin tekliflerini inceleyerek karara bağlamak ve üniversiteye bağlı kuruluşlar içinde sistemli çalışmayı sağlamak,
-Her eğitim-öğretim yılı sonunda ve gerektiğinde üniversitenin eğitim öğretim, bilimsel araştırma ve yayım faaliyetleri hakkında Üniversitelerarası Konseye bilgi vermek,
-Üniversitenin yatırım programlarını, bütçesini ve takım muhtaçlıklarını, bağlı ünitelerinin ve üniversite idare konseyi ile senatonun görüş ve tekliflerini aldıktan daha sonra hazırlamak ve Yükseköğretim Şurasına sunmak,
-Gerekli gördüğü hallerde üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerde vazifeli öğretim elemanlarının ve öteki işçinin nazaranv yerlerini değiştirmek yahut bunlara yeni misyonlar vermek,
– Üniversitenin üniteleri ve her seviyedeki işçisi üzerinde genel nezaret ve kontrol misyonunu yapmak,
– Bu kanun ile kendisine verilen başka bakılırsavleri yapmak.
Üstte yer verdiğimiz ve üniversitelerde “13/b gorevlendirmeleri” olarak geçen süreçler üniversitelerde çoğunlukla yargıya mevzu olan bir konu olarak göze çarpmaktadır. yıllar içerisinde yargının bakış açısıyla üniversitelerde bir farkındalık ve uygulama birliği olsa da, ytesirinin sınırsızlığından zevk alan Rektörler için bir zulüm prosedürüne dönüşebildiği vakit içerisinde görülebilmektedir.
Danıştay’ın ilgili dava dairelerinin 2547 sayılı Kanunun 13/b-4 unsuruna dair bakışı ise somut olaylar bağlamında olduğu için farklı farklı kararlara niçiniyet vermiş, bu mevzuda istikrarlı bir içtihat çabucak hemen oluşturulamamıştır. Bunlardan yakın tarihindeki olan kimilerinin karar münasebet kısımlarını sizlere özet olarak sunalım:
-“2547 sayılı Kanunun 13/b-4 hususu uyarınca yapılan bakılırsavlendirmenin süreksiz nitelikte olması gerekirken, dava konusu sürecin, davacının naklen atanması kararınu doğuracak biçimde makul bir süre belirtilmeksizin tesis edildiği anlaşıldığından, hukuka, kamu faydası ve hizmet gereklerine muhalif olduğu kararına ulaşılmıştır. Danıştay 8. Daire, 2022/310 K.“
– “2547 Sayılı Kanun’un 13. unsurunun (b) fıkrasının (4) numaralı bendi ile üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerde bakılırsavli öğretim elemanlarının ve öbür işçinin vazife yerlerini değiştirme yahut bunlara yeni bakılırsavler verme konusunda rektöre takdir yetkisi tanındığı açık olup, bu yetkinin fakat kamu faydası ve hizmet gerekleri göz gerisi edilerek kullanıldığının kanıtlanması ya da idari yargı merciince saptanması halinde, kelamı edilen bu durumun dava konusu idari sürecin niye ve hedef istikametlerinden hukuka karşıtlığı niçiniyle iptalini gerektireceği yerleşmiş yargı içtihatlarıyla kabul edilmiş bulunmaktadır. Danıştay İDDK, 2021/222”
-“İlgili husus metninden de anlaşılacağı üzere, gorevlendirmelere ait rastgele bir süre kaidesi yahut kısıtlaması kelam konusu değildir. Bu niçinle, dava konusu sürecin, süreksiz bakılırsavlendirme niteliğinde değil; gerekli görülen hallerde, mecburî muhtaçlığın karşılanmasına yönelik bir gorevlendirme süreci olarak kabulü gerekmektedir. …Daktilograf takımında nazaranv yapan davacının, Yasa ile öngörülen gorevlendirmenin şartı, hizmetin gerekli kılması durumu olarak kabul edildiği biçimde, belirli bir hizmeti yürütme maksadı güdülmeksizin, salt takdir yetkisine dayanılarak, birebir yönetime bağlı Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi’nde gorevlendirilmesine ait dava konusu süreçte, hukuka ve mevzuata uyarlık görülmemesi öne sürülen nedenine dayanılarak karar kurulması gerekirken,.. Danıştay 2. Daire, 2018/2505 K. ”
– “2547 Sayılı Kanun’un 13/b-4 hususunun düzenlenme emeli, üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerin rastgele birinde hizmetle ilgili olarak ortaya çıkacak bir muhtaçlığın, üniversitenin kendi elemanları ile ve hızlı bir formda karşılanması, bu biçimdece kamu hizmetinin aksamadan ve daima olarak yürütülmesini sağlamaktır. Unsurda, bakılırsav yerlerinin değiştirilmesi yahut yeni nazaranvler verilmesi ytesirinin “gerekli görülen haller”de kullanılabileceğinin belirtilmesi, bu yetkinin, makul sebep, somut münasebet olmaksızın, işçinin farklı ünitelerde ard arda ya da süreklilik arz eder nitelikte gorevlendirilmesi manasına gelmemektedir. Danıştay 2. Daire, 2018/3230 K.”
