amerikali
Üye
Babamız ve dedemiz Yusuf Selçuk Saka’nın anısına…
Ergen babalarla ilgili bir yazı yazmak için araştırma yapmaya başladığımda Türkçe kaynakların pek kısıtlı olduğunu fark ettim. Anne – babaların ergenliğe giren çocuklarıyla nasıl bağlantı kuracağını, nasıl baş edeceğini anlatan, bu konularda tavsiye veren biroldukça yazı bulunmasına karşın, bunların büyük çoğunluğunu yalnızca annelerin okuduğunu ve uygulamaya çalıştığını, babalarınsa bu misyonu annelere vererek kenara çekildiğini biliyoruz.
aslına bakarsan bütün gün çalışan, konuta yorgun ve gerilimle donatılmış biçimde gelen babalar, bir de meskendeki hudut yumağı çocuklarıyla uğraşmak istemedikleri ve onlarla nasıl yanlışsız irtibat kuracaklarını bilmediklerinden, köşelerine çekilip olanları izlemekle yetiniyorlar birden fazla vakit. Müdahale gereken durumlarda da duruma lakin öfkeyle el koyabiliyorlar. Bu durum, elbette, ergenlerin, babalarıyla olan bağlantılarını olumsuz istikamette etkiliyor.
Erkek çocuk sahibi babalar, çocuklarıyla eskisi üzere vakit geçiremediklerinden yakınıyor. Evvelce çocuğuyla ortaklaşa yaptığı aktiviteler, şu anda ergenliğe girmiş olan oğlunun ilgisini çekmeyebiliyor. Evvelden babasına hayran olan erkek çocuğu artık kendisini eleştirebiliyor.
Kız çocuk sahibi babalar ise, prenses kızlarının değiştiğinden ve bir genç bayan haline gelmelerinden telaş duyabiliyor, büyümesini telaşla izleyebiliyor.
Yapılan çalışmalar, babalarıyla kurulan olumlu ya da olumsuz bağlantının, çocukların sıkıntılarla baş etme stratejilerine ve sorun çözme maharetleri geliştirmelerine direkt tesir ederken, bununla birlikte içsel problemler yaşayıp yaşamamalarını etkilediğini de söylüyor.
2018 yılında yapılan bir araştırmada, annelerden epey bilhassa babalarla çocukları içindeki bağlantının, kız çocuklarında da erkek çocuklarda da tıpkı oranda depresif semptomların ortaya çıkmasında tesirli olduğu saptanmıştır.
Babalarla ergen çocukların yakınlaşması için işte kimi ipuçları:
Ergen babalarla ilgili bir yazı yazmak için araştırma yapmaya başladığımda Türkçe kaynakların pek kısıtlı olduğunu fark ettim. Anne – babaların ergenliğe giren çocuklarıyla nasıl bağlantı kuracağını, nasıl baş edeceğini anlatan, bu konularda tavsiye veren biroldukça yazı bulunmasına karşın, bunların büyük çoğunluğunu yalnızca annelerin okuduğunu ve uygulamaya çalıştığını, babalarınsa bu misyonu annelere vererek kenara çekildiğini biliyoruz.
aslına bakarsan bütün gün çalışan, konuta yorgun ve gerilimle donatılmış biçimde gelen babalar, bir de meskendeki hudut yumağı çocuklarıyla uğraşmak istemedikleri ve onlarla nasıl yanlışsız irtibat kuracaklarını bilmediklerinden, köşelerine çekilip olanları izlemekle yetiniyorlar birden fazla vakit. Müdahale gereken durumlarda da duruma lakin öfkeyle el koyabiliyorlar. Bu durum, elbette, ergenlerin, babalarıyla olan bağlantılarını olumsuz istikamette etkiliyor.
Erkek çocuk sahibi babalar, çocuklarıyla eskisi üzere vakit geçiremediklerinden yakınıyor. Evvelce çocuğuyla ortaklaşa yaptığı aktiviteler, şu anda ergenliğe girmiş olan oğlunun ilgisini çekmeyebiliyor. Evvelden babasına hayran olan erkek çocuğu artık kendisini eleştirebiliyor.
Kız çocuk sahibi babalar ise, prenses kızlarının değiştiğinden ve bir genç bayan haline gelmelerinden telaş duyabiliyor, büyümesini telaşla izleyebiliyor.
Yapılan çalışmalar, babalarıyla kurulan olumlu ya da olumsuz bağlantının, çocukların sıkıntılarla baş etme stratejilerine ve sorun çözme maharetleri geliştirmelerine direkt tesir ederken, bununla birlikte içsel problemler yaşayıp yaşamamalarını etkilediğini de söylüyor.
2018 yılında yapılan bir araştırmada, annelerden epey bilhassa babalarla çocukları içindeki bağlantının, kız çocuklarında da erkek çocuklarda da tıpkı oranda depresif semptomların ortaya çıkmasında tesirli olduğu saptanmıştır.
Babalarla ergen çocukların yakınlaşması için işte kimi ipuçları:
birlikte sistemli bir aktivite yapın: Her vakit birlikte vakit geçiremeseniz de (ya da tıpkı şeyleri yapmaktan zevk almasınız da) ortak sevdiğiniz bir hobi ya da aktivite bulabilirsiniz. Örneğin birlikte sinemaya gidebilir ya da sevdiğiniz bir kafeye gidip orada bir arada vakit geçirebilirsiniz.
Çocuğunuzun uzman bulunmasına müsaade verin: Bazı durumlarda çocuğunuzun size bir şeyler öğretmesine müsaade verin. Örneğin, size oynadığı bilgisayar oyununu öğretmesini isteyin. Bu, kendisine inancı arttıracaktır.
Sadece orada olun: Araştırmalar gösteriyor ki, ergenlerle birebir ortamda bulunmak bile davranış problemlerinde azalmaya niye oluyor. Tıpkı konutun içerisinde olun. Tıpkı odada olmak zorunda bile değilsiniz.