amerikali
Üye
Çocuklarının her hareketini denetim eden, onları kendilerinden farklı bir birey olarak düşünmeyen, çocuklarına ayrışma için alan tanımayan anne babaya helikopter ebeveyn diyoruz. Helikopter ebeveynler; çocuğun etrafında bir helikopter üzere pervane olurlar, beklentileri çok yüksektir, mükemmeliyetçi bir yapıları vardır ve çocuğu yerine karar verme üzere tavırları sergilerler.
Ebeveynlerin bu tavırları sergilemelerinin altında biroldukca faktör vardır. Helikopter ebeveynlik dediğimiz şekilde yaklaşan ebeveynler çocuklarının başarısız olmasından gereğinden çok korkarlar ve bu fikir onları epey kaygılandırır. Ebeveynler kendi çocukluk devrinde travmatik ya da olumsuz deneyimlemelere maruz kalmışlardır ve olumsuz tecrübeleri kendileri yaşadıkları için çocuğu yaşasın, olumsuz şeylere maruz kalsın istemezler bu isteklerinden dolayı hem çocuklarını hem etraflarını hatta çocuklarının his ve davranışlarını denetim etmeye yer yer de baskılamaya çalışırlar. bir daha emsal olarak çocuğum düzgün bir meslek sahibi olsun, belirli bir statüde yer alsın ekonomik, olarak avantajlı sınıfta bulunsun isterler, şayet ekonomik olarak âlâ bir düzeyde şayet olmazsa sıkıntı duruma düşer kanısı ve bu niyette kaynaklı olarak ortaya çıkan endişe duygusu epey baskındır. Tüm bunlara ek olarak şahıslar epey mükemmeliyetçidir, her şeyin en düzgünü, en hoşu, en başarılısı, en akıllısı olsun isterler. Söylemlerinde ve niyetlerinde “en” kalıpları çok fazladır, bütün âlâ sıfatlar ve bu sıfatları eni olmak isterler. Kendilerinin yanı sıra çocukları ortasında bu kurallar geçerlidir ve yanılgıyı asla kabul etmezler. Genelde siyah beyaz düşünürler ve orta renkler, griler hayatlarında yoktur. Bu şekil ebeveynler için çocukları ya düzgündür ya da berbattır. Çocuklarına deneyimleyerek öğrenme fırsatı vermezler.
Helikopter ebeveynler “biz” kalıbını çok fazla kullanırlar. Bunun kullanmasının artması çocuğun kişiselleşmesine mani olur ve ilerleyen vakit içinderda tek başına sorumluluk alamamasına niye olur. Bu yüzden telaffuzlarda çocuklarla ebeveynlerin kendini ayırması çok kıymetlidir. Bilhassa helikopter ebeveynler “Okulumuza gittik”, “Babamızı gördük”, “Yemeğimizi yedik” üzere telaffuzları epey kullanır. Dikkat edilmesi gereken şey okul çocuğunuzun okuludur sizin değil ve biz yerine “Ece bugün okula gitti” üzere ayrışmaya alan tanıyan, kişiselliği vurgulayan cümleler daha sağlıklı olacaktır.
Helikopter ebeveynlerin davranışları ilerleyen vakit içindera çocuklarda aşikâr izler, sorunlar yaratır. Genel olarak bu üslup ebeveynlik tavrıyla yetiştirilen çocuklarda özgüven eksikliği, tasa bozuklukları, gerilimi yeterli yönetememe, yeme bozuklukları, tek başına karar verememe, ruhsal sağlamlığın zayıf olması üzere problemler görülebilmektedir. Bu yüzden ebeveynlerin kendi gereksinimleriyle çocuklarının muhtaçlıklarını ayrıştırması, kendi davranışlarını gözlemleyip sonuçlarını düşünmeleri, gerekliliğini düşünmeleri kıymetlidir.
Ebeveynlerin bu tavırları sergilemelerinin altında biroldukca faktör vardır. Helikopter ebeveynlik dediğimiz şekilde yaklaşan ebeveynler çocuklarının başarısız olmasından gereğinden çok korkarlar ve bu fikir onları epey kaygılandırır. Ebeveynler kendi çocukluk devrinde travmatik ya da olumsuz deneyimlemelere maruz kalmışlardır ve olumsuz tecrübeleri kendileri yaşadıkları için çocuğu yaşasın, olumsuz şeylere maruz kalsın istemezler bu isteklerinden dolayı hem çocuklarını hem etraflarını hatta çocuklarının his ve davranışlarını denetim etmeye yer yer de baskılamaya çalışırlar. bir daha emsal olarak çocuğum düzgün bir meslek sahibi olsun, belirli bir statüde yer alsın ekonomik, olarak avantajlı sınıfta bulunsun isterler, şayet ekonomik olarak âlâ bir düzeyde şayet olmazsa sıkıntı duruma düşer kanısı ve bu niyette kaynaklı olarak ortaya çıkan endişe duygusu epey baskındır. Tüm bunlara ek olarak şahıslar epey mükemmeliyetçidir, her şeyin en düzgünü, en hoşu, en başarılısı, en akıllısı olsun isterler. Söylemlerinde ve niyetlerinde “en” kalıpları çok fazladır, bütün âlâ sıfatlar ve bu sıfatları eni olmak isterler. Kendilerinin yanı sıra çocukları ortasında bu kurallar geçerlidir ve yanılgıyı asla kabul etmezler. Genelde siyah beyaz düşünürler ve orta renkler, griler hayatlarında yoktur. Bu şekil ebeveynler için çocukları ya düzgündür ya da berbattır. Çocuklarına deneyimleyerek öğrenme fırsatı vermezler.
Helikopter ebeveynler “biz” kalıbını çok fazla kullanırlar. Bunun kullanmasının artması çocuğun kişiselleşmesine mani olur ve ilerleyen vakit içinderda tek başına sorumluluk alamamasına niye olur. Bu yüzden telaffuzlarda çocuklarla ebeveynlerin kendini ayırması çok kıymetlidir. Bilhassa helikopter ebeveynler “Okulumuza gittik”, “Babamızı gördük”, “Yemeğimizi yedik” üzere telaffuzları epey kullanır. Dikkat edilmesi gereken şey okul çocuğunuzun okuludur sizin değil ve biz yerine “Ece bugün okula gitti” üzere ayrışmaya alan tanıyan, kişiselliği vurgulayan cümleler daha sağlıklı olacaktır.
Helikopter ebeveynlerin davranışları ilerleyen vakit içindera çocuklarda aşikâr izler, sorunlar yaratır. Genel olarak bu üslup ebeveynlik tavrıyla yetiştirilen çocuklarda özgüven eksikliği, tasa bozuklukları, gerilimi yeterli yönetememe, yeme bozuklukları, tek başına karar verememe, ruhsal sağlamlığın zayıf olması üzere problemler görülebilmektedir. Bu yüzden ebeveynlerin kendi gereksinimleriyle çocuklarının muhtaçlıklarını ayrıştırması, kendi davranışlarını gözlemleyip sonuçlarını düşünmeleri, gerekliliğini düşünmeleri kıymetlidir.