Abide
Üye
Sadece son birkaç ay içinde, yıllarca ciddi suistimallere göz yuman veya bunları gizleyen güçlü veya prestijli kuruluşlar hakkında çok sayıda hikaye ortaya çıktı.
Örneğin, Danimarka Prensi Christian’ın birkaç gün önce ailesi onu okuldan alana kadar devam ettiği seçkin bir Danimarka yatılı okul olan Herlufsholm, bu hafta bir zorbalık ve taciz skandalına karıştı. Ağustos ayında, bir Associated Press soruşturması, Son Zaman Azizleri İsa Mesih Kilisesi’nin istismar yardım hattının, çocuk istismarı şikayetlerini kolluk kuvvetlerinden uzaklaştırdığını ve bazı çocukları yıllarca tehlikeli veya istismarcı durumlarda bıraktığını tespit etti. Geçen Mayıs ayında, bağımsız bir soruşturma, Güney Baptist Konvansiyonunun cinsel saldırıları ve cemaatçilerin diğer suistimallerini örtbas ettiğini ve mümkün kıldığını tespit etti.
Zamanda biraz daha geriye giderseniz, skandal yığını daha da artar: Larry Nassar ve USA Gymnastics. Jerry Sandusky ve Penn State. Katolik Kilisesi içinde birden fazla farklı istismarcı. Çeşitli özel okullar. Film endüstrisi. Uzunluk İzciler. Üniversite kampüsleri.
Ne zaman böyle bir haber kopsa, odak genellikle ayrıntılara odaklanır: istismarcının psikolojik profili ve istismarın gerçekleştiği organizasyonun kültürü veya ideolojisi. Ancak bu vakaları yorumlamanın başka bir yolu sürekli olarak gözden kaçırılıyor: suistimal skandalları, kendi gruplarımız ve topluluklarımız içinde öz-polisin yanlış yapmasına karşı çok daha geniş bir insan direnişinin sadece bir örneğidir.
Bu eğilim, istismar mağdurlarını ve diğer marjinalleştirilmiş insanları korkunç bir tehlike altında bırakabilir ve aynı zamanda kendilerini korumaya çalışan kurumlara da zarar verebilir.
‘Güzel Ruhlar’ sorunu
Penn State teknik direktörü Joe Paterno’yu onurlandıran heykelin bulunduğu yer, 2012 yılında koçlarından biri olan Jerry Sandusky’nin karıştığı bir cinsel taciz skandalı sonrasında kaldırıldı. Kredi… Patrick Smith/Getty Images
2013 sonbaharında, Penn State Üniversitesi Jerry Sandusky çocuk cinsel istismarı skandalının sonuçlarıyla mücadele ederken, okul gelen her birinci sınıf öğrencisine Eyal Press’in “Beautiful Souls” adlı kitabını vereceğini duyurdu. işyerlerinde ve topluluklarında yanlış davranışlara karşı. Çalıştığı firmada mali uygunsuzluklar bildiren bir bankacı. İnsan hakları ihlallerine katılmayı reddeden askerler. Holokost sırasında Yahudileri İsviçre’nin dışında tutan kurallara sessizce itaat etmeyen bir polis memuru.
Press, bu haftaki bir röportajda bana “Kitabı neden seçtiklerinin açık olduğunu düşünüyorum” dedi. “Tanrım, keşke dürüst biri çıkıp üniversiteyi bu korkunç utanç ve skandaldan kurtarsaydı” gibi hissettiler. Bu ilkeli davranışı öğrencilerimize aşılamak istiyoruz, çünkü bir kurumda herkes sustuğunda ve uyduğunda neler olduğunu gördük.’”
Ancak plan buysa, “Beautiful Souls”u seçenlerin gerçekten okuyup okumadıklarını merak etmeliyim. Çünkü bu tür bir kahramanlığın önemi hakkında bir kitap değil. İnsan toplumunun sürekli olarak ondan ne kadar nefret ettiğini ve reddettiğini anlatan bir kitap. (“Güzel ruh” terimi, aslında Basın’ın ilk karşılaştığı İsrail’de bir hakarettir. Çağrışımları “kanayan kalp” ile “hain ikiyüzlü” arasında bir yerdedir.)
