Üstün zekalı çocukları öğretmenleri ‘problem çocuk’ olarak nazaranbiliyor
– Üstün Zekalı ve Yetenekli Çocuklar Derneği (ÜZYEÇDE) İdare Heyeti Lideri Dr. Özcan Kars, üstün zekalı çocukların, öğretmenleri tarafınca “problemli çocuk” olarak değerlendirilebildiğini, kimi akranları tarafınca da dışlandıklarını söylemiş oldu.
Kars, AA muhabirine üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların akranları ve öğretmenleriyle yaşadığı problemleri kıymetlendirdi.
Üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların kuvvetli hafıza, yüksek sportif maharetler, fotoğraf çizme, liderlik ve sözel zeka üzere yeteneklere sahip olduğunu belirten Kars, Dünya Sıhhat Örgütüne göre bu çocukların sayısının nüfusun yalnızca yüzde 2’si kadar olduğunu aktardı.
Kars, üstün zekalı çocukların akranlarından farklı olarak birkaç işi tıpkı anda yapabileceğine dikkati çekerek, “Bu çocuklar bir yandan öğretmeni dinleyip not alırken beraberinde ritim tutup dışarıyı seyredebilir. Bilhassa bu çocukların kimilerinin hiperaktif olduğunu da düşündüğümüzde sınıfta öğretmenler tarafınca ‘problem çocuk’ olarak algılanma ihtimalleri devasa yükseklikte. Çocuk birebir anda birkaç işi yapabilse bile ‘Bu çocuk ders dinlemiyor’ yahut ‘Sınıfın huzurunu bozuyor’ denilerek cezalandırılabiliyor.” biçiminde konuştu.
Öğretmenlerin sınıfa soru sorduklarında farklılıkları niçiniyle üstün zekalı çocukların yanıt vermesini istemeyerek “Sen dur. Arkadaşların yanıt versin” halinde yaklaşımla kendilerini göstermelerine mani olabildiğine işaret eden Kars, “oysa yalnızca üstün zekalı ve yetenekli çocuklar değil her çocuk özeldir ve onları farklılıklarıyla kabullenmek gerekir.” dedi.
Üstün zekalı çocukların ışığa ve sese yüksek hassasiyet gösterme, hiperaktivite ve mükemmeliyetçilik üzere özellikleriyle kendilerini fark ettireceğini söz eden Kars, bu çocukların şayet ödevi 100 puan alacak biçimde yapamayacaksa hiç teslim etmeyebileceğini kaydetti.
– Öğretmenler üstün zekalı çocuklara daha fazla ceza ve ödev verebiliyor
Üstün zekalı çocukların, uygun eğitim şartları sağlanamadığında öğrenme kuvvetliğü yaşayabileceğini belirten Kars şunları lisana getirdi:
“Bu çocukların ortak özellikleri yüksek ses ve ışığa karşı hassasiyet göstermeleri. Sınıf ortasında öğretmenin, çocukları azarlar biçimde yüksek ses tonuyla konuşmasından çok rahatsız olabilirler. Hiperaktif de olmaları niçiniyle etrafta gezmeye dolaşmaya çalışan çocuklar olabilirler. Bizim eğitim sistemimizde sınıfta çocukların sabit durması öğretmenin dolaşması üzere bir yaklaşım benimsendiği için bu çocuklar odak kaybı ve öğrenme kuvvetliğü yaşayabilirler.”
Kars, üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların fark edilmesi ve uygun eğitimi alabilmelerinde rehber öğretmen ve sınıf öğretmenlerine sorumluluk düştüğünü kaydederek, şöyleki devam etti:
“Bu çocuklar fark edilmediği takdirde ilgisiz bırakılma yahut daima sınıftan çıkarılma üzere ayrımcılığa maruz kalabiliyor. Fark edildiklerinde ise öğretmenler çocuklara epeyce fazla ödev verebiliyor. Başka öğrencilerden daha fazla ödev verilerek ayrımcılık uygulandığını hisseden çocuk içine kapanarak yeteneğini köreltebiliyor. ötürüsıyla öğretmenlerin ‘parlak çocuk’ diye isimlendirdikleri çocuklara uygun niyetli olarak fazla sorumluluk yüklemelerinin çocukların potansiyelini ortaya koymasında olumsuz sonuçları olabiliyor.”
