amerikali
Üye
BEBEKLER İÇİN HAREKET ZAMANI
Annelerin en sıkıntı devirlerinden biri çocuğunun 2,5 yaş periyodunda oluşan uyumsuz davranışlarıdır. Artık anne çocuğunu emzirmeyi bırakmış, yürümeyi ve konuşmayı öğretmiştir. Çocuğumuzun kişiliği yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlamıştır. Artık anne daha fazla özgürlük muhtaçlığı duymaya başlar. Artık tertipli bir uyku, tertipli bir mesken hayalini duymaya başlamıştır.
Lakin işler planlandığı üzere değildir.
Bum!!!
Artık bebeğimiz tek başına hareket etmek istiyor. Yürümek ve oyun oynamak istiyor. Kelam dinlemiyor. Tam bir güç deposu ve her şeyi karıştırıyor, elliyor. Sobaya dokunmaya ya da pencereden eğilmeye kalkıyor. Birden bir baktık ki çamaşır makinesinin içine girmiş. tüm bu meraklı davranışlara ek olarak vuruyor, hatta küfrediyor, yemek yemeyi, yıkanmayı reddediyor.
“Sanırım çıldırmak üzereyim, nasıl baş edeceğimi bilmiyorum”
Sizi duyabiliyorum. Bilhassa birinci çocukları olan anneler için epeyce güç bir periyottur. Üstelik birinci senelerdaki hayati tehlikeyi atlattığınız ve yorulduğunuz için şu an bu çılgınlıklara gücünüz kalmadı değil mi? Artık kayınvalidenizden, annenizden aldığınız tavsiyeler bir işe yaramadıkça kendinizi tükenmiş, başarısız hissediyorsunuz.
Sorun yok. Oyun terapisti olarak sizinleyim. Açıklamalarımın ve tavsiyelerimin işe yarayacağına dair ümitliyim.
Öncelikle yürümeye başlayan ve konuşmayı öğrenen çocuğumuz, göğüsten de kesilince annesine bağlı bebek iken ben kocaman adam olduma dönüşür.
Artık bebeğimiz dünyayı merak ediyor, tek başına hareket etmek istiyor ve sizin onu denetim etmenizden büyük bir rahatsızlık duyuyor.
En geç 4 yaşında sona ermesi gereken bu durum için neler yapabiliriz?
ÇOCUĞUNUZA RASTGELE BİR ŞEY ÖĞRETMEYİN!
Bu yaşlarındaki çocuklar için kural ya da yasak yoktur. Ona kuralları 4 yaşına kadar öğretemezsiniz. Yapmanız gereken tek şey yönlendirmek. Çikolata mı istiyor? Dikkatini oyuncaklarına çekin. Sobayla mı ilgili? Ona sobadan uzakta bir oyun çadırı kurun. Ağlıyor mu? Ona kuşları gösterin.
Kuralları öğretmeye çalışmak onu yalnızca öfkelendirecektir. O şu an kurallardan sadece ve sırf sizin onu bir şeylerden yoksun etmeye çalıştığınızı anlıyor. Öfkesi artıyor ve size karşı inatlaşıyor.
HER ŞEYLE İNATLAŞIYOR MU? bu biçimde ONA YENİLİN
Doğal ki kısa bir süreliğine. Şayet çocuğunuz sonu gelmez biçimde sizinle inatlaşıyorsa çeşitli niçinlerden size öfkelidir ya da ilgiyi üzerinde tutmaya çalışıyordur. Size öfkeli ise çocuğunuz ve daima inatlaşıyorsa “ben bir bireyim benim kendi isteklerim var ve bunlar senin isteklerinin tam da zıttı” diyordur. Hemen bir barışa gereksiniminiz var. İnat ettiği şey rutininizi bozsa da çocuğunuzun sıhhati ya da konutunuzun nizamı için önemli tesirlere sahip değilse ahenk sağlayın. Bu sizin aranızdaki savaşa son verir. Bu sürece en çok bir hafta müsaade verin.
