amerikali
Üye
Her birimiz hayatın ortasında doğar büyür şekillenir ve ömrümüzün geri kalanını birlikte sürdüreceğimiz
bir eşle hayatın ortasında ilerleriz. Evli olalım ya da olmayalım, bir alaka alanı çiftlerin her birinin yalnızca
hayatının hoşluklarını değil, yanında çöplerini, yaşama dair yanlış inançlarını, birçok zaman
düşünmeden verdiği otomatik yansılarını, çocukluktan beri hayatına köklenen travmalarını da
yanında getirdiği yerdir. Hal bu biçimde olunca iki farklı insanın mutabakatı, birbirini anlaması ve tarafsızca
dinleyebilmesi, günümüz gerilimli ömür ikliminde pek sıkıntı bir hal almaktadır. Bir çoğumuz ilişkilerin
hayatımızdaki en temel gerilim kaynağı olduğunu bilir, hatta kimi vakit alakalarda yüklendiğimiz yüklerin
hayatın iş üzere, sıhhat üzere başka alanlarına da sıçradığını fark ederiz. Fark ederiz lakin bunu fark
etmemizle birlikte zihnimizde şu ses de yükselir. ‘’Sorunlarımızı kendi başımıza halledebilmeliyiz, bu
kuvvetli bir evliliğin/ilişkinin göstergesidir.’’ Aslında genel olarak psikolojiye bakışta karşımıza çıkan bu
yanlış algı ve kendi kendinin psikoloğu olmak miti; birfazlaca kişin için, çabucak hemen hayatının her alanına
yayılmamış olan yanlış inançlarıyla ve ruh sıhhati sorunlarıyla yapayalnız kalmasına, psikoterapi
eşliğinde tahlile kavuşturulabilecek ilgi sıkıntılarının ilerleyerek, alakaların vefatına kadar gitmesine
sebep olabilmektedir. Konutumuzda yangın çıktığında birden fazla vakit itfaiyeyi ararız, kolumuz kırıldığında
birçok vakit doktora gideriz, dişimiz ağrıdığında diş doktoruna gideriz fakat münasebetimizde bir sorun
çıktığında bunu ‘’ne olursa olsun kendi kendimize çözmeliyiz’’ algısına kapılırız. halbuki bağlantılarımız sağlık
üzere, iş üzere, hayatımızın maddi alanları üzere üzerinde durmamız, emek vermemiz ve bizden bakım
isteyen bir alandır.
Eşinizin sizi tenkitlere boğduğunu hissediyor olabilirsiniz. Hazırladığınız yemeği ya da kendiniz için
ördüğünüz atkıyı küçümsediğini ve durmadan ‘’sen’’ lisanını kullandığını; mesela; “Sen beni arayacağım
deyip aramadığın için davranışın beni üzdü.” demek yerine duramadan sizi ‘’Sen bana bunu yaptın.’’
formunda suçladığını hissediyor olabilirsiniz. Ona hissinizi tabir ettiğiniz her an savunmaya geçtiğini
ve sizi dinlemediğini, ufak tartışmalardan daha sonra duvar örüp kabuğuna çekildiğini, yeterli ya da kötü
yaptığınız her ne var ise sizi aşağıladığını hissediyor olabilirsiniz. Fakat tüm bu meseleler alaka içerisinde
zaten kaybolmasını bekleyebileceğiniz, vakit içinde düzelir ya da alttan alayım ne olacak diye
anlık olarak geçiştirebileceğiniz süreksiz sorunlar olmaktan fazla vakit içinde sistemli olarak maruz
kaldığınız gerilim kaynakları haline dönüşür. İşte bu durumda çiftlerin; karşılaştıkları problemleri ele alıp
bir terapist eşliğinde tahlile kavuşturmayı planlayan; çiftler içinde yönlendirilmiş konuşmaların
yer aldığı çift ve evlilik terapisine başvurmaları gerekebilir.
Çift ve evlilik terapisinde gaye; çiftlerin birbirini daha yeterli anlamasıdır. Bu doğrultuda çiftlerin
birbirlerine verdikleri yansılar ele alınır. Lakin gaye sanılanın bilakis iki taraf içinde çıkan
sorunlara karşı uzlaşma sağlamak değil, iki taraf içinde sürdürülebilir ve ilişkisel bir beraberliğin
devamıdır. Bir bağlantıyı başlatmak için iki kişinin isteği gereklidir, lakin bir ilgiyi tek bir kişinin
isteksizliği bitirebilmektedir. Bu açıdan sürdürülebilir bir alaka lakin çiftlerden ikisinin de bu ilişkiye
iştirakiyle mümkün olur. Birden fazla vakit bağlantıyı; cansız, soluk, yaşamayan bir alan olarak kıymetlendiririz.
