amerikali
Üye
Epiktetos bundan yıllar seneler evvel “Bize olanlar niçiniyle değil,
onlar hakkında düşündüklerimiz niçiniyle rahatsız oluruz” der.
Tarihte bir seyahat yapmak için Alainde Botton’un Statü telaşı kitabına götüreceğim. Ortaçağ devrinde bir batılıyı yolda çevirip toplumun niye çiftçiler, rahipler, asiller olmak üzere üç temel sınıfa ayrıldığını sorarsanız.
Tuhaf bir bakış atarak kesin ve net bir formda: Tanrı’nın inayeti bu biçimde kaygısı. Toplumda sarsılmaz bir inanış vardı. Zayıflık, fakirlik tabiatın yanlışıydı ve geri kalanı kirletmemesi ortasında yok olmalarına müsaade vermek gerekiyordu.
Bu durum 18 yy ortalarına kadar değişmedi. Ta ki birileri çıkıp babadan oğula miras prensibi sorgulamaya başlayıncaya kadar. Bir babanın, oğlunun zekasını hesaplamadan bütün işini ona devretmesi ne kadar mantıklıydı?
Napolyon’un da sözleriyle tabir edecek olursak, mirasyedi asiller, ulusun baş belalarıdır.
hemen sonrasında eğitimde fırsat eşitliği toplum idaresinin bir kesimi haline geldi. Ulusal İnsan Hakları Bildirgesi, Eşit İş İmkanları kanunu derken meritokrasinin yükselişi başladı. o güne kadar insanları avutan hikayelerin altı delindi. Artık Beşerler yüzseneler boyunca kaskatı kesilmiş bir hiyerarşi yerine kendi yetenekleri doğrultusunda iş imkanları ede ettiler.
Peki soruyorum onları bu biçimdesi bir ihtilal yaratacak adım atmalarına niye olan şey neydi?
Bir arayış içerisinde olmaları.
Batıda bir periyoda kadar toplumsal statü su geçirmez bir biçimde Allahın inayeti olarak boyun eğiliyordu. Ve ona uygun biçimde yaşanıyordu. Vakti gelince bir hayalden uyanır üzere uyandılar.
İşte bizi de suçlayıcı, rahatsız edici fikirlerden uyandıracak şey de bu Dürüstçe ve Anlayışla Niyetlerinizi Gerçekle Tanıştırmak.
YA NİYETLERİNİZE BAĞLANIYOR YA DA SORGULUYORSUNUZ ÖBÜR BİE SEÇENEĞİNİZ YOK!
Size az daha sonra anlatacaklarım 4 tane sorudan oluşacak, bakın soru bir obje bile değil.
Sizin yanıtlarınız olmadan kanılarınızın hiçbir manası yok.
1. Soru: Bu yanlışsız Mu? /Bunun Gerçekliği Nedir?
Bülent Ortaçgil’in “olmalı mı olmamalı”şarkısıyla başlamak istiyorum. Olmalı mı olmamalı mı yoksa hiç değişmemeli mi ancak ben değişmezsem ben olamam ki/ görmeli görmemeli mi yoksa hiç bakınmamalı mı amam ben bakınmazsam hiç bakılırsamem ki..
Siz istesenizde istemeseniz de yağmurun yağdığını görüyorsunuz. Ve “yağmur yağmamalı.” diyorsunuz. “ yağmur yağmamalı”.” Yalnızca bir niyet gerçekte olmalı ya da olmamalı diye bir şey yok. Zihni tahterevalli üzere. Bir taraf yere yapıştığında “Yağmur yağmamalı.” Zihnin kendi niyetleri içinde sıkışıp kaldığını anlarız. Tam istikrarda durduğunda ise -yağmur yağıyor.- zihnin gerçeği olduğu üzere kabul ettiğini biliriz
Olmalı ya da Olmamalı sözleri zihni bir kıssaya saplar ile getirir.
VE BU DA DEMEK Kİ ……..
Size acı veren yazdığınız tabirden çok onları yorumlayan bir niyet olabilir. Bu soru yardımıyla gerçeği nasıl yorumladığınız ortaya çıkacaktır.