BEBEĞİN PEŞİNDE ELİNDE MAMA İLE KOŞTURAN ANNE
bu vakitte annelerin imajı açıkçası benzeridir. Daima bebeğinin ardında koşturan ve yemek yedirmeye çalışan bir anne vardır. Lütfen bu mevzuya dikkat edin. En başından bu biçimde bir imaja hiç girmeyin. Bir genç sevgilisinin ona daima yalvarmasından nasıl zevk alırsa bebeğiniz de bu süreçten bu türlü zevk alır. olağan olarak ki bu şuurlu değildir lakin ne kadar üzerine düşerseniz o kadar bebeğinizin sizi reddetmesine yol açarsunuz.
İNTİKAM ÇANLARI
Gözyaşları ortasında sizden sevgi dileyen bebeğiniz artık sizden bağını bir nebze kopartmıştır. Bu onun için epeyce büyük bir muvaffakiyettir. Aslında sizin bebeğinizle emzirme periyodunda bağlantınız ne kadar karmaşık ve düzensizse bu vakitte de bebeğinizin sizin sözünüzü dinleme isteği o kadar az sizinle inatlaşması o kadar fazla olacaktır.
DİKKAT ET ANNE BİR GÖZÜM SENDE
Evet özgür olmak isteyen bebeğimiz etrafta annenin olmasını istemeye devam eder. Siz şayet ortalıktan kaybolursanız panik olur. Öyleyse bebeğiniz denetimli bir ortamda ve yakınlarınızda iken ona biraz özgürlük ve hırçınlık müsaadesi verin.
DENETİMLİ EV
Çocuğumuz bu vakitte yaramazlık yapacak. Öyleyse buna müsaade verin. Silinebilir duvarlarınız var ise duvarların boyanması kimin umrunda? Un kavanozu çocukların erişemeyeceği yerlerde olursa etrafın un olması mümkün değil. Bu bağlamda konutunuzu çocuğunuz yaramazlık yaptığında kendine ziyan vermesi ve önemli masraflar çıkarmaması için dizayn edin. elbette büsbütün denetim değil tehlikenin en aza indirilmesi daha gerçekçi bir beklentidir.
BEBEĞİNİZİN BÜYÜMESİNE MÜSAADE VERİN
kimi vakit anneler çocukları için epey endişelenirler. Bu fazlaca olağandır. Gözünüz üzere baktığınız değerlinize bir şey olacak diye endişelenir ve etrafında yer alırsınız. Fakat bebeğiniz büyüyor ve sizden istediği ilgi azalıyor. Bebeğinizin büyümesine müsaade verin. Bebeğiniz yürürken düşecek diye korkuyorsunuz ve daima çevresindesınız düşmek üzereyken kaldırıyorsunuz. Düşmezse yürümeyi öğrenemez. Daima korursanız başarısızlıkla gayret edemez. Halılarınız yumuşak ve penceleriniz kapalı olsun. Siz de bir yandan kitap okur, öteki yandan onu gözlemlersiniz. Unutmayın sorun çocuğun inatçılığı değil annenin çocuğunun büyüdüğünü kabullenememesi de olabilir.
ÇOCUĞUM BANA VURDU
Üzgünüm anneler! Bu hususta açık konuşmalıyım. sıradan içgüdüsel vurmalar haricinde bir çocuğun eşyalara ve etrafına ziyan vermesi, vurma davranışı büsbütün ÖĞRENİLMİŞ bir davranıştır. Sizi epey güzel anlıyorum dayanamıyorsunuz ve denetimden çıkıyorsunuz. İster az ister hayli vurun elde ettiğiniz tek şey öfkenizi boşaltmak ve çocuğunuza saldırganlığı öğretmek olur. bu vakitte çocuklar cezadan yasaktan anlamazlar. Çocuğunuza vurdukça ona saldırganlığı öğretir ve size kin bilemesini sağlarsınız. Çocuğunuza vurmayın ve vurdurmayın. Bu da çocuğunuzdaki saldırganlık ihtimalini büsbütün ortadan kaldırsın.
ARKADAŞIM, BU ÇOCUK ÇOK YARAMAZ
Çocuğunuz konuşmayı biliyor ve sizi anlıyor. Onun hakkında olumsuz biçimde konuşmayın. Ne ona, ne de bir diğerine çocuğunuzun yaramaz, berbat, inatçı olduğunu söylemeyin. Çocuğunuz yaramaz değil bu periyot onun yaramazlık periyodu.
