Uzmanından ihtar: Minikleri okula ‘ittirerek’ götürmeyin
Psikolog Karacan, 2022-2023 eğitim ve öğretim yılının başlaması ötürüsıyla “okul fobisi” ya da genel manada “ayrılma anksiyetesi” olarak tanımlanan duygusal durum hakkında, AA muhabirine değerlendirmede bulundu.
Çocukların bilhassa okula birinci başladığı vakit içinderda yaşadığı belirsizlik durumundan kaynaklanan hislere karşı anlayışlı olunması gerektiğini vurgulayan Karacan, “Çocuklar doğal olarak korkuyorlar. Kaygılanıyorlar. Birtakım çocuklar daha fazla tasa duyarken kimileri daha rahat atlatıyor bu süreci. Birtakım çocuklar daha hassas olabiliyor ve daha epey zorlanabiliyorlar. ” dedi.
Karacan, çocuklardaki bu his durumunun aile kaynaklı olabileceğine dikkati çekerek, “Anne yahut baba kaygılıysa bu da aslında çocuğa aktarılıyor. Çocuk, anne yahut babanın derdini alıyor, ağır bir reaksiyon veriyor. bu vakitte ebeveynler de kendi hislerini denetim etmeli.” sözünü kullandı.
– “Çocuğu iterseniz daha fazlaca yapışır”
Çocuğun okula alışabilmesi için ailelere büyük bakılırsav düştüğünü lisana getiren Karacan, “duyguyu manaya çabasının” burada kilit rol oynadığını söylemiş oldu.
Psikolog Karacan, çocukla empati kurmanın değere değinerek, velilere şu tekliflerde bulundu:
“Anne yahut baba, çocuğun hissettiği endişeye ‘hayır’ derse, bu defa çocuk duygusal sıkışma hissediyor ve daha sıkıntı atlatıyor. Ebeveynler çocuğu anlamalı ve hislerini normalleştirmeli. Çocuk yaşadığı duyguyu olağan kabul ederse ahenk sürecine başlıyor. Çocuk katılıkta korkutulmamalı. Ebeveynin sakin olması, çocuğun duygusal sürecine ahenk sağlaması kıymetli. Ebeveyn onu istenilmeyen biri üzere ittirerek okula götürdüğünde çocuk daha fazlaca yapışıyor. Çocuğun yaşayacağı şeyin anlatılması, hatta mümkünse okulun ziyaret edilmesi, bir arada alışverişe gidilmesi fazlaca kıymetli. “
– “Ayrılık anksiyetesi, okul fobisi deyip geçmemeli”
Çocuklara yaklaşım biçiminin, onlar üzerinde ömür uzunluğu tesirleri olabileceğini belirten Karacan, şu biçimde devam etti:
“Eğer ebeveynler çocukları korkutarak hareket ederlerse, hislerini yadsırlarsa, inkar ederlerse, korkularını çocuklara yansıtırlarsa çocukta uzun vadede yeni bir işe başlarken zorlanma, ömrün kesişim devirlerinde karar almada, kendine güvenmede özetlemek gerekirse her yeni başlangıçta negatif tesire dönüşebilir. hayatımızın tümünde ayrılık durumu yaşıyoruz. Ayrılık anksiyetesi, okul fobisi deyip geçmemeli. Hayatlarının başka devirlerinde yaşayacakları kayıp durumlarında gerilim toleransları daha düşük oluyor. Çocukla fizikî temas kurulması, sarılarak eşlik edilmesi, inanç verilmesi, okul ve öğretmenle ilgili dertlerinin yansıtılmaması, kesinlikle verilen kelamların tutulması gerekiyor.”
Okul fobisinde kız ve erkek çocukları içinde kıymetli bir fark olmadığını, ancak hislerin dışavurumlarında farklılıklar olduğunu kaydeden Karacan, şu tespitleri lisana getirdi:
“Kız çocukları ve erkek çocukları içinde kaygı bağlamında fazlaca cinsiyet farkı yok. Erkek çocuklarının verdiği hisler, toplumsal olarak daha fazlaca baskılanıyor, kız çocuklarının daha olağan karşılanıyor. Ebeveynle kurduğu alaka belirleyici faktör. ‘Erkek adam ağlamaz’ diyerek çocuğun hislerini baskılıyoruz. Bu durum ileride bir öfke olarak, içe kapanma olarak ortaya çıkabilir. örneğin okula alışmış lakin eşyalara ve arkadaşlarına ziyan veren bir çocuğa dönüşebiliyor.”
PARAM OLSA ŞURAYA YATIRIRDIM DİYE DÜŞÜNME! 100.000 TL SANAL PARA İLE NELER YAPABİLECEĞİNİ ÇABUCAK GÖR!
