Abide
Üye
Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinden koronavirüs pandemisi sırasında ergenlerin ruh sağlığı üzerine yapılan yeni araştırma, evde kalmaları emredilen birçok genç için evin her zaman güvenli bir yer olmadığını gösteriyor.
2021’in ilk yarısında ülke çapında 7.705 lise öğrencisiyle yapılan bir anket, daha önceki yüksek düzeyde duygusal sıkıntı bulgularına dayanıyordu ve yüzde 44,2’si onları normal faaliyetlere katılmaktan alıkoyan sürekli üzüntü veya umutsuzluk duygularını tanımlıyor. ve yüzde 9’u intihar girişiminde bulunduğunu bildirdi.
Ayrıca, gençlerin yüzde 55,1’i önceki yıl evlerinde bir ebeveyni veya başka bir yetişkin tarafından duygusal istismara maruz kaldıklarını ve yüzde 11,3’ü fiziksel istismara maruz kaldıklarını söyleyerek, yüksek oranda istismar bildirdiler.
Araştırmada duygusal istismar, küfür, hakaret veya küçümseme olarak tanımlanmış; fiziksel istismar, vurmak, dövmek, tekmelemek veya fiziksel olarak yaralamak olarak tanımlandı.
2013’te pandemiden önce yapılan araştırma, ebeveyn istismarına ilişkin kendi bildirimlerinin önemli ölçüde daha düşük olduğunu gösterdi ve 14-17 yaşları arasındaki katılımcıların yüzde 13,9’u duygusal olduğunu bildirdi. önceki yıl boyunca istismar ve yüzde 5,5’i fiziksel istismar bildirdi.
Yeni araştırmaya göre istismar, gençlerin evde bildirdiği stresörlerden yalnızca biriydi. Ankete katılanların yüzde yirmi dokuzu, bir ebeveynin veya evdeki başka bir yetişkinin işini kaybettiğini, yüzde 24’ü ise açlık yaşadığını söyledi.
CDC’de ergen ve okul sağlığı programının başkanı Kathleen Ethier, verilerin okulların gençlerin, özellikle de ırkçılık veya cinsiyet kimliğiyle boğuşanların yaşamlarında oynayabileceği koruyucu rolün altını çizdiğini söyledi
2021’in ilk yarısında ülke çapında 7.705 lise öğrencisiyle yapılan bir anket, daha önceki yüksek düzeyde duygusal sıkıntı bulgularına dayanıyordu ve yüzde 44,2’si onları normal faaliyetlere katılmaktan alıkoyan sürekli üzüntü veya umutsuzluk duygularını tanımlıyor. ve yüzde 9’u intihar girişiminde bulunduğunu bildirdi.
Ayrıca, gençlerin yüzde 55,1’i önceki yıl evlerinde bir ebeveyni veya başka bir yetişkin tarafından duygusal istismara maruz kaldıklarını ve yüzde 11,3’ü fiziksel istismara maruz kaldıklarını söyleyerek, yüksek oranda istismar bildirdiler.
Araştırmada duygusal istismar, küfür, hakaret veya küçümseme olarak tanımlanmış; fiziksel istismar, vurmak, dövmek, tekmelemek veya fiziksel olarak yaralamak olarak tanımlandı.
2013’te pandemiden önce yapılan araştırma, ebeveyn istismarına ilişkin kendi bildirimlerinin önemli ölçüde daha düşük olduğunu gösterdi ve 14-17 yaşları arasındaki katılımcıların yüzde 13,9’u duygusal olduğunu bildirdi. önceki yıl boyunca istismar ve yüzde 5,5’i fiziksel istismar bildirdi.
Yeni araştırmaya göre istismar, gençlerin evde bildirdiği stresörlerden yalnızca biriydi. Ankete katılanların yüzde yirmi dokuzu, bir ebeveynin veya evdeki başka bir yetişkinin işini kaybettiğini, yüzde 24’ü ise açlık yaşadığını söyledi.
CDC’de ergen ve okul sağlığı programının başkanı Kathleen Ethier, verilerin okulların gençlerin, özellikle de ırkçılık veya cinsiyet kimliğiyle boğuşanların yaşamlarında oynayabileceği koruyucu rolün altını çizdiğini söyledi