İnsanın uyma dürtüsü o kadar güçlüdür ki, insanların gerçekliğe, ahlaka ve aradaki her şeye bakışını şekillendirebilir. Hangi davranışın doğru veya yanlış olduğuna ilişkin grup normları ve görüşleri, insanların ahlaki tutumları üzerinde gerçek yasalardan daha fazla etkiye sahiptir. Ve araştırmacı Solomon Asch tarafından yapılan ünlü uygunluk çalışmasında, katılımcıların çoğu, doğru olanı seçerek gruba meydan okumak yerine, bir soruya açıkça yanlış bir cevap seçmeyi seçti.
Güney Baptist Konvansiyonunda Kargaşa
Press bana, “Kitabın asıl dersi, bu bireyleri uzaktan onurlandırmayı sevdiğimizdir ve bundan sonra,” dedi. “Ama onları dinlemek – hatta onları onurlandırmak değil, sadece onları dinlemek! — gerçek zamanlı olarak, kendi davranışlarımızı veya kendi kurumlarımızı seslendirdiklerinde, son derece nadirdir.”
Press’in hakkında yazdığı kişiler, kendi topluluklarında yanlış davranışlara karşı tavır aldıkları için dışlanma ve cezalandırılma eğilimindeydi. Bazıları kariyerlerini, bazıları itibarlarını kaybetti. Ve karşı oldukları yanlışlar çoğunlukla devam etti.
Ağaç değil orman arıyoruz
ABD Olimpiyatları jimnastik takımının üyeleri, daha önce takım doktoru olan hüküm giymiş bir seks istismarcısı olan Larry Nassar’ın soruşturması hakkında Senato Yargı Komitesi önünde ifade veriyor. Kredi… Saul Loeb tarafından havuz fotoğrafı
Suistimal skandallarını bu geniş insan davranışı zemininde görmek, kendi başlarına olduklarından biraz daha farklı görünmelerine neden olur. Çünkü bir istismar mağduru kendi topluluğunun değerli bir üyesine – bir öğretmen, profesör, papaz, saygın bir sporcu ve hatta saygın bir akran – aleyhinde konuştuğunda, bu, aslında, grubun normlarına uymayı reddetmek anlamına gelir. güvenilir ve değerli olmak ve hiyerarşisinin ihlali.
Bazen hiyerarşi, bazı dini kurumlarda veya orduda olduğu gibi resmi bir hiyerarşidir. Ama bazen cinsiyetçiliğin, ırkın veya sınıfın daha ince yapılarının sonucudur. Ancak norm ister açık ister zımni olsun, ona meydan okumak aşırı görünebilir. Ve bu, iktidardaki kişilerin kişisel kan davası, açgözlülük veya kuruntu tarafından motive edilen kötüye kullanım iddialarını reddetmesini kolaylaştırır.
Grupların ve kurumların cinsel şiddeti mümkün kılma yollarını araştıran sosyolog Nicole Bedera, istismar skandallarının bir örüntüyü takip etme eğiliminde olduğunu söylüyor.
“Sanki her biri farklıymış gibi bireysel vakaların ayrıntılarına takılıp kalıyoruz ve her kurumsal yanıt farklı, ancak bu doğru değil” dedi. “Daha ince ayrıntılar vakadan vakaya biraz değişebilir, ancak genel olarak cinsel şiddete verilen örgütsel tepki, özellikle kendi kendini yönetmesine veya kendi kendini yönetmesine izin verilen kuruluşlarda oldukça tutarlı olma eğilimindedir.”
Suistimal iddiaları getiren kişilerin genellikle güvenilmez veya hatalı oldukları varsayılırdı. Mağdurlar istismarı bildirdiğinde üniversiteler, okullar veya kiliseler gibi kurumlar şüphe ve şüphecilikle tepki verme eğilimindeydi. Bu şüphe, eylemsizliği haklı çıkarmak için kullanıldı ve kötüye kullanımın devam etmesini sağladı. Bulduğum şey, insanların ‘kurbana inanmıyorum’ demeyecekleri. Sadece ‘Ben ömür boyu değilim’ diyecekler yeterli‘” dedi Bedera.
