Tarımda toplu kontrat tartışmaları niye bitirilemedi?
Vadeli toplu mukavelede tartışmalar bitmedi!
Kamu işçisinin mali haklarındaki artışı düzenleyen 6. devir toplu mukavele metni Resmi Gazetede yayımlanalı yaklaşık sekiz ay oldu. sonucun yürürlük mühleti 01/01/2022-31/12/2023 tarihleri içinde geçerli olacak. Bu müddetin çeyreği gitti. Lakin uygulamada bilhassa tarım çalışanları içinde, ek ödemede tereddütlerin giderilememesi, denetim ve kontrol ve bu paralelde çalışanların durumlarının netleştirilememesi niçiniyle yüzlerce tahminen binlerce tarım çalışanı bu gelirden hala faydalanamamaktadır. Bu durum; “toplu kontrat tarımda toplu memnuniyet getirmedi” diye tabir edilmektedir.
Toplu Kontrat metnini yayınlamakla iş bitmiş sayılır mı?
Tereddütlerin giderilmesi için strateji başkanlıkları nazaranvlendirilmiştir. Lakin bu süreçte tekrar yeniden yayınladıkları görüşleri ile toplu mukavelenin kapsam alanında olan kanunlar dahilinde çalışan işçiye uygun bir yaklaşımı, niçinse bir türlü denk getirememektedirler.
Ek ödemedeki içerik eksikliği belirsizliğe mi yol açıyor?
Toplu kontratta kullanılan kavramların eksik tanımlanması ve bu alanda yapılan işlerin tüm boyutu ile, her etabının bir zincirin halkası üzere (tohumdan sofraya misali) ele alınmaması bu gelirden yaralanmayı, algıda ve dolaysıyla alanda daralttığı üzere tıpkı kanun kapsamında çalışanların bir kısmının yaralanmasına kapı açarken, bir kısmının da yaralanmasını belirsizliğe itmektedir.
Toplu Kontrattaki ek ödemede tüm süreç gerçek bir biçimde ele alınıyor mu?
Örneğin 5553 sayılı tohumculuk kanunu kapsamında çalışan çalışanlar içinde; “tarla kontrolü” yapan bir teknik eleman tereddütsüz bir biçimde bu gelirden faydalandırılırken, birebir mevzunun laboratuvar tahlilini yapan çalışan, tereddüt edilerek bu gelirden “belki” faydalandırılmakta, tıpkı hususun ekonomik tahlilini yapan çalışanın faydalanamayacağı düşünülmekte, bir daha birebir bahsin (tohumun) araştırma ve ıslahında rol alan işçinin ise, bir gözünü kapatarak bakıldığında faydalanacağı düşünülmekte, iki gözü açık bakıldığında ise faydalanamayacağı kanaati oluşmaktadır! Kaldı ki bu kanunlar kapsamında yapılan işin her basamağında, toplu kontratta geçen, denetim, kontrol, nezaret, izleme, kayıt vb. üzere kavramların uygulaması mecburi olarak vardır. Buradaki sorun, bir zincirin halkaları üzere yürüyen iş sürecinin yalnızca bir halkasındaki, genel olarak da son halkasındaki iş ve süreçler amaç alınacak biçimde yorumlanması ve o denli bir algıyla hareket edilmesinden kaynaklanmaktadır.
halbuki, bilhassa tohumculuk alanında, işin başlangıcından tarla denetimine kadar olan tüm kademelerde 5553 sayılı tohumculuk kanunu ve 5596 sayılı kanunun laboratuvar kısmı kapsamında yapılan işler birbirinin tamamlayıcısı ve birbirinin devamı niteliğinde olup her evresinde denetim ve kontrol vardır. Ve bu denetim ve kontrol işini de o basamakta çalışan işçi yapmaktadır. Buradaki sorun ise bu etapların hepsinin isimlerinin yahut tariflerinin yahut açıklamalarının toplu kontrat içeriğinde besbelli bir biçimde geçmemesidir. Bunun unutulmuş olması yahut eksik bırakılması yahut hazırlayıcıların bu alanı gereğince bilmemeleri, irdeleyememeleri bu alanda çalışanların kıymetli bir kısmını mağdur etmektedir.
Ne yapılmalıdır?
