Derslere teneffüs aygıtıyla giren Gamze öğretmen, toplumsal medyadan da ilham oluyor
– Kas erimesi niçiniyle tekerlekli sandalyede hayatını devam ettiren Gamze Kılıç, kanında karbondioksit yükselmesi niçiniyle entübe edilip teneffüs aygıtına bağlanmasına karşın “en büyük hazinem” dediği öğrencilerine ders anlatmaya, açtığı toplumsal medya hesabıyla da farkındalık oluşturmaya devam ediyor.
hemen çabucak 6 yaşındayken, halk içinde “kas erimesi” olarak bilinen “Musküler distrofi” teşhisi konulan ve hareket etme yetisini 12 yaşında kaybeden Gamze Kılıç, bu süreçte en çok hastalığından değil meraklı bakışlardan ve bitmeyen sorulardan yoruldu.
Lise senelerında, problemlerinin üstesinden gelmede gösterdiği muvaffakiyet ile psikolog olmaya yönelse de yabancı lisan bilgisiyle Hacettepe Üniversitesi Alman Lisanı ve Edebiyatını kazanan, İngiliz Lisanı ve Edebiyatında da yan kısım yapan Kılıç, 2014’te Erasmus programıyla yurt dışına giden birinci ağır engelli öğrenci olarak Almanya Heidelberg Üniversitesinde okudu.
Tekerlekli sandalyesi ve ailesinin dayanağıyla yaptığı seyahatlerle Almanya haricinde İsviçre, İtalya, Çek Cumhuriyeti ve Avusturya’ya giden Kılıç, 2015’te üniversiteden dereceyle mezun oldu, akabinde yaklaşık 7 yıl evvel atandığı Ulusal Eğitim Bakanlığı Sincan Fatih Anadolu Lisesi’nde Almanca öğretmeni olarak nazaranve başladı.
– “Gözlerimi açtığımda ağır bakımda aygıtlara bağlı biçimdeydim”
AA grubu, kas erimesi niçiniyle uzun yıllardır tekerlekli sandalye kullanan ve geçen yıl kanındaki oksijen oranının azalması üzerine geçirdiği operasyon kararı teneffüs aygıtına bağlanan 31 yaşındaki Gamze Kılıç’ın dersine konuk oldu.
Kovid-19 salgını sürecinde 2 yıla yakın müddet uzaktan eğitim verdiğini, ekran karşısında ders anlatmanın yorucu bir müddetç olduğunu belirten Kılıç, bu süreçte birtakım şikayetleri bulunmasına karşın doktora gitmeyi daima göz gerisi ettiğini söz etti.
Geçen yılın haziran ayında kanında karbondioksit yükselmesi niçiniyle entübe olduğunu aktaran Kılıç, şöyleki devam etti:
“Gözlerimi açtığımda ağır bakımda aygıtlara bağlı biçimdeydim. Entübe sözcüğünü birinci sefer pandemide duyduğum için tabip gelip açıklama yapana kadar Kovid geçirdiğimi sandım. Oysaki teneffüs yetmezliği niçiniyle ağzımdan ciğerlerime kadar boru yerleştirilmiş. Uzun mühlet entübe kalmak ses tellerine ziyan verdiği ve enfeksiyon riskini arttırdığı için 4 gün daha sonra tabipler soluk boruma cerrahi bir süreçle küçük bir delik açarak beni teneffüs aygıtına bağladılar. Bu sürece trakeostomi deniliyor. Trakeostomi bir hastalık değil, mevcut hastalık kararı ortaya çıkan bir durum. Sesim artık çıkmıyordu. Ağır bakımda günlerim ağlayarak geçti, epeyce yıpratıcı bir müddetçti. Ankara Kent Hastanesi Nöroloji-Ortopedi Hastanesindeki ağır bakım hekimlerim bana fazlaca takviye oldu. daha sonra palyatif bakım servisine sevk edildim. Hayata teneffüs aygıtıyla daha kolay adapte olabilmem için eğitim verildi. Tabibim Ganime Ayar öğretmenliğe bir daha başlayabileceğime inandı. Bana ‘umut vadeden hastamsın’ diyordu. Ben de onların inancını boşa çıkarmak istemedim.”