Şayet onu suçlayıcı biçimde konuşur ve ona kızıp berbat davranırsanız sonsuza dek yaramaz bir çocuğunuz olabilir.
HARİKA DEĞİLSİNİZ, BOŞVERİN
Bu yazıyı sonuna kadar okuyacak ve internette husus ile ilgili araştırma yapacak kadar ilgili olduğunuza bakılırsa uğraş harcadığınız aşikar. Her vakit en yeterlisi, en doğrusu olamayabiliriz. Lakin biz genel bir dikkat ve olumlu disiplin bilgisi sahibi olursak yeterli çocuklar yetiştirebiliriz. Bu yazı sizde kendinizi suçlama hissi değil ebevynliğinizi adım ileriye götürme isteği yaratmalı.
BİZİM SIKINTIMIZ BU TEKNİKLERLE ÇÖZÜLECEK ÜZERE DEĞİL?
Bu sık sık karşıma çıkan bir cümle. Öncelikle kimi vakit ebeveyn bu teknikleri uygulayabilecek bir motivasyona sahip olmadığında ya da aileyi etkileyen daha temel sıkıntılar olduğunda ümitsizlik içine girebilirler. Teknikleri denemeden asla işinize yarayıp yaramayacağını bilemezsiniz. Kıymetli olan bir kere denemek değil istikrardır. hiç bir formül tek seferde işe yaramaz unutmayın.
Ancak sahiden bu tekniklerden tahlil alamayacak çocuklarımız olabilir. Bunlarla ilgili uzman takviyesi almanızı tavsiye ederim. Alttaki durumlarda uzman dayanağı ile daha sağlıklı ve kalıcı tahliller sağlayabilirsiniz.
– Gelişimsel ya da nörolojik bozukluğu olan çocuklar
– Boşanma, kayıp hayatış ailelerde çocuklar
– Anniçin/Babadan bir süre farklı kalmış çocuklar
– Göğüs emme periyodunda iştahsız ya da çok iştahlı olan çocuklar
– Annenin çalışmaya başlaması
– Kent değiştirme
– Doğduğu andan itibaren sizi zorlayan çocuklar
Annelerin en sıkıntı devirlerinden biri çocuğunun 2,5 yaş periyodunda oluşan uyumsuz davranışlarıdır. Artık anne çocuğunu emzirmeyi bırakmış, yürümeyi ve konuşmayı öğretmiştir. Çocuğumuzun kişiliği yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlamıştır. Artık anne daha fazla özgürlük muhtaçlığı duymaya başlar. Artık tertipli bir uyku, tertipli bir mesken hayalini duymaya başlamıştır.
Lakin işler planlandığı üzere değildir.
Bum!!!
Artık bebeğimiz tek başına hareket etmek istiyor. Yürümek ve oyun oynamak istiyor. Kelam dinlemiyor. Tam bir güç deposu ve her şeyi karıştırıyor, elliyor. Sobaya dokunmaya ya da pencereden eğilmeye kalkıyor. Birden bir baktık ki çamaşır makinesinin içine girmiş. tüm bu meraklı davranışlara ek olarak vuruyor, hatta küfrediyor, yemek yemeyi, yıkanmayı reddediyor.
“Sanırım çıldırmak üzereyim, nasıl baş edeceğimi bilmiyorum”
Sizi duyabiliyorum. Bilhassa birinci çocukları olan anneler için epeyce güç bir periyottur. Üstelik birinci senelerdaki hayati tehlikeyi atlattığınız ve yorulduğunuz için şu an bu çılgınlıklara gücünüz kalmadı değil mi? Artık kayınvalidenizden, annenizden aldığınız tavsiyeler bir işe yaramadıkça kendinizi tükenmiş, başarısız hissediyorsunuz.
Sorun yok. Oyun terapisti olarak sizinleyim. Açıklamalarımın ve tavsiyelerimin işe yarayacağına dair ümitliyim.
Öncelikle yürümeye başlayan ve konuşmayı öğrenen çocuğumuz, göğüsten de kesilince annesine bağlı bebek iken ben kocaman adam olduma dönüşür.
Artık bebeğimiz dünyayı merak ediyor, tek başına hareket etmek istiyor ve sizin onu denetim etmenizden büyük bir rahatsızlık duyuyor.
