Abide
Üye
Bu makale, müzelerin, galerilerin ve müzayede evlerinin yeni sanatçıları, yeni kavramları ve yeni gelenekleri nasıl kucakladığına dair Güzel Sanatlar ve Sergiler özel bölümümüzün bir parçasıdır.
SAN DIEGO – Çoğu insan piñataları muhtemelen, içindeki şekerleri saklamak için çocuklar tarafından parçalanmak üzere yapılmış, geçici kağıt ve karton heykeller olarak bilir. Ama San Diego’daki Mingei Uluslararası Müzesi’nde arka ve hikaye anlatıcılığının karmaşık, güzel eserleri.
29 Ekim-30 Nisan tarihleri arasında gerçekleşecek olan “Piñatas: The High Arka of Celebration”, Güney Kaliforniya’da bu sonbaharda Latin sanatçıların yeteneklerini ve eserlerini kutlayan birkaç sergiden sadece biri.
12 fit uzunluğunda bir tespih boncuk dizisi, gerçek boyutlu bir lowrider ve küçük sinek kuşlarının ve Monarch kelebeklerinin sürüleri dahil olmak üzere 80’den fazla piñata bulunur.
Roberto Benavidez’in “Illuminated Piñata No. 5”, 2018. Kredi… Amerika’da Madison Metro/Craft
Mingei sergisinin konuk küratörü Emily Zaiden, piñata’nın tarihinin iyi belgelenmemiş olmasına rağmen, bir bahar töreni sırasında tohumlarla dolu bir seramik öküzü parçalama geleneğine sahip antik Çin’de ortaya çıktığına inanılıyor.
Bayan Zaiden, Piñatas’ın 16. yüzyılda kuzey İtalya ve İspanya’da ortaya çıkmaya başladığını ve onları Noel kutlamalarında Yerli halkları kiliseye çekmek için kullanan misyonerler tarafından Meksika’ya götürüldüğünü söyledi. Mingei’deki gösteri, “bir piñata’nın ne olabileceği fikrini zorluyor – Latinx kimliği ve bugün toplumda var olan hiyerarşiler ve baskı türleri için metaforlar ve ayrıca siyasi semboller” dedi.
Eserleri sergide yer alan iki uluslu sanatçı Diana Benavidez (aynı zamanda müzede eğitim uzmanıdır) ilk olarak çocukken piñataların nasıl yapıldığını Tijuana’da bir arkadaşının şekerci dükkanında yardım ederken öğrenmiştir. Yok edilmesi gereken nesneler yaratmak için ne kadar çaba harcandığına şaşırdı. “O andan itibaren piñataları değersiz heykeller olarak görmeye başladım” dedi.
Isaías Rodriguez’in kağıt mendil, akrilik boya ve kartondan yapılmış “bolluk c/s,” 2022. Kredi… Mingei Uluslararası Müzesi
My Little Piñatas adlı işi aracılığıyla pinata yapma zanaatını öğreten bir sanatçı olan Isaías Rodríguez, Mingei için her biri avucunun içi kadar büyük olmayan 200’den fazla sinek kuşu ve 300 Hükümdar kelebeği içeren bir yerleştirme yaptı. Bay Rodríguez için pinata yapmak kendi tarihinin, Chicano arka ve kültürünün bir kutlaması. “LA’dan üçüncü nesil bir Chicano olarak tanımlıyorum” dedi. “Bu türlü Heights’ta 12 çocuklu fakir, işçi sınıfı bir ailede büyümek, piñata olaylarından adil payımızı aldık.”
Aslen Güney Teksaslı olan ve şu anda Los Angeles’ta yaşayan bir heykeltıraş olan Roberto Benavidez (Diana ile akrabalığı yoktur), parıldayan, tüylü bir görünüme sahip olan “Javelina Girl” gibi bazıları fantastik yaratıklar şeklini alan birkaç piñataya katkıda bulunmuştur. turkuaz ve gümüş gövde.
Bay Benavidez, Hieronymous Bosch’un “Dünyevi Zevkler Bahçesi”nden ilham aldığını söyledi.
Kasım ayında San Diego Arka Müzesi’nde açılacak olan “Sergio Hernández: Oaxaca’nın Közleri”, bu Yerli Meksikalı sanatçının Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk kişisel müze sergisi. Bay Hernandez, Oaxaca eyaletinden etkili ressamların uzun bir tarihinin parçasıdır.
Sergideki 30’dan fazla eserin yaklaşık yarısı anıtsal ölçekte; serginin küratörü Michael Brown, bazılarının 10 fit genişliğinde olduğunu söyledi.