Gamze Kılıç, palyatif bakımdan 1,5 ay daha sonra taburcu olduğunu belirterek, bu süreçte trakeostomi hakkında yerli yabancı biroldukça tıp mecmuası okuduğunu, daha güzel olup bir daha öğrencilerinin karşısında olmayı istediğini söylemiş oldu.
Raporlu olmak yerine çalışmayı yeğleyen bir öğretmen olduğunu lisana getiren Kılıç,”Hastanede ‘artık ders anlatamayacak mıyım’ diye her gün üzülüyordum. daha sonra sesime tekrar kavuştum. Meslektaşlarım ve öğrencilerim de beni epeyce özlediklerini söyleyince ortadan geçen 6 ayın sonunda raporumu uzatmayıp öğretmenliğe döndüm.” tabirlerini kullandı.
– “Sosyal medya hesabımı takip edenlerden epeyce hoş dönüşler alıyorum”
Derse girmekle kalmayan Gamze öğretmen, oluşturduğu “trakeostomili_hayat” isimli toplumsal medya hesabı ile kendisi üzere yaşayanlara dışarı çıkıp hayata karışmaları için ilham kaynağı oldu.
Bu hesap aracılığıyla okuduğu yerli ve yabancı tıp mecmuası ile öğrendiklerini ve tecrübelerini diğerlerine aktarmaya çalıştığını belirten Kılıç, “Hesabımı takip edenlerden epey hoş dönüşler alıyorum. ‘Daha evvel dışarı çıkamıyorduk, sizi gördükten daha sonra dışarı çıkmaya başladık’ diyenler oluyor. Bu da beni motive ediyor. İlham aldıklarını söylemiş olduklerinde kendimde güç buluyorum.” diye konuştu.
– “Yürüyemiyorum, teneffüs aygıtı kullanıyorum lakin bunlar beni tanımlayan şeyler değil”
Okulunda Meslekleri Tanıtma Kulübü’nde bakılırsavli olduğunu, öğrencileri için meslek sahibi isimleri okula davet ettiğini, bunlar içinde kendisini tedavi eden hekim ve hemşirelerin de bulunduğunu anlatan Gamze öğretmen, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Sahip olduğum en hoş hazine öğrencilerim. Onlar için daima âlâ örnek olmayı isterim. hayatımızın müddetini biz belirleyemeyiz lakin kalitesi bizim elimizdedir. Yürüyemiyorum, teneffüs aygıtı kullanıyorum fakat bunlar beni tanımlayan şeyler değil. İçinde bulunduğum kurallara karşın gösterdiğim uğraş ile bir yerlere geliyorum. Öğrencilerimin de hiç bir aksilikte düşmemelerini, kendilerini âlâ hissetmelerini istiyorum, onlara ilham olmak, fark yaratmalarını istiyorum.
Kendime dair her şeyi olduğu üzere kabul etmeye başladığımda hayatım güzelleşti. Bağımsız yaşamak, kendine yetmek manasına gelmiyor. Kimse kendine kâfi pozisyonda değildir. Pürüzümüz olsun ya da olmasın hayatta hepimiz oburlarının takviyesine muhtaçlık duyarız. Hepimiz birbirimizden öğreniyoruz, hepimiz aslında birbirimizin öğretmeniyiz.”
– Öğrencilerinin ve meslektaşlarının gözünden Gamze öğretmen
Gamze Kılıç’ın öğrencilerinden Has Büyüktanır, “Gamze öğretmenle ders işlemek fazlaca keyifli. Onun yaşadığı zorluğa karşın gösterdiği direniş bana umut veriyor ve hayata daha sıkı tutunmamı sağlıyor. O, gördüğüm en uygun ve en uğraşlı insanlardan biri.” kelamlarıyla öğretmenini anlattı.
Ebrar Anıl ise öğretmeninin kendisine ilham kaynağı olduğunu belirterek, “Onun gözlerindeki o ışık bize umut veriyor.” dedi.