En geç 4 yaşında sona ermesi gereken bu durum için neler yapabiliriz?
ÇOCUĞUNUZA RASTGELE BİR ŞEY ÖĞRETMEYİN!
Bu yaşlarındaki çocuklar için kural ya da yasak yoktur. Ona kuralları 4 yaşına kadar öğretemezsiniz. Yapmanız gereken tek şey yönlendirmek. Çikolata mı istiyor? Dikkatini oyuncaklarına çekin. Sobayla mı ilgili? Ona sobadan uzakta bir oyun çadırı kurun. Ağlıyor mu? Ona kuşları gösterin.
Kuralları öğretmeye çalışmak onu yalnızca öfkelendirecektir. O şu an kurallardan sadece ve sırf sizin onu bir şeylerden yoksun etmeye çalıştığınızı anlıyor. Öfkesi artıyor ve size karşı inatlaşıyor.
HER ŞEYLE İNATLAŞIYOR MU? bu biçimde ONA YENİLİN
Doğal ki kısa bir süreliğine. Şayet çocuğunuz sonu gelmez biçimde sizinle inatlaşıyorsa çeşitli niçinlerden size öfkelidir ya da ilgiyi üzerinde tutmaya çalışıyordur. Size öfkeli ise çocuğunuz ve daima inatlaşıyorsa “ben bir bireyim benim kendi isteklerim var ve bunlar senin isteklerinin tam da zıttı” diyordur. Hemen bir barışa gereksiniminiz var. İnat ettiği şey rutininizi bozsa da çocuğunuzun sıhhati ya da konutunuzun nizamı için önemli tesirlere sahip değilse ahenk sağlayın. Bu sizin aranızdaki savaşa son verir. Bu sürece en çok bir hafta müsaade verin.
BEBEĞİN PEŞİNDE ELİNDE MAMA İLE KOŞTURAN ANNE
bu vakitte annelerin imajı açıkçası benzeridir. Daima bebeğinin ardında koşturan ve yemek yedirmeye çalışan bir anne vardır. Lütfen bu mevzuya dikkat edin. En başından bu biçimde bir imaja hiç girmeyin. Bir genç sevgilisinin ona daima yalvarmasından nasıl zevk alırsa bebeğiniz de bu süreçten bu türlü zevk alır. olağan olarak ki bu şuurlu değildir lakin ne kadar üzerine düşerseniz o kadar bebeğinizin sizi reddetmesine yol açarsunuz.
İNTİKAM ÇANLARI
Gözyaşları ortasında sizden sevgi dileyen bebeğiniz artık sizden bağını bir nebze kopartmıştır. Bu onun için epeyce büyük bir muvaffakiyettir. Aslında sizin bebeğinizle emzirme periyodunda bağlantınız ne kadar karmaşık ve düzensizse bu vakitte de bebeğinizin sizin sözünüzü dinleme isteği o kadar az sizinle inatlaşması o kadar fazla olacaktır.
DİKKAT ET ANNE BİR GÖZÜM SENDE
Evet özgür olmak isteyen bebeğimiz etrafta annenin olmasını istemeye devam eder. Siz şayet ortalıktan kaybolursanız panik olur. Öyleyse bebeğiniz denetimli bir ortamda ve yakınlarınızda iken ona biraz özgürlük ve hırçınlık müsaadesi verin.
DENETİMLİ EV
Çocuğumuz bu vakitte yaramazlık yapacak. Öyleyse buna müsaade verin. Silinebilir duvarlarınız var ise duvarların boyanması kimin umrunda? Un kavanozu çocukların erişemeyeceği yerlerde olursa etrafın un olması mümkün değil. Bu bağlamda konutunuzu çocuğunuz yaramazlık yaptığında kendine ziyan vermesi ve önemli masraflar çıkarmaması için dizayn edin. elbette büsbütün denetim değil tehlikenin en aza indirilmesi daha gerçekçi bir beklentidir.