Bununla birlikte, model sadece istismar şikayetlerini dile getirenlere karşı bir şüphecilik değildi. Ayrıca kurumların, topluluklarının yüksek değerli üyeleri olarak algılanan bireyleri – cinsel saldırı vakalarında, genellikle yüksek değerli erkekleri – korumak için hareket etme eğiliminde olduğunu buldu.
Bazen bu değer somuttu. Derinlemesine çalıştığı bir üniversitede, kategori, korunması gereken önemli akademik mirasları olduğu görülen akademisyenleri veya başarılı öğrenci sporcuları içeriyordu. Ama aynı zamanda erkeklerin, özellikle beyazlarsa, otomatik olarak gelecekteki potansiyel başarılarını kendileriyle birlikte taşıdıkları ve bu nedenle, henüz genç olsalar bile yüksek değerli bireyler olarak muamele gördüklerini de buldu. Buna karşılık, saldırı veya taciz suçlamalarını gündeme getiren kadınların, korumaya değer değerli gelecekleri olduğu varsayılmıyordu.
Sonuç olarak, zaman içinde istismar mağdurları inanmıyor ya da görevden alınma eğilimindeydi. Faillere şüphe hakkı verildi ve istismarlarına devam etmek için bu özgürlükten yararlandı. Bu da nihayetinde sadece mağdurlara değil, zararın devam etmesini sağlayan kurumlara da zarar verdi.
“ Kurumlar bu nedenle kendilerine daha fazla zarar veriyor, çünkü bu sadece suistimallerin daha uzun süre devam etmesi anlamına geliyor” dedi. “Katolik Kilisesi’ni, Güney Baptist Konvansiyonu’nu veya Penn State’i bu konuda düşünürseniz, sonunda kirli çamaşırlar havaya uçar.”
“Ve kurum ne kadar uzun süre beklerse, herkes için o kadar kötü olur.”
Örneğin, Danimarka Prensi Christian’ın birkaç gün önce ailesi onu okuldan alana kadar devam ettiği seçkin bir Danimarka yatılı okul olan Herlufsholm, bu hafta bir zorbalık ve taciz skandalına karıştı. Ağustos ayında, bir Associated Press soruşturması, Son Zaman Azizleri İsa Mesih Kilisesi’nin istismar yardım hattının, çocuk istismarı şikayetlerini kolluk kuvvetlerinden uzaklaştırdığını ve bazı çocukları yıllarca tehlikeli veya istismarcı durumlarda bıraktığını tespit etti. Geçen Mayıs ayında, bağımsız bir soruşturma, Güney Baptist Konvansiyonunun cinsel saldırıları ve cemaatçilerin diğer suistimallerini örtbas ettiğini ve mümkün kıldığını tespit etti.
Zamanda biraz daha geriye giderseniz, skandal yığını daha da artar: Larry Nassar ve USA Gymnastics. Jerry Sandusky ve Penn State. Katolik Kilisesi içinde birden fazla farklı istismarcı. Çeşitli özel okullar. Film endüstrisi. Uzunluk İzciler. Üniversite kampüsleri.
Ne zaman böyle bir haber kopsa, odak genellikle ayrıntılara odaklanır: istismarcının psikolojik profili ve istismarın gerçekleştiği organizasyonun kültürü veya ideolojisi. Ancak bu vakaları yorumlamanın başka bir yolu sürekli olarak gözden kaçırılıyor: suistimal skandalları, kendi gruplarımız ve topluluklarımız içinde öz-polisin yanlış yapmasına karşı çok daha geniş bir insan direnişinin sadece bir örneğidir.
Bu eğilim, istismar mağdurlarını ve diğer marjinalleştirilmiş insanları korkunç bir tehlike altında bırakabilir ve aynı zamanda kendilerini korumaya çalışan kurumlara da zarar verebilir.
‘Güzel Ruhlar’ sorunu
Penn State teknik direktörü Joe Paterno’yu onurlandıran heykelin bulunduğu yer, 2012 yılında koçlarından biri olan Jerry Sandusky’nin karıştığı bir cinsel taciz skandalı sonrasında kaldırıldı. Kredi… Patrick Smith/Getty Images
2013 sonbaharında, Penn State Üniversitesi Jerry Sandusky çocuk cinsel istismarı skandalının sonuçlarıyla mücadele ederken, okul gelen her birinci sınıf öğrencisine Eyal Press’in “Beautiful Souls” adlı kitabını vereceğini duyurdu. işyerlerinde ve topluluklarında yanlış davranışlara karşı. Çalıştığı firmada mali uygunsuzluklar bildiren bir bankacı. İnsan hakları ihlallerine katılmayı reddeden askerler. Holokost sırasında Yahudileri İsviçre’nin dışında tutan kurallara sessizce itaat etmeyen bir polis memuru.
Press, bu haftaki bir röportajda bana “Kitabı neden seçtiklerinin açık olduğunu düşünüyorum” dedi. “Tanrım, keşke dürüst biri çıkıp üniversiteyi bu korkunç utanç ve skandaldan kurtarsaydı” gibi hissettiler. Bu ilkeli davranışı öğrencilerimize aşılamak istiyoruz, çünkü bir kurumda herkes sustuğunda ve uyduğunda neler olduğunu gördük.’”
Ancak plan buysa, “Beautiful Souls”u seçenlerin gerçekten okuyup okumadıklarını merak etmeliyim. Çünkü bu tür bir kahramanlığın önemi hakkında bir kitap değil. İnsan toplumunun sürekli olarak ondan ne kadar nefret ettiğini ve reddettiğini anlatan bir kitap. (“Güzel ruh” terimi, aslında Basın’ın ilk karşılaştığı İsrail’de bir hakarettir. Çağrışımları “kanayan kalp” ile “hain ikiyüzlü” arasında bir yerdedir.)
İnsanın uyma dürtüsü o kadar güçlüdür ki, insanların gerçekliğe, ahlaka ve aradaki her şeye bakışını şekillendirebilir. Hangi davranışın doğru veya yanlış olduğuna ilişkin grup normları ve görüşleri, insanların ahlaki tutumları üzerinde gerçek yasalardan daha fazla etkiye sahiptir. Ve araştırmacı Solomon Asch tarafından yapılan ünlü uygunluk çalışmasında, katılımcıların çoğu, doğru olanı seçerek gruba meydan okumak yerine, bir soruya açıkça yanlış bir cevap seçmeyi seçti.
Güney Baptist Konvansiyonunda Kargaşa
- Seks İstismarı Krizi: Güneyli Baptist liderler, kilisenin cinsel istismardan federal soruşturma altında olduğunu söyledi. Mayıs ayında yapılan bir inceleme, cinsel istismar raporlarının üst düzey kilise yetkilileri tarafından yirmi yıl boyunca bastırıldığını ortaya koydu.
- Gizli Liste:İnceleme, daha sonra kamuya açıklanacak olan, cinsel istismarla suçlanan yüzlerce bakanın gizlice tutulan bir listesinin varlığını ortaya çıkardı.
- Derinleştirme Bölümleri :Ülkenin en büyük Protestan mezhebi, ciltse ve alışılmadık derecede politik bir yarışmada aşırı muhafazakar bir aday yerine bir sonraki başkanı olarak kırsal bir Teksas papazını seçti.
Press bana, “Kitabın asıl dersi, bu bireyleri uzaktan onurlandırmayı sevdiğimizdir ve bundan sonra,” dedi. “Ama onları dinlemek – hatta onları onurlandırmak değil, sadece onları dinlemek! — gerçek zamanlı olarak, kendi davranışlarımızı veya kendi kurumlarımızı seslendirdiklerinde, son derece nadirdir.”
Press’in hakkında yazdığı kişiler, kendi topluluklarında yanlış davranışlara karşı tavır aldıkları için dışlanma ve cezalandırılma eğilimindeydi. Bazıları kariyerlerini, bazıları itibarlarını kaybetti. Ve karşı oldukları yanlışlar çoğunlukla devam etti.
Ağaç değil orman arıyoruz
ABD Olimpiyatları jimnastik takımının üyeleri, daha önce takım doktoru olan hüküm giymiş bir seks istismarcısı olan Larry Nassar’ın soruşturması hakkında Senato Yargı Komitesi önünde ifade veriyor. Kredi… Saul Loeb tarafından havuz fotoğrafı
Suistimal skandallarını bu geniş insan davranışı zemininde görmek, kendi başlarına olduklarından biraz daha farklı görünmelerine neden olur. Çünkü bir istismar mağduru kendi topluluğunun değerli bir üyesine – bir öğretmen, profesör, papaz, saygın bir sporcu ve hatta saygın bir akran – aleyhinde konuştuğunda, bu, aslında, grubun normlarına uymayı reddetmek anlamına gelir. güvenilir ve değerli olmak ve hiyerarşisinin ihlali.
Bazen hiyerarşi, bazı dini kurumlarda veya orduda olduğu gibi resmi bir hiyerarşidir. Ama bazen cinsiyetçiliğin, ırkın veya sınıfın daha ince yapılarının sonucudur. Ancak norm ister açık ister zımni olsun, ona meydan okumak aşırı görünebilir. Ve bu, iktidardaki kişilerin kişisel kan davası, açgözlülük veya kuruntu tarafından motive edilen kötüye kullanım iddialarını reddetmesini kolaylaştırır.
Grupların ve kurumların cinsel şiddeti mümkün kılma yollarını araştıran sosyolog Nicole Bedera, istismar skandallarının bir örüntüyü takip etme eğiliminde olduğunu söylüyor.
“Sanki her biri farklıymış gibi bireysel vakaların ayrıntılarına takılıp kalıyoruz ve her kurumsal yanıt farklı, ancak bu doğru değil” dedi. “Daha ince ayrıntılar vakadan vakaya biraz değişebilir, ancak genel olarak cinsel şiddete verilen örgütsel tepki, özellikle kendi kendini yönetmesine veya kendi kendini yönetmesine izin verilen kuruluşlarda oldukça tutarlı olma eğilimindedir.”
Suistimal iddiaları getiren kişilerin genellikle güvenilmez veya hatalı oldukları varsayılırdı. Mağdurlar istismarı bildirdiğinde üniversiteler, okullar veya kiliseler gibi kurumlar şüphe ve şüphecilikle tepki verme eğilimindeydi. Bu şüphe, eylemsizliği haklı çıkarmak için kullanıldı ve kötüye kullanımın devam etmesini sağladı. Bulduğum şey, insanların ‘kurbana inanmıyorum’ demeyecekleri. Sadece ‘Ben ömür boyu değilim’ diyecekler yeterli‘” dedi Bedera.
Bununla birlikte, model sadece istismar şikayetlerini dile getirenlere karşı bir şüphecilik değildi. Ayrıca kurumların, topluluklarının yüksek değerli üyeleri olarak algılanan bireyleri – cinsel saldırı vakalarında, genellikle yüksek değerli erkekleri – korumak için hareket etme eğiliminde olduğunu buldu.
Bazen bu değer somuttu. Derinlemesine çalıştığı bir üniversitede, kategori, korunması gereken önemli akademik mirasları olduğu görülen akademisyenleri veya başarılı öğrenci sporcuları içeriyordu. Ama aynı zamanda erkeklerin, özellikle beyazlarsa, otomatik olarak gelecekteki potansiyel başarılarını kendileriyle birlikte taşıdıkları ve bu nedenle, henüz genç olsalar bile yüksek değerli bireyler olarak muamele gördüklerini de buldu. Buna karşılık, saldırı veya taciz suçlamalarını gündeme getiren kadınların, korumaya değer değerli gelecekleri olduğu varsayılmıyordu.
Sonuç olarak, zaman içinde istismar mağdurları inanmıyor ya da görevden alınma eğilimindeydi. Faillere şüphe hakkı verildi ve istismarlarına devam etmek için bu özgürlükten yararlandı. Bu da nihayetinde sadece mağdurlara değil, zararın devam etmesini sağlayan kurumlara da zarar verdi.
“ Kurumlar bu nedenle kendilerine daha fazla zarar veriyor, çünkü bu sadece suistimallerin daha uzun süre devam etmesi anlamına geliyor” dedi. “Katolik Kilisesi’ni, Güney Baptist Konvansiyonu’nu veya Penn State’i bu konuda düşünürseniz, sonunda kirli çamaşırlar havaya uçar.”
“Ve kurum ne kadar uzun süre beklerse, herkes için o kadar kötü olur.”