– “2547 Sayılı Kanun’un 13/b-4 unsurunun düzenlenme hedefi, üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerin rastgele birinde hizmetle ilgili olarak ortaya çıkacak bir gereksinimin, üniversitenin kendi elemanları ile ve hızlı bir biçimde karşılanması, bu biçimdece kamu hizmetinin aksamadan ve daima olarak yürütülmesini sağlamaktır. Unsurda, nazaranv yerlerinin değiştirilmesi yahut yeni nazaranvler verilmesi ytesirinin “gerekli görülen haller”de kullanılabileceğinin belirtilmesi, bu yetkinin çalışanın naklen atanması, vazifeden uzaklaştırılması yahut cezalandırılması niyetiyle kullanılması manasına gelmemektedir. Disiplin soruşturması yapılması niçiniyle, nazaranvi başında kalmasında sakınca görülen işçi hakkında, dava konusu süreç tarihinde her ne kadar 2547 Sayılı Kanun’da mevzuyla ilgili bir düzenleme bulunmasa da, genel kanun niteliğinde olan 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda yer alan bakılırsavden uzaklaştırma önleminin uygulanması gerekeceği memur hukukunun bilinen unsurlarından olup, bu tıp durumlarda süreksiz önlem mahiyetinde olduğundan bahisle gorevlendirme yoluna gidilemeyeceği açıktır. Danıştay 2. Daire, 2018/3094 K.“
-“Üstte aktarılan yasa kuralı ile yönetimlere, üniversite çalışanının kurum ortasında bakılırsav yerlerinin değiştirilmesi konusunda takdir yetkisi tanınmış ise de, bu yetkinin kullanması kamu faydası ve hizmet gerekleriyle hudutlu olup, bu açıdan yargı kontrolüne tabi bulunduğu Yönetim Hukukunun bilinen unsurlarındandır. Her ne kadar davalı yönetimin savunmasında, davacının hizmetine duyulan gereksinim niçiniyle Diş Hekimliği Fakültesi’nde nazaranvlendirildiği ileri sürülmüş ise de, davacının hizmetine gereksinim duyulması hususu, somut bilgi, doküman ve hukuken geçerli sebeplerle ortaya konulamadığı üzere, daima olarak yenilenen nazaranvlendirme süreci ile davacının asli takımından uzaklaştırılması kararı doğurulduğu hususu göz önünde bulundurulduğunda, dava konusu sürecin, davacıyı, takım bakılırsavinden uzaklaştırma niteliğinde olduğu, bu niçinle bakılırsavlendirme kurumunun gayesi, vazifesinin niteliği ve yürütülen hizmetin özelliği ile davacının geçmiş hizmetleri, meslek ve liyakat unsurları dikkate alındığında, davacının asıl takımına döndürülmesi gerekirken aksi istikamette tesis edilen süreçte kamu faydası ve hizmet gerekleri bakımından hukuka uyarlık bulunmadığı kararına varılmıştır. Danıştay 2. Daire, 2018/1913 K.“
Üstte özetlediğimiz kararların bir kısmında 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 13/b-4 unsuru uyarınca yapılan bakılırsavlendirmelerde rastgele bir müddetnin öngörülmemesi sebebiyle süreç iptal edilirken, değerli bir kısmında ise müddetten öte kamu faydası ve hizmet gereklerinin somut olarak ortaya koyulamaması ve Rektörün takdir yetkisini yordamına uygun olarak kullanmadığı kanısı ön plana çıkmaktadır.
