hadicanim
Aktif Üye
Avrupa Uzay Ajansı, koronanın başladığı bölgedeki sürekli değişiklikleri gösteren, Güneş yüzeyinin etkileyici bir görüntüsünü yayınladı. Kısa film Solar Orbiter tarafından on milyonlarca kilometre uzaktan kaydedildi. Kısa bir süre sonra NASA'nın Parker Solar Probe sondasına ulaşan güneş rüzgârının kaynaklandığı bölgeyi gösteriyor. ESA, Güneş'in yanından sadece 7,26 milyon kilometre hızla geçerek bu yakın çekim için mükemmel bir fırsat sağladığını yazıyor. Görülebilen en parlak bölgeler bir milyon santigrat derece sıcaklığa ulaşıyor.
Reklamcılık
ESA'daki sorumlular, cehennem bölgesinin görüntüsü üzerinde, orada tam olarak neyin görülebileceğini netleştirmek için farklı yapıları etiketlediler. Bunlar, burada görüntülenmeyen, büyük koronal halkaların tabanında görünen sivri uçlu parlak gaz desenlerini içerir. Daha geride, birkaç bin kilometre yüksekliğe ulaşabilen çok hızlı gaz spreyleri olan spiküller var. Ek olarak, birkaç saniye sonra, daha soğuk olan malzemenin yukarıya doğru fırlayıp tekrar geri düşmesine neden olan nispeten küçük bir patlama görülebilir. Bu “küçük” patlama Dünyamızdan daha büyük. Son olarak “koronal yağmur” güneşin üzerine düşen plazma yığınlarından oluşur.
Solar Orbiter, 2020'nin başında fırlatıldı ve o zamandan beri kendi yıldızımızın etrafında giderek daha dar yörüngelerde dönüyor. Ancak benzer bir görevde bulunan ve yıldıza 6,2 milyon kilometre kadar yaklaşacağı ve hatta koronal plazmayı bile deleceği tahmin edilen Parker Solar Probe kadar güneşe yaklaşmıyor. Planlanan en kısa mesafe 42 milyon kilometredir (veya 0,28 AU). Aynı zamanda, başta Venüs olmak üzere çeşitli uçuşlarda, gelecekte Güneş'in kutuplarının ilk görüntülerini çekebilecek kadar dikkati dağılmıştı. 2022 sonbaharında sonda, Venüs yakınlarında muazzam bir güneş patlamasıyla vuruldu.
(mho)
Haberin Sonu
Reklamcılık
ESA'daki sorumlular, cehennem bölgesinin görüntüsü üzerinde, orada tam olarak neyin görülebileceğini netleştirmek için farklı yapıları etiketlediler. Bunlar, burada görüntülenmeyen, büyük koronal halkaların tabanında görünen sivri uçlu parlak gaz desenlerini içerir. Daha geride, birkaç bin kilometre yüksekliğe ulaşabilen çok hızlı gaz spreyleri olan spiküller var. Ek olarak, birkaç saniye sonra, daha soğuk olan malzemenin yukarıya doğru fırlayıp tekrar geri düşmesine neden olan nispeten küçük bir patlama görülebilir. Bu “küçük” patlama Dünyamızdan daha büyük. Son olarak “koronal yağmur” güneşin üzerine düşen plazma yığınlarından oluşur.
Solar Orbiter, 2020'nin başında fırlatıldı ve o zamandan beri kendi yıldızımızın etrafında giderek daha dar yörüngelerde dönüyor. Ancak benzer bir görevde bulunan ve yıldıza 6,2 milyon kilometre kadar yaklaşacağı ve hatta koronal plazmayı bile deleceği tahmin edilen Parker Solar Probe kadar güneşe yaklaşmıyor. Planlanan en kısa mesafe 42 milyon kilometredir (veya 0,28 AU). Aynı zamanda, başta Venüs olmak üzere çeşitli uçuşlarda, gelecekte Güneş'in kutuplarının ilk görüntülerini çekebilecek kadar dikkati dağılmıştı. 2022 sonbaharında sonda, Venüs yakınlarında muazzam bir güneş patlamasıyla vuruldu.
(mho)
Haberin Sonu