Hasta çocukların eğitimi hastane sınıfları yardımıyla kesintisiz sürüyor
.
İstanbul Valiliği, Vilayet Ulusal Eğitim Müdürlüğü ve Vilayet Sıhhat Müdürlüğü işbirliğiyle 2019’da pilot olarak hayata geçirilen “Öğretmenim Elimi Tut” projesi, 14’ü İstanbul’da olmak üzere Türkiye’deki 52 hastanede, farklı branşlardan 89 istekli öğretmenle çeşitli hastalıklardan muzdarip öğrencilerin eğitim hayatına ışık tutuyor.
Hastanelerde açılan sınıflarda, anaokulundan liseye kadar her düzeydeki öğrenci eğitim alma imkanı buluyor. Öğretmenler, yatağından kalkamayan çocuklara odalarında birebir ders veriyor.
Günleri hastanede geçtiği için uzun müddet okullarından uzak kalan, hastalığından dolayı yüz yüze eğitim almayan çocuklar, proje yardımıyla psikososyal taraftan güzelleşme sağlarken, kendilerini eğitim ömründen soyutlanmamış hissediyor.
Enfeksiyon riski niçiniyle okula hiç gidemedi
Beslenme bozukluğu niçiniyle birtakım devirler tedavisine hastanede devam edilen 9 yaşındaki Yusuf Berk Çapkın, hem konut tıpkı vakitte hastanede eğitim alıyor.
Başakşehir Çam ve Sakura Kent Hastanesinde tedavi goren Çapkın, hastane sınıfında paylaşmayı öğrendiğini, matematik, İngilizce, hayat bilgisi ve Türkçe derslerinin yanı sıra oyun oynadığını söylemiş oldu. Öğretmenlerinin kendisine epey âlâ davrandığını belirten Çapkın, “Öğretmenlerimi fazlaca seviyorum” diyerek, sevgisini lisana getirdi.
Anne Gönül Çapkın da oğluna, halsizlik ve kusma üzere belirtiler üzerine 2 yaşından daha sonra yeme bozukluğu tanısı konulduğunu, anaokulu çağında 3 gün yüz yüze eğitime katılabilen çocuğunun daha sonrasında enfeksiyon kaptığı ve ağır bakıma kaldırıldığı için eğitimine meskende devam edebildiğini anlattı.
Ev ve hastanedeki eğitimin eş paha ilerlediğini söyleyen Çapkın, “Eve hocamız iki hafta geliyorsa, üçüncü hafta hasta olabiliyoruz. O yüzden hastanede yattığımızda verimimiz düşüyordu. Bu sistem bizim için daha yeterli oldu, zira eğitiminden geri kalmamış oluyor” dedi.
Gönül Çapkın, hastanede verilen eğitime ait niyetlerini, “Çocuklarımız memnun. Bir şeyler yapabiliyorlar. ‘Anne, benim de öğretmenim, dersim var.’ diyor. Tedavi sürecini, hastanede olduğunu unutuyor. ‘Buraya sınıf açılmış, ben sınıfıma gideceğim. Fotoğraf, okuma, matematik yapıyorum.’ diye anlatıyor” kelamlarıyla aktardı.
Derslerde fotoğraf yeteneğini keşfetti
Beslenme bozukluğu niçiniyle birkaç aydır hastanede tedavisi süren 15 yaşındaki Esra Ebrar Afacan da olağanda okula gittiğini, buradaki eğitim yardımıyla de derslerinden geri kalmadığını anlattı.
Afacan, hastanede edebiyat, coğrafya, matematik ve fotoğraf dersleri aldığını aktararak, “Arkadaşlarımdan uzak kaldım. Burada yalnızca oda, kat arkadaşlarım var. Onlarla da epey görüşemiyoruz. Öğretmenler geldiği sürece vakit geçiyor, sıkılmıyorum ve günlerim verimli oluyor” dedi.
Hastane odasını kendi çizdiği fotoğraflarla süsleyen Afacan, yeteneğini burada keşfettiğini belirterek, “Önceden hiç fotoğraf eğitimi almadım. Buradaki öğretmenim fotoğraf yaparken, bir anda kendim de fotoğraf yapabildiğimi gördüm. Konuta gittiğim bir aylık süreç olmuştu, orada da fotoğraflar yapmaya başladım. Yeteneğim olduğunu gördüm” sözlerini kullandı.