“Çalışmaların çoğu, doğal dünya ve onun içindeki yerimizin yanı sıra Hernández’in yerli Oaxaca’sındaki ve çevresindeki Yerli halkların tarihine odaklanıyor” dedi. Bay Hernández, İspanyol fetihlerinden önce Yerli sanatçılar tarafından geliştirilen, böcek bazlı kırmızı bir pigment olan kırmız böceğini sık sık işlerine dahil eder. Ayrıca Oaxaca kumu ve altın yaprağı kullanıyor, ikincisi 1500’lerde bölgeyi kontrol eden Aztekler için altının değerine bir selam. Sergide tablolar ve baskılar da yer alıyor.
Sergio Hernández’in “La Vida de Japón (Japonya’da Yaşam),” 2022, ahşap panel üzerine 24 ayar yaprak üzerine yağlı boya. Kredi… Sergio Hernandez
Yedi yeni tabloyu içeren bu sergideki parçalar genellikle fantastik ve rüya gibi. Okyanus sahneleri, ormanlar, insan ve hayvan figürleri, kafatasları, maskeler, periler ve böceklerin tasvirlerini içerir ve genellikle tek renklidir.
Bir e-postada Bay Hernandez, çalışmasının “mitler, büyücüler ve şifacılar, nahualesor ruhları, açık ateşler ve bitkilerle dolu” kişisel tarihinin bir yansıması olduğunu yazdı. Bay Hernández, resimleri doğrudan iklim değişikliğine değinmese de, dünya çapında yaptığı seyahatlerin “boyamaya çalıştığım gezegenin giderek daha az olduğunu fark etmemi sağladığını” söyledi.
Dikkate değer diğer sergiler arasında, Einar ve Jamex de la Torre kardeşlerin Cheech Marin Chicano Arka & Culture of the Riverside Arka Müzesi’ndeki 30 yılı aşkın çalışmalarının retrospektifi yer alıyor. Aslen Guadalajara, Meksika’dan olan kardeşler şimdi San Diego ve Baja California, Meksika’da yaşıyor.
“Collidoscope: de la Torre Brothers Retro-Perspective” adlı bu sergi, 70’den fazla karma medya çalışmasını içeriyor. İkili, üfleme cam heykelleriyle tanınıyor ve bu sergideki parçalar sürekli değişen, gerçeküstü bir kaliteye sahip – renklerin, görüntülerin, temaların ve malzemelerin çarpışması. Eserlerin çoğu da kara mizah içerir. “La Belle Epoch” özellikle muhteşem: Azteklerin en ünlü eserlerinden biri olan Güneş Taşı’na gösterişli bir bakış.
De la Torre versiyonu 10 fit yüksekliğinde bir dönme dolaptır ve çevresi, bir elinde bıçak ve diğerinde bir likör şişesi tutan Aztek güneş tanrısı Huitzilopochtli’nin etrafında dönen insan kalpleriyle noktalanmıştır. Bu, ülkenin Chicano arka ve kültüre adanan ilk kalıcı mekanlarından biri olan Cheech’teki iki açılış sergisinden biri.
Margaret Garcia, Los Angeles’ın Highland Park bölümündeki stüdyosunda. Kredi… Mario Hernandez/LA Plaza de Cultura ve Artes
“Arte Para La Gente: Margaret Garcia’nın Toplu Eserleri”, Los Angeles’taki LA Plaza de Cultural y Artes’te 11 Haziran’a kadar devam edecek ve bu yerel Chicana sanatçısı ve öğretmeninin 75’ten fazla eserini içeriyor. Bayan Garcia, dükkan sahipleri, sanatçılar, yiyecek ve meyve satıcıları ve evsizler de dahil olmak üzere Chicano topluluğundaki insanların portreleriyle tanınır. LA Plaza’nın kıdemli küratörü Karen Crews Hendon, “Siyah ve kahverengi topluluklarda boyadığı insanlar normalde kendilerini arkada temsil edilmezler” dedi. “Parlak, cesur renklerle çok dışavurumcu bir resim tarzı var.”
Ekim ayı başlarında, San Diego’nun en eski Meksika-Amerika mahallesi olan Logan Heights’ta Chicano Park Müzesi ve Kültür Merkezi açıldı. 1970 yılında yerel sakinlerin aktivizmi nedeniyle var olan mahallenin ve Chicano Park’ın tarihini kutlamaya ve korumaya adamıştır.
Coronado Körfezi Köprüsü’nün altındaki arazi resmen Chicano Park olarak vaftiz edildikten iki yıl sonra, yerel sanatçılar köprü direklerine renkli duvar resimleri boyamaya başladılar. Bugün 80’den fazla var.
Müzenin ilk sergisi “PILLARS: Stories of Resilience and Self-determination”, her biri topluluğa bağlı gruplar tarafından bireysel hikayelerini boyamak için bir tuval olarak kullanılan 12 adet altı ayak yüksekliğindeki iç mekan sütununu içeriyor.