Yetenekli çocuklara fazladan ödev vermek yerine ödevlerini ilgiyle yapmalarını sağlamanın çocukların araştırma isteklerini yükselteceğini vurgulayan Kars, bunun özel çocukların topluma daha fazla yarar sağlayabilmesinin önünü açacağını söz etti.
– Üstün zekalı çocuklar akranları tarafınca dışlanabiliyor
Kars, üstün zekalı ve yetenekli çocukların zihinsel kimi maharetlerinin akranlarına göre daha geliştiğine fakat sosyalleşmekte zorluk çekebildiklerine işaret ederek, “Bu çocuklar farklılıkları ötürüsıyla akran kümeleri tarafınca dışlanabiliyor. Özel yetenekli çocukların ortak özelliklerinden biri bu bağlamda kendilerinden 3-5 yaş büyük çocuklarla bir ortada olmayı tercih ediyorlar. Çocukların zihinsel olgunluğu ve ince mizah yetenekleri kendilerinden daha büyük çocuklarla daha uygun mutabakatını sağlıyor.” diye konuştu.
Kars ayrıyeten üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların akranlarından zorbalık gördükleri yahut ayrımcılığa uğradıklarında büyüklerine şikayet etmeyebilecekleri ve bunun çocuklar için sıkıntıları büyütebileceği ihtarında bulundu.
Üstün zekalı çocukların yetiştirilmesinde aileler kadar devlete de sorumluluk düştüğünün altını çizen Kars, kelamlarını şu biçimde tamamladı:
“Özel yetenekli çocuğa sahip olmak aileler açısından iddia edilenden daha yorucu ve maliyetli. Aileler bu bahiste neredeyse tek başlarına çaba ediyor. Özel yetenekli çocukların derslerde süratli öğrenmeleri ve bunun kararında çabuk sıkılmaları, yaramazlıkları, yerinde duramaz halleri sınıf içi sistemi de olumsuz etkiliyor. Bunun kararında kimi çocuklar ailelerine şikayet edilmekte ya da ‘Biz bu çocuğa yetemiyoruz, çocuğunuzu diğer bir okula verin’ denilmektedir. Aileler çocuklarının gereksinimlerine birçok vakit el yordamıyla ya da rehber öğretmenlerimizin yönlendirmeleriyle karşılık verebiliyor. Vakit zaman bu süreçte ebeveynler de dayanağa gereksinim duyuyor.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
– Üstün Zekalı ve Yetenekli Çocuklar Derneği (ÜZYEÇDE) İdare Heyeti Lideri Dr. Özcan Kars, üstün zekalı çocukların, öğretmenleri tarafınca “problemli çocuk” olarak değerlendirilebildiğini, kimi akranları tarafınca da dışlandıklarını söylemiş oldu.
Kars, AA muhabirine üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların akranları ve öğretmenleriyle yaşadığı problemleri kıymetlendirdi.
Üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların kuvvetli hafıza, yüksek sportif maharetler, fotoğraf çizme, liderlik ve sözel zeka üzere yeteneklere sahip olduğunu belirten Kars, Dünya Sıhhat Örgütüne göre bu çocukların sayısının nüfusun yalnızca yüzde 2’si kadar olduğunu aktardı.
Kars, üstün zekalı çocukların akranlarından farklı olarak birkaç işi tıpkı anda yapabileceğine dikkati çekerek, “Bu çocuklar bir yandan öğretmeni dinleyip not alırken beraberinde ritim tutup dışarıyı seyredebilir. Bilhassa bu çocukların kimilerinin hiperaktif olduğunu da düşündüğümüzde sınıfta öğretmenler tarafınca ‘problem çocuk’ olarak algılanma ihtimalleri devasa yükseklikte. Çocuk birebir anda birkaç işi yapabilse bile ‘Bu çocuk ders dinlemiyor’ yahut ‘Sınıfın huzurunu bozuyor’ denilerek cezalandırılabiliyor.” biçiminde konuştu.
Öğretmenlerin sınıfa soru sorduklarında farklılıkları niçiniyle üstün zekalı çocukların yanıt vermesini istemeyerek “Sen dur. Arkadaşların yanıt versin” halinde yaklaşımla kendilerini göstermelerine mani olabildiğine işaret eden Kars, “oysa yalnızca üstün zekalı ve yetenekli çocuklar değil her çocuk özeldir ve onları farklılıklarıyla kabullenmek gerekir.” dedi.