M. Murat GÜN
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Vadeli toplu mukavelede tartışmalar bitmedi!
Kamu işçisinin mali haklarındaki artışı düzenleyen 6. devir toplu mukavele metni Resmi Gazetede yayımlanalı yaklaşık sekiz ay oldu. sonucun yürürlük mühleti 01/01/2022-31/12/2023 tarihleri içinde geçerli olacak. Bu müddetin çeyreği gitti. Lakin uygulamada bilhassa tarım çalışanları içinde, ek ödemede tereddütlerin giderilememesi, denetim ve kontrol ve bu paralelde çalışanların durumlarının netleştirilememesi niçiniyle yüzlerce tahminen binlerce tarım çalışanı bu gelirden hala faydalanamamaktadır. Bu durum; “toplu kontrat tarımda toplu memnuniyet getirmedi” diye tabir edilmektedir.
Toplu Kontrat metnini yayınlamakla iş bitmiş sayılır mı?
Tereddütlerin giderilmesi için strateji başkanlıkları nazaranvlendirilmiştir. Lakin bu süreçte tekrar yeniden yayınladıkları görüşleri ile toplu mukavelenin kapsam alanında olan kanunlar dahilinde çalışan işçiye uygun bir yaklaşımı, niçinse bir türlü denk getirememektedirler.
Ek ödemedeki içerik eksikliği belirsizliğe mi yol açıyor?
Toplu kontratta kullanılan kavramların eksik tanımlanması ve bu alanda yapılan işlerin tüm boyutu ile, her etabının bir zincirin halkası üzere (tohumdan sofraya misali) ele alınmaması bu gelirden yaralanmayı, algıda ve dolaysıyla alanda daralttığı üzere tıpkı kanun kapsamında çalışanların bir kısmının yaralanmasına kapı açarken, bir kısmının da yaralanmasını belirsizliğe itmektedir.
Toplu Kontrattaki ek ödemede tüm süreç gerçek bir biçimde ele alınıyor mu?
Örneğin 5553 sayılı tohumculuk kanunu kapsamında çalışan çalışanlar içinde; “tarla kontrolü” yapan bir teknik eleman tereddütsüz bir biçimde bu gelirden faydalandırılırken, birebir mevzunun laboratuvar tahlilini yapan çalışan, tereddüt edilerek bu gelirden “belki” faydalandırılmakta, tıpkı hususun ekonomik tahlilini yapan çalışanın faydalanamayacağı düşünülmekte, bir daha birebir bahsin (tohumun) araştırma ve ıslahında rol alan işçinin ise, bir gözünü kapatarak bakıldığında faydalanacağı düşünülmekte, iki gözü açık bakıldığında ise faydalanamayacağı kanaati oluşmaktadır! Kaldı ki bu kanunlar kapsamında yapılan işin her basamağında, toplu kontratta geçen, denetim, kontrol, nezaret, izleme, kayıt vb. üzere kavramların uygulaması mecburi olarak vardır. Buradaki sorun, bir zincirin halkaları üzere yürüyen iş sürecinin yalnızca bir halkasındaki, genel olarak da son halkasındaki iş ve süreçler amaç alınacak biçimde yorumlanması ve o denli bir algıyla hareket edilmesinden kaynaklanmaktadır.
halbuki, bilhassa tohumculuk alanında, işin başlangıcından tarla denetimine kadar olan tüm kademelerde 5553 sayılı tohumculuk kanunu ve 5596 sayılı kanunun laboratuvar kısmı kapsamında yapılan işler birbirinin tamamlayıcısı ve birbirinin devamı niteliğinde olup her evresinde denetim ve kontrol vardır. Ve bu denetim ve kontrol işini de o basamakta çalışan işçi yapmaktadır. Buradaki sorun ise bu etapların hepsinin isimlerinin yahut tariflerinin yahut açıklamalarının toplu kontrat içeriğinde besbelli bir biçimde geçmemesidir. Bunun unutulmuş olması yahut eksik bırakılması yahut hazırlayıcıların bu alanı gereğince bilmemeleri, irdeleyememeleri bu alanda çalışanların kıymetli bir kısmını mağdur etmektedir.
Ne yapılmalıdır?
M. Murat GÜN
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.