Geçtiğimiz günlerde paylaştığımız bir kararda ise, 2547 sayılı Kanunun 13/b-4 hususu uyarınca yapılan gorevlendirmelerdeki keyfiyet tam olarak ortaya çıkmıştır. Bir yükseköğretim kurumunda bakılırsavli Daire Lideri hakkında sırf 1 yıl 2 ay üzere bir müddetde Rektör tarafınca beş kez
2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 13/b-4 unsuru uyarınca yapılan nazaranvlendirmeleri yargı kararları ışığında kısaca öncelik süreçte aşağıdaki kimi kuralların oluşması ve buna nazaran süreç tesis edilmesi gerektiğini düşünüyoruz.
1- Kanun unsurunda yer verilen “gerekli görülmesi” ibaresinin somut olarak ortaya koyulması, takdir ytesirinin sınırsız olmadığı düşünüldüğünde muhtaçlığın kamu faydası ve hizmet gereklerine bakılırsa net bir biçimde belirlenmelidir.
2- bakılırsavlendirme süreci hiç bir vakit naklen atama kararı doğurmamalı, ortaya çıkan muhtaçlığın bakılırsavlendirilecek işçi tarafınca ne kadar bir süre içerisinde yerine getirilebileceği ve bunun da onayda belirtilmesi sağlanmalıdır. Şayet, gereksinim karşılığında yapılan nazaranvlendirmede hizmetin devamı gerekiyorsa, tıpkı metotla nazaranvlendirme müddeti uzatılmalıdır.
3- gorevlendirilecek işçinin seçiminde gereksinime karşılık gelen uzman işçinin seçilmesi temel olmalı ve bu durum bilgi ve evraklarıyla bir arada ortaya konulmalıdır.
4- İlgili kanun unsuru çalışanın yer değişikliğine niçiniyet verdiği üzere mevcut işçiye Rektör tarafınca “ek nazaranvler“de verilebilmektedir. Verilen nazaranvlerin seçiminde ilgili çalışanın yetkinliğiyle bir arada tıpkı biçimde takdir ytesirinin niye o çalışanda kullanıldığının ve mecburilik hali somutlaştırılmalıdır.
5- Üniversitelerin ilçelerinde akademik üniteleri olduğu düşünüldüğünde, çalışanın uzak ilçelerdeki ünitelere bakılırsavlendirmelerinde işçinin isteği aranmalı, ilçede ikamet eden işçi var ise öncelik verilmeli, bu durumlar oluşmuyorsa mecburilik halleri tespit edilerek bir çalışanı sürgüne gönderme zihniyetinden vazgeçilmelidir.
Son olarak, Rektörlerin nazaranv değişiminde üniversitelerdeki idari yöneticilerin (Genel Sekreter, Genel Sekreter Yardımcısı, Daire Başkanı) yer değişikliğinde çoğunlukla kullanılan bu nazaranvlendirme ytesirinin, sürgün sürecine dönüşmemesi, husumetli problemlere yol açmaması ve keyfiyeti kısmen de olsa engellemek için idari yöneticilerin atama sürecinde görüş bildiren Üniversite İdare Konseyinin emsal biçimde bu unsurla gorevlendirilmesinde de yetkili bir öge olarak yer alması için yasal düzenleme yapılması faydalı olacaktır!
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
1981 yılında yürürlüğe giren 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununda üniversitelerin hukukî kişiliğini temsil etme misyonu Rektörlere verilmiştir.
2547 sayılı Kanuna göre “Rektör“; “Üniversitenin ve bağlı ünitelerinin öğretim kapasitesinin rasyonel bir biçimde kullanılmasında ve geliştirilmesinde, öğrencilere gerekli toplumsal hizmetlerin sağlanmasında, gerektiği vakit güvenlik tedbirlerinin alınmasında, eğitim – öğretim, bilimsel araştırma ve yayım faaliyetlerinin devlet kalkınma plan, unsur ve gayeleri doğrultusunda planlanıp yürütülmesinde, bilimsel ve idari nezaret ve kontrolün yapılmasında ve bu vazifelerin alt ünitelere aktarılmasında, takip ve denetim edilmesinde ve sonuçlarının alınmasında birinci derecede yetkili ve sorumlu” kılınmıştır.