BEBEĞİNİZİN BÜYÜMESİNE MÜSAADE VERİN
kimi vakit anneler çocukları için epey endişelenirler. Bu fazlaca olağandır. Gözünüz üzere baktığınız değerlinize bir şey olacak diye endişelenir ve etrafında yer alırsınız. Fakat bebeğiniz büyüyor ve sizden istediği ilgi azalıyor. Bebeğinizin büyümesine müsaade verin. Bebeğiniz yürürken düşecek diye korkuyorsunuz ve daima çevresindesınız düşmek üzereyken kaldırıyorsunuz. Düşmezse yürümeyi öğrenemez. Daima korursanız başarısızlıkla gayret edemez. Halılarınız yumuşak ve penceleriniz kapalı olsun. Siz de bir yandan kitap okur, öteki yandan onu gözlemlersiniz. Unutmayın sorun çocuğun inatçılığı değil annenin çocuğunun büyüdüğünü kabullenememesi de olabilir.
ÇOCUĞUM BANA VURDU
Üzgünüm anneler! Bu hususta açık konuşmalıyım. sıradan içgüdüsel vurmalar haricinde bir çocuğun eşyalara ve etrafına ziyan vermesi, vurma davranışı büsbütün ÖĞRENİLMİŞ bir davranıştır. Sizi epey güzel anlıyorum dayanamıyorsunuz ve denetimden çıkıyorsunuz. İster az ister hayli vurun elde ettiğiniz tek şey öfkenizi boşaltmak ve çocuğunuza saldırganlığı öğretmek olur. bu vakitte çocuklar cezadan yasaktan anlamazlar. Çocuğunuza vurdukça ona saldırganlığı öğretir ve size kin bilemesini sağlarsınız. Çocuğunuza vurmayın ve vurdurmayın. Bu da çocuğunuzdaki saldırganlık ihtimalini büsbütün ortadan kaldırsın.
ARKADAŞIM, BU ÇOCUK ÇOK YARAMAZ
Çocuğunuz konuşmayı biliyor ve sizi anlıyor. Onun hakkında olumsuz biçimde konuşmayın. Ne ona, ne de bir diğerine çocuğunuzun yaramaz, berbat, inatçı olduğunu söylemeyin. Çocuğunuz yaramaz değil bu periyot onun yaramazlık periyodu.
Şayet onu suçlayıcı biçimde konuşur ve ona kızıp berbat davranırsanız sonsuza dek yaramaz bir çocuğunuz olabilir.
HARİKA DEĞİLSİNİZ, BOŞVERİN
Bu yazıyı sonuna kadar okuyacak ve internette husus ile ilgili araştırma yapacak kadar ilgili olduğunuza bakılırsa uğraş harcadığınız aşikar. Her vakit en yeterlisi, en doğrusu olamayabiliriz. Lakin biz genel bir dikkat ve olumlu disiplin bilgisi sahibi olursak yeterli çocuklar yetiştirebiliriz. Bu yazı sizde kendinizi suçlama hissi değil ebevynliğinizi adım ileriye götürme isteği yaratmalı.
BİZİM SIKINTIMIZ BU TEKNİKLERLE ÇÖZÜLECEK ÜZERE DEĞİL?
Bu sık sık karşıma çıkan bir cümle. Öncelikle kimi vakit ebeveyn bu teknikleri uygulayabilecek bir motivasyona sahip olmadığında ya da aileyi etkileyen daha temel sıkıntılar olduğunda ümitsizlik içine girebilirler. Teknikleri denemeden asla işinize yarayıp yaramayacağını bilemezsiniz. Kıymetli olan bir kere denemek değil istikrardır. hiç bir formül tek seferde işe yaramaz unutmayın.
Ancak sahiden bu tekniklerden tahlil alamayacak çocuklarımız olabilir. Bunlarla ilgili uzman takviyesi almanızı tavsiye ederim. Alttaki durumlarda uzman dayanağı ile daha sağlıklı ve kalıcı tahliller sağlayabilirsiniz.
– Gelişimsel ya da nörolojik bozukluğu olan çocuklar
– Boşanma, kayıp hayatış ailelerde çocuklar
– Anniçin/Babadan bir süre farklı kalmış çocuklar
– Göğüs emme periyodunda iştahsız ya da çok iştahlı olan çocuklar
– Annenin çalışmaya başlaması
– Kent değiştirme
– Doğduğu andan itibaren sizi zorlayan çocuklar