Esra Ebrar Afacan, tedavi görürken, gelecekteki mesleğini de belirlediğini ve konuşma terapisti olmaya karar verdiğini söylemiş oldu. Hastanedeki çocukların farklı insanlara daha hayli gereksinim duyduğunu söz eden Afacan, konuşarak, bir şeyler öğreterek onlara yardımcı olmak istediğini kaydetti.
“Buradaki boş vakit içinderımızda onlar olmasa sıkılabilirdik”
16 yaşındaki Büşra Yılmaz ise matematik, edebiyat, coğrafya, İngilizce ve din kültürü dersleri gördüğünü anlattı.
Okulda eğitim almanın, hastaneyle kıyaslandığında her çocuk için daha hoş olduğunu, arkadaşlarıyla ders işlemenin farklı hissettirdiğini belirten Yılmaz, hastanedeki eğitime ait “Öğretmenlerim geldiğinde memnun oluyorum. Matematik ve edebiyat derslerini epey sevdiğim için onlara bakış açım biraz daha düzgün oluyor. Buradaki boş vakit içinderımızda onlar olmasa sıkılabilirdik. Boş vakitlerimizi geçirmemize de yardımcı oluyorlar” tabirlerini kullandı.
“Cebimizde kalemimiz olduktan daha sonra her yerde öğretmenlik yaparız”
Hastanede istekli eğitim veren toplumsal bilgiler öğretmeni Caner Konak, 3-18 yaş ortası her kademeden öğrenciye ders verdiklerini ve buranın okuldan farklı olduğunun şuurunda hareket ettiklerini söylemiş oldu.
Konak, haftanın 5 günü, hastane işleyişiyle de koordineli biçimde 6 saat ders işlediklerini belirterek, öğrenciler kendilerini uygun hissetmediğinde, evvelarinin onları farklı etkinliklere yönlendirmek olduğunu, dersi ise ilerleyen saat ya da günlerde sürdürdüklerini kaydetti.
Eğitimlerin çocuklar için fazlaca faydalı olduğunu vurgulayan Konak, şunları söylemiş oldu:
“Öğretmen olarak buradaki en büyük motivasyonumuz, öğrencinin hastaneye yattığı günden okula döndüğü güne kadar geçen müddette, yalnızca tahsil değil motivasyon kaynaklı da çalışmak oluyor. Gereksinimlerini ve eksiklerini gidermeye çalışıyoruz. Cebimizde kalemimiz olduktan daha sonra her yerde öğretmenlik yapmaya hazırız. Öğrenciler önlüğümle geldiğimde beni tabip zannedebiliyor. Öğretmen olduğumu söylemiş olduğimde, ‘Hastanede öğretmen mi var? Ders mi işleyeceğiz?’ diye hayli seviniyorlar. Hem onlar tıpkı vakitte bizim için büyük motivasyon.”
Caner Konak, hastanedeki çocukların da eğitime muhtaçlığı olduğu niyetiyle istekli öğretmen olmaya karar verdiğini belirterek, “Burada bir hafta kalan öğrencilerimiz olduğu üzere birkaç yıl kalanlar da var. Onlara hastanenin haricinde bir hayatları olduğunu da hatırlatıyoruz” diye konuştu.
“Eğitim imkanının olması çocuklarımız için önemli”
Çocuk Sıhhati ve Hastalıkları Uzmanı Dr. Nihal Coşkun da kısımda metabolizma hastalıklarına sahip çocukların tedavi gördüğünü, beslenme bozukluğu yaşayanların özel diyete muhtaçlık duyduğunu, takviye tedavilerle beslenmeyi düzenlediklerini anlattı.
Çocukların tedavi süreçlerini aktaran Coşkun, “Hastanede eğitim imkanının olması çocuklarımız için değerli. Uzun mühlet hastanede yatabildiklerini de düşünürsek, eğitimlerinin aksamaması, bundan daha sonraki hayatlarında amaçlarına ulaşabilmeleri, moral ve motivasyonlarının sağlanması için bu eğitimin epey yeterli olduğunu düşünüyoruz” değerlendirmesini yaptı.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
.