Rektör bu nazaranvleri icra ederken, ilgili Kanunun 13 üncü hususunda kendisine takım, bütçe, işçi, eğitim öğretim üzere konularda değerli yetkiler verilerek üniversitedeki görevini yetkili organlarıyla bir arada yapması hedeflenmiştir.
Kanunda Rektöre verilen vazifeler şunlardır:
-Üniversite konseylerine başkanlık etmek, yükseköğretim üst kuruluşlarının kararlarını uygulamak, üniversite heyetlerinin tekliflerini inceleyerek karara bağlamak ve üniversiteye bağlı kuruluşlar içinde sistemli çalışmayı sağlamak,
-Her eğitim-öğretim yılı sonunda ve gerektiğinde üniversitenin eğitim öğretim, bilimsel araştırma ve yayım faaliyetleri hakkında Üniversitelerarası Konseye bilgi vermek,
-Üniversitenin yatırım programlarını, bütçesini ve takım muhtaçlıklarını, bağlı ünitelerinin ve üniversite idare konseyi ile senatonun görüş ve tekliflerini aldıktan daha sonra hazırlamak ve Yükseköğretim Şurasına sunmak,
-Gerekli gördüğü hallerde üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerde vazifeli öğretim elemanlarının ve öteki işçinin nazaranv yerlerini değiştirmek yahut bunlara yeni misyonlar vermek,
– Üniversitenin üniteleri ve her seviyedeki işçisi üzerinde genel nezaret ve kontrol misyonunu yapmak,
– Bu kanun ile kendisine verilen başka bakılırsavleri yapmak.
Üstte yer verdiğimiz ve üniversitelerde “13/b gorevlendirmeleri” olarak geçen süreçler üniversitelerde çoğunlukla yargıya mevzu olan bir konu olarak göze çarpmaktadır. yıllar içerisinde yargının bakış açısıyla üniversitelerde bir farkındalık ve uygulama birliği olsa da, ytesirinin sınırsızlığından zevk alan Rektörler için bir zulüm prosedürüne dönüşebildiği vakit içerisinde görülebilmektedir.
Danıştay’ın ilgili dava dairelerinin 2547 sayılı Kanunun 13/b-4 unsuruna dair bakışı ise somut olaylar bağlamında olduğu için farklı farklı kararlara niçiniyet vermiş, bu mevzuda istikrarlı bir içtihat çabucak hemen oluşturulamamıştır. Bunlardan yakın tarihindeki olan kimilerinin karar münasebet kısımlarını sizlere özet olarak sunalım:
-“2547 sayılı Kanunun 13/b-4 hususu uyarınca yapılan bakılırsavlendirmenin süreksiz nitelikte olması gerekirken, dava konusu sürecin, davacının naklen atanması kararınu doğuracak biçimde makul bir süre belirtilmeksizin tesis edildiği anlaşıldığından, hukuka, kamu faydası ve hizmet gereklerine muhalif olduğu kararına ulaşılmıştır. Danıştay 8. Daire, 2022/310 K.“
– “2547 Sayılı Kanun’un 13. unsurunun (b) fıkrasının (4) numaralı bendi ile üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerde bakılırsavli öğretim elemanlarının ve öbür işçinin vazife yerlerini değiştirme yahut bunlara yeni bakılırsavler verme konusunda rektöre takdir yetkisi tanındığı açık olup, bu yetkinin fakat kamu faydası ve hizmet gerekleri göz gerisi edilerek kullanıldığının kanıtlanması ya da idari yargı merciince saptanması halinde, kelamı edilen bu durumun dava konusu idari sürecin niye ve hedef istikametlerinden hukuka karşıtlığı niçiniyle iptalini gerektireceği yerleşmiş yargı içtihatlarıyla kabul edilmiş bulunmaktadır. Danıştay İDDK, 2021/222”
-“İlgili husus metninden de anlaşılacağı üzere, gorevlendirmelere ait rastgele bir süre kaidesi yahut kısıtlaması kelam konusu değildir. Bu niçinle, dava konusu sürecin, süreksiz bakılırsavlendirme niteliğinde değil; gerekli görülen hallerde, mecburî muhtaçlığın karşılanmasına yönelik bir gorevlendirme süreci olarak kabulü gerekmektedir. …Daktilograf takımında nazaranv yapan davacının, Yasa ile öngörülen gorevlendirmenin şartı, hizmetin gerekli kılması durumu olarak kabul edildiği biçimde, belirli bir hizmeti yürütme maksadı güdülmeksizin, salt takdir yetkisine dayanılarak, birebir yönetime bağlı Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi’nde gorevlendirilmesine ait dava konusu süreçte, hukuka ve mevzuata uyarlık görülmemesi öne sürülen nedenine dayanılarak karar kurulması gerekirken,.. Danıştay 2. Daire, 2018/2505 K. ”
