amerikali
Üye
Hazır psikologlar günü gelmişken biraz psikoloji, psikolog ve psikoterapi kavramlarını hatırlatmak istedim. Son vakit içinderda görüyorum ki bu değerli alanı kirletmeye çalışan istismarcılar had safhada. Psikoloji kaba haliyle, insan zihnini ve davranışlarını inceleyen bilim koludur. Bu alanda eğitim almış –eğitim dediysem bu alanda alınmış birkaç sertifikadan bahsetmiyorum, 4 yıllık lisans eğitimini tamamlamış meslektaşlarımdan kelam ediyorum- bireylere “psikolog” unvanı verilir. Devamında ise bizler psikolojinin birfazlaca alt alanından hangisine ilgi duyuyorsak o alanda yüksek lisans yapıp uzmanlaşırız. Bunlarla birlikte alanımızla ilgili çeşitli eğitimler alırız, süpervizyonlara katılırız, yeni bilimsel yayınları takip eder literatür okuruz ve hatta kendi terapi sürecimizden geçmeye başlarız. Zira psikoloji işte bu kadar özel bir alandır. İnsan psikolojisi üzere karmaşık bir yapıyı anlamaya ve açıklamaya çalışmak ise bu türlü geniş perspektiften bakmayı ve daima gelişimi gerektirir. Ancak ne yazık ki gördüğüm kadarıyla beşerler mucizeyi daima öbür yerlerde arıyorlar. Bilinçaltı paklığı, kuantum, tuzlu su, güç yenileme vs üzere bir modadır gidiyor. Muhakkak ki bir şeylerin başına “bilinçaltı” ya da “kuantum” yazılınca kulağa havalı geliyor ancak ne yazık ki bunlar ve bunlar üzere gerçek dışı şeylerin bilimsellikle –hele ki psikoterapi ile- uzaktan yakından ilgisi yok. Bir de işin içine ayetleri karıştıranlar var onlardan bahsetmiyorum bile… Artık tahminen bana inanmayanlar, bu biçim biçimleri deneyenler ve yararını gördüğünü düşünenler olabilir onlara tavsiyem husus ile alakalı literatür okumak olacaktır. Hepimiz, doğumumuzdan bugünümüze kadar bir kadro genetik yatkınlıklar, -mesela depresyon/anksiyeteye yatkınlık- travmatik hikayeler, olumsuz ömür olayları ile biçim alırız ve kimi vakit bunların yansımaları olan olumsuz duygu/düşünce/davranışları işlevselleriyle değiştirmek gerekir. Bu noktada muhtaçlığımız olan şey psikoterapiden diğeri olamaz. Psikoterapi demişken bu hususa da biraz değinelim: Kişinin his, niyet, davranış ve kişilik özelliklerini kendi beklentileri doğrultusunda değiştirmesi emeliyle psikoloji prensiplerine dayalı klinik biçimlerin uygulanması ya da kişilerarası ilginin kullanılması (Prochaska ve Norcross, 2007). Yani tariften da anladığımız üzere psikoterapi kendi problemlerini çözemeyen ya da “delirmiş” zannedilen insanlardan fazla kendine yardım etmek isteyen bireylerin kullandığı bir araç ve biz terapistler de bunu icra eden uzmanlarız.
Umarım artık hem biz psikologlar ve icra ettiğimiz mesleğimiz birebir vakitte bu içi boş tabirlerle alanımızı sabote etmeye çalışan istismarcılar ile ilgili daha netizdir.
Umarım artık hem biz psikologlar ve icra ettiğimiz mesleğimiz birebir vakitte bu içi boş tabirlerle alanımızı sabote etmeye çalışan istismarcılar ile ilgili daha netizdir.