Abide
Üye
Pandemi boyunca, raporlama görevleri çoğu insandan daha fazla seyahat ettiğim anlamına geliyordu. Ve ben yoldayken, pandemi kısıtlamaları ve sağduyu, yemeklerimin tanımı gereği paket servis olduğu anlamına geliyordu.
Edmonton’daki Bistro Praha, uzun zamandır sanatçılar ve sanatçılar için bir mekân olmuştur. Kredi… Ian Austen/New York Times
Pandemi devam ederken, yine restoranlarda temkinli bir şekilde yemeye başladım. Ve özellikle, yerel kurumlar olduğu kadar bir şeyler yemek için yerler olan restoranları aramaya devam ettim.
Çoğu, belki de hepsi, Michelin Rehberi eleştirmenlerinin dikkatini asla çekmeyecek. Fiyatları gibi dekorları da genellikle mütevazıdır. Ancak hepsi, kısa yaşam süreleri ile bilinen bir işte kendilerine uzun ömür sağlayan kendine özgü yemek, harika hizmet ve samimi bir atmosferin sihirli bir kombinasyonunu buldu.
Birkaç yıl önce tanımlayıcı bir örnek hakkında yazmıştım: Thunder Bay, Ontario’daki Hoito.
[Okumak: Kanada’nın Emek Tarihinin Bir Tarafıyla Fin Krepleri ]
Ancak geçen yılın sonlarında bir yangın, onu barındıran Fin İşçi Tapınağı’nı yerle bir etti. Şimdi yeniden inşası yapılıyor.
Şu anda Edmonton’dayım, sadece birkaç hafta içinde buraya ikinci seyahatim. En azından pandemiden önce oldukça düzenli olarak rapor verdiğim bir şehir. Bu yüzden, Papa Francis’in geçen ayki ziyaretini haber yapmaya gelene kadar yerel kurumlarından birini keşfettiğimi itiraf etmekten utanıyorum: Bistro Praha. Bistro Praha, genellikle şehirde kaldığım her iki otele de yakın olduğu için iki kat utanç verici.
Jasper Bulvarı’nın hemen dışındaki en son açılan konumu uğurlu değil. Bir ofis bloğunun zemin katında, bir pizzacı, bir toplu taşıma istasyonu girişi ve pandemiden önce bir Starbucks’ı barındıran boş bir vitrin arasında sıkışmış durumda.
Menü, şnitzel, füme domuz eti ve kızarmış ördek gibi yemekler ile en iyi orta Avrupa olarak tanımlanabilir. Lahana turşusu ve köfte de belirgin bir şekilde öne çıkıyor. Orada bulunduğum üç seferde, müşterilerin çoğu birbirini tanıyan düzenli olarak ortaya çıktı. Her zaman meşguldü.
Bistro Praha’nın sahibi Milan Svajgr, pandemi sırasında onu ayakta tuttu. Kredi… Ian Austen/New York Times
Perşembe gecesi uzun bir vardiya bekleme masalarının sonunda, Bistro Praha’nın sahibi olan Milan Svajgr, yaşam ve iş ortağı Alena Bacorsky ile tarihini tartışmak için benimle oturdu.
Kurucu Frantisek Cikanek, 1977’de Bistro Praha’yı kurduğunda gerçek bir restoran deneyimine sahip değildi. Ancak, memleketi Çekoslovakya’da (o zamanlar bilindiği gibi) uğrak yeri olan Edmonton’da bir kafe bulamayınca dehşete düştü. birini açtı. Birkaç yıl içinde, bugün sahip olduğu menüyle hemen hemen aynı olan tam bir restoran haline geldi.
Bay Cikanek, şehrin müzik sahnesinde yer aldı ve Bistro Praha, başından beri müzisyenler, aktörler ve sanatçılar için bir mekân olmuştur. İlk yıllarının çoğunda geç saatlere uyum sağlamak için sabah 2’ye kadar açık kaldı. Bay Svajgr, daha önce, kapıyı kilitlerken Joni Mitchell’in kapıya doğru koştuğunu görünce şaşırdığını; kilidi açıldı ve restoran sabah 5’e kadar açık kaldı
Ünlülerle olan bu bağlantı, restoranda ilginç bir uygulamaya yol açtı: Yıllar önce Kirk Douglas’tan başlayarak, sanat ve spor dünyasından ünlüler, bükümlü ahşap sandalyelerinin alt kısımlarını imzalamaya başladı. Geçen gece Bayan Mitchell ön camın yanına oturdu.
Bay Cikanek’in ölümünden sonra, 1980’lerde Çekoslovakya’dan göç ettikten sonra bistroda çalışmaya başlayan Bay Svajgr ve kız kardeşi Sharka, restoranı onun mülkünden satın aldı.