SAN DIEGO – Çoğu insan piñataları muhtemelen, içindeki şekerleri saklamak için çocuklar tarafından parçalanmak üzere yapılmış, geçici kağıt ve karton heykeller olarak bilir. Ama San Diego’daki Mingei Uluslararası Müzesi’nde arka ve hikaye anlatıcılığının karmaşık, güzel eserleri.
29 Ekim-30 Nisan tarihleri arasında gerçekleşecek olan “Piñatas: The High Arka of Celebration”, Güney Kaliforniya’da bu sonbaharda Latin sanatçıların yeteneklerini ve eserlerini kutlayan birkaç sergiden sadece biri.
12 fit uzunluğunda bir tespih boncuk dizisi, gerçek boyutlu bir lowrider ve küçük sinek kuşlarının ve Monarch kelebeklerinin sürüleri dahil olmak üzere 80’den fazla piñata bulunur.
Roberto Benavidez’in “Illuminated Piñata No. 5”, 2018. Kredi… Amerika’da Madison Metro/Craft
Mingei sergisinin konuk küratörü Emily Zaiden, piñata’nın tarihinin iyi belgelenmemiş olmasına rağmen, bir bahar töreni sırasında tohumlarla dolu bir seramik öküzü parçalama geleneğine sahip antik Çin’de ortaya çıktığına inanılıyor.
Bayan Zaiden, Piñatas’ın 16. yüzyılda kuzey İtalya ve İspanya’da ortaya çıkmaya başladığını ve onları Noel kutlamalarında Yerli halkları kiliseye çekmek için kullanan misyonerler tarafından Meksika’ya götürüldüğünü söyledi. Mingei’deki gösteri, “bir piñata’nın ne olabileceği fikrini zorluyor – Latinx kimliği ve bugün toplumda var olan hiyerarşiler ve baskı türleri için metaforlar ve ayrıca siyasi semboller” dedi.
Eserleri sergide yer alan iki uluslu sanatçı Diana Benavidez (aynı zamanda müzede eğitim uzmanıdır) ilk olarak çocukken piñataların nasıl yapıldığını Tijuana’da bir arkadaşının şekerci dükkanında yardım ederken öğrenmiştir. Yok edilmesi gereken nesneler yaratmak için ne kadar çaba harcandığına şaşırdı. “O andan itibaren piñataları değersiz heykeller olarak görmeye başladım” dedi.
Isaías Rodriguez’in kağıt mendil, akrilik boya ve kartondan yapılmış “bolluk c/s,” 2022. Kredi… Mingei Uluslararası Müzesi
My Little Piñatas adlı işi aracılığıyla pinata yapma zanaatını öğreten bir sanatçı olan Isaías Rodríguez, Mingei için her biri avucunun içi kadar büyük olmayan 200’den fazla sinek kuşu ve 300 Hükümdar kelebeği içeren bir yerleştirme yaptı. Bay Rodríguez için pinata yapmak kendi tarihinin, Chicano arka ve kültürünün bir kutlaması. “LA’dan üçüncü nesil bir Chicano olarak tanımlıyorum” dedi. “Bu türlü Heights’ta 12 çocuklu fakir, işçi sınıfı bir ailede büyümek, piñata olaylarından adil payımızı aldık.”
Aslen Güney Teksaslı olan ve şu anda Los Angeles’ta yaşayan bir heykeltıraş olan Roberto Benavidez (Diana ile akrabalığı yoktur), parıldayan, tüylü bir görünüme sahip olan “Javelina Girl” gibi bazıları fantastik yaratıklar şeklini alan birkaç piñataya katkıda bulunmuştur. turkuaz ve gümüş gövde.
Bay Benavidez, Hieronymous Bosch’un “Dünyevi Zevkler Bahçesi”nden ilham aldığını söyledi.
Kasım ayında San Diego Arka Müzesi’nde açılacak olan “Sergio Hernández: Oaxaca’nın Közleri”, bu Yerli Meksikalı sanatçının Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ilk kişisel müze sergisi. Bay Hernandez, Oaxaca eyaletinden etkili ressamların uzun bir tarihinin parçasıdır.
Sergideki 30’dan fazla eserin yaklaşık yarısı anıtsal ölçekte; serginin küratörü Michael Brown, bazılarının 10 fit genişliğinde olduğunu söyledi.