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Psikolog Karacan, 2022-2023 eğitim ve öğretim yılının başlaması ötürüsıyla “okul fobisi” ya da genel manada “ayrılma anksiyetesi” olarak tanımlanan duygusal durum hakkında, AA muhabirine değerlendirmede bulundu.
Çocukların bilhassa okula birinci başladığı vakit içinderda yaşadığı belirsizlik durumundan kaynaklanan hislere karşı anlayışlı olunması gerektiğini vurgulayan Karacan, “Çocuklar doğal olarak korkuyorlar. Kaygılanıyorlar. Birtakım çocuklar daha fazla tasa duyarken kimileri daha rahat atlatıyor bu süreci. Birtakım çocuklar daha hassas olabiliyor ve daha epey zorlanabiliyorlar. ” dedi.
Karacan, çocuklardaki bu his durumunun aile kaynaklı olabileceğine dikkati çekerek, “Anne yahut baba kaygılıysa bu da aslında çocuğa aktarılıyor. Çocuk, anne yahut babanın derdini alıyor, ağır bir reaksiyon veriyor. bu vakitte ebeveynler de kendi hislerini denetim etmeli.” sözünü kullandı.
– “Çocuğu iterseniz daha fazlaca yapışır”
Çocuğun okula alışabilmesi için ailelere büyük bakılırsav düştüğünü lisana getiren Karacan, “duyguyu manaya çabasının” burada kilit rol oynadığını söylemiş oldu.
Psikolog Karacan, çocukla empati kurmanın değere değinerek, velilere şu tekliflerde bulundu:
“Anne yahut baba, çocuğun hissettiği endişeye ‘hayır’ derse, bu defa çocuk duygusal sıkışma hissediyor ve daha sıkıntı atlatıyor. Ebeveynler çocuğu anlamalı ve hislerini normalleştirmeli. Çocuk yaşadığı duyguyu olağan kabul ederse ahenk sürecine başlıyor. Çocuk katılıkta korkutulmamalı. Ebeveynin sakin olması, çocuğun duygusal sürecine ahenk sağlaması kıymetli. Ebeveyn onu istenilmeyen biri üzere ittirerek okula götürdüğünde çocuk daha fazlaca yapışıyor. Çocuğun yaşayacağı şeyin anlatılması, hatta mümkünse okulun ziyaret edilmesi, bir arada alışverişe gidilmesi fazlaca kıymetli. “
– “Ayrılık anksiyetesi, okul fobisi deyip geçmemeli”
Çocuklara yaklaşım biçiminin, onlar üzerinde ömür uzunluğu tesirleri olabileceğini belirten Karacan, şu biçimde devam etti:
“Eğer ebeveynler çocukları korkutarak hareket ederlerse, hislerini yadsırlarsa, inkar ederlerse, korkularını çocuklara yansıtırlarsa çocukta uzun vadede yeni bir işe başlarken zorlanma, ömrün kesişim devirlerinde karar almada, kendine güvenmede özetlemek gerekirse her yeni başlangıçta negatif tesire dönüşebilir. hayatımızın tümünde ayrılık durumu yaşıyoruz. Ayrılık anksiyetesi, okul fobisi deyip geçmemeli. Hayatlarının başka devirlerinde yaşayacakları kayıp durumlarında gerilim toleransları daha düşük oluyor. Çocukla fizikî temas kurulması, sarılarak eşlik edilmesi, inanç verilmesi, okul ve öğretmenle ilgili dertlerinin yansıtılmaması, kesinlikle verilen kelamların tutulması gerekiyor.”
Okul fobisinde kız ve erkek çocukları içinde kıymetli bir fark olmadığını, ancak hislerin dışavurumlarında farklılıklar olduğunu kaydeden Karacan, şu tespitleri lisana getirdi:
“Kız çocukları ve erkek çocukları içinde kaygı bağlamında fazlaca cinsiyet farkı yok. Erkek çocuklarının verdiği hisler, toplumsal olarak daha fazlaca baskılanıyor, kız çocuklarının daha olağan karşılanıyor. Ebeveynle kurduğu alaka belirleyici faktör. ‘Erkek adam ağlamaz’ diyerek çocuğun hislerini baskılıyoruz. Bu durum ileride bir öfke olarak, içe kapanma olarak ortaya çıkabilir. örneğin okula alışmış lakin eşyalara ve arkadaşlarına ziyan veren bir çocuğa dönüşebiliyor.”
PARAM OLSA ŞURAYA YATIRIRDIM DİYE DÜŞÜNME! 100.000 TL SANAL PARA İLE NELER YAPABİLECEĞİNİ ÇABUCAK GÖR!
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.