amerikali
Üye
Araştırmalar bunun ebeveynler için niye güç olduğunu açıklıyor ve nasıl sakin kalınacağını gösteriyor.
Pek çoğumuz için çocuğumuzun üzgün olduğunu görmek dayanılmaz hale gelebiliyor. bir daha de, tesirli bir ebeveyn olmanın anahtarının, çocuğunuzun üzgün olduğu esnada sakin kalmak ve onu anladığını gösteriyor olmakla başladığını biliyoruz. birinci vakit içinderda, bu tecrübesi olağanlaştırmak ve sevgi dolu ebeveynlerin çocuklarını üzgün görmelerinin son derece güç olduğunu vurgulamak kıymetlidir. bir epeyce ebeveyn çocukları sorunlu olduklarında yanında olmakta zorlanırlar ve ne kıymetine olursa olsun “daha iyi hale getirmek” için kuvvetli bir biyolojik dürtü yaşarlar (bu bir öfke krizine boyun eğmek manasına gelse bile). Pekala, niye bu kadar sıkıntı ve bu mevzuda ne yapabiliriz?
Duygu Denetimi niye Değerli?
Araştırmalar, son derece empatik (yani çocukları da dahil olmak üzere oburlarının hisleriyle fazlaca temas halinde olan) annelerin, çocukları üzüldüğünde gerilime girme eğilimleri arttığında tesirli ebeveyn olmakta pek zorlandıklarını ortaya koyuyor. Diğer bir deyişle, çocuklarınızın hisleriyle özdeşleşmek ve çocuklarınızın düşüncelerine “savaş ya da kaç” cevabı vermek, çocuklarınız üzüldüğünde sakin kalmanın zorluğuna eşittir. birebir vakitte, çocuklarının ezasına reaksiyon olarak düşük seviyede gerilim bildiren anneler için empatinin daha hassas ebeveynlik ile bağlantılı olduğu bulunmuştur.
Özetle, yüksek seviyede empati, yüksek seviyede gerilim tepkiselliği ile yüksek seviyede empati ortaya çıkmadıkça, ebeveynlerin daha hassas olmalarına yardımcı olur. Son derece empatik ve tepkisel iseniz, çocuklara hassas, çocuk merkezli bir biçimde karşılık vermek sıkıntı olacaktır.
Nörobilim araştırması, diğerlerinin sorunlarına reaksiyon olarak daha fazla şahsi zahmet yaşayan annelerin daha fazla kortizol (diğer bir deyişle gerilim hormonu) ve hipotalamus ve amigdalada (“savaşma ya da kaçma” ile ilgili beyin bölgeleri) daha fazla aktivasyon gösterdiğini bularak bunu desteklemektedir. birebir vakitte, empatinin diğer bir istikameti (perspektif alma) daha düşük kortizol ile ilişkilendirilmiştir. Bu araştırma, ebeveynler gerilimi dolaylı olarak deneyimleme eğilimindeyse (yani, sözün tam manasıyla çocuklarının acısını hissedebildiklerinde), çocukları gerilimli olduğunda gerilime girme olasılıklarının daha yüksek olabileceğini düşündürmektedir. bir daha de, yalnızca çocuklarının bakış açısını düşünürlerse, gerilime girme olasılıkları daha düşüktür.
Araştırmalar ayrıyeten annelerin sakin kalabildiği ve bedenlerindeki gerilim düzeylerini denetim edebildikleri vakit, gerilimli bir anda çocuklarının gereksinimlerine odaklanma olasılıklarının daha yüksek olduğunu ve bu fikir değişikliğinin daha hassas ebeveynliği öngördüğünü ortaya koyuyor. Daha yüksek tepkisellik, bununla birlikte, sert ebeveynlik stratejileri kullanma mümkünlüğü ile bağlıdır, gerilim yansısını denetim edebilmek, daha olumlu ebeveynlik ile bağlantılıdır.
Bu Araştırmayı Kendi Ebeveynliğinizde Uygulayabilirsiniz
Pek çoğumuz için çocuğumuzun üzgün olduğunu görmek dayanılmaz hale gelebiliyor. bir daha de, tesirli bir ebeveyn olmanın anahtarının, çocuğunuzun üzgün olduğu esnada sakin kalmak ve onu anladığını gösteriyor olmakla başladığını biliyoruz. birinci vakit içinderda, bu tecrübesi olağanlaştırmak ve sevgi dolu ebeveynlerin çocuklarını üzgün görmelerinin son derece güç olduğunu vurgulamak kıymetlidir. bir epeyce ebeveyn çocukları sorunlu olduklarında yanında olmakta zorlanırlar ve ne kıymetine olursa olsun “daha iyi hale getirmek” için kuvvetli bir biyolojik dürtü yaşarlar (bu bir öfke krizine boyun eğmek manasına gelse bile). Pekala, niye bu kadar sıkıntı ve bu mevzuda ne yapabiliriz?