Fakat sanılanın tersine münasebet dediğimiz alan bir toprak kadar canlı, tabiat kadar dinamiktir. hayatın her
alanında geçerli olan ne ekersen onu biçersin yasası, münasebet ortasında geçerlidir. Bu açıdan çift ve evlilik
terapisinin başında çiftlerin şimdiye kadar bu toprağa neler ektikleri, onu nasıl suladıkları konuşulur.
Çift ve evlilik terapisinde kıymetli olan arbedelerde kimin haklı olduğunu bulmak değil, şahısları haklı
haksız hengamesine sürükleyen, farklılıklarını ele alış biçimlerini düzenlemektir. beraberlik bireylerin hayat
görüşlerini karakterlerini de içeren biroldukça farklılığın bir ortaya gelmesi manasına gelir. Çiftler şunu
anlamalıdır; farklılıklar ele alınışlarına nazaran çatışma ya da zenginlik doğurabilir. Lakin bu çatışmayı da
zenginliği de doğuran farklılıklar değil bu farklılıkların ele alınış biçimleridir. Ekseriyetle çatışmalı ve
eksik bağlantı bu farklılıkların ele alınmasını zorlaştırır ve bağlantı içerisinde yeni sorun alanları açar.
Ayrıca evlilik öncesinde şahısların birbirlerine uygunluğu, ortalarındaki meselelerin evlilik ile beraber
çözüleceğine dair yanılgıları, çiftlerin birbirlerine tam manasıyla inanç ve sadakat hissedememeleri,
çiftlerden birinin hayal dünyasındaki eşi gerçek eşine giydirmeye çalışmasıyla kimlik kabulünün
sekteye uğraması, çiftlerin ortak paylaşımda bulundukları alanların tıkanmasıyla iletişimsel paylaşımın
bozulması, bağ içerisinde rutin ve tatminkar bir cinselliğin yaşanamaması çift terapisinin ele aldığı
hususlara örnek olarak gösterilebilir.
bir eşle hayatın ortasında ilerleriz. Evli olalım ya da olmayalım, bir alaka alanı çiftlerin her birinin yalnızca
hayatının hoşluklarını değil, yanında çöplerini, yaşama dair yanlış inançlarını, birçok zaman
düşünmeden verdiği otomatik yansılarını, çocukluktan beri hayatına köklenen travmalarını da
yanında getirdiği yerdir. Hal bu biçimde olunca iki farklı insanın mutabakatı, birbirini anlaması ve tarafsızca
dinleyebilmesi, günümüz gerilimli ömür ikliminde pek sıkıntı bir hal almaktadır. Bir çoğumuz ilişkilerin
hayatımızdaki en temel gerilim kaynağı olduğunu bilir, hatta kimi vakit alakalarda yüklendiğimiz yüklerin
hayatın iş üzere, sıhhat üzere başka alanlarına da sıçradığını fark ederiz. Fark ederiz lakin bunu fark
etmemizle birlikte zihnimizde şu ses de yükselir. ‘’Sorunlarımızı kendi başımıza halledebilmeliyiz, bu
kuvvetli bir evliliğin/ilişkinin göstergesidir.’’ Aslında genel olarak psikolojiye bakışta karşımıza çıkan bu
yanlış algı ve kendi kendinin psikoloğu olmak miti; birfazlaca kişin için, çabucak hemen hayatının her alanına
yayılmamış olan yanlış inançlarıyla ve ruh sıhhati sorunlarıyla yapayalnız kalmasına, psikoterapi
eşliğinde tahlile kavuşturulabilecek ilgi sıkıntılarının ilerleyerek, alakaların vefatına kadar gitmesine
sebep olabilmektedir. Konutumuzda yangın çıktığında birden fazla vakit itfaiyeyi ararız, kolumuz kırıldığında
birçok vakit doktora gideriz, dişimiz ağrıdığında diş doktoruna gideriz fakat münasebetimizde bir sorun
çıktığında bunu ‘’ne olursa olsun kendi kendimize çözmeliyiz’’ algısına kapılırız. halbuki bağlantılarımız sağlık
üzere, iş üzere, hayatımızın maddi alanları üzere üzerinde durmamız, emek vermemiz ve bizden bakım
isteyen bir alandır.
