Abide
Üye
The New York Times’ın, bankanın bir “sömürgecilik ekosistemindeki” rolünün “üzücü bir örneği” olarak adlandırdığı şeyi yayınlamasının ardından Pazartesi günü yaptığı açıklamada, ana şirketinin başkanı Pazartesi günü yaptığı açıklamada, büyük bir Fransız bankasının Haiti’deki tarihini araştırmak için araştırmacıları işe alacağını söyledi.
The Times’ın haberine göre, Crédit Industriel et Commercial adlı banka, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında Haiti hazinesinden Fransa’ya milyonlarca dolar ücret ve faiz çekti.
CIC olarak bilinen bankanın Eyfel Kulesi’nin finansmanına yardım ettiği bir zamanda, yöneticileri ve yatırımcıları Haiti’den o kadar çok para kazandılar ki, karları bazen Haiti’nin tüm bayındırlık bütçesini aşıyordu.
Avrupalı bir finansal holding olan Crédit Mutuel, 1998 yılında CIC’yi satın aldı ve onu bir yan kuruluş olarak işletiyor.
Ancak Crédit Mutuel, 19. yüzyılın sonlarında Avrupa’daki kırsal çiftçilere yardım etmek için bir kuruluş olarak başladı ve başkanının tanımladığı gibi, aynı dönemde CIC’nin Haiti’deki faaliyetleri hakkında yeni ifşaatlarla potansiyel olarak rahatsız edici bir çatışma yarattı.
Crédit Mutuel’in başkanı Nicolas Théry bir röportajda, “Bir asırdan fazla bir süre sonra, bu ortak bankanın tarihi sömürgecilikle bağlantılı bir bankaya sahip olması biraz garip bir durum” dedi.
CIC’nin o döneme ait arşivlerinin neredeyse tamamı yok edildi. Bay Théry, bankanın tüm tarihini gün ışığına çıkarmak için ideal olarak Haitili ve Fransız araştırmacılardan oluşan bir ekibin finansmanı konusunda üniversite akademisyenleriyle zaten temas halinde olduğunu söyledi.
Times makalesi, CIC’nin Haiti Ulusal Bankası’nı Paris’ten nasıl kurduğunu ve yönettiğini takip etti. Kayıtlar, Haitili işletmelere hiçbir yatırım yapmadığını ve Haiti hükümetinin yaptığı neredeyse her işlemden ücret talep ettiğini gösteriyor. Birçok Fransız yatırım getirisinin yüzde 5 civarında seyrettiği bir zamanda, Haiti Ulusal Bankası’ndaki yatırımcılar yılda ortalama yüzde 15’i temizledi. Bazı yıllarda marjlar yüzde 24’e yaklaştı.
Kazançlar, Haiti’nin modern tarihin en önemli gelişme dönemlerinden biri sırasında neden kenarda kaldığını açıklamaya yardımcı oluyor.
Bir noktada, Haiti en önemli gelir kaynağının yaklaşık yarısını – kahve vergilerini – CIC’ye ve Ulusal Banka’daki yatırımcılarına ödemeye ayırdı. Times, diplomatik yazışmalara atıfta bulunarak, Parisli finansörlerin Fransız hükümetindeki müttefiklerini de Haiti’ye bankanın operasyonlarını aksatmaması için baskı yapmak için kullandıklarını bildirdi.
Bay Théry, “19. yüzyılın sonunda Fransa’da mali, askeri ve siyasi güçler arasındaki bağlantıların çok iyi bir göstergesiydi” dedi. Buna “sömürgecilik ekosistemi” adını verdi.
“Bu, sömürgeleştirme ve finansal sömürgeleştirmenin anlamının çok üzücü bir örneğidir” dedi.
Bay Théry, Haiti’deki faaliyetlerine son verdikten bir asırdan fazla bir süre sonra bankanın Haiti’ye borcu olup olmadığını bilmediğini söyledi. Araştırmacıların herhangi bir konuda herhangi bir bilgiyi takip etmek için geniş bir yetkiye sahip olacağını söyledi.