Ünlüler – bu durumda Joni Mitchell – bistronun sandalyelerini uzun süredir imzalıyor. Kredi… Ian Austen/New York Times
Gerilemeler oldu. Bayan Svajgr, 2019 yılında 53 yaşında öldü. On üç yıl önce, bistronun orijinal yerinin üzerindeki başka bir işyerinde çıkan yangın, mevcut yerine taşınmadan önce bistroyu iki yıl boyunca kapanmaya zorladı. Ancak Bay Svajgr, imzalı sandalyeler de dahil olmak üzere mobilyaları kurtarmayı başardı. Ve bir müşteri, her iki yere de hakim olan bir dağ manzarasının devasa fotoğraf duvar resminin ikinci bir kopyasını bağışladı. (İsviçre’de, Orta Avrupa’da değil.)
Birçok restoran sahibi gibi, Bay Svajgr da pandemi sırasında restoranı açık tutmak için birikimlerini tüketti. Ama bana bırakmayı hiç düşünmediğini söyledi.
“Burayı yönetebilmek bir yaşam tarzı,” dedi gülerek. “Gerçekten ilginç, gerçekten beğendim. Genel olarak restoran işi sizi zengin etmeyecek. Seviyor olmalısın.”
Topluluğunuzun yerel bir kurum olan bir restoranı var mı? Hem kendi seyahat planlamam hem de gelecekteki bir bülten için bunu duymak isterim. Lütfen bana e-posta ile bildirin ve tam adınızı ve nerede yaşadığınızı ekleyin, böylece en sevdiğiniz yerden bahsedersek sizi doğru bir şekilde değerlendirebilirim.
Trans Kanada
Serena Williams bu hafta Toronto’daki National Bank Open tenis turnuvasında.
Kredi… Eduardo Lima/EPA, Shutterstock aracılığıyla
Nasıl yapıyoruz?
Bu haber bülteni ve genel olarak Kanada’daki olaylar hakkında düşüncelerinizi almak için sabırsızlanıyoruz. Lütfen bunları [email protected] adresine gönderin.
Bu e-postayı beğendiniz mi?
Arkadaşlarınıza iletin ve buradan kaydolabileceklerini bildirin.
Edmonton’daki Bistro Praha, uzun zamandır sanatçılar ve sanatçılar için bir mekân olmuştur. Kredi… Ian Austen/New York Times
Pandemi devam ederken, yine restoranlarda temkinli bir şekilde yemeye başladım. Ve özellikle, yerel kurumlar olduğu kadar bir şeyler yemek için yerler olan restoranları aramaya devam ettim.
Çoğu, belki de hepsi, Michelin Rehberi eleştirmenlerinin dikkatini asla çekmeyecek. Fiyatları gibi dekorları da genellikle mütevazıdır. Ancak hepsi, kısa yaşam süreleri ile bilinen bir işte kendilerine uzun ömür sağlayan kendine özgü yemek, harika hizmet ve samimi bir atmosferin sihirli bir kombinasyonunu buldu.
Birkaç yıl önce tanımlayıcı bir örnek hakkında yazmıştım: Thunder Bay, Ontario’daki Hoito.
[Okumak: Kanada’nın Emek Tarihinin Bir Tarafıyla Fin Krepleri ]
Ancak geçen yılın sonlarında bir yangın, onu barındıran Fin İşçi Tapınağı’nı yerle bir etti. Şimdi yeniden inşası yapılıyor.
Şu anda Edmonton’dayım, sadece birkaç hafta içinde buraya ikinci seyahatim. En azından pandemiden önce oldukça düzenli olarak rapor verdiğim bir şehir. Bu yüzden, Papa Francis’in geçen ayki ziyaretini haber yapmaya gelene kadar yerel kurumlarından birini keşfettiğimi itiraf etmekten utanıyorum: Bistro Praha. Bistro Praha, genellikle şehirde kaldığım her iki otele de yakın olduğu için iki kat utanç verici.
Jasper Bulvarı’nın hemen dışındaki en son açılan konumu uğurlu değil. Bir ofis bloğunun zemin katında, bir pizzacı, bir toplu taşıma istasyonu girişi ve pandemiden önce bir Starbucks’ı barındıran boş bir vitrin arasında sıkışmış durumda.
Menü, şnitzel, füme domuz eti ve kızarmış ördek gibi yemekler ile en iyi orta Avrupa olarak tanımlanabilir. Lahana turşusu ve köfte de belirgin bir şekilde öne çıkıyor. Orada bulunduğum üç seferde, müşterilerin çoğu birbirini tanıyan düzenli olarak ortaya çıktı. Her zaman meşguldü.
Bistro Praha’nın sahibi Milan Svajgr, pandemi sırasında onu ayakta tuttu. Kredi… Ian Austen/New York Times
Perşembe gecesi uzun bir vardiya bekleme masalarının sonunda, Bistro Praha’nın sahibi olan Milan Svajgr, yaşam ve iş ortağı Alena Bacorsky ile tarihini tartışmak için benimle oturdu.