Eşinizin sizi tenkitlere boğduğunu hissediyor olabilirsiniz. Hazırladığınız yemeği ya da kendiniz için
ördüğünüz atkıyı küçümsediğini ve durmadan ‘’sen’’ lisanını kullandığını; mesela; “Sen beni arayacağım
deyip aramadığın için davranışın beni üzdü.” demek yerine duramadan sizi ‘’Sen bana bunu yaptın.’’
formunda suçladığını hissediyor olabilirsiniz. Ona hissinizi tabir ettiğiniz her an savunmaya geçtiğini
ve sizi dinlemediğini, ufak tartışmalardan daha sonra duvar örüp kabuğuna çekildiğini, yeterli ya da kötü
yaptığınız her ne var ise sizi aşağıladığını hissediyor olabilirsiniz. Fakat tüm bu meseleler alaka içerisinde
zaten kaybolmasını bekleyebileceğiniz, vakit içinde düzelir ya da alttan alayım ne olacak diye
anlık olarak geçiştirebileceğiniz süreksiz sorunlar olmaktan fazla vakit içinde sistemli olarak maruz
kaldığınız gerilim kaynakları haline dönüşür. İşte bu durumda çiftlerin; karşılaştıkları problemleri ele alıp
bir terapist eşliğinde tahlile kavuşturmayı planlayan; çiftler içinde yönlendirilmiş konuşmaların
yer aldığı çift ve evlilik terapisine başvurmaları gerekebilir.
Çift ve evlilik terapisinde gaye; çiftlerin birbirini daha yeterli anlamasıdır. Bu doğrultuda çiftlerin
birbirlerine verdikleri yansılar ele alınır. Lakin gaye sanılanın bilakis iki taraf içinde çıkan
sorunlara karşı uzlaşma sağlamak değil, iki taraf içinde sürdürülebilir ve ilişkisel bir beraberliğin
devamıdır. Bir bağlantıyı başlatmak için iki kişinin isteği gereklidir, lakin bir ilgiyi tek bir kişinin
isteksizliği bitirebilmektedir. Bu açıdan sürdürülebilir bir alaka lakin çiftlerden ikisinin de bu ilişkiye
iştirakiyle mümkün olur. Birden fazla vakit bağlantıyı; cansız, soluk, yaşamayan bir alan olarak kıymetlendiririz.
Fakat sanılanın tersine münasebet dediğimiz alan bir toprak kadar canlı, tabiat kadar dinamiktir. hayatın her
alanında geçerli olan ne ekersen onu biçersin yasası, münasebet ortasında geçerlidir. Bu açıdan çift ve evlilik
terapisinin başında çiftlerin şimdiye kadar bu toprağa neler ektikleri, onu nasıl suladıkları konuşulur.
Çift ve evlilik terapisinde kıymetli olan arbedelerde kimin haklı olduğunu bulmak değil, şahısları haklı
haksız hengamesine sürükleyen, farklılıklarını ele alış biçimlerini düzenlemektir. beraberlik bireylerin hayat
görüşlerini karakterlerini de içeren biroldukça farklılığın bir ortaya gelmesi manasına gelir. Çiftler şunu
anlamalıdır; farklılıklar ele alınışlarına nazaran çatışma ya da zenginlik doğurabilir. Lakin bu çatışmayı da
zenginliği de doğuran farklılıklar değil bu farklılıkların ele alınış biçimleridir. Ekseriyetle çatışmalı ve
eksik bağlantı bu farklılıkların ele alınmasını zorlaştırır ve bağlantı içerisinde yeni sorun alanları açar.
Ayrıca evlilik öncesinde şahısların birbirlerine uygunluğu, ortalarındaki meselelerin evlilik ile beraber
çözüleceğine dair yanılgıları, çiftlerin birbirlerine tam manasıyla inanç ve sadakat hissedememeleri,
çiftlerden birinin hayal dünyasındaki eşi gerçek eşine giydirmeye çalışmasıyla kimlik kabulünün
sekteye uğraması, çiftlerin ortak paylaşımda bulundukları alanların tıkanmasıyla iletişimsel paylaşımın
bozulması, bağ içerisinde rutin ve tatminkar bir cinselliğin yaşanamaması çift terapisinin ele aldığı
hususlara örnek olarak gösterilebilir.