“Ali konusunda anlayışlı davranmalıydım.” Nitekim dinlemediniz ve Ali size anlaşılmamış hissediyorum dedi. Bu ifadeyi yorum ekiyle yine yazmadı deneyin.
Ali konusunda daha anlayışlı davranmalıydım ve bu da ……………… manasına geliyor.
“Belki de ifadeyi ve bu da beni sevmiyor manasına geliyor.”şeklinde dolduracaksınız. Artık yorumunuzun ne olduğunu anladığınıza göre onu sorgulayabilirsiniz.
Düşününceye inanınca vücudunuzda neler oluyor?
Huzursuzluk,korku, paniğe kadar gidebilen rahatsız edici bir pay kapıldığınızı nazaranbilirisiniz.
BU KANIYI BIRAKMAK İÇİN BİR niye GÖREBİLİYOR MUSUN?
Sorgulamalar kanıyı bırakmakla ilgili değil, fark etmekle ilgili olduğunu anlamak değerli. Şayet fikirlerinizi bırakmanızı istediğimi düşünüyorsanız: ;İstemiyorum! Sorgulamalar fikirlerden kurtulmakla alakalı değil, farkındalık ve şartsız sevme yardımıyla gerçek olanı fark etmek. Gerçeği bir sefer gördüğünüz mü niyet sizi bırakıyor; karşıtı olmuyor.
Şimdi bir iki dakika nefes alın ve bu fikre inanmayacak olsanız nasıl biri olacağınızla ilgili hayal kurun. Ne görüyorsunuz?
Bu soru sizi kimliksiz bırakabilir. hiçbir şeyiniz kalmıyor ve yalnızca anın gerçeğini yaşıyorsunuz. “Şimdi Ne yapacağım? hiç bir şeyin manası kalmadı.” Ve ben de sorarım “Geçmiş ya da gelecek olmadan nasıl yaşayacağını bilemezsin.” Bu gerçek mu?
onlar hakkında düşündüklerimiz niçiniyle rahatsız oluruz” der.
Tarihte bir seyahat yapmak için Alainde Botton’un Statü telaşı kitabına götüreceğim. Ortaçağ devrinde bir batılıyı yolda çevirip toplumun niye çiftçiler, rahipler, asiller olmak üzere üç temel sınıfa ayrıldığını sorarsanız.
Tuhaf bir bakış atarak kesin ve net bir formda: Tanrı’nın inayeti bu biçimde kaygısı. Toplumda sarsılmaz bir inanış vardı. Zayıflık, fakirlik tabiatın yanlışıydı ve geri kalanı kirletmemesi ortasında yok olmalarına müsaade vermek gerekiyordu.
Bu durum 18 yy ortalarına kadar değişmedi. Ta ki birileri çıkıp babadan oğula miras prensibi sorgulamaya başlayıncaya kadar. Bir babanın, oğlunun zekasını hesaplamadan bütün işini ona devretmesi ne kadar mantıklıydı?
Napolyon’un da sözleriyle tabir edecek olursak, mirasyedi asiller, ulusun baş belalarıdır.
hemen sonrasında eğitimde fırsat eşitliği toplum idaresinin bir kesimi haline geldi. Ulusal İnsan Hakları Bildirgesi, Eşit İş İmkanları kanunu derken meritokrasinin yükselişi başladı. o güne kadar insanları avutan hikayelerin altı delindi. Artık Beşerler yüzseneler boyunca kaskatı kesilmiş bir hiyerarşi yerine kendi yetenekleri doğrultusunda iş imkanları ede ettiler.
Peki soruyorum onları bu biçimdesi bir ihtilal yaratacak adım atmalarına niye olan şey neydi?
Bir arayış içerisinde olmaları.
Batıda bir periyoda kadar toplumsal statü su geçirmez bir biçimde Allahın inayeti olarak boyun eğiliyordu. Ve ona uygun biçimde yaşanıyordu. Vakti gelince bir hayalden uyanır üzere uyandılar.