Bu bizim için bir prensip meselesidir” dedi.
The Times’ın haberine göre, Crédit Industriel et Commercial adlı banka, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında Haiti hazinesinden Fransa’ya milyonlarca dolar ücret ve faiz çekti.
CIC olarak bilinen bankanın Eyfel Kulesi’nin finansmanına yardım ettiği bir zamanda, yöneticileri ve yatırımcıları Haiti’den o kadar çok para kazandılar ki, karları bazen Haiti’nin tüm bayındırlık bütçesini aşıyordu.
Avrupalı bir finansal holding olan Crédit Mutuel, 1998 yılında CIC’yi satın aldı ve onu bir yan kuruluş olarak işletiyor.
Ancak Crédit Mutuel, 19. yüzyılın sonlarında Avrupa’daki kırsal çiftçilere yardım etmek için bir kuruluş olarak başladı ve başkanının tanımladığı gibi, aynı dönemde CIC’nin Haiti’deki faaliyetleri hakkında yeni ifşaatlarla potansiyel olarak rahatsız edici bir çatışma yarattı.
Crédit Mutuel’in başkanı Nicolas Théry bir röportajda, “Bir asırdan fazla bir süre sonra, bu ortak bankanın tarihi sömürgecilikle bağlantılı bir bankaya sahip olması biraz garip bir durum” dedi.
CIC’nin o döneme ait arşivlerinin neredeyse tamamı yok edildi. Bay Théry, bankanın tüm tarihini gün ışığına çıkarmak için ideal olarak Haitili ve Fransız araştırmacılardan oluşan bir ekibin finansmanı konusunda üniversite akademisyenleriyle zaten temas halinde olduğunu söyledi.
Times makalesi, CIC’nin Haiti Ulusal Bankası’nı Paris’ten nasıl kurduğunu ve yönettiğini takip etti. Kayıtlar, Haitili işletmelere hiçbir yatırım yapmadığını ve Haiti hükümetinin yaptığı neredeyse her işlemden ücret talep ettiğini gösteriyor. Birçok Fransız yatırım getirisinin yüzde 5 civarında seyrettiği bir zamanda, Haiti Ulusal Bankası’ndaki yatırımcılar yılda ortalama yüzde 15’i temizledi. Bazı yıllarda marjlar yüzde 24’e yaklaştı.
Kazançlar, Haiti’nin modern tarihin en önemli gelişme dönemlerinden biri sırasında neden kenarda kaldığını açıklamaya yardımcı oluyor.
Bir noktada, Haiti en önemli gelir kaynağının yaklaşık yarısını – kahve vergilerini – CIC’ye ve Ulusal Banka’daki yatırımcılarına ödemeye ayırdı. Times, diplomatik yazışmalara atıfta bulunarak, Parisli finansörlerin Fransız hükümetindeki müttefiklerini de Haiti’ye bankanın operasyonlarını aksatmaması için baskı yapmak için kullandıklarını bildirdi.
Bay Théry, “19. yüzyılın sonunda Fransa’da mali, askeri ve siyasi güçler arasındaki bağlantıların çok iyi bir göstergesiydi” dedi. Buna “sömürgecilik ekosistemi” adını verdi.
“Bu, sömürgeleştirme ve finansal sömürgeleştirmenin anlamının çok üzücü bir örneğidir” dedi.
Bay Théry, Haiti’deki faaliyetlerine son verdikten bir asırdan fazla bir süre sonra bankanın Haiti’ye borcu olup olmadığını bilmediğini söyledi. Araştırmacıların herhangi bir konuda herhangi bir bilgiyi takip etmek için geniş bir yetkiye sahip olacağını söyledi.
Bu bizim için bir prensip meselesidir” dedi.