Gamze öğretmenin meslektaşı Saadet Çınar da onun hayata tutunuşunun herkese güç verdiğini, öğrencilerine de kıymetli yönlendirmeler yaptığını kaydetti.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
– Kas erimesi niçiniyle tekerlekli sandalyede hayatını devam ettiren Gamze Kılıç, kanında karbondioksit yükselmesi niçiniyle entübe edilip teneffüs aygıtına bağlanmasına karşın “en büyük hazinem” dediği öğrencilerine ders anlatmaya, açtığı toplumsal medya hesabıyla da farkındalık oluşturmaya devam ediyor.
hemen çabucak 6 yaşındayken, halk içinde “kas erimesi” olarak bilinen “Musküler distrofi” teşhisi konulan ve hareket etme yetisini 12 yaşında kaybeden Gamze Kılıç, bu süreçte en çok hastalığından değil meraklı bakışlardan ve bitmeyen sorulardan yoruldu.
Lise senelerında, problemlerinin üstesinden gelmede gösterdiği muvaffakiyet ile psikolog olmaya yönelse de yabancı lisan bilgisiyle Hacettepe Üniversitesi Alman Lisanı ve Edebiyatını kazanan, İngiliz Lisanı ve Edebiyatında da yan kısım yapan Kılıç, 2014’te Erasmus programıyla yurt dışına giden birinci ağır engelli öğrenci olarak Almanya Heidelberg Üniversitesinde okudu.
Tekerlekli sandalyesi ve ailesinin dayanağıyla yaptığı seyahatlerle Almanya haricinde İsviçre, İtalya, Çek Cumhuriyeti ve Avusturya’ya giden Kılıç, 2015’te üniversiteden dereceyle mezun oldu, akabinde yaklaşık 7 yıl evvel atandığı Ulusal Eğitim Bakanlığı Sincan Fatih Anadolu Lisesi’nde Almanca öğretmeni olarak nazaranve başladı.
– “Gözlerimi açtığımda ağır bakımda aygıtlara bağlı biçimdeydim”
AA grubu, kas erimesi niçiniyle uzun yıllardır tekerlekli sandalye kullanan ve geçen yıl kanındaki oksijen oranının azalması üzerine geçirdiği operasyon kararı teneffüs aygıtına bağlanan 31 yaşındaki Gamze Kılıç’ın dersine konuk oldu.
Kovid-19 salgını sürecinde 2 yıla yakın müddet uzaktan eğitim verdiğini, ekran karşısında ders anlatmanın yorucu bir müddetç olduğunu belirten Kılıç, bu süreçte birtakım şikayetleri bulunmasına karşın doktora gitmeyi daima göz gerisi ettiğini söz etti.
Geçen yılın haziran ayında kanında karbondioksit yükselmesi niçiniyle entübe olduğunu aktaran Kılıç, şöyleki devam etti:
“Gözlerimi açtığımda ağır bakımda aygıtlara bağlı biçimdeydim. Entübe sözcüğünü birinci sefer pandemide duyduğum için tabip gelip açıklama yapana kadar Kovid geçirdiğimi sandım. Oysaki teneffüs yetmezliği niçiniyle ağzımdan ciğerlerime kadar boru yerleştirilmiş. Uzun mühlet entübe kalmak ses tellerine ziyan verdiği ve enfeksiyon riskini arttırdığı için 4 gün daha sonra tabipler soluk boruma cerrahi bir süreçle küçük bir delik açarak beni teneffüs aygıtına bağladılar. Bu sürece trakeostomi deniliyor. Trakeostomi bir hastalık değil, mevcut hastalık kararı ortaya çıkan bir durum. Sesim artık çıkmıyordu. Ağır bakımda günlerim ağlayarak geçti, epeyce yıpratıcı bir müddetçti. Ankara Kent Hastanesi Nöroloji-Ortopedi Hastanesindeki ağır bakım hekimlerim bana fazlaca takviye oldu. daha sonra palyatif bakım servisine sevk edildim. Hayata teneffüs aygıtıyla daha kolay adapte olabilmem için eğitim verildi. Tabibim Ganime Ayar öğretmenliğe bir daha başlayabileceğime inandı. Bana ‘umut vadeden hastamsın’ diyordu. Ben de onların inancını boşa çıkarmak istemedim.”