Üstün zekalı çocukların ışığa ve sese yüksek hassasiyet gösterme, hiperaktivite ve mükemmeliyetçilik üzere özellikleriyle kendilerini fark ettireceğini söz eden Kars, bu çocukların şayet ödevi 100 puan alacak biçimde yapamayacaksa hiç teslim etmeyebileceğini kaydetti.
– Öğretmenler üstün zekalı çocuklara daha fazla ceza ve ödev verebiliyor
Üstün zekalı çocukların, uygun eğitim şartları sağlanamadığında öğrenme kuvvetliğü yaşayabileceğini belirten Kars şunları lisana getirdi:
“Bu çocukların ortak özellikleri yüksek ses ve ışığa karşı hassasiyet göstermeleri. Sınıf ortasında öğretmenin, çocukları azarlar biçimde yüksek ses tonuyla konuşmasından çok rahatsız olabilirler. Hiperaktif de olmaları niçiniyle etrafta gezmeye dolaşmaya çalışan çocuklar olabilirler. Bizim eğitim sistemimizde sınıfta çocukların sabit durması öğretmenin dolaşması üzere bir yaklaşım benimsendiği için bu çocuklar odak kaybı ve öğrenme kuvvetliğü yaşayabilirler.”
Kars, üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların fark edilmesi ve uygun eğitimi alabilmelerinde rehber öğretmen ve sınıf öğretmenlerine sorumluluk düştüğünü kaydederek, şöyleki devam etti:
“Bu çocuklar fark edilmediği takdirde ilgisiz bırakılma yahut daima sınıftan çıkarılma üzere ayrımcılığa maruz kalabiliyor. Fark edildiklerinde ise öğretmenler çocuklara epeyce fazla ödev verebiliyor. Başka öğrencilerden daha fazla ödev verilerek ayrımcılık uygulandığını hisseden çocuk içine kapanarak yeteneğini köreltebiliyor. ötürüsıyla öğretmenlerin ‘parlak çocuk’ diye isimlendirdikleri çocuklara uygun niyetli olarak fazla sorumluluk yüklemelerinin çocukların potansiyelini ortaya koymasında olumsuz sonuçları olabiliyor.”
Yetenekli çocuklara fazladan ödev vermek yerine ödevlerini ilgiyle yapmalarını sağlamanın çocukların araştırma isteklerini yükselteceğini vurgulayan Kars, bunun özel çocukların topluma daha fazla yarar sağlayabilmesinin önünü açacağını söz etti.
– Üstün zekalı çocuklar akranları tarafınca dışlanabiliyor
Kars, üstün zekalı ve yetenekli çocukların zihinsel kimi maharetlerinin akranlarına göre daha geliştiğine fakat sosyalleşmekte zorluk çekebildiklerine işaret ederek, “Bu çocuklar farklılıkları ötürüsıyla akran kümeleri tarafınca dışlanabiliyor. Özel yetenekli çocukların ortak özelliklerinden biri bu bağlamda kendilerinden 3-5 yaş büyük çocuklarla bir ortada olmayı tercih ediyorlar. Çocukların zihinsel olgunluğu ve ince mizah yetenekleri kendilerinden daha büyük çocuklarla daha uygun mutabakatını sağlıyor.” diye konuştu.
Kars ayrıyeten üstün zekalı ve özel yetenekli çocukların akranlarından zorbalık gördükleri yahut ayrımcılığa uğradıklarında büyüklerine şikayet etmeyebilecekleri ve bunun çocuklar için sıkıntıları büyütebileceği ihtarında bulundu.
Üstün zekalı çocukların yetiştirilmesinde aileler kadar devlete de sorumluluk düştüğünün altını çizen Kars, kelamlarını şu biçimde tamamladı:
“Özel yetenekli çocuğa sahip olmak aileler açısından iddia edilenden daha yorucu ve maliyetli. Aileler bu bahiste neredeyse tek başlarına çaba ediyor. Özel yetenekli çocukların derslerde süratli öğrenmeleri ve bunun kararında çabuk sıkılmaları, yaramazlıkları, yerinde duramaz halleri sınıf içi sistemi de olumsuz etkiliyor. Bunun kararında kimi çocuklar ailelerine şikayet edilmekte ya da ‘Biz bu çocuğa yetemiyoruz, çocuğunuzu diğer bir okula verin’ denilmektedir. Aileler çocuklarının gereksinimlerine birçok vakit el yordamıyla ya da rehber öğretmenlerimizin yönlendirmeleriyle karşılık verebiliyor. Vakit zaman bu süreçte ebeveynler de dayanağa gereksinim duyuyor.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.