Duygu Denetimi niye Değerli?
Araştırmalar, son derece empatik (yani çocukları da dahil olmak üzere oburlarının hisleriyle fazlaca temas halinde olan) annelerin, çocukları üzüldüğünde gerilime girme eğilimleri arttığında tesirli ebeveyn olmakta pek zorlandıklarını ortaya koyuyor. Diğer bir deyişle, çocuklarınızın hisleriyle özdeşleşmek ve çocuklarınızın düşüncelerine “savaş ya da kaç” cevabı vermek, çocuklarınız üzüldüğünde sakin kalmanın zorluğuna eşittir. birebir vakitte, çocuklarının ezasına reaksiyon olarak düşük seviyede gerilim bildiren anneler için empatinin daha hassas ebeveynlik ile bağlantılı olduğu bulunmuştur.
Özetle, yüksek seviyede empati, yüksek seviyede gerilim tepkiselliği ile yüksek seviyede empati ortaya çıkmadıkça, ebeveynlerin daha hassas olmalarına yardımcı olur. Son derece empatik ve tepkisel iseniz, çocuklara hassas, çocuk merkezli bir biçimde karşılık vermek sıkıntı olacaktır.
Nörobilim araştırması, diğerlerinin sorunlarına reaksiyon olarak daha fazla şahsi zahmet yaşayan annelerin daha fazla kortizol (diğer bir deyişle gerilim hormonu) ve hipotalamus ve amigdalada (“savaşma ya da kaçma” ile ilgili beyin bölgeleri) daha fazla aktivasyon gösterdiğini bularak bunu desteklemektedir. birebir vakitte, empatinin diğer bir istikameti (perspektif alma) daha düşük kortizol ile ilişkilendirilmiştir. Bu araştırma, ebeveynler gerilimi dolaylı olarak deneyimleme eğilimindeyse (yani, sözün tam manasıyla çocuklarının acısını hissedebildiklerinde), çocukları gerilimli olduğunda gerilime girme olasılıklarının daha yüksek olabileceğini düşündürmektedir. bir daha de, yalnızca çocuklarının bakış açısını düşünürlerse, gerilime girme olasılıkları daha düşüktür.
Araştırmalar ayrıyeten annelerin sakin kalabildiği ve bedenlerindeki gerilim düzeylerini denetim edebildikleri vakit, gerilimli bir anda çocuklarının gereksinimlerine odaklanma olasılıklarının daha yüksek olduğunu ve bu fikir değişikliğinin daha hassas ebeveynliği öngördüğünü ortaya koyuyor. Daha yüksek tepkisellik, bununla birlikte, sert ebeveynlik stratejileri kullanma mümkünlüğü ile bağlıdır, gerilim yansısını denetim edebilmek, daha olumlu ebeveynlik ile bağlantılıdır.
Bu Araştırmayı Kendi Ebeveynliğinizde Uygulayabilirsiniz
Stres düzeyinize dikkat edin. Soğukkanlılığınızı kaybetmeye başladığınızı ne vakit fark ediyorsunuz? Bedeninizdeki belirtiler nelerdir? Tipik durumlar nelerdir? Sakin kalmanıza ne yardımcı olur? “Savaş ya da kaç” moduna girdiğiniz yahut sakin kalma yeteneğinizi kaybettiğiniz durumları önleyebilmek ismine bu ipuçlarını kullanabilirsiniz.
Sakinliğinizi korumakta zorlandığınızı fark ettiğinizde, birinci vakit içinderda kendi hislerinizi düzenlemeyi unutmayın. Evvel kendinizi sakinleştirmek için duruma bir orta vermeniz gerekiyorsa, oda değişikliği yapabilir, çocukla sağlıklı bağlantı kurabileceğinizi düşündüğünüz vakit yanına tekrar dönebilirsiniz.
Farkındalık usulünü uygulayın. Araştırmalar, nefesinize odaklanmak ve rastgele bir duyguyu fark etmek ve kabul etmek için bir dakikanızı ayırdığınızda, bedendeki gerilim yansısının azaltılabileceğini gösteriyor.
Yalnızca hislerine odaklanmak yerine çocuğunuzun bakış açısını anlamaya odaklanmaya çalışın. Araştırmalar, bu yaklaşımın daha düşük gerilim yansıması ile bağlı olabileceğini gösteriyor.