İstanbul Valiliği, Vilayet Ulusal Eğitim Müdürlüğü ve Vilayet Sıhhat Müdürlüğü işbirliğiyle 2019’da pilot olarak hayata geçirilen “Öğretmenim Elimi Tut” projesi, 14’ü İstanbul’da olmak üzere Türkiye’deki 52 hastanede, farklı branşlardan 89 istekli öğretmenle çeşitli hastalıklardan muzdarip öğrencilerin eğitim hayatına ışık tutuyor.
Hastanelerde açılan sınıflarda, anaokulundan liseye kadar her düzeydeki öğrenci eğitim alma imkanı buluyor. Öğretmenler, yatağından kalkamayan çocuklara odalarında birebir ders veriyor.
Günleri hastanede geçtiği için uzun müddet okullarından uzak kalan, hastalığından dolayı yüz yüze eğitim almayan çocuklar, proje yardımıyla psikososyal taraftan güzelleşme sağlarken, kendilerini eğitim ömründen soyutlanmamış hissediyor.
Enfeksiyon riski niçiniyle okula hiç gidemedi
Beslenme bozukluğu niçiniyle birtakım devirler tedavisine hastanede devam edilen 9 yaşındaki Yusuf Berk Çapkın, hem konut tıpkı vakitte hastanede eğitim alıyor.
Başakşehir Çam ve Sakura Kent Hastanesinde tedavi goren Çapkın, hastane sınıfında paylaşmayı öğrendiğini, matematik, İngilizce, hayat bilgisi ve Türkçe derslerinin yanı sıra oyun oynadığını söylemiş oldu. Öğretmenlerinin kendisine epey âlâ davrandığını belirten Çapkın, “Öğretmenlerimi fazlaca seviyorum” diyerek, sevgisini lisana getirdi.
Anne Gönül Çapkın da oğluna, halsizlik ve kusma üzere belirtiler üzerine 2 yaşından daha sonra yeme bozukluğu tanısı konulduğunu, anaokulu çağında 3 gün yüz yüze eğitime katılabilen çocuğunun daha sonrasında enfeksiyon kaptığı ve ağır bakıma kaldırıldığı için eğitimine meskende devam edebildiğini anlattı.
Ev ve hastanedeki eğitimin eş paha ilerlediğini söyleyen Çapkın, “Eve hocamız iki hafta geliyorsa, üçüncü hafta hasta olabiliyoruz. O yüzden hastanede yattığımızda verimimiz düşüyordu. Bu sistem bizim için daha yeterli oldu, zira eğitiminden geri kalmamış oluyor” dedi.
Gönül Çapkın, hastanede verilen eğitime ait niyetlerini, “Çocuklarımız memnun. Bir şeyler yapabiliyorlar. ‘Anne, benim de öğretmenim, dersim var.’ diyor. Tedavi sürecini, hastanede olduğunu unutuyor. ‘Buraya sınıf açılmış, ben sınıfıma gideceğim. Fotoğraf, okuma, matematik yapıyorum.’ diye anlatıyor” kelamlarıyla aktardı.
Derslerde fotoğraf yeteneğini keşfetti
Beslenme bozukluğu niçiniyle birkaç aydır hastanede tedavisi süren 15 yaşındaki Esra Ebrar Afacan da olağanda okula gittiğini, buradaki eğitim yardımıyla de derslerinden geri kalmadığını anlattı.
Afacan, hastanede edebiyat, coğrafya, matematik ve fotoğraf dersleri aldığını aktararak, “Arkadaşlarımdan uzak kaldım. Burada yalnızca oda, kat arkadaşlarım var. Onlarla da epey görüşemiyoruz. Öğretmenler geldiği sürece vakit geçiyor, sıkılmıyorum ve günlerim verimli oluyor” dedi.
Hastane odasını kendi çizdiği fotoğraflarla süsleyen Afacan, yeteneğini burada keşfettiğini belirterek, “Önceden hiç fotoğraf eğitimi almadım. Buradaki öğretmenim fotoğraf yaparken, bir anda kendim de fotoğraf yapabildiğimi gördüm. Konuta gittiğim bir aylık süreç olmuştu, orada da fotoğraflar yapmaya başladım. Yeteneğim olduğunu gördüm” sözlerini kullandı.