İşte bizi de suçlayıcı, rahatsız edici fikirlerden uyandıracak şey de bu Dürüstçe ve Anlayışla Niyetlerinizi Gerçekle Tanıştırmak.
YA NİYETLERİNİZE BAĞLANIYOR YA DA SORGULUYORSUNUZ ÖBÜR BİE SEÇENEĞİNİZ YOK!
Size az daha sonra anlatacaklarım 4 tane sorudan oluşacak, bakın soru bir obje bile değil.
Sizin yanıtlarınız olmadan kanılarınızın hiçbir manası yok.
1. Soru: Bu yanlışsız Mu? /Bunun Gerçekliği Nedir?
Bülent Ortaçgil’in “olmalı mı olmamalı”şarkısıyla başlamak istiyorum. Olmalı mı olmamalı mı yoksa hiç değişmemeli mi ancak ben değişmezsem ben olamam ki/ görmeli görmemeli mi yoksa hiç bakınmamalı mı amam ben bakınmazsam hiç bakılırsamem ki..
Siz istesenizde istemeseniz de yağmurun yağdığını görüyorsunuz. Ve “yağmur yağmamalı.” diyorsunuz. “ yağmur yağmamalı”.” Yalnızca bir niyet gerçekte olmalı ya da olmamalı diye bir şey yok. Zihni tahterevalli üzere. Bir taraf yere yapıştığında “Yağmur yağmamalı.” Zihnin kendi niyetleri içinde sıkışıp kaldığını anlarız. Tam istikrarda durduğunda ise -yağmur yağıyor.- zihnin gerçeği olduğu üzere kabul ettiğini biliriz
Olmalı ya da Olmamalı sözleri zihni bir kıssaya saplar ile getirir.
Soru: Bunun gerçek Olduğunu Katiyetle Bilebilir Misin?
VE BU DA DEMEK Kİ ……..
Size acı veren yazdığınız tabirden çok onları yorumlayan bir niyet olabilir. Bu soru yardımıyla gerçeği nasıl yorumladığınız ortaya çıkacaktır.
“Ali konusunda anlayışlı davranmalıydım.” Nitekim dinlemediniz ve Ali size anlaşılmamış hissediyorum dedi. Bu ifadeyi yorum ekiyle yine yazmadı deneyin.
Ali konusunda daha anlayışlı davranmalıydım ve bu da ……………… manasına geliyor.
“Belki de ifadeyi ve bu da beni sevmiyor manasına geliyor.”şeklinde dolduracaksınız. Artık yorumunuzun ne olduğunu anladığınıza göre onu sorgulayabilirsiniz.
Soru Bu Niyete İnandığınızda Nasıl Reaksiyon Veriyorsunuz?
Düşününceye inanınca vücudunuzda neler oluyor?
Huzursuzluk,korku, paniğe kadar gidebilen rahatsız edici bir pay kapıldığınızı nazaranbilirisiniz.
BU KANIYI BIRAKMAK İÇİN BİR niye GÖREBİLİYOR MUSUN?
Sorgulamalar kanıyı bırakmakla ilgili değil, fark etmekle ilgili olduğunu anlamak değerli. Şayet fikirlerinizi bırakmanızı istediğimi düşünüyorsanız: ;İstemiyorum! Sorgulamalar fikirlerden kurtulmakla alakalı değil, farkındalık ve şartsız sevme yardımıyla gerçek olanı fark etmek. Gerçeği bir sefer gördüğünüz mü niyet sizi bırakıyor; karşıtı olmuyor.
Bu Fikir şayet olmazsa Kim Olurdunuz?
Şimdi bir iki dakika nefes alın ve bu fikre inanmayacak olsanız nasıl biri olacağınızla ilgili hayal kurun. Ne görüyorsunuz?
Bu soru sizi kimliksiz bırakabilir. hiçbir şeyiniz kalmıyor ve yalnızca anın gerçeğini yaşıyorsunuz. “Şimdi Ne yapacağım? hiç bir şeyin manası kalmadı.” Ve ben de sorarım “Geçmiş ya da gelecek olmadan nasıl yaşayacağını bilemezsin.” Bu gerçek mu?