– “2547 Sayılı Kanun’un 13/b-4 hususunun düzenlenme emeli, üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerin rastgele birinde hizmetle ilgili olarak ortaya çıkacak bir muhtaçlığın, üniversitenin kendi elemanları ile ve hızlı bir formda karşılanması, bu biçimdece kamu hizmetinin aksamadan ve daima olarak yürütülmesini sağlamaktır. Unsurda, bakılırsav yerlerinin değiştirilmesi yahut yeni nazaranvler verilmesi ytesirinin “gerekli görülen haller”de kullanılabileceğinin belirtilmesi, bu yetkinin, makul sebep, somut münasebet olmaksızın, işçinin farklı ünitelerde ard arda ya da süreklilik arz eder nitelikte gorevlendirilmesi manasına gelmemektedir. Danıştay 2. Daire, 2018/3230 K.”
– “2547 Sayılı Kanun’un 13/b-4 unsurunun düzenlenme hedefi, üniversiteyi oluşturan kuruluş ve ünitelerin rastgele birinde hizmetle ilgili olarak ortaya çıkacak bir gereksinimin, üniversitenin kendi elemanları ile ve hızlı bir biçimde karşılanması, bu biçimdece kamu hizmetinin aksamadan ve daima olarak yürütülmesini sağlamaktır. Unsurda, nazaranv yerlerinin değiştirilmesi yahut yeni nazaranvler verilmesi ytesirinin “gerekli görülen haller”de kullanılabileceğinin belirtilmesi, bu yetkinin çalışanın naklen atanması, vazifeden uzaklaştırılması yahut cezalandırılması niyetiyle kullanılması manasına gelmemektedir. Disiplin soruşturması yapılması niçiniyle, nazaranvi başında kalmasında sakınca görülen işçi hakkında, dava konusu süreç tarihinde her ne kadar 2547 Sayılı Kanun’da mevzuyla ilgili bir düzenleme bulunmasa da, genel kanun niteliğinde olan 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’nda yer alan bakılırsavden uzaklaştırma önleminin uygulanması gerekeceği memur hukukunun bilinen unsurlarından olup, bu tıp durumlarda süreksiz önlem mahiyetinde olduğundan bahisle gorevlendirme yoluna gidilemeyeceği açıktır. Danıştay 2. Daire, 2018/3094 K.“
-“Üstte aktarılan yasa kuralı ile yönetimlere, üniversite çalışanının kurum ortasında bakılırsav yerlerinin değiştirilmesi konusunda takdir yetkisi tanınmış ise de, bu yetkinin kullanması kamu faydası ve hizmet gerekleriyle hudutlu olup, bu açıdan yargı kontrolüne tabi bulunduğu Yönetim Hukukunun bilinen unsurlarındandır. Her ne kadar davalı yönetimin savunmasında, davacının hizmetine duyulan gereksinim niçiniyle Diş Hekimliği Fakültesi’nde nazaranvlendirildiği ileri sürülmüş ise de, davacının hizmetine gereksinim duyulması hususu, somut bilgi, doküman ve hukuken geçerli sebeplerle ortaya konulamadığı üzere, daima olarak yenilenen nazaranvlendirme süreci ile davacının asli takımından uzaklaştırılması kararı doğurulduğu hususu göz önünde bulundurulduğunda, dava konusu sürecin, davacıyı, takım bakılırsavinden uzaklaştırma niteliğinde olduğu, bu niçinle bakılırsavlendirme kurumunun gayesi, vazifesinin niteliği ve yürütülen hizmetin özelliği ile davacının geçmiş hizmetleri, meslek ve liyakat unsurları dikkate alındığında, davacının asıl takımına döndürülmesi gerekirken aksi istikamette tesis edilen süreçte kamu faydası ve hizmet gerekleri bakımından hukuka uyarlık bulunmadığı kararına varılmıştır. Danıştay 2. Daire, 2018/1913 K.“
Üstte özetlediğimiz kararların bir kısmında 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 13/b-4 unsuru uyarınca yapılan bakılırsavlendirmelerde rastgele bir müddetnin öngörülmemesi sebebiyle süreç iptal edilirken, değerli bir kısmında ise müddetten öte kamu faydası ve hizmet gereklerinin somut olarak ortaya koyulamaması ve Rektörün takdir yetkisini yordamına uygun olarak kullanmadığı kanısı ön plana çıkmaktadır.