Gamze Kılıç, palyatif bakımdan 1,5 ay daha sonra taburcu olduğunu belirterek, bu süreçte trakeostomi hakkında yerli yabancı biroldukça tıp mecmuası okuduğunu, daha güzel olup bir daha öğrencilerinin karşısında olmayı istediğini söylemiş oldu.
Raporlu olmak yerine çalışmayı yeğleyen bir öğretmen olduğunu lisana getiren Kılıç,”Hastanede ‘artık ders anlatamayacak mıyım’ diye her gün üzülüyordum. daha sonra sesime tekrar kavuştum. Meslektaşlarım ve öğrencilerim de beni epeyce özlediklerini söyleyince ortadan geçen 6 ayın sonunda raporumu uzatmayıp öğretmenliğe döndüm.” tabirlerini kullandı.
– “Sosyal medya hesabımı takip edenlerden epeyce hoş dönüşler alıyorum”
Derse girmekle kalmayan Gamze öğretmen, oluşturduğu “trakeostomili_hayat” isimli toplumsal medya hesabı ile kendisi üzere yaşayanlara dışarı çıkıp hayata karışmaları için ilham kaynağı oldu.
Bu hesap aracılığıyla okuduğu yerli ve yabancı tıp mecmuası ile öğrendiklerini ve tecrübelerini diğerlerine aktarmaya çalıştığını belirten Kılıç, “Hesabımı takip edenlerden epey hoş dönüşler alıyorum. ‘Daha evvel dışarı çıkamıyorduk, sizi gördükten daha sonra dışarı çıkmaya başladık’ diyenler oluyor. Bu da beni motive ediyor. İlham aldıklarını söylemiş olduklerinde kendimde güç buluyorum.” diye konuştu.
– “Yürüyemiyorum, teneffüs aygıtı kullanıyorum lakin bunlar beni tanımlayan şeyler değil”
Okulunda Meslekleri Tanıtma Kulübü’nde bakılırsavli olduğunu, öğrencileri için meslek sahibi isimleri okula davet ettiğini, bunlar içinde kendisini tedavi eden hekim ve hemşirelerin de bulunduğunu anlatan Gamze öğretmen, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:
“Sahip olduğum en hoş hazine öğrencilerim. Onlar için daima âlâ örnek olmayı isterim. hayatımızın müddetini biz belirleyemeyiz lakin kalitesi bizim elimizdedir. Yürüyemiyorum, teneffüs aygıtı kullanıyorum fakat bunlar beni tanımlayan şeyler değil. İçinde bulunduğum kurallara karşın gösterdiğim uğraş ile bir yerlere geliyorum. Öğrencilerimin de hiç bir aksilikte düşmemelerini, kendilerini âlâ hissetmelerini istiyorum, onlara ilham olmak, fark yaratmalarını istiyorum.
Kendime dair her şeyi olduğu üzere kabul etmeye başladığımda hayatım güzelleşti. Bağımsız yaşamak, kendine yetmek manasına gelmiyor. Kimse kendine kâfi pozisyonda değildir. Pürüzümüz olsun ya da olmasın hayatta hepimiz oburlarının takviyesine muhtaçlık duyarız. Hepimiz birbirimizden öğreniyoruz, hepimiz aslında birbirimizin öğretmeniyiz.”
– Öğrencilerinin ve meslektaşlarının gözünden Gamze öğretmen
Gamze Kılıç’ın öğrencilerinden Has Büyüktanır, “Gamze öğretmenle ders işlemek fazlaca keyifli. Onun yaşadığı zorluğa karşın gösterdiği direniş bana umut veriyor ve hayata daha sıkı tutunmamı sağlıyor. O, gördüğüm en uygun ve en uğraşlı insanlardan biri.” kelamlarıyla öğretmenini anlattı.
Ebrar Anıl ise öğretmeninin kendisine ilham kaynağı olduğunu belirterek, “Onun gözlerindeki o ışık bize umut veriyor.” dedi.
Gamze öğretmenin meslektaşı Saadet Çınar da onun hayata tutunuşunun herkese güç verdiğini, öğrencilerine de kıymetli yönlendirmeler yaptığını kaydetti.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.