Toplumsal Medyanın Çocuklar Üzerindeki Tesiri

İnternet; toplumun ayrılmaz bir kesimi olmakla birlikte eğitim ve irtibat alanlarının en süratli erişim yollarından biridir. Son senelerda, bilhassa Covid-19 sürecinde dersler çevrimiçi ortamına taşındıktan daha sonra internet çocukların okul yaşantısını kesintiye uğramamasını, okul saatleri haricinde arkadaşları ile birlikte ödev yapabilmelerini, beyin fırtınası yaparak tesirli küme projelerinde yer almalarını, akademik muvaffakiyetlerini koruyabilmelerini sağladı. Toplumsal medya ise çocukların yüz yüze görüşemedikleri arkadaşları ile irtibatta kalabilmelerini, yeni bireylerle tanışabilmelerini, hayranlık duydukları ünlüleri ve kümeleri takip edebilmelerini, sanal ortamda toplumsallaşmalarını kolaylaştırdı. Ayrıyeten, farklılıklara hürmet göstermek üzere birtakım pahaları benimseyebilmelerini, toplumsal olaylara farklı açılardan bakabilmelerini, daha hoşgörülü ve toleranslı olabilmelerini pekiştirdi.

Çocukların toplumsal medyayı şuurlu ve maksadına uygun bir biçimde kullanmaları biroldukça avantajla müsabakalarına yol açtığı üzere, denetimsiz bir biçimde kullanmaları kimi aksiliklerle yüzleşmelerine niye olmaktadır. Bunlardan en değerlisi yaş periyodu özelliklerine uymayan birtakım müstehcen yahut şiddet içerikli görsellerle karşılaşabilmeleridir. Bu çeşit içeriklerle karşı karşıya gelmeleri çocukların cinsel gelişimlerini olumsuz tarafta etkilemekte, cinsel kimlik gelişimleri ile ilgili dert duymalarına sebep olmaktadır. Ayrıyeten toplumsal medyada tanımadığı bireylerle yazışmaları onların şahsi bilgilerinin bilhassa çocuk istismarcıları tarafınca ele geçirilmesine yol açmaktadır. Bu niçinle ebeveynlerin çocukların internet üstündeki bu ziyanlı içeriklerden ve şahıslardan koruyabilmesi için şimdiki bir anti virüs programı yüklemleri, içerik filtreleme programlarını kullanmaları önleyici olacaktır.

Günümüzde ergenlik çağındaki çocuklar toplumsal medyanın en faal kullanıcıları içinde yer almaktadır. Ergenlerin toplumsal medyada yaptığı paylaşımlar onların tanınan olma isteklerini, takdir edilme eforlarını, rekabetçi kişiliklerini ve egosantrik yapılarını arıttırmaktadır. Lakin elektronik aletlerin karşısında çok vakit geçirmeleri, cevrim içi bağlantı platformlarına ağırlaşmaları onların aile fertlerinden, sanatsal ve fizikî aktiviteden uzaklaşmasına niçiniyet vermektedir. Bu etkinliklere vakit ayırmamaları onların yaratıcılığını, üretkenliğini ve psikomotor hünerlerimizi kısıtlamaktadır. Fizikî idmanları ihmal etmeleri ise vücut gelişimlerini engelleyip daima birebir konumda oturmaları ne yazık ki gelecekte sıhhat sorunları ile müsabakalarına niye olmaktadır. Ayrıyeten, arkadaşları ile birlikte basketbol, voleybol ya da futbol üzere oyunlar oynamamaları ekip ruhuyla tanışamamalarına, birlik ve birliktelik hislerini tadamamalarına sebep olmaktadır.

Sosyal medya çocukların beslenme ve uyku alışkanlıklarını da olumsuz tarafta etkilemektedir. Yatmadan evvel geç saatlere kadar toplumsal medyada vakit geçirmeleri onların uyku kalitesini düşürmekte, sonraki gün yorgun hissetmelerine niye olmakta, derslere konsantre olamayıp akademik muvaffakiyetlerinin düşmesine sebep olmaktadır. Daha fazla fast food ya da paketli besinleri tüketmelerini teşvik etmektedir.

Yapılan araştırmada artan toplumsal medya kullanmasına bağlı olarak ergenlerin benlik hürmetlerinin azaldığı, dert ve depresyon seviyelerinin arttığı gözlemlenmiştir. Ergenlerin internete bağlı olarak yaşamalarının, akran baskısı ile müsabakalarının, siber zorbalıkla çaba etmeye çalışmalarının bu durumu tetiklediğini söyleyebiliriz. Bu niçinle anne baba olarak onlarla tesirli irtibat kurmaya çalışmak, gereksinim duyduklarında yanlarında olmak, mümkün olduğu kadar aile aktivitelerine dahil etmek, toplumsal faaliyetlerini zenginleştirmek, internette geçirecekleri vakte kısıtlama koymak daha sağlıklı olacaktır.

Çocukların siber hatalarla ilgili bilinçlendirilmesi bu süreç için fazlaca kıymetlidir. Ebeveyn olarak onlara toplumsal medyada inanç vermeyen şahıslarla yazışmamalarını söylemek, diğerlerinden gelen olumsuz içeriklere yanıt vermemelerini anlatmak, mail yahut ileti içeriklerindeki kontaklara kâfi bilgi sahibi olunmaksızın tıklamamalarını aktarmak gerekir. Toplumsal medya uygulamalarında kuvvetli şifreler kullanmalarını, özel şifrelerini irtibatta oldukları bireylere paylaşmamalarını, bilhassa yazıştıkları bireylere adres yahut ebeveynlerinin kredi kartı ayrıntılarını vermemelerini vurgulamak gerekir.