Esra Ebrar Afacan, tedavi görürken, gelecekteki mesleğini de belirlediğini ve konuşma terapisti olmaya karar verdiğini söylemiş oldu. Hastanedeki çocukların farklı insanlara daha hayli gereksinim duyduğunu söz eden Afacan, konuşarak, bir şeyler öğreterek onlara yardımcı olmak istediğini kaydetti.
“Buradaki boş vakit içinderımızda onlar olmasa sıkılabilirdik”
16 yaşındaki Büşra Yılmaz ise matematik, edebiyat, coğrafya, İngilizce ve din kültürü dersleri gördüğünü anlattı.
Okulda eğitim almanın, hastaneyle kıyaslandığında her çocuk için daha hoş olduğunu, arkadaşlarıyla ders işlemenin farklı hissettirdiğini belirten Yılmaz, hastanedeki eğitime ait “Öğretmenlerim geldiğinde memnun oluyorum. Matematik ve edebiyat derslerini epey sevdiğim için onlara bakış açım biraz daha düzgün oluyor. Buradaki boş vakit içinderımızda onlar olmasa sıkılabilirdik. Boş vakitlerimizi geçirmemize de yardımcı oluyorlar” tabirlerini kullandı.
“Cebimizde kalemimiz olduktan daha sonra her yerde öğretmenlik yaparız”
Hastanede istekli eğitim veren toplumsal bilgiler öğretmeni Caner Konak, 3-18 yaş ortası her kademeden öğrenciye ders verdiklerini ve buranın okuldan farklı olduğunun şuurunda hareket ettiklerini söylemiş oldu.
Konak, haftanın 5 günü, hastane işleyişiyle de koordineli biçimde 6 saat ders işlediklerini belirterek, öğrenciler kendilerini uygun hissetmediğinde, evvelarinin onları farklı etkinliklere yönlendirmek olduğunu, dersi ise ilerleyen saat ya da günlerde sürdürdüklerini kaydetti.
Eğitimlerin çocuklar için fazlaca faydalı olduğunu vurgulayan Konak, şunları söylemiş oldu:
“Öğretmen olarak buradaki en büyük motivasyonumuz, öğrencinin hastaneye yattığı günden okula döndüğü güne kadar geçen müddette, yalnızca tahsil değil motivasyon kaynaklı da çalışmak oluyor. Gereksinimlerini ve eksiklerini gidermeye çalışıyoruz. Cebimizde kalemimiz olduktan daha sonra her yerde öğretmenlik yapmaya hazırız. Öğrenciler önlüğümle geldiğimde beni tabip zannedebiliyor. Öğretmen olduğumu söylemiş olduğimde, ‘Hastanede öğretmen mi var? Ders mi işleyeceğiz?’ diye hayli seviniyorlar. Hem onlar tıpkı vakitte bizim için büyük motivasyon.”
Caner Konak, hastanedeki çocukların da eğitime muhtaçlığı olduğu niyetiyle istekli öğretmen olmaya karar verdiğini belirterek, “Burada bir hafta kalan öğrencilerimiz olduğu üzere birkaç yıl kalanlar da var. Onlara hastanenin haricinde bir hayatları olduğunu da hatırlatıyoruz” diye konuştu.
“Eğitim imkanının olması çocuklarımız için önemli”
Çocuk Sıhhati ve Hastalıkları Uzmanı Dr. Nihal Coşkun da kısımda metabolizma hastalıklarına sahip çocukların tedavi gördüğünü, beslenme bozukluğu yaşayanların özel diyete muhtaçlık duyduğunu, takviye tedavilerle beslenmeyi düzenlediklerini anlattı.
Çocukların tedavi süreçlerini aktaran Coşkun, “Hastanede eğitim imkanının olması çocuklarımız için değerli. Uzun mühlet hastanede yatabildiklerini de düşünürsek, eğitimlerinin aksamaması, bundan daha sonraki hayatlarında amaçlarına ulaşabilmeleri, moral ve motivasyonlarının sağlanması için bu eğitimin epey yeterli olduğunu düşünüyoruz” değerlendirmesini yaptı.
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.