Kurucu Frantisek Cikanek, 1977’de Bistro Praha’yı kurduğunda gerçek bir restoran deneyimine sahip değildi. Ancak, memleketi Çekoslovakya’da (o zamanlar bilindiği gibi) uğrak yeri olan Edmonton’da bir kafe bulamayınca dehşete düştü. birini açtı. Birkaç yıl içinde, bugün sahip olduğu menüyle hemen hemen aynı olan tam bir restoran haline geldi.
Bay Cikanek, şehrin müzik sahnesinde yer aldı ve Bistro Praha, başından beri müzisyenler, aktörler ve sanatçılar için bir mekân olmuştur. İlk yıllarının çoğunda geç saatlere uyum sağlamak için sabah 2’ye kadar açık kaldı. Bay Svajgr, daha önce, kapıyı kilitlerken Joni Mitchell’in kapıya doğru koştuğunu görünce şaşırdığını; kilidi açıldı ve restoran sabah 5’e kadar açık kaldı
Ünlülerle olan bu bağlantı, restoranda ilginç bir uygulamaya yol açtı: Yıllar önce Kirk Douglas’tan başlayarak, sanat ve spor dünyasından ünlüler, bükümlü ahşap sandalyelerinin alt kısımlarını imzalamaya başladı. Geçen gece Bayan Mitchell ön camın yanına oturdu.
Bay Cikanek’in ölümünden sonra, 1980’lerde Çekoslovakya’dan göç ettikten sonra bistroda çalışmaya başlayan Bay Svajgr ve kız kardeşi Sharka, restoranı onun mülkünden satın aldı.
Ünlüler – bu durumda Joni Mitchell – bistronun sandalyelerini uzun süredir imzalıyor. Kredi… Ian Austen/New York Times
Gerilemeler oldu. Bayan Svajgr, 2019 yılında 53 yaşında öldü. On üç yıl önce, bistronun orijinal yerinin üzerindeki başka bir işyerinde çıkan yangın, mevcut yerine taşınmadan önce bistroyu iki yıl boyunca kapanmaya zorladı. Ancak Bay Svajgr, imzalı sandalyeler de dahil olmak üzere mobilyaları kurtarmayı başardı. Ve bir müşteri, her iki yere de hakim olan bir dağ manzarasının devasa fotoğraf duvar resminin ikinci bir kopyasını bağışladı. (İsviçre’de, Orta Avrupa’da değil.)
Birçok restoran sahibi gibi, Bay Svajgr da pandemi sırasında restoranı açık tutmak için birikimlerini tüketti. Ama bana bırakmayı hiç düşünmediğini söyledi.
“Burayı yönetebilmek bir yaşam tarzı,” dedi gülerek. “Gerçekten ilginç, gerçekten beğendim. Genel olarak restoran işi sizi zengin etmeyecek. Seviyor olmalısın.”
Topluluğunuzun yerel bir kurum olan bir restoranı var mı? Hem kendi seyahat planlamam hem de gelecekteki bir bülten için bunu duymak isterim. Lütfen bana e-posta ile bildirin ve tam adınızı ve nerede yaşadığınızı ekleyin, böylece en sevdiğiniz yerden bahsedersek sizi doğru bir şekilde değerlendirebilirim.
Trans Kanada
Serena Williams bu hafta Toronto’daki National Bank Open tenis turnuvasında.
Kredi… Eduardo Lima/EPA, Shutterstock aracılığıyla
The Times’ın Toronto merkezli spor editör yardımcısı Shawna Richer, Serena Williams’ın emekli olduğunu açıklamasından 24 saat sonra National Bank Open’daki sahneyi canlı bir şekilde ortaya koydu. Ve The Times’ın tenis uzmanı Christopher Clarey, Quebec City’de artık feshedilmiş bir turnuvada başlayan profesyonel kariyerine dönüp baktı.
Montreal merkezli saat tasarımcısı Alexandre Beauregard, çoğunlukla kendine özgü oyma yapraklarıyla çiçeklere dönüştürülen kadranlara sahip kadın saatlerini Cenevre Saat Günleri’nde sergiledi.
Kanada ve İsveç, binlerce Ukrayna askerini eğitmek için bir İngiliz projesine katılıyor.
McGill Üniversitesi’ndeki bir ekip, özellikle akciğer kanseri riski ile ilgili olarak orman yangınlarının sonuçlarını değerlendirmek için yaklaşık 20 yıllık halk sağlığı kayıtlarını analiz etti.
Henry Fountain, Finlandiya’daki araştırmacıların Kuzey Kutbu’ndaki hızlı ısınmanın önceden bilinenden daha hızlı olduğunu keşfettiğini bildirdi.
Nasıl yapıyoruz?
Bu haber bülteni ve genel olarak Kanada’daki olaylar hakkında düşüncelerinizi almak için sabırsızlanıyoruz. Lütfen bunları [email protected] adresine gönderin.
Bu e-postayı beğendiniz mi?
Arkadaşlarınıza iletin ve buradan kaydolabileceklerini bildirin.