“Çalışmaların çoğu, doğal dünya ve onun içindeki yerimizin yanı sıra Hernández’in yerli Oaxaca’sındaki ve çevresindeki Yerli halkların tarihine odaklanıyor” dedi. Bay Hernández, İspanyol fetihlerinden önce Yerli sanatçılar tarafından geliştirilen, böcek bazlı kırmızı bir pigment olan kırmız böceğini sık sık işlerine dahil eder. Ayrıca Oaxaca kumu ve altın yaprağı kullanıyor, ikincisi 1500’lerde bölgeyi kontrol eden Aztekler için altının değerine bir selam. Sergide tablolar ve baskılar da yer alıyor.
Sergio Hernández’in “La Vida de Japón (Japonya’da Yaşam),” 2022, ahşap panel üzerine 24 ayar yaprak üzerine yağlı boya. Kredi… Sergio Hernandez
Yedi yeni tabloyu içeren bu sergideki parçalar genellikle fantastik ve rüya gibi. Okyanus sahneleri, ormanlar, insan ve hayvan figürleri, kafatasları, maskeler, periler ve böceklerin tasvirlerini içerir ve genellikle tek renklidir.
Bir e-postada Bay Hernandez, çalışmasının “mitler, büyücüler ve şifacılar, nahualesor ruhları, açık ateşler ve bitkilerle dolu” kişisel tarihinin bir yansıması olduğunu yazdı. Bay Hernández, resimleri doğrudan iklim değişikliğine değinmese de, dünya çapında yaptığı seyahatlerin “boyamaya çalıştığım gezegenin giderek daha az olduğunu fark etmemi sağladığını” söyledi.
Dikkate değer diğer sergiler arasında, Einar ve Jamex de la Torre kardeşlerin Cheech Marin Chicano Arka & Culture of the Riverside Arka Müzesi’ndeki 30 yılı aşkın çalışmalarının retrospektifi yer alıyor. Aslen Guadalajara, Meksika’dan olan kardeşler şimdi San Diego ve Baja California, Meksika’da yaşıyor.
“Collidoscope: de la Torre Brothers Retro-Perspective” adlı bu sergi, 70’den fazla karma medya çalışmasını içeriyor. İkili, üfleme cam heykelleriyle tanınıyor ve bu sergideki parçalar sürekli değişen, gerçeküstü bir kaliteye sahip – renklerin, görüntülerin, temaların ve malzemelerin çarpışması. Eserlerin çoğu da kara mizah içerir. “La Belle Epoch” özellikle muhteşem: Azteklerin en ünlü eserlerinden biri olan Güneş Taşı’na gösterişli bir bakış.
De la Torre versiyonu 10 fit yüksekliğinde bir dönme dolaptır ve çevresi, bir elinde bıçak ve diğerinde bir likör şişesi tutan Aztek güneş tanrısı Huitzilopochtli’nin etrafında dönen insan kalpleriyle noktalanmıştır. Bu, ülkenin Chicano arka ve kültüre adanan ilk kalıcı mekanlarından biri olan Cheech’teki iki açılış sergisinden biri.
Margaret Garcia, Los Angeles’ın Highland Park bölümündeki stüdyosunda. Kredi… Mario Hernandez/LA Plaza de Cultura ve Artes
“Arte Para La Gente: Margaret Garcia’nın Toplu Eserleri”, Los Angeles’taki LA Plaza de Cultural y Artes’te 11 Haziran’a kadar devam edecek ve bu yerel Chicana sanatçısı ve öğretmeninin 75’ten fazla eserini içeriyor. Bayan Garcia, dükkan sahipleri, sanatçılar, yiyecek ve meyve satıcıları ve evsizler de dahil olmak üzere Chicano topluluğundaki insanların portreleriyle tanınır. LA Plaza’nın kıdemli küratörü Karen Crews Hendon, “Siyah ve kahverengi topluluklarda boyadığı insanlar normalde kendilerini arkada temsil edilmezler” dedi. “Parlak, cesur renklerle çok dışavurumcu bir resim tarzı var.”
Ekim ayı başlarında, San Diego’nun en eski Meksika-Amerika mahallesi olan Logan Heights’ta Chicano Park Müzesi ve Kültür Merkezi açıldı. 1970 yılında yerel sakinlerin aktivizmi nedeniyle var olan mahallenin ve Chicano Park’ın tarihini kutlamaya ve korumaya adamıştır.
Coronado Körfezi Köprüsü’nün altındaki arazi resmen Chicano Park olarak vaftiz edildikten iki yıl sonra, yerel sanatçılar köprü direklerine renkli duvar resimleri boyamaya başladılar. Bugün 80’den fazla var.
Müzenin ilk sergisi “PILLARS: Stories of Resilience and Self-determination”, her biri topluluğa bağlı gruplar tarafından bireysel hikayelerini boyamak için bir tuval olarak kullanılan 12 adet altı ayak yüksekliğindeki iç mekan sütununu içeriyor.