Geçtiğimiz günlerde paylaştığımız bir kararda ise, 2547 sayılı Kanunun 13/b-4 hususu uyarınca yapılan gorevlendirmelerdeki keyfiyet tam olarak ortaya çıkmıştır. Bir yükseköğretim kurumunda bakılırsavli Daire Lideri hakkında sırf 1 yıl 2 ay üzere bir müddetde Rektör tarafınca beş kez
2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 13/b-4 unsuru uyarınca yapılan nazaranvlendirmeleri yargı kararları ışığında kısaca öncelik süreçte aşağıdaki kimi kuralların oluşması ve buna nazaran süreç tesis edilmesi gerektiğini düşünüyoruz.
1- Kanun unsurunda yer verilen “gerekli görülmesi” ibaresinin somut olarak ortaya koyulması, takdir ytesirinin sınırsız olmadığı düşünüldüğünde muhtaçlığın kamu faydası ve hizmet gereklerine bakılırsa net bir biçimde belirlenmelidir.
2- bakılırsavlendirme süreci hiç bir vakit naklen atama kararı doğurmamalı, ortaya çıkan muhtaçlığın bakılırsavlendirilecek işçi tarafınca ne kadar bir süre içerisinde yerine getirilebileceği ve bunun da onayda belirtilmesi sağlanmalıdır. Şayet, gereksinim karşılığında yapılan nazaranvlendirmede hizmetin devamı gerekiyorsa, tıpkı metotla nazaranvlendirme müddeti uzatılmalıdır.
3- gorevlendirilecek işçinin seçiminde gereksinime karşılık gelen uzman işçinin seçilmesi temel olmalı ve bu durum bilgi ve evraklarıyla bir arada ortaya konulmalıdır.
4- İlgili kanun unsuru çalışanın yer değişikliğine niçiniyet verdiği üzere mevcut işçiye Rektör tarafınca “ek nazaranvler“de verilebilmektedir. Verilen nazaranvlerin seçiminde ilgili çalışanın yetkinliğiyle bir arada tıpkı biçimde takdir ytesirinin niye o çalışanda kullanıldığının ve mecburilik hali somutlaştırılmalıdır.
5- Üniversitelerin ilçelerinde akademik üniteleri olduğu düşünüldüğünde, çalışanın uzak ilçelerdeki ünitelere bakılırsavlendirmelerinde işçinin isteği aranmalı, ilçede ikamet eden işçi var ise öncelik verilmeli, bu durumlar oluşmuyorsa mecburilik halleri tespit edilerek bir çalışanı sürgüne gönderme zihniyetinden vazgeçilmelidir.
Son olarak, Rektörlerin nazaranv değişiminde üniversitelerdeki idari yöneticilerin (Genel Sekreter, Genel Sekreter Yardımcısı, Daire Başkanı) yer değişikliğinde çoğunlukla kullanılan bu nazaranvlendirme ytesirinin, sürgün sürecine dönüşmemesi, husumetli problemlere yol açmaması ve keyfiyeti kısmen de olsa engellemek için idari yöneticilerin atama sürecinde görüş bildiren Üniversite İdare Konseyinin emsal biçimde bu unsurla gorevlendirilmesinde de yetkili bir öge olarak yer alması için yasal düzenleme yapılması faydalı olacaktır!
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.