Yargıtay: Tefeciden para alan da, veren de hatalıdır
Tefeciden para alan bir vatandaş, mağdur olduğunu öne sürerek mahkemenin yolunu tuttu. Mahkeme, tefecilik yaptığı öne sürülen bireye ceza yağdırdı. sonucu hem sanık, hem mağdur tıpkı vakitte Vergi Dairesi avukatı temyiz etti. Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Ceza Dairesi, tefeciden para alanın mağdur olmayacağının altını çizdi. Kararda Türk Ceza Kanunu’nun 241. hususunda düzenlenen tefecilik kabahatinin kanunun “Topluma Karşı Suçlar” başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu kısmında düzenlendiği üzere hatanın mağdurunun tüm toplum olduğu vurgulandı. Kararda şu biçimde denildi:
“Tefecilik ilgisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz alakasının tarafı olmakta olup gerçek manada hatanın pasif failidir. Lakin kanun koyucu izlediği cürüm siyaseti gereği tefecilik fiilinin etkin failinin kolaylıkla tespitini sağlamak maksadıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. öyleyse tefecilik fiilinin pasif faili pozisyonunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin kabahatin mağduru olarak kabulüne imkan yoktur. Bu şahısların fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki pozisyonları ihbar eden niteliğindedir ve cürmün direkt mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu niçinle sanık hakkında tefecilik cürmünden açılan kamu davalarına Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 237. hususuna nazaran cürümden direkt ziyan görmeyen müştekinin katılma hakkı olmadığı, bu prestijle kararı temyiz yetkisi bulunmadığından müştekinin temyiz talebinin reddi gerekmiştir.”
Zarar karşılansa da kıymeti yok
Kararda tefecilik hatasında tefecilik yapan failden faiz, kurul yahut öteki isimler karşılığında ödünç para alan bireylerin hatanın direkt mağduru olmadıkları lisana getirildi. Kararda, “Bu bireylerin maddi ziyanlarının göz önüne alınamayacağı açıktır. Hakikaten 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun ‘Kesin hükümsüzlük’ başlıklı 27. unsuru karşısında yasanın emredici normlarına ters olarak düzenlenen bir tefecilik mukavelesi niçiniyle, mukavele taraflarının direkt yahut dolaylı olarak hukuksal müdafaadan yararlanmaları olanaksızdır. Sonuç olarak tefecilik hatalarından kurulan kararlarda Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. unsurunun uygulanmasında, birebir Kanun’un 231/6-c hususundaki ‘Zararın giderilmesi’ şartının aranması olanaksızdır. Bu açıklamalar ışığında belge çerçevesi, bilgi ve dokümanlara bakılırsa mahkemece sanığa kararın açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediğinin sorulması daha sonrasında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231/5 ve 231/6-a-b unsur ve bentleri çerçevesinde kıymetlendirme yapılması gerekirken ‘Karşı tarafın ziyanı tanzim edilmediğinden’ öne sürülen sebebi ile sanık hakkında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. unsurunun uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi bozma sebebidir. Sanık müdafiinin ve müşteki Hazine vekilinin temyiz itirazları bu prestijle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. unsuru de gözetilerek Ceza Muhakemeleri Tarzı Kanunu’nun 321. unsuru uyarınca kararın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir” denildi.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Tefeciden para alan bir vatandaş, mağdur olduğunu öne sürerek mahkemenin yolunu tuttu. Mahkeme, tefecilik yaptığı öne sürülen bireye ceza yağdırdı. sonucu hem sanık, hem mağdur tıpkı vakitte Vergi Dairesi avukatı temyiz etti. Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 9. Ceza Dairesi, tefeciden para alanın mağdur olmayacağının altını çizdi. Kararda Türk Ceza Kanunu’nun 241. hususunda düzenlenen tefecilik kabahatinin kanunun “Topluma Karşı Suçlar” başlıklı üçüncü kısmının dokuzuncu kısmında düzenlendiği üzere hatanın mağdurunun tüm toplum olduğu vurgulandı. Kararda şu biçimde denildi:
“Tefecilik ilgisinde faiz karşılığı ödünç para alan kişi, iradi olarak faiz alakasının tarafı olmakta olup gerçek manada hatanın pasif failidir. Lakin kanun koyucu izlediği cürüm siyaseti gereği tefecilik fiilinin etkin failinin kolaylıkla tespitini sağlamak maksadıyla ödünç para alan kişiyi cezalandırmamıştır. öyleyse tefecilik fiilinin pasif faili pozisyonunda bulunan faiz karşılığı ödünç para alan kişinin kabahatin mağduru olarak kabulüne imkan yoktur. Bu şahısların fail hakkında şikayetçi olmaları halinde açılan bir kamu davasındaki pozisyonları ihbar eden niteliğindedir ve cürmün direkt mağduru olmadıklarından davaya katılma hak ve yetkileri bulunmamaktadır. Bu niçinle sanık hakkında tefecilik cürmünden açılan kamu davalarına Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 237. hususuna nazaran cürümden direkt ziyan görmeyen müştekinin katılma hakkı olmadığı, bu prestijle kararı temyiz yetkisi bulunmadığından müştekinin temyiz talebinin reddi gerekmiştir.”
Zarar karşılansa da kıymeti yok
Kararda tefecilik hatasında tefecilik yapan failden faiz, kurul yahut öteki isimler karşılığında ödünç para alan bireylerin hatanın direkt mağduru olmadıkları lisana getirildi. Kararda, “Bu bireylerin maddi ziyanlarının göz önüne alınamayacağı açıktır. Hakikaten 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun ‘Kesin hükümsüzlük’ başlıklı 27. unsuru karşısında yasanın emredici normlarına ters olarak düzenlenen bir tefecilik mukavelesi niçiniyle, mukavele taraflarının direkt yahut dolaylı olarak hukuksal müdafaadan yararlanmaları olanaksızdır. Sonuç olarak tefecilik hatalarından kurulan kararlarda Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. unsurunun uygulanmasında, birebir Kanun’un 231/6-c hususundaki ‘Zararın giderilmesi’ şartının aranması olanaksızdır. Bu açıklamalar ışığında belge çerçevesi, bilgi ve dokümanlara bakılırsa mahkemece sanığa kararın açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmediğinin sorulması daha sonrasında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231/5 ve 231/6-a-b unsur ve bentleri çerçevesinde kıymetlendirme yapılması gerekirken ‘Karşı tarafın ziyanı tanzim edilmediğinden’ öne sürülen sebebi ile sanık hakkında Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. unsurunun uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi bozma sebebidir. Sanık müdafiinin ve müşteki Hazine vekilinin temyiz itirazları bu prestijle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. unsuru de gözetilerek Ceza Muhakemeleri Tarzı Kanunu’nun 321. unsuru uyarınca kararın bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir” denildi.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.