hadicanim
Aktif Üye
ABD'deki bir araştırma grubu, TESS uzay teleskopundan alınan verilerde dünya dışı uygarlıklardan gelebilecek olası sinyallerin işaretlerini aramak için yeni bir yöntem kullandı. Araştırmacılar hiçbir şey bulamamış olsalar da, yöntemin çok daha büyük veri setlerine genişletilmesinin temelini attıklarına inanıyorlar. “SETI elipsoidi” adını verdikleri teknik, geniş astronomik gözlem verileri arşivlerine uygulanabilir. Bu, sözde teknoimza arayışında ileriye doğru büyük bir adım anlamına geliyor. Olası dünya dışı sinyalleri bulmak için yeni bir teknolojinin kurulmasına gerek yoktur; bunun yerine, bunlar önceden toplanmış verilerde gizlenmiş olabilir.
Reklamcılık
Bir saklambaç oyunu olarak uzaylıların aranması – onların yardımıyla
Yıllar önce ortaya atılan yöntem, dünya dışı uygarlıkların büyük enerji harcamasıyla her yöne ışın yayabilen devasa sinyal sistemleri geliştirebilecekleri varsayımına dayanıyor. Bir deniz feneri gibi dikkatleri üzerlerine çekebilirler. Enerji gereksinimlerinden dolayı muhtemelen sürekli çalıştırılamıyorlar, bu yüzden ancak başka bir yerde de görülebilecek bir sinyal geldiğinde devreye giriyorlar. Araştırma grubu süpernovaların, yani ölmekte olan yıldızların devasa patlamalarının apaçık olduğunu düşünüyor. Çocuk oyunu “Marco Polo”da olduğu gibi patlama “Marco” olacaktır. Bir uygarlık bunu öğrendiğinde, “Polo” yanıtını verecek şekilde sinyali etkinleştirir. Saklambaç oyunu gibi medeniyetler de birbirini bu şekilde bulabiliyordu.
Bu tür sinyalleri bu şekilde aramak için yalnızca bir süpernovaya değil, aynı zamanda sinyallerin farklı uzunluklarda bir gecikmeyle ulaştığı sayısız yıldızın mümkün olan en kesin konumuna da ihtiyacınız var. Berkeley'deki Kaliforniya Üniversitesi'nden Bárbara Cabrales liderliğindeki araştırma ekibi bu nedenle ESA'nın Gaia uzay teleskobundan elde edilen kesin verilerden yararlandı, çünkü teleskop tam olarak bunu sağlıyor. Bu, SN 1987A süpernovasının tam olarak ne zaman hangi yıldızda görüldüğünü veya görüleceğini hesaplamayı mümkün kıldı. TESS uzay teleskobundan alınan verilerde, tam olarak yıldız patlamasının orada görüldüğü anda gözlemlenen 32 yıldız keşfedildi. Kimsenin üzerinde “Polo” bulunamadı ancak yöntemin uygulanabilirliği kanıtlandı.
“SETI elipsoidinin” görselleştirilmesi
(Resim: Zayna Şeyh)
Yöntem, adını, süpernovayı bizim bakış açımızdan “sadece” görebilen, yıldızların bulunduğu uzaydaki alanları üç boyutlu uzayda işaretlediğinizde oluşturulan geometrik şekilden alıyor. Eğer teori doğruysa ve dünya dışı uygarlıklar varsa bir sinyal ortaya çıkmalı. Ekip, ilk çalışmada, 1987 yılında görebildiğimiz süpernova SN 1987A ile ilgili olarak her yıl yaklaşık 730 yıldızın altına düştüğünü belirledi. Araştırma grubu yeni araştırma çalışmasını The Astronomical Journal'da yayınladı. Amaçları, uzaylıların bir süpernovaya tepkisi olarak yorumlanabilecek sinyaller için eski gözlemsel verileri aramak üzere temel bilgileri kullanmaktır.
(mho)
Haberin Sonu
Reklamcılık
Bir saklambaç oyunu olarak uzaylıların aranması – onların yardımıyla
Yıllar önce ortaya atılan yöntem, dünya dışı uygarlıkların büyük enerji harcamasıyla her yöne ışın yayabilen devasa sinyal sistemleri geliştirebilecekleri varsayımına dayanıyor. Bir deniz feneri gibi dikkatleri üzerlerine çekebilirler. Enerji gereksinimlerinden dolayı muhtemelen sürekli çalıştırılamıyorlar, bu yüzden ancak başka bir yerde de görülebilecek bir sinyal geldiğinde devreye giriyorlar. Araştırma grubu süpernovaların, yani ölmekte olan yıldızların devasa patlamalarının apaçık olduğunu düşünüyor. Çocuk oyunu “Marco Polo”da olduğu gibi patlama “Marco” olacaktır. Bir uygarlık bunu öğrendiğinde, “Polo” yanıtını verecek şekilde sinyali etkinleştirir. Saklambaç oyunu gibi medeniyetler de birbirini bu şekilde bulabiliyordu.
Bu tür sinyalleri bu şekilde aramak için yalnızca bir süpernovaya değil, aynı zamanda sinyallerin farklı uzunluklarda bir gecikmeyle ulaştığı sayısız yıldızın mümkün olan en kesin konumuna da ihtiyacınız var. Berkeley'deki Kaliforniya Üniversitesi'nden Bárbara Cabrales liderliğindeki araştırma ekibi bu nedenle ESA'nın Gaia uzay teleskobundan elde edilen kesin verilerden yararlandı, çünkü teleskop tam olarak bunu sağlıyor. Bu, SN 1987A süpernovasının tam olarak ne zaman hangi yıldızda görüldüğünü veya görüleceğini hesaplamayı mümkün kıldı. TESS uzay teleskobundan alınan verilerde, tam olarak yıldız patlamasının orada görüldüğü anda gözlemlenen 32 yıldız keşfedildi. Kimsenin üzerinde “Polo” bulunamadı ancak yöntemin uygulanabilirliği kanıtlandı.
“SETI elipsoidinin” görselleştirilmesi
(Resim: Zayna Şeyh)
Yöntem, adını, süpernovayı bizim bakış açımızdan “sadece” görebilen, yıldızların bulunduğu uzaydaki alanları üç boyutlu uzayda işaretlediğinizde oluşturulan geometrik şekilden alıyor. Eğer teori doğruysa ve dünya dışı uygarlıklar varsa bir sinyal ortaya çıkmalı. Ekip, ilk çalışmada, 1987 yılında görebildiğimiz süpernova SN 1987A ile ilgili olarak her yıl yaklaşık 730 yıldızın altına düştüğünü belirledi. Araştırma grubu yeni araştırma çalışmasını The Astronomical Journal'da yayınladı. Amaçları, uzaylıların bir süpernovaya tepkisi olarak yorumlanabilecek sinyaller için eski gözlemsel verileri aramak üzere temel bilgileri kullanmaktır.
